Στη χώρα μας τα θέματα που αφορούν τεχνολογία σκυροδέματος καθορίζονται από τον Κανονισμό Τεχνολογίας Σκυροδέματος (ΚΤΣ-97), που δημοσιεύθηκε στο ΦΕΚ 315/Β/17.04.1997 και ισχύει από τις 17/10/1997 υποχρεωτικά για όλα τα Τεχνικά Έργα από σκυρόδεμα.

Πρόσφατα έγινε «προσαρμογή» του ΚΤΣ-97 στις απαιτήσεις του νέου Ευρωπαϊκού Προτύπου για τσιμέντα ΕΛΟΤ ΕΝ 197-1:2000  (ΦΕΚ 917/Β/17.07.2001) με τροποποίηση κυρίως όσων αφορούν τους τύπους και κατηγορίες αντοχής τσιμέντων που αναφέρονται στο κείμενο. Η προσαρμογή αυτή δημοσιεύθηκε στο ΦΕΚ 537/Β/01/05/2002 και αυτά ισχύουν από 1/01/2002.

Το σκυρόδεμα, που παράγεται από την ανάμιξη αδρανών υλικών, τσιμέντου, νερού και πιθανώς διαφόρων προσθέτων ή προσμίκτων έχει διάφορα τεχνικά χαρακτηριστικά είτε ως νωπό σκυρόδεμα (εργασιμότητα, πυκνότητα, θερμοκρασία) είτε ως σκληρυμένο σκυρόδεμα (αντοχή, ανθεκτικότητα, κ.λπ.)

Η αντοχή του δεν ορίζεται πια ως μέσος όρος της θλιπτικής αντοχής (3) δοκιμίων σκυροδέματος (ΒΔ/54) αλλά με χρήση της έννοιας της χαρακτηριστικής αντοχής : f_ck (characteristic strength), όπως αυτή ορίζεται στην § 3.2 του ΚΤΣ-97 και την § 2.3.1 του ΕΚΩΣ 2000 (ΦΕΚ 1329/Β/06.11.2000).

«Χαρακτηριστική αντοχή κυλινδρικού δοκιμίου f_ck,cyl ή κυβικού δοκιμίου f_ck,_cube, ή γενικώς f_ck , θεωρείται εκείνη η τιμή αντοχής κάτω της οποίας υπάρχει 5% πιθανότητα να βρεθεί η τιμή αντοχής ενός τυχαίου δοκιμίου».

Ο προσδιορισμός της αντοχής γίνεται με συμβατικά δοκίμια που παρασκευάζονται, συντηρούνται και ελέγχονται σε θλίψη σε ηλικία 28 ημερών, σύμφωνα με τις Μεθόδους Ελέγχου ΣΚ-350, ΣΚ-303 και ΣΚ-304 που έχει εκδώσει το ΚΕΔΕ/ ΥΠΕΧΩΔΕ (§ 3.1 του ΚΤΣ-97).

Το φαινόμενο βάρος του άοπλου σκυροδέματος μπορεί να ληφθεί ίσο με 24 kN/m³ (2400 kp/m³) και του οπλισμένου ή προεντεταμένου σκυροδέματος ίσο με 25 kN/m³, (2500 kp/m³), σε περίπτωση συνήθων ποσοστών οπλισμού (§ 2.2, ΕΚΩΣ 2000).