6.2. ΕΛΟΤ ΕΝ 196-2
Μέθοδοι δοκιμών τσιμέντου – Μέρος 2: Χημική ανάλυση τσιμέντου
α) Αρχή
Η απώλεια πύρωσης προσδιορίζεται σε οξειδωτική ατμόσφαιρα (αέρα). Με την πύρωση στον αέρα στους (975±25) °C το διοξείδιο του άνθρακα και το νερό απομακρύνονται και οξειδώνονται όλα τα παρόντα οξειδούμενα στοιχεία. Περιγράφεται μια διόρθωση που λαμβάνει υπ’ όψη την επίδραση αυτής της οξείδωσης στην απώλεια πύρωσης.
α) Αρχή
Τα θειικά ιόντα, που διαλύονται διασπώντας το τσιμέντο με υδροχλωρικό οξύ, καταβυθίζονται σε pH μεταξύ 1 και 1,5 με διάλυμα χλωριούχου βαρίου. Η καταβύθιση γίνεται στο σημείο βρασμού:
SO42- + Ba2+ = BaSO4
Ο προσδιορισμός γίνεται σταθμικά και το ποσοστό εκφράζεται ως SO3.
α) Αρχή
Είναι μια συμβατική μέθοδος προσδιορισμού του αδιάλυτου υπολείμματος τσιμέντων κατόπιν κατεργασίας με αραιό διάλυμα υδροχλωρικού οξέος έτσι ώστε να αποφεύγεται όσο γίνεται περισσότερο η καταβύθιση του οξειδίου του πυριτίου. Στη συνέχεια το υπόλειμμα αυτό κατεργάζεται με βραστό διάλυμα ανθρακικού νατρίου για να επαναδιαλυθούν ίχνη οξειδίου του πυριτίου που έχουν τυχόν καταβυθιστεί. Το υπόλειμμα προσδιορίζεται σταθμικά μετά από πύρωση.
α) Αρχή
Είναι μια συμβατική μέθοδος προσδιορισμού του αδιάλυτου υπολείμματος τσιμέντων κατόπιν κατεργασίας με διάλυμα υδροχλωρικού οξέος. Στη συνέχεια το υπόλειμμα αυτό κατεργάζεται με βραστό διάλυμα υδροξειδίου του καλίου και προσδιορίζεται σταθμικά μετά από πύρωση.