ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ Ι. ΤΡΟΠΟΙ ΤΟΠΟΘΕΤΗΣΗΣ ΜΕΜΒΡΑΝΩΝ ΣΤΑ ΔΩΜΑΤΑ ΚΑΙ ΤΙΣ ΣΤΕΓΕΣ

1. ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΕΣ ΤΟΠΟΘΕΤΗΣΗΣ ΜΕΜΒΡΑΝΩΝ  P.V.C.

 

1. Κόλληση με θερμό αέρα των ενώσεων των φύλλων.

2. Μηχανική στερέωση των μεμβρανών στο υπόστρωμα τους.

3. Τοποθέτηση μεμβράνης P.V.C. επί ασφαλτικής επιφάνειας.

 

 

 

1. Κόλληση με θερμό αέρα των ενώσεων των φύλλων.

Με τον θερμό αέρα επιτυγχάνεται μία επιφανειακή τήξη του P.V.C., οπότε η κόλληση πραγματοποιείται με απλή μεταξύ τους επαφή με πίεση με ελαστικό κύλινδρο.

1.1  Συσκευές.

·        Με αυτόματες συσκευές θερμού αέρα:

Θερμοκρασία εξόδου 20 έως 650ºC.

Ταχύτητα κίνησης από 0 έως 12m/min.

Ισχύς 3500Watts

Παροχή 400 έως 600 l/min.

·        Με χειροκίνητες συσκευές θερμού αέρα.

Θερμοκρασία εξόδου 20 έως 700ºC.

Ισχύς 1460Watts

Παροχή 50 έως 230 l/min.

1.2    Διαδικασία κόλλησης.

Ελάχιστο πλάτος επικάλυψης προς κόλληση των μεμβρανών 4cm.

Με αυτόματη συσκευή η κόλληση γίνεται σε μία φάση (ένα πέρασμα).

Με χειροκίνητη συσκευή η κόλληση γίνεται σε δύο φάσεις, αφού προηγουμένως ενωθούν σημειακά (πονταρισιές).

1.3   Έλεγχος κολλήσεων.

Πραγματοποιείται με μία μεταλλική ακίδα που τοποθετείται σε κίνηση (με το χέρι) ανάμεσα στις δύο κολληθείσες μεμβράνες.

Κάθε ελάττωμα κολλήσεως αντιμετωπίζεται με κόλληση λωρίδας μεμβράνης P.V.C. πλάτους 15cm εκατέρωθεν της κόλλησης.

1.4    Αποπεράτωση της κόλλησης.

Στην ακραία κατάληξη του άνω επικολληθέντος φύλλου της μεμβράνης, εφαρμόζεται υπό μορφή κορδονιού το ρευστό υλικό P.V.C. (που αναφέρεται στην παρ.1.4.2.5) σε ποσότητα 10gr/m.

Το κορδόνι αυτό τοποθετείται για αισθητικούς λόγους και δεν αντικαθιστά ελαττωματική κόλληση (βλ. ένδειξη (1), σχήμα 10).

 

 

σχήμα 10: Ακραία κατάληξη άνω επικολληθέντος φύλλου PVC.

1.5    Πρόσθετη εξασφάλιση κολλήσεων.

Ανεξάρτητα εάν έχουν παρουσιαστεί ελαττώματα στις κολλήσεις, τοποθετείται (εφ’ όσον έχει προβλεφθεί από τη συγγραφή υποχρεώσεων) πρόσθετη λωρίδα 15cm από τη μεμβράνη P.V.C., η οποία κολλιέται εκατέρωθεν των ενώσεων, σε πλάτος 4cm από τις δύο πλευρές.

 

σχήμα 11: Διαδικασία κόλλησης των μεμβρανών μεταξύ τους στην περίπτωση τοποθέτησης τους κατά ανεξάρτητο τρόπο (με βαριά στρώση προστασίας).

(1) σημειακή κόλληση.
(2) Πρώτη φάση κόλλησης. 
(3) Δεύτερη φάση κόλλησης (περατωμένη).
(4) Μεμβράνες P.V.C.
(5) Επιφάνεια κόλλησης.

 

σχήμα 12: Διαδικασία κόλλησης των μεμβρανών μεταξύ τους στην περίπτωση τοποθέτησης τους με μηχανικές στερεώσεις (χωρίς βαριά προστασία).


(4) Μεμβράνες P.V.C.
(5) Επιφάνεια κόλλησης.
(6) Μηχανική στήριξη.
(7) Μεταλλική ροδέλα Φ70mm ή ορθογωνική πλακέτα.

σχήμα 13: Πρέπει να αποφεύγονται οι συνεχείς ενώσεις των μεμβρανών.
Αποκλείονται οι ενώσεις με διασταυρούμενους αρμούς (σε σχήμα +). Οι ενώσεις σε Τ απαιτούν ιδιαίτερη φροντίδα.

 

2. Μηχανική στερέωση των μεμβρανών στο υπόστρωμα τους.

(βιβλ. 1.1, 1.4, 2.1)

Η μηχανική στερέωση των μεμβρανών εφαρμόζεται σε όλα τα δώματα, ανεξάρτητα κλίσης, όταν δεν προβλέπεται στρώση προστασίας – κυκλοφορίας, ή κόλληση σε υπόστρωμα με ασφαλτική επιφάνεια όπως στην επόμενη παράγραφο (βλ. σχετικά και σχήματα 12, 14, 25, 26).

2.1   Επιλογή μηχανικών στερεώσεων.

Εξαρτάται από το φέρον υπόστρωμα, από την παρεμβολή ή όχι θερμομόνωσης μεταξύ υποστρώματος και μεμβράνης (για τον καθορισμό του μήκους της βίδας, δεδομένου ότι για ευκολία η μεμβράνη στερεώνεται συγχρόνως με την θερμομόνωση).

Εξαρτάται επίσης από το εάν χρησιμοποιούνται βύσματα – πουκάμισα για τις βίδες ή αυτοδιατρητικές βίδες και από το είδος της ροδέλας ή πλακέτας κατανομής πιέσεων, ώστε να μην πληγωθεί η μεμβράνη.

2.2    Επιλογή θερμομονωτικού υλικού από πλευράς συμπιεστότητας.

Θα πρέπει η συμπιεστότητα του υλικού να μην είναι μεγαλύτερη του 0,3 έως 0,5 του πάχους.

2.3    Επιλογή ροδελών ή πλακετών κατανομής πιέσεων.

Οι ροδέλες έχουν διάμετρο Φ70mm και οι ορθογωνικές πλακέτες ισοδύναμη επιφάνεια των ροδελών. Αμφότερες θα είναι από γαλβανισμένο ή ανοξείδωτο έλασμα πάχους 1,5mm. Η κάτω επιφάνεια τους θα είναι επίπεδη και η άνω θα φέρει στρογγυλεμένες αυλακώσεις που να σχηματίζουν κεντρική σκάφη, για να «χωνεύει» η κεφαλή της βίδας, ιδίως όταν είναι προεξέχουσα εξάγωνη.

2.4    Αριθμός μηχανικών στερεώσεων ανά m2.

Εξαρτάται από τη ζώνη της περιοχής (βλ. σημείωση) από τις κατηγορίες θέσεων κτιρίων ως προς το περιβάλλον, από πλευράς προστασίας του, από το ύψος του κτιρίου, τη μορφή της στέγης και τις ζώνες της στέγης όπου τοποθετούνται οι μηχανικές στερεώσεις (κεντρική, πλευρική, γωνιακή, καταλήξεων, αλλαγής κλίσεων, υπερκατασκευών).

Ο ακριβής υπολογισμός της πυκνότητας των μηχανικών στηρίξεων πραγματοποιείται σύμφωνα με το νομογράφημα της βιβλιογραφίας 2.1.

Για πρώτη προσέγγιση η πυκνότητα των στερεώσεων δύναται να προκύψει από τον επόμενο πίνακα:

 

Ζώνη περιοχής[1]

Θέση

Κεντρική ζώνη

Ζώνη πλευρική, γωνιακή, κατάληξης αλλαγής κλίσης, υπερκατασκευών

 

Ι

Προστατευμένη

4

7

Κανονική

5

8

Εκτεθειμένη

6

10

 

ΙΙ

 

Προστατευμένη

5

7

Κανονική

6

8

Εκτεθειμένη

7

11

 

Κατηγορίες θέσεων κτιρίων ως προς το περιβάλλον από πλευράς βαθμού προστασίας τους.

Σε μια περιοχή στην οποία αντιστοιχούν καθορισμένες βασικές τιμές δυναμικής πίεσης πρέπει να λαμβάνεται υπόψη και η φύση της θέσης όπου είναι τοποθετημένο το κτίριο.

Ενδεικτικά καθορίζεται ότι:

·        Προστατευμένη θέση είναι αυτή που βρίσκεται στο βάθος κοιλάδας που περιβάλλεται από λόφους σε όλη την περίμετρο της και δεν επηρεάζεται από τους ανέμους οποιασδήποτε κατεύθυνσης.

·        Κανονική θέση θεωρείται μια κοιλάδα μεγάλης επιφάνειας, που μπορεί να παρουσιάζει κλίσεις μικρότερες του 10%.

·        Εκτεθειμένη θέση θεωρείται αυτή που βρίσκεται σε παραθαλάσσιες περιοχές και σε βάθος 10km από την ακτή.

Στην εκτεθειμένη θέση υπάγονται οι στενές κοιλάδες όπου παρουσιάζονται καθοδικοί άνεμοι, τα βουνά γενικά, ιδίως όταν είναι μεμονωμένα.

Γενικά η φύση της θέσης θα πρέπει να καθορίζεται στη συγγραφή υποχρεώσεων του Έργου σύμφωνα με τα τοπικά δεδομένα της περιοχής και τους ενδιάμεσους συντελεστές μεταξύ των ακραίων τιμών που δύνανται να γίνουν δεκτές, ώστε να ληφθούν υπόψη μειωμένες τιμές των συντελεστών για την εκτεθειμένη θέση.

2.5    Καθορισμός πλάτους ρόλων σε συνάρτηση με προβλεπόμενη πυκνότητα στερεώσεων.

Κανονικά οι μηχανικές στερεώσεις τοποθετούνται στην άκρη των φύλλων των ρολών, οπότε το επόμενο φύλλο καλύπτει και τη μηχανική στερέωση σύμφωνα με το σχήμα (βλ. σχετικά και παρ. 1.2 του παρόντος Παραρτήματος).

σχήμα 14: (a) Διάμετρος ροδέλας ή πλευρά πλακέτας.

Σύμφωνα με τα παραπάνω, οι στερεώσεις διατάσσονται σε παράλληλους άξονες, που απέχουν από το άκρο του κάτω φύλλου 10mm+(a/2) και από το άκρο του άνω φύλλου 40+10+(a/2) mm.

Κατά την έννοια των αξόνων των στερεώσεων η απόσταση αυτών δεν θα πρέπει να είναι μικρότερη των 0,20m. Ο τρόπος αυτός τοποθέτησης των στερεώσεων οδηγεί αναγκαστικά στον περιορισμό του πλάτους των ρολών, προκειμένου να τηρηθεί ο ελάχιστος αριθμός στερεώσεων.

Στην αντίθετη περίπτωση θα πρέπει να προβλεφθούν ενδιάμεσες στερεώσεις μεταξύ των ως άνω καθορισθέντων αξόνων τοποθέτησης, οπότε με ροδέλες από τη μεμβράνη διαμέτρου a+100 mm θα πρέπει να εξασφαλίζεται η στεγανότητα των στερεώσεων (όπου a η διάμετρος της ροδέλας ή η πλευρά της ορθογωνικής πλακέτας).

Στην περίπτωση στεγών με κλίσεις μεγαλύτερες του 100% και χρησιμοποίησης διατάξεων συγκράτησης του θερμομονωτικού υποστρώματος (π.χ. ξύλινοι δοκοί ή χαλύβδινοι ορθογωνικής διατομής) το πλάτος των ρολών θα καθορίζεται και από την απόσταση των δοκών συγκράτησης, δεδομένου ότι επ’ αυτών θα τοποθετούνται οι μηχανικές στερεώσεις.

 

 

3.Τοποθέτηση μεμβράνης P.V.C. επί ασφαλτικής επιφάνειας.

3.1    Περιπτώσεις δωμάτων όπου παρουσιάζονται τοποθετήσεις μεμβρανών επί ασφαλτικής επιφάνειας.

·        Δώματα χωρίς στρώση προστασίας, όπου η υπάρχουσα ασφαλτική στεγάνωση, χωρίς να έχει αποκολληθεί, παρουσιάζει διαρροές.

·        Δώματα με ή χωρίς στρώση προστασίας, όπου το θερμομονωτικό υπόστρωμα της μεμβράνης έχει επικαλυφθεί με θερμή άσφαλτο (περίπτωση διογκωμένου γυαλιού) ή φέρει ασφαλτική επιδερμίδα (περίπτωση πετροβάμβακα με επικολλημένη ασφαλτική μεμβράνη).

3.2    Χρησιμοποιούμενες μεμβράνες P.V.C.

Σύμφωνα με την παρ.1.3.5.

3.3   Τρόποι τοποθέτησης των μεμβρανών.

3.3.1 Με μηχανική στερέωση.

Με μηχανική στερέωση, όπως στο σχήμα 14 του παρόντος, εφ’ όσον προσφέρεται το υπόστρωμα. Σημειώνεται ότι δεν επιτρέπεται η μηχανική της μεμβράνης διαμέσου θερμομόνωσης από διογκωμένο γυαλί.

3.3.2 Με κόλληση.

·        Χρησιμοποιούμενες κόλλες.

Συμβατές με την μεμβράνη και την άσφαλτο, προμηθευόμενες μαζί με την μεμβράνη.

·        Εφαρμογή της κόλλας στο υπόστρωμα.

Εφαρμόζεται σε λωρίδες των 20cm με οδοντωτή σπάτουλα των 20cm με διαφορετική απόσταση μεταξύ τους, ανάλογα εάν πρόκειται για κεντρική περιοχή του δώματος, όπου τότε κολλιέται το 40% της επιφάνειας (σχήμα 15) ή εάν πρόκειται για πλευρική ζώνη, όπου κολλιέται το 60% της επιφάνειας (σχήμα 16).

Η εφαρμογή της κόλλας γίνεται επί του υποστρώματος, η δε τοποθέτηση της μεμβράνης, με την πολυεστερική προς τα κάτω επιφάνεια γίνεται μετά από ορισμένο χρόνο (συνήθως 15min) σε συνάρτηση με τις ατμοσφαιρικές συνθήκες, για τον πολυμερισμό του υλικού, πάντοτε με πίεση των ζωνών κόλλησης με ελαστικό κύλινδρο.

·        Κόλληση των επικαλύψεων των φύλλων.

 (βλ. σχήμα 17)      

 

σχήμα 15: Κόλληση των μεμβρανών στο κεντρικό τμήμα του δώματος – στέγης.

(1) Λωρίδες κόλλησης 20cm.
(2) Λωρίδες χωρίς κόλληση 28cm.

σχήμα 16: Κόλληση των μεμβρανών στην περιμετρική ζώνη του δώματος – στέγης. πλάτος ζώνης 1,50m εάν το πλάτος κατασκευής είναι ≤15m. Στην αντίθετη περίπτωση θα είναι 3m.

(1) Λωρίδα κόλλησης 20cm.
(2) Λωρίδα χωρίς κόλληση 16cm.

 

σχήμα 17: Κόλληση μεταξύ των φύλλων των ρολών.
Στη ζώνη επικάλυψης (4) των φύλλων, δεν θα πρέπει να κολλιέται η μεμβράνη στο υπόστρωμα της.
Κόλληση των φύλλων στις διασταυρώσεις Τ. (βλ. και σχήμα 13)
Τα φύλλα επικαλύπτονται και γεφυρώνονται με μία λωρίδα μεμβράνης πλάτους 15cm που κολλιέται εκατέρωθεν.

(1) Ζώνη κόλλησης.
(2) Ζώνη χωρίς κόλληση.
(3) Κόλληση.
(4) Επικάλυψη.


Παραδείγματα τοποθέτησης μεμβρανών P.V.C. σε θερμομονωτικό υπόστρωμα.

σχήμα 18: Κόλληση των φύλλων στις διασταυρώσεις.
Τα φύλλα επικαλύπτονται και γεφυρώνονται με μία λωρίδα μεμβράνης πλάτους 15
cm που κολλιέται εκατέρωθεν.
(3) Κόλληση.

 

 

σχήμα 19: Διάταξη τοποθέτησης μεμβράνης  P.V.C. σε δίεδρη γωνία με κόλληση της κατάληξης σε λωρίδα ελάσματος (14) που έχει προηγουμένως στερεωθεί μηχανικά.

(1) Φέρον υπόστρωμα.
(2) Φράγμα υδρατμών με ή χωρίς στρώση διάχυσης υδρατμών.
(3) Θερμομόνωση.
(4) Στρώση χημικού διαχωρισμού.
(5) Στρώση κόλλας.
(6) Μεμβράνη P.V.C.
(7) Κόλληση επικαλύψεων μεμβρανών.
(8) Στρώση αποστράγγισης.
(9) Στρώση προστασίας μεμβράνης.
(10) Χάλικες προστασίας – ολίσθησης.
(11) Μαστίχα στεγάνωσης.
(12) Γαλβανισμένο χαλυβδοέλασμα.
(13) Μηχανική στερέωση.
(14) Ειδικό χαλυβδοέλασμα με  P.V.C..

σχήμα 20: Διάταξη τοποθέτησης μεμβράνης  P.V.C. σε δίεδρη  γωνία και συνέχιση αυτής στη στέψη του στηθαίου, όπου προηγουμένως έχει στερεωθεί μηχανικά λωρίδα ελάσματος (14), η οποία και προεξέχει για να σχηματίσει νεροσταλάκτη.


(1) Φέρον υπόστρωμα.

(2) Φράγμα υδρατμών με ή χωρίς στρώση διάχυσης υδρατμών.
(3) Θερμομόνωση.
(4) Στρώση χημικού διαχωρισμού.
(5) Στρώση κόλλας.
(6) Μεμβράνη P.V.C.
(7) Κόλληση επικαλύψεων μεμβρανών.
(8) Στρώση αποστράγγισης.
(9) Στρώση προστασίας μεμβράνης.
(10) Χάλικες προστασίας – ολίσθησης.
(11) Μαστίχα στεγάνωσης.
(12) Γαλβανισμένο χαλυβδοέλασμα.
(13) Μηχανική στερέωση.
(14) Ειδικό χαλυβδοέλασμα με  P.V.C..

 

σχήμα 21: Κατάληξη μη βατού δώματος σε στηθαίο, με ενδιάμεση θερμομόνωση στο κατακόρυφο τμήμα.

σχήμα 22: Στηρίγματα ανά 50cm πλάτους 50mm από ελατηριωτό χάλυβα.

 

 

σχήμα 23: Κατάληξη βατού δώματος σε στηθαίο, με εξωτερική θερμομόνωση και προστασία της κατακόρυφης μεμβράνης με προκατασκευασμένο στοιχείο.

σχήμα 24: Ομοίως ως άνω, αλλά με προστασία της κατακόρυφης μεμβράνης με το (12)


(1) Φέρον υπόστρωμα.
(2) Φράγμα υδρατμών με ή χωρίς στρώση διάχυσης υδρατμών.
(3) Θερμομόνωση.
(4) Στρώση χημικού διαχωρισμού.
(5) Στρώση κόλλας.
(6) Μεμβράνη P.V.C.
(7) Κόλληση επικαλύψεων μεμβρανών.
(8) Στρώση αποστράγγισης.
(9) Στρώση προστασίας μεμβράνης.
(10) Χάλικες προστασίας – ολίσθησης.
(11) Μαστίχα στεγάνωσης.
(12) Γαλβανισμένο χαλυβδοέλασμα.
(13) Μηχανική στερέωση.
(14) Ειδικό χαλυβδοέλασμα με  P.V.C..

 

σχήμα 25: Τοποθέτηση μεμβρανών με μηχανική στερέωση.

 

σχήμα 26: Η πρώτη σειρά των στερεώσεων τοποθετείται σε 4 με 5cm από τη γωνία. Για να αποφευχθεί η καταπόνηση της μεμβράνης από συστολοδιαστολές προβλέπεται η τοποθέτηση της μεμβράνης υπό μορφή λύρας, επί σπογγώδους ημικυλινδρικού παρεμβύσματος.

(1) Φέρον υπόστρωμα.
(2) Φράγμα υδρατμών με ή χωρίς στρώση διάχυσης υδρατμών.
(3) Θερμομόνωση.
(4) Στρώση χημικού διαχωρισμού.
(5) Στρώση κόλλας.
(6) Μεμβράνη P.V.C.
(7) Κόλληση επικαλύψεων μεμβρανών.
(8) Στρώση αποστράγγισης.
(9) Στρώση προστασίας μεμβράνης.
(10) Χάλικες προστασίας – ολίσθησης.
(11) Μαστίχα στεγάνωσης.
(12) Γαλβανισμένο χαλυβδοέλασμα.
(13) Μηχανική στερέωση.
(14) Ειδικό χαλυβδοέλασμα με  P.V.C..



[1] Ζώνες περιοχής:

Ζώνη 1: για το εσωτερικό της χώρας 30m/sec ή 108km/h

Ζώνη 2: για τα νησιά και παράκτιες περιοχές που απέχουν 10km από τη θάλασσα, 36m/sec ή 129,6km/h