2.3. ΚΑΤΑΤΑΞΗ ΤΩΝ ΕΛΑΦΡΩΝ ΘΕΡΜΟΜΟΝΩΤΙΚΩΝ ΥΛΙΚΩΝ ΑΝΑΛΟΓΑ ΤΗΣ ΧΗΜΙΚΗΣ ΣΥΝΘΕΣΗΣ ΤΟΥΣ – ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΣΤΙΚΕΣ ΙΔΙΟΤΗΤΕΣ         

 

 

 

1. Συνθετικά θερμομονωτικά υλικά

2. Οργανικά θερμομονωτικά υλικά

3. Ανόργανα θερμομονωτικά υλικά

 

 

 

 

1. Συνθετικά θερμομονωτικά υλικά

 

1.1   Κυψελοειδή σε άκαμπτα φύλλα με βάση την πολυστερίνη

 

Πρόκειται για άμορφο πολυμερές της οικογένειας των θερμοπλαστικών που προέρχεται από το αιθυλοβενζόλιο, το οποίο με κατάλληλη επεξεργασία δίδει το στυρόλιο, το οποίο πολυμερίζεται με ενσωμάτωση προϊόντος που προκαλεί διόγκωση για να δώσει στην πολυστερίνη, στη μορφή των χανδρών.                       

 

1.1.1  Μορφοποίηση - εμφάνιση

 

Από πλευράς μορφοποίησης των φύλλων με πολυστερίνη διακρίνονται σε εκείνα που παράγονται:

 

Η παραγωγή των φύλλων διογκωμένης πολυστερίνης γίνεται:

 

Σύγκριση από πλευράς εμφάνισης των διαφόρων τρόπων παραγωγής πολυστερίνης

 

Οι διάφοροι τύποι παραγωγής της πολυστερίνης επηρεάζουν την εσωτερική εμφάνισή της και τον τρόπο διάκρισής της.

 

Γενικά η πολυστερίνη που παράγεται με συγκόλληση (συσσωμάτωση) των χανδρών μεταξύ τους παρουσιάζει μια ακανόνιστη όψη, σε αντίθεση με την εξελασμένη η οποία έχει ομοιογενή όψη.

 

Ειδικά:

 

Έλεγχος συγκόλλησης των χανδρών μεταξύ τους

 

1.1.2  Φυσικά και υγροθερμικά χαρακτηριστικά της πολυστερίνης

 

1. Θερμική αγωγιμότητα (Πίνακας 1)

                       

Η διογκωμένη πολυστερίνη χαρακτηρίζεται από τη χαμηλή τιμή του συντελεστή θερμικής αγωγιμότητας λ. Κατατάσσεται ανάμεσα στα καλύτερα θερμομονωτικά υλικά που χρησιμοποιούνται στην πράξη.

 

Ο συντελεστής θερμικής αγωγιμότητας είναι συνάρτηση της τομής και του σχήματος των κυψελών αέρος που περιέχονται μέσα στο υλικό όπως και της συνοχής μεταξύ των χανδρών.

 

Βελτίωση του συντελεστή παρουσιάζεται όταν αυξάνει η πυκνότητα (μικρότερες κυψέλες, καλύτερη συνοχή). Έτσι, τα καλύτερα αποτελέσματα δίνει η εξελασμένη πολυστερίνη. Η παραγόμενη με τη μέθοδο της θερμοσυμπίεσης (της ST. GOBAIN) πολυστερίνη έχει καλύτερες τιμές από τη χυτή χάρη στο συμπιεσμένο σχήμα των κυψελών.

 

Πάντως πρέπει να τονισθεί ότι η πυκνότητα του υλικού δεν αποτελεί στην πραγματικότητα ένα επιθυμητό συστατικό κριτήριο της θερμικής αγωγιμότητας διότι υπάρχει ένα κατώφλιο (όριο) της πυκνότητας κάτω από το οποίο η αγωγιμότητα είναι αύξουσα.

 

Η θερμική αγωγιμότητα των υλικών είναι στην πραγματικότητα μια «εμφανής» αγωγιμότητα η οποία αντιστοιχεί στο άθροισμα των εναλλαγών με αγωγιμότητα, με ακτινοβολία και σε πολλές περιπτώσεις με μεταφορά όταν οι πόροι του υλικού είναι ικανών διαστάσεων. Βλέπε και Σημείωση μετά τον Πίνακα 1 όπου δίδονται οι τιμές της «χρήσιμης θερμοαγωγιμότητας» λ.

 

Όπως για όλα τα μονωτικά υλικά, έτσι και για την πολυστερίνη, η τιμή του συντελεστή λ μεταβάλλεται σε συνάρτηση με τη θερμοκρασία. Αυξάνει όταν η θερμοκρασία αυξάνει και μειώνεται όταν αυτή χαμηλώνει. Εκτιμάται ότι η αύξηση ή η μείωση είναι περίπου 0,3 με 0,4% ανά βαθμό.

 

Ο συντελεστής λ ποτέ δεν είναι μηδενικός. Για το λόγο αυτό, ένα μονωτικό υλικό ποτέ δεν μπορεί να σταματήσει την εναλλαγή της θερμότητας, απλά μόνο την καθυστερεί. Βλέπε σχετικά και Σημείωση μετά την παράγραφο 2.2.1. του παρόντος.       

 

                                                    ΠΙΝΑΚΑΣ 1

ΥΛΙΚΟ

 Ονομαστική
πυκνότητα υλικού σε ξηρή μορφή κατάσταση (
kg/m3)

 

Χρήσιμη Θερμοαγωγιμότητα λ

(w/m.K)

Διογκωμένη πολυστερίνη

Τύπος υλικού

 

 

 

 

Αποκοπτόμενες πλάκες από χυτούς όγκους (NF T 56-201)

AM

Ρ ≥ 7

0.058

BM

Ρ ≥ 10

0.047

CM

Ρ ≥ 13

0.043

DM

Ρ ≥ 15

0.041

EM

Ρ ≥ 19

0.039

FM

Ρ ≥ 24

0.037

GM

Ρ ≥ 29

0.036

 

Χυτές πλάκες συνεχούς παραγωγής (NF T 56-201)

BC

Ρ ≥ 10

0.047

CC

Ρ ≥ 13

0.043

DC

Ρ ≥ 15

0.041

EC

Ρ ≥ 20

0.039

FC

Ρ ≥ 25

0.037

GC

Ρ ≥ 30

0.036

Εξηλασμένη πολυστερίνη

 

 

Πλάκες χωρίς εγκλωβισμένο αέριο εκτός του αέρα

 

 

Πλάκες διογκωμένες με HYDROCHLOROFLUOROCARBURES (H.C.F.C)

 

 

Πλάκες διογκωμένες με CHLOROFLUOROCARBURES (C.F.C)

 

28ρ ≤40

 

 

 

25≤ρ≤ 40

 

 

 

 

 

 

0.037

 

 

 

0.035

 

 

 

              -  Χωρίς επιφανειακή επιδερμίδα

25≤ρ≤ 40

0.033

               -  Με επιφανειακή επιδερμίδα

25≤ρ≤ 40

0.031

 

 

 

Σημείωση:

 

 Στα κυψελοειδή συνθετικά υλικά η εναλλαγή θερμότητας γίνεται:

-          με αγωγιμότητα στο αέριο που περιέχεται στις χάνδρες

-          με αγωγιμότητα δια μέσου του στερεού τμήματος του υλικού

-          με μετάβαση ανάλογα με τις διαστάσεις των χανδρών

-          με ακτινοβολία μεταξύ των χανδρών, η οποία ελαττώνεται όσο 

            ελαττώνεται η διάμετρός τους

 

Μόνο η μέτρηση της θερμικής αντίστασης για συγκεκριμένο πάχος υλικού μπορεί να δώσει στοιχεία για το σύνθετο φαινόμενο της εναλλαγής θερμότητας.

 

 2. Θερμοκρασιακές μεταβολές

           

Για όλους τους τύπους της πολυστερίνης ο συντελεστής θερμικής διαστολής είναι της τάξης 5 με 7 επί 10-5, πράγμα που αντιστοιχεί σε μια επιμήκυνση περίπου 1mm για ένα φύλλο πολυστερίνης μήκους 1m, του οποίου υφίσταται μια αύξηση της θερμοκρασίας 17º C. Γενικά τα θερμομονωτικά υλικά με βάση τη διογκωμένη πολυστερίνη είναι λίγο έως πολύ ανισότροπα. Η σημασία αυτής της ιδιαιτερότητας γίνεται μεγαλύτερη όταν μελετώνται οι θερμοκρασιακές μεταβολές. Αυτή η ανισοτροπία προέρχεται από τον τρόπο παραγωγής. Οι πόροι έχουν γενικά μια επιμήκη ως επί το πλείστον μορφή κατά την έννοια της διόγκωσης και μπορούν να προσανατολιστούν ανάλογα με τον τρόπο παραγωγής:

    

          κοπής για τη χυτή πολυστερίνη  

 

3. Επίδραση της υγρασίας

 

Οι προσροφήσεις υγρασίας είναι της τάξης του 0,1% του όγκου. Δεν παρουσιάζονται τριχοειδή αποτελέσματα. Η ξήρανση οδηγεί σε μια συστολή της τάξης του 0,6 με 0,8 mm/m και η ύγρανση μια διόγκωση περίπου 0,5 mm/m (από μια αρχική κατάσταση που εκλήφθει με σχετική υγρασία 65%). Τα φαινόμενα δεν είναι επιστρέψιμα και οι εισαχθείσες τάσεις προκαλούν μόνιμες παραμορφώσεις στις κυψέλες, πράγμα που είναι αίτια δημιουργίας ενός αρμού μεταξύ των τοποθετηθέντων φύλλων

 

4. Διαπερατότητα στους υδρατμούς

 

Η διαπερατότητα ενός υλικού μετριέται με την ποσότητα των υδρατμών σε gr που διαπερνούν ένα υλικό πάχους 1m, την ώρα για μια διαφορά πίεσης ίση με 1mmHg.

Η πολυστερίνη βρίσκεται σε πολύ καλή θέση απέναντι στη διαπερατότητα στους υδρατμούς, πράγμα που σπάνια οδηγεί στην ανάγκη τοποθέτησης φράγματος υδρατμών, ιδίως όταν έχει επιδερμίδα όπως η εξελασμένη 

 

5. Απορρόφηση νερού

 

Η διογκωμένη και εξηλασμένη πολυστερίνη χαρακτηρίζονται από χαμηλή απορροφητικότητα νερού και τούτο χάρη στη δομή της με κλειστές κυψέλες. Πολυστερίνη τελείως βυθισμένη σε νερό παρουσιάζει μια απορροφητικότητα ίση με 2 έως 5% του όγκου της η οποία σταθεροποιείται έπειτα από μερικούς μήνες, πάντοτε βέβαια ανάλογα της πυκνότητάς της.

 

Διογκωμένη πολυστερίνη που έχει διατηρηθεί βυθισμένη στο νερό για 24 ώρες παρουσιάζει μια απορρόφηση της τάξης του 0,2 έως 0,5 του όγκου, φθάνει δε αυτή δέκα φορές λιγότερο για την εξελασμένη.

 

6. Αντοχή σε θλίψη και σε κάμψη

 

Όταν η πολυστερίνη καταπονείται σε θλίψη συμπεριφέρεται στην αρχή κατά ελαστικό τρόπο έπειτα όμως περνάει στη φάση της μόνιμης παραμόρφωσης. Σημειούται ότι μέχρι 10% παραμόρφωση η χυτή πολυστερίνη παραμένει αισθητά στην ελαστική ζώνη, ενώ η εξελασμένη αρχίζει να παραμορφώνεται διαρκώς από το 5%.

 

7. Αντοχή στη θερμότητα

 

Όπως όλα τα θερμοπλαστικά υλικά ή πολυστερίνη είναι αρκετά ευαίσθητη στη θερμότητα, θεωρείται ότι χάνει τις μηχανικές της ιδιότητες γύρω στους 80º C, δύναται όμως να αντέξει σε μια παροδική θερμότητα των 100º C, πράγμα που επιτρέπει τη χρησιμοποίησή της για υπόστρωμα στεγάνωσης. Σε αυτή την περίπτωση καλό είναι να μη χρησιμοποιείται θερμή άσφαλτος για την κόλληση, αλλά ψυχρές κόλλες ελαστομερούς μορφής, υδροδιαλυτές.

 

8. Συμπεριφορά στη φωτιά

 

Η πολυστερίνη βρίσκεται στην κατηγορία «εύκολα και πολύ εύκολα καίγεται». Υπό την επίδραση ροής θερμότητας αρχίζει να μαλακώνει και να παραμορφώνεται γύρω στους 85º C. Μια γρήγορη αποσύνθεση δημιουργείται γύρω στους 300º C με σύγχρονη αποδέσμευση των συνθετικών πτητικών (τοξικών).

 

Κατά την καθαρή καύση με φλόγα, εκλύεται μονοξείδιο και διοξείδιο του άνθρακα. Σε ατμόσφαιρα με περιορισμένο οξυγόνο εκλύονται σημαντικές ποσότητες υδρογονανθράκων. Τα εύφλεκτα αυτά αέρια δημιουργούν σημαντικούς κινδύνους στην περίπτωση πυρκαγιάς. Η μη πλήρης καύση της πολυστερίνης είναι πηγή δημιουργίας σημαντικής ποσότητας μαύρου, πολύ πυκνού καπνού.

 

Από τα παραπάνω προκύπτει ότι η πολυστερίνη δεν πρέπει να παραμένει εμφανής σε χώρους όπου υπάρχει κίνδυνος εκδήλωσης φωτιάς. Πάντοτε πρέπει να προστατεύεται με στοιχεία σταθερά στη φωτιά ικανού πάχους για την προστασία της, γιατί σε αντίθετη περίπτωση, όταν το πάχος είναι μικρό, υπάρχει το ενδεχόμενο τα αέρια που θα αναπτυχθούν από την ανύψωση της θερμοκρασίας να εκραγούν και να θρυμματίσουν το προστατευτικό υλικό (π.χ επίχρισμα 1,5cm) και να διαφύγουν, οπότε υπάρχει κίνδυνος ανάφλεξής τους.

 

Αυτός είναι ο λόγος που προβλέπεται να τοποθετείται σε πρόπλακα όταν εφαρμόζεται για τη θερμομόνωση των Δωμάτων, κάτω από τη φέρουσα πλάκα.     

 

9. Αντοχή σε φέρουσα πλάκα

 

Η διογκωμένη και εξελασμένη πολυστερίνη απέναντι στις χημικές επιδράσεις για τις συνήθεις χρήσεις συμπεριφέρεται γενικά καλά.

 

Γενικά η πολυστερίνη αντέχει στο νερό της θάλασσας, στα φυσικά έλαια, στην τερεβινθίνη, δεν αντέχει 

όμως στην επαφή με την άσφαλτο.

 

10. Φυσιολογικές επιδράσεις

 

Δεν προσβάλλεται από μύκητες και από βακτηρίδια. Αντίθετα, όμως, καταστρέφεται από έντομα (τερμίτες-άσπρα μερμήγκια)  από ποντίκια και από πουλιά που την χρησιμοποιούν για τις φωλιές τους.

 

Σημείωση:

 

Στους Πίνακες 2 και 3 δίδονται στοιχεία για τους τύπους της πολυστερίνης του Πίνακα 1 αναφορικά με την αντοχή σε θλίψη, θερμική αγωγιμότητα, διαπερατότητα (με δύο δέκτες ICPVE και PVE) θερμοκρασία για θερμοκρασιακές μεταβολές, πυκνότητα όπου είναι:

 

ICPVE (INDICE CONVENTIONNEL DE PERMEABILITE A LA VALEUR D’ EAU) σε μονάδα μgr/m2sec όπου μ=10-6m        

 

PVE (PERMEABILITE A LA VALEUR D’ EAU) σε μονάδα 10-5gr/m.hmmHg

 

Για την εξελασμένη πολυστερίνη ο δείκτης ICPVE είναι:

 

180 για πυκνότητα 28 kg/m3 χωρίς επιδερμίδα

102 για πυκνότητα 30 kg/m2 με επιδερμίδα

90 για πυκνότητα 35 kg/m2 με επιδερμίδα

72 για πυκνότητα 45 kg/m2 με επιδερμίδα

 

 


 

                                                                                                                                                                                   

 ΠΙΝΑΚΑΣ 2

Τύπος υλικού

Άκαμπτες πλάκες κυψελοειδούς υλικού AR

NF 

T 56-200

 

Διογκωμένη πολυστερίνη PS

NF 

T 56-201

 

Τρόπος παραγωγής. Αποκοπτόμενες πλάκες από χυτούς όγκους 

NF 

T 56-200

Ιδιότητες

Μονάδα

AM

BM

CM

DM

EM

FM

GM

 

 

 

Γενικά χαρακτηριστικά

Ι. Αντοχή σε θλίψη ή τάση για παραμόρφωση μετά το 10%

Ελάχιστη τιμή

 

Κpa

 

1Kpa = 10-1N/cm2

 

--

 

30

 

50

 

70

 

90

 

140

 

190

NF 

T 56-101

ΙΙ. Θερμική αγωγιμότητα στους 10º C

Ελάχιστη τιμή              

 

10-3W/m.K

 

 

58

 

47

 

43

 

41

 

39

 

37

 

36

NF 

T 56-124

 

NFX 10-021

III. Συμβατικός δείκτης διαπερατότητας στους υδρατμούς

-ICPVE μ =10-6                 

- PVE

 

 

μg/m2.S

10-5g/m.h.mm Hg

 

 

--

 

--

 

 

1050

 

450

 

 

820

 

350

 

 

700

 

300

 

 

580

 

250

 

 

470

 

200

 

 

350

 

150

 

 

T 56 – 131

      (1)

IV. Θερμοκρασία για θερμοκρασιακή μεταβολή <3%

Μεγίστη τιμή

 

º C

 

70

 

70

 

74

 

75

 

80

 

80

 

80

 

NFT 56-122

V. Ονομαστική πυκνότητα ξηρού υλικού

Ελάχιστη τιμή

 

Kg / m3

 

 

7

 

10

 

13

 

15

 

19

 

24

 

29

 

NFT 56-107

Ειδικά χαρακτηριστικά

Συνοχή

Kpa

 

1Kpa = 10-1 N / cm2

10

50

90

140

180

220

240

NFT T 56-130

Ανοχές διαστάσεων

 

 

 

-          Μήκος

-          Πλάτος

-          Πάχος

%

%

mm

0.4

0.4

2

NFT 56-119

 

NFT 56-121

 

(1) Δεδομένου ότι η διογκωμένη πολυστερίνη θεωρείται ως μη υγροσκοπικό υλικό, γίνεται αποδεκτό ότι με συνθήκες μέτρησης του ICPVE στους 23º C όπως περιγράφεται στο πρότυπο AFNOR NFT 56-131 επιτρέπεται ο υπολογισμός του PVE από τη σχέση: PVE (10-5 g /m.h.mmHg) = 0.43 ICPVEg/m2.S)

 

 ΠΙΝΑΚΑΣ 3

Τύπος υλικού

Άκαμπτες πλάκες κυψελοειδούς υλικού AR

NF T 56-200

 

Διογκωμένη πολυστερίνη PS

NF T 56-201

 

Τρόπος παραγωγής. Αποκοπτόμενες πλάκες από χυτούς όγκους 

NF T 56-200

Ιδιότητες

Μονάδα

 

BC

CC

DC

EC

FC

GC

 

 

 

Γενικά χαρακτηριστικά

Ι. Αντοχή σε θλίψη ή τάση για παραμόρφωση μετά το 10%

Ελάχιστη τιμή

 

Κpa

 

1Kpa = 10-1N/cm2

 

--

 

30

 

50

 

70

 

100

 

150

 

200

NF T 56-101

ΙΙ. Θερμική αγωγιμότητα στους 10º C

Ελάχιστη τιμή              

 

10-3W/m.K

 

 

--

 

47

 

43

 

41

 

39

 

37

 

36

NF T 56-124

 

NFX 10-021

III. Συμβατικός δείκτης διαπερατότητας στους υδρατμούς

- ICPVE    μ = 10-6

 

- PVE

 

 

μg/m2.S

 

10-5 g/m.h.mm Hg

 

 

--

 

--

 

 

820

 

350

 

 

580

 

250

 

 

470

 

200

 

 

350

 

150

 

 

290

 

125

 

 

290

 

125

 

 

T 56 – 131

      (1)

IV. Θερμοκρασία για θερμοκρασιακή μεταβολή <3%

Μεγίστη τιμή

 

º C

 

--

 

70

 

75

 

75

 

80

 

80

 

80

 

NFT 56-122

V. Ονομαστική πυκνότητα ξηρού υλικού

Ελάχιστη τιμή

 

Kg / m3

 

 

--

 

 

10

 

13

 

15

 

20

 

25

 

30

 

NFT 56-107

Ειδικά χαρακτηριστικά

Συνοχή

Kpa

 

1Kpa = 10-1 N / cm2

--

50

90

140

200

230

240

NFT T 56-130

Ανοχές διαστάσεων

 

 

 

-          Μήκος

-          Πλάτος

-          Πάχος

%

%

mm

0.4

0.4

2

NFT 56-119

 

NFT 56-121

 

(1) Βλέπε παρατήρηση ΠΙΝΑΚΑ 2


1.2 Κυψελοειδή σε άκαμπτα φύλλα εκτός πολυστερίνης

 

Εκτός από τα ελαφρά θερμομονωτικά υλικά με βάση την πολυστερίνη, που χρησιμοποιούνται ευρέως στα οικοδομικά έργα, υπάρχουν και τα λιγότερα συνηθιζόμενα να χρησιμοποιούνται με βάση:

                       

 

1.2.1 Με βάση το διογκωμένο PVC

 

Τα χρησιμοποιούμενα στις θερμομονώσεις φύλλα διογκωμένου PVC στις κατασκευές είναι με επιφανειακή επένδυση και στις δύο όψεις υπό μορφή SANDWICHES με υλικά που τους προσδίδουν και την επιθυμητή ακαμψία.   

 

Λόγω των εκλυομένων επικίνδυνων αερίων πρέπει να χρησιμοποιείται μόνο σε εξωτερικούς χώρους.

 

Τα φύλλα του διογκωμένου PVC, ανάλογα με την πυκνότητά τους, έχουν και διαφορετικό χρώμα: πορτοκαλί, γκρι-άσπρο, κίτρινο, κόκκινο, κεραμιδί. Διακρίνονται από τα υπόλοιπα κυψελοειδή συνθετικά υλικά από τις διαστάσεις των χανδρών που φθάνουν από 0,5 έως 1mm και από το μαύρο καπνό που εκλύουν σε επαφή με τη φλόγα.

 

1. Θερμική αγωγιμότητα

 

Προκύπτει από τον Πίνακα 4 ανάλογα της πυκνότητας των φύλλων. Μειούται ο συντελεστής λ με την αύξηση της πυκνότητας. Έτσι, για:

 

 

Βλέπε και προηγούμενη παράγραφο 2.3.1.1.2-1 αναφορικά τη θερμοαγωγιμότητα των ελαφρών μονωτικών υλικών.

 

2. Μηχανικά χαρακτηριστικά

 

Προκύπτουν από τον Πίνακα 5, τα οποία αυξάνουν με την αύξηση της πυκνότητας. Αναφορικά με την καταπόνηση σε θλίψη παρουσιάζεται μια μόνιμη παραμόρφωση όταν αυτή φθάσει να είναι της τάξης του 3 με 4%. Η πίεση που εξασκείται για παρόμοια παραμόρφωση, ονομάζεται «κρίσιμη πίεση» και είναι αυτή που χαρακτηρίζει την επιλογή του υλικού όταν τοποθετείται στα Δωμάτια.

 

Παρουσιάζουν διαφοροποίηση τα μηχανικά χαρακτηριστικά όταν η θερμοκρασία τους υπερβεί τους 80º C.

 

3. Διαπερατότητα στους υδρατμούς

 

Προκύπτει από τον Πίνακα 5

 

Σημείωση:

           

Όπου στο κείμενο και στους πίνακες ο συντελεστής λ αναφέρεται σε μονάδες CELSIUS κανονικά θα πρέπει να είναι σε μονάδες KELVIN. Για λόγους ευκολίας, ιδίως στους υπολογισμούς χρησιμοποιούνται οι μονάδες CELSIUS χωρίς τούτο να οδηγεί σε λανθασμένα αποτελέσματα. 

                                  

4. Θερμοκρασιακές μεταβολές

 

Μεταξύ 50º C και 150º C οι θερμοκρασιακές μεταβολές είναι ανάλογες της θερμοκρασίας. Για μια διαφορά θερμοκρασίας 10º C ή γραμμική διαστολή είναι 0,72 mm/m.

 

Όταν το υλικό υποστεί εναλλαγές θερμότητας από 20º C στους 70º C και εκ νέου στους 20º C παρουσιάζει μια μόνιμη συστολή περίπου 2 με 3 mm ανά m.

 

5. Υγροσκοπικές μεταβολές

 

Υλικό που βρίσκεται σε περιβάλλον με Σ.Υ. 65% θα παρουσιάσει μιαν αύξηση περίπου 1mm/m εάν η Σ.Υ. γίνει 100% και θα εμφανίσει μια συστολή των 3mm/m εάν βρεθεί σε Σ.Υ. 10% πράγμα που αντιστοιχεί σε μια ολική μεταβολή των 4mm/m.

 

Οι ενδείξεις αυτές είναι ενδεικτικές και προέρχονται από εργαστηριακές μετρήσεις.

 

Στην πράξη σημαίνει ότι εάν παρόμοια υλικά τοποθετούνται σε εξωτερικές θερμομονώσεις θα πρέπει να έχουν και μηχανικές στερεώσεις εκτός των κολλήσεων, η δε επικάλυψη τους να παρουσιάζει ελαστικότητα.

 

6. Συμπεριφορά στη φωτιά

 

Καρβουνιάζει αλλά δεν αναφλέγεται δεδομένου ότι η δομή του υλικού είναι περίπου 50% καθαρό PVC και 50% διάφορα πρόσμικτα εκ των οποίων 28% χλώριο και 5 με 6% άζωτο με την καύση θα προκληθούν τοξικά αέρια CO2 και CHLORHYDRIQUE πράγμα που οδηγεί στη χρησιμοποίησή του, μόνο στους εξωτερικούς χώρους

 

7. Αντοχή στις χημικές επιδράσεις

 

Δεδομένου ότι δεν αντέχει στην άσφαλτο θα πρέπει όταν τοποθετείται στα δώματα να παρεμβάλλεται μια στρώση από μη υφαντές ίνες πολυεστέρα βάρους 170 gr/m2 μεταξύ του υλικού και της επ’ αυτού ασφαλτικής μεμβράνης ή οι μεμβράνες να κολλιούνται με υδροδιαλυτές κόλλες.

 

8. Απορρόφηση νερού

 

Εάν δοκίμια υλικού που του είχε αφαιρεθεί η επιδερμίδα του, εμβαπτισθεί με 1cm νερού επ’ αυτού, μετά 28 μέρες θα έχει απορροφήσει νερό περίπου ίσο με 0,065 έως 0,070 gr/cm2 επιφανείας του, πράγμα που σημαίνει μια απορρόφηση περίπου 0,4% επί του όγκου που πραγματοποιείται από τις επιφανειακές χάνδρες που έχουν κορεσθεί με νερό.     

 

Όταν το υλικό βρεθεί σε περιβάλλον 20º C με διάφορες Σ.Υ θα απορροφήσει με προσρόφηση νερό ίσο με:

 

 

9. Φυσιολογικές επιδράσεις

 

Δεν προσβάλλεται από μύκητες και βακτηρίδια και δεν ενδιαφέρει τα έντομα, τα ποντίκια.

 


 

                                       ΠΙΝΑΚΑΣ 4                                                                           

 

ΥΛΙΚΟ

Ονομαστική πυκνότητα υλικού σε ξηρή κατάσταση

(kg/m3)

Χρήσιμη Θερμοαγωγιμότητα λ

(W / m.Κ)

Άκαμπτες πλάκες αφρώδους POLYCHLORURE DE VINYLE (NF T 56-202)

-          Q2

-          Q3

 

 

 

25 ≤ p  ≤ 35

35 ≤ p  ≤ 48

 

 

 

 

0,031

0,034

Άκαμπτες πλάκες αφρώδους πολυουρεθάνης, με θερμικά χαρακτηριστικά υλικών που κατασκευάζονται στο εργοστάσιο και όχι των εκτοξευομένων επιτόπου.

Χυτές πλάκες συνεχούς παραγωγής ανάμεσα στις εύκαμπτες μεμβράνες διογκωμένες με HYDROCHLOROFLUOROCARBURE (H.C.F.C)

 

 

 

 

 

 

 

 

27 ≤ p  ≤ 40

 

 

 

 

 

 

 

 

 

0,033

Αποκοπτόμενες πλάκες πολυουρεθάνης από χυτούς όγκους συνεχούς παραγωγής διογκωμένους με HCFC

 

 

37 ≤ p  ≤ 65

 

 

 

0,041

Χυτές πλάκες πολυουρεθάνης συνεχούς παραγωγής ανάμεσα σε άκαμπτα φύλλα (μέταλλο, γυαλί)

- Διογκωμένες με HCFC

-  Χωρίς εγκλωβισμένο αέριο εκτός του αέρα

 

 

 

37 ≤ p  ≤ 60

37 ≤ p  ≤ 60

 

 

 

 

0,033

0,037

Χυτές πλάκες πολυουρεθάνης συνεχούς παραγωγής ανάμεσα σε άκαμπτα φύλλα (γύψος, παράγωγα ξύλου) διογκωμένες με HCFC

 

 

30 ≤ p  ≤ 50

 

 

 

0,035

Χυτές πλάκες πολυουρεθάνης συνεχούς παραγωγής ή αποκοπτόμενες από χυτούς όγκους χωρίς εγκλωβισμένο αέριο εκτός του αέρα

 

 

 

15 ≤ p  ≤ 30

 

 

 

 

0,040

  


 

ΠΙΝΑΚΑΣ 5

 

Άκαμπτα φύλλα κυψελοειδούς διογκωμένου PVC

Ιδιότητες

Μονάδα

Q2

Q3

Q4

Q5

Q6

Πυκνότητα

Kg/m3

28

36

50

65

90

Τάσης θλίψης κατά την συμπίεση 10%

Kg/cm2

2

3

5

8

12

Αντοχή σε εφελκυσμό

Kg/cm2

3

5

8

12

16

Αντοχή σε κάμψη

Kg/cm2

2,5

4,5

7

10

14

Οριακές θερμοκρασίες χρήσης

ºC

από -25 έως 70

Θερμοκρασία που προκαλεί μεταβολή διάστασης ≤ 3%

ºC

75

75

75

80

80

Δείκτης διαπερατότητας ICPVE

μ = 10-6.m

μgr/m2.S

84

75

65

60

60

 

 

1.2.2  Με βάση τη διογκωμένη πολυουρεθάνη

 

Τα χρησιμοποιούμενα στις θερμομονώσεις φύλλα κυψελοειδούς πολυουρεθάνης είναι πάντοτε με επιφανειακή επένδυση από ασφαλτικό χαρτί KRAFT, υαλοπίλημα, φύλλο αλουμινίου, ασφαλτική μεμβράνη, και στις δύο όψεις όχι αναγκαστικά ή ίδια σε κάθε όψη.

 

Ποτέ δε τοποθετείται χωρίς προστασία από άλλα οικοδομικά υλικά.

 

Χάρις στην καλή αντοχή σε θλίψη τοποθετείται κάτω από στρώση κλίσης από γαρμπιλοσκυρόδεμα στα Δώματα.

 

1. Συνήθεις διαστάσεις των φύλλων

 

Από 0,80Χ0,50m έως 1,00Χ2,70m και σε πάχη από 20 έως 70mm.

 

2. Θερμική αγωγιμότητα

 

Προκύπτει από τον πίνακα 4 ανάλογα της διαδικασίας μορφοποίησης και από τον Πίνακα 6, ανάλογα της πυκνότητας.

 

3. Συντελεστής διαστολής

 

60.10-6C

 

4. Μηχανικές ιδιότητες (μέσος όρος)

 

- τάση θλίψης κατά τη συμπίεση 10%    >2kg/cm2

- τάση διάτμησης για πάχος 30mm          1,10 kg/cm2

- τάση κάμψης                                         5,40 kg/cm2

 

5. Οριακές θερμοκρασίες χρήσης: -30 έως +100ºC

 

6. Θερμοκρασία όπου παρουσιάζονται μεταβολές διαστάσεων  ≤ 3%  -35 έως +80ºC   

 

7. Διαπερατότητα στους υδρατμούς

 

Δείκτης ICPVE στους 23ºC και Σ.Υ 80%

(βλέπε Σημείωση μετά την παράγραφο 2.3.1.1.2.–10) μέσος όρος 1300

 

8. Συμπεριφορά στη φωτιά

 

Καίγεται εύκολα χωρία ανάφλεξη.

Οι πλάκες πολυουρεθάνης δεν πρέπει να χρησιμοποιούνται χωρίς επιφανειακή προστασία τουλάχιστον 5cm οπλισμένου σκυροδέματος όπως π.χ. όταν τοποθετούνται κάτω από την φέρουσα πλάκα. Κατά την καύση εκλύουν τοξικά αέρια.

 

9. Φυσιολογικές επιδράσεις

 

Δεν προσβάλλεται από βιολογικούς παράγοντες

(Βλέπε και Πίνακα 6 όπου δίδονται χαρακτηριστικά στοιχεία ανάλογα της πυκνότητας των φύλλων)

 

                     ΠΙΝΑΚΑΣ 6

 

Άκαμπτα φύλλα κυψελοειδούς διογκωμένης πολυουρεθάνης

Ιδιότητες

Μονάδα

Q1

Q2

Q3

Q4

Q5

Q6

Πυκνότητα

Kg/m3

30

35

40

50

60

>70

Θερμική αγωγιμότητα

W/mºC

0,03

0,03

0,033

0,033

0,035

0,035

Αντοχή σε θλίψη

Kg/cm2

1,4

1,80

2,2

3,0

4,0

6,0

Θερμοκρασία για μεταβολή διαστάσεων ≤ 3%

 

ºC

80

85

90

100

110

120

Διαπερατότητα στους υδρατμούς ICPVE

 

μgr/m.S

1400

1300

1200

1100

1000

900

 

  

1.3              Χυτή επιτόπου πολυουρεθάνη

 

Χρησιμοποιείται κυρίως στα Δώματα όπου εφαρμόζεται απ’ ευθείας στη στρώση κλίσης από γαρμπιλοσκυρόδεμα με κλίση <5% ή απ’ ευθείας στη φέρουσα πλάκα όταν η κλίση της είναι ≤ 5%. Πρέπει να αποφεύγεται η χρήση της στο εσωτερικό των χώρων (γέμισμα δαπέδου), γέμισμα ενδιάμεσου κενού μεταξύ οικοδομικών στοιχείων.

Η χρήση της χυτής επιτόπου πολυουρεθάνης προϋποθέτει:

 

 

 

Σειρά εκτέλεσης εργασιών 1,2,3,4,5

 

 

Παρόμοια στρώση που έχει λάβει υπόψη της όλες τις προηγούμενες προϋποθέσεις πρέπει κατόπιν δοκιμών επί ληφθέντων επιτόπου δοκιμών να παρουσιάζει:

                          

   Ενδεχόμενο η δοκιμή αυτή να παρουσιάσει θραύση συνοχής  της πολυουρεθάνης στο πάχος της

 

2. Οργανικά θερμομονωτικά υλικά

 

2.1  Άκαμπτα φύλλα από συμπιεσμένους κόκκους διογκωμένου καθαρού φελλού

 

Κόκκοι φελλού καθορισμένης κοκκομετρικής σύνθεσης και απαλλαγμένοι από ξένα σώματα υποβάλλονται με το σύστημα STEAM BAKED σε θέρμανση στους 180 έως 200ºC με στεγνό ατμό και σε συνέχεια σε συμπίεση μέχρις 10 έως 12 kg/cm2. Με τη διαδικασία αυτή αποβάλλεται το φελλικό συστατικό από τους κόκκους το οποίο και αποτελεί το φυσικό μεταξύ τους συνδετικό υλικό, έτσι ώστε να προκύπτει θερμομονωτικό υλικό, απαλλαγμένο από συνθετικά υλικά.

 

Για τις περιπτώσεις όπου δεν υπάρχει εναντίωση για την παρουσία συνθετικών υλικών χρησιμοποιούνται για τη συγκόλληση των κόκκων συνθετικές ρητίνες.

 

1. Παρουσίαση

 

Φύλλα 1,0Χ0,5m σε πάχος από 20 έως 300mm. Πλακίδια 0,50Χ0,50 των 15mm πάχους. Ημικυλινδρικά κοχύλια για σωληνώσεις.

 

2. Θερμική αγωγιμότητα

 

- Φύλλα διογκωμένου καθαρού φύλλου πυκνότητας μεταξύ 100 και 150 kg/m3 : λ χρήσιμη= 0,049. W/m ºC.

- Φύλλα με συνθετική ρητίνη, ως συνδετικό υλικό πυκνότητας μεταξύ των 150 και 250 kg/m3  λ χρήσιμη= 0,055. W/m ºC

 

3. Μηχανικά χαρακτηριστικά

 

3.1 Μεγίστη υποχώρηση που επιτρέπεται να παρουσιάζουν τα φύλλα σε ομοιόμορφη φόρτιση ανάλογα του πάχους τους (ΠΙΝΑΚΑΣ 7)

 

                                                             ΠΙΝΑΚΑΣ 7

 

 

Φόρτιση σε daN/m2 (kg/m2)

Ονομαστικό πάχος σε mm

30

40

50

60

Μεγίστη υποχώρηση σε mm

400

0,2

0,2

0,3

0,3

1000

0,4

0,4

0,5

0,5

3000

1,1

1,3

1,7

2,0

4000

1,4

1,8

2,5

3,1

    

3.2 Τάση θλίψης από κάμψη

 

Η ελάχιστη τάση θλίψης από κάμψη πρέπει να είναι 1,4 daN/cm2 (1,4 kg/cm2)

 

3.3 Τάση διάτμησης παράλληλα στις όψεις

 

Η ελάχιστη τάση διάτμησης παράλληλα προς τις όψεις επιτρέπεται να είναι 1,5 daN/cm2  (1,5 kg/cm2)

 

3.4 Τάση εφελκυσμού κάθετα προς τις όψεις

 

Η ελάχιστη τάση εφελκυσμού κάθετα προς τις όψεις επιτρέπεται να είναι 0,6 daN/cm2  (0,6 kg/cm2)

 

4. Συντελεστής διαστολής: 62,3 .10-6C

 

5. Περιεκτικότητα σε νερό: <0,005 gr/m3

 

6. Απορρόφηση νερού μετά 24 ώρες: ≤ 60% του βάρους

 

7. Διαπερατότητα στους υδρατμούς σε περιβάλλον 23ºC και Σ.Υ 85% = 0,21 gr/m.h.mm.Hg

 

8. Συμπεριφορά στη φωτιά

 

Καίγεται με την παρουσία φλόγας, αλλά σβήνει από μόνο του, όταν ο αέρας είναι ήρεμος και απομακρυνθεί η φλόγα.

 

9. Αντοχή σε βιολογικούς παράγοντες

 

Προσβάλλεται από φυτικά κρυπτογαμικά παράσιτα όταν είναι ευνοϊκές οι συνθήκες υγρασίας.

 

;

 

3. Ανόργανα θερμομονωτικά υλικά

 

3.1  Ινώδη υλικά

 

Στα ινώδη θερμομονωτικά υλικά υπάγονται και ο υαλοβάμβακας και ο πετροβάμβακας (λιθοβάμβακας). Διαφέρουν μεταξύ τους, ως προς τις πρώτες ύλες που χρησιμοποιούνται όπως και προς τις διαδικασίες μορφοποίησής τους.

 

Συγκεκριμένα:

 

- ο υαλοβάμβακας παράγεται από ορυκτές πρώτες ύλες, ανόργανης προέλευσης όπως πυριτική άμμος, ασβεστόλιθος, δολομίτης, ανθρακική σόδα, αλουμίνα, βόρακα από τα οποία σχηματίζονται 16 στοιχεία που απαιτούνται για την παραγωγή του γυαλιού σε φούρνο υπό θερμοκρασία 1500ºC με τη μέθοδο SUPERTEL, όπου το ρευστό γυαλί καταλήγει σε περιστρεφόμενα διάτρητα στοιχεία από τα οποία προκύπτουν λόγω φυγοκεντρισμού με οριζόντια και κάθετη εξέλαση ίνες διαφόρων διαμέτρων από 5 με 6μ, 3,5μ, 1,5μ οι οποίες μετά την έξοδο τους εμποδίζονται με θερμοσκληρυνόμενη ρητίνη τύπου PHENOLFORMOL οπότε παίρνουν το κίτρινο χρώμα, ενώ οι μη εμποτισμένες παραμένουν λευκές. Μετά τον εμποτισμό τους τοποθετούνται με απορρόφηση σε κυλιόμενο τάπητα όπου ανάλογα της ταχύτητας ο υαλοβάμβακας λαμβάνει διάφορα πάχη.

Για την τελική μορφοποίησή του, συμπιέζεται ανάμεσα σε δύο κυλιόμενους μεταλλικούς τάπητες που βρίσκονται σε φούρνο τούνελ όπου κυκλοφορεί ζεστός αέρας 250ºC με τον οποίο εξασφαλίζεται ο πολυμερισμός της θερμοσκληρυνόμενης ρητίνης και η κόλληση των ινών τους στα σημεία όπου εφάπτονται.

 

- ο πετροβάμβακας παράγεται με την ίδια διαδικασία όπως του λιθοβάμβακα με τη διαφορά ότι χρησιμοποιούνται πυριγενή πλουτώνια πετρώματα (που δεν διαθέτουν χαλαζία, κυρίως γάββρο και συηνίτη) ή κατάλοιπα υψικαμίνων.

 

1. Παρουσίαση

 

Τα ινώδη θερμομονωτικά υλικά, συναντώνται:

 

- υπό μορφή παπλωμάτων σε διάφορα πάχη, από 30mm έως 120mm, σε διάφορες πυκνότητες από 30 έως 100kg/m3, και με διάφορες ή όχι επιφανειακές επικαλύψεις: χαρτί KRAFT, χαρτί KRAFT και φράγμα υδρατμών, ασφαλτωμένο χαρτί KRAFT, χαρτί KRAFT με επικάλυψη αλουμινίου οπλισμένο με υαλόπλεγμα, μεταλλικό πλέγμα σε συνδυασμό ή όχι με τις προηγούμενες επικαλύψεις.

 

- υπό μορφή φύλλων (πανό) σε διάφορα πάχη από 20mm έως 80mm και σε διάφορες πυκνότητες από 40 έως 200kg/m3, και με διάφορες ή όχι επιφανειακές επικαλύψεις: χαρτί KRAFT, υαλοπίλημα, χαρτί KRAFT και αλουμίνιο, ασφαλτωμένο υαλοπίλημα και χαρτί KRAFT.

 

Συναντιούνται επίσης φύλλα με διαφοροποιούμενες πυκνότητες κατά το πάχος με αυξανόμενες προς την επιφάνειά τους, στη μια ή και στις δύο όψεις.

 

2. Θερμική αγωγιμότητα

 

Στα ινώδη υλικά ο συντελεστής θερμοπερατότητας εξαρτάται από το συνολικό πορώδες του υλικού, από την αναπτυγμένη επιφάνεια στη μονάδα του όγκου του στερεού υλικού και από τη γεωμετρική ανισοτροπία των ινών, από την οποία εξαρτάται και η διαπερατότητα στον αέρα – πάντοτε ανάλογα εάν η κατεύθυνση της ροής της θερμότητας είναι παράλληλη προς τις ίνες ή κάθετη προς αυτές.

 

Στα ινώδη υλικά που τοποθετούνται στις στέγες ή εξωτερικά στις όψεις με αεριζόμενο κενό, δεν είναι ποτέ ξεκάθαρη ούτε η κατεύθυνση του αέρα ούτε η κατεύθυνση της ροής θερμότητας (εάν είναι παράλληλες ή κάθετες προς τις ίνες)

 

Εξάλλου και η εναλλαγή θερμότητας από τα ινώδη υλικά ποτέ δεν γίνεται μόνο με αγωγιμότητα όπως θα συνέβαινε σε ομοιογενές και ισότροπο υλικό. Πάντοτε πραγματοποιείται:

 

- με ακτινοβολία μεταξύ των απέναντι ινών

- με αγωγιμότητα και μετάβαση του αέρα ανάμεσα στα κενά των ινών.

 

Στον Πίνακα 8 δίδονται οι τιμές του συντελεστή θερμοπερατότητας (χρησίμου λ) ο οποίος εξαρτάται και από την διαπερατότητα του υλικού στον αέρα Kc σε m2, η οποία εξάρτηση οδηγεί αναγκαστικά στην κατάταξη των ινωδών υλικών σε διαφορές κατηγορίες.

 

Σημειούται ότι όσο μεγαλύτερη είναι η τιμή του Kc τόσο εντονότερη είναι και η διαπερατότητα του υλικού στον αέρα.

 

Στην πράξη θα πρέπει πάντοτε για ένα συγκεκριμένο ινώδες υλικό να δίδεται μαζί με την τιμή του χρήσιμου συντελεστή λ και η τιμή του Kc.

 

Σημειούται ότι μόνο με τη μέτρηση της θερμικής αντίστασης ενός υλικού είναι δυνατόν να ληφθεί υπόψη το σύνθετο φαινόμενο της εναλλαγής θερμότητας από τα ινώδη υλικά όπως προηγούμενα αναφέρεται, σε συνδυασμό ή όχι με τη διαπερατότητα στον αέρα.

 

                                                         ΠΙΝΑΚΑΣ 8                                                    

 

Συμβατικός συντελεστής στεγανότητας στον αέρα Kc

(m2)

Τύπος υλικού

Ονομαστική πυκνότητα υλικού σε ξηρή κατάσταση

(kg/m3)

Χρήσιμη Θερμοαγωγιμότητα λ (W/m.K)

 

 

Λιθοβάμ

βακας

 

Kc ≤ 2.10-9

RA.1

18 ≤ pN < 25

25 ≤ pN < 35

35 ≤ pN < 80

0,047

RA.2

0,041

RA.3

0,038

 

2.10-9 < Kc ≤ 5.10-9

RB.3

60 ≤ pN < 100

100 ≤ pN < 180

0,039

RB.4

0,041

 

 

 

 

 

 

Υαλοβάμβακας

 

 

Kc ≤ 0,6.10-9

VA.1

7 ≤ pN < 9,5

9,5 ≤ pN < 12,5

12,5 ≤ pN < 18

18 ≤ pN < 25

25 ≤ pN < 65

0,047

VA.2

0,042

VA.3

0,039

VA.4

0,037

VA.5

0,034

 

 

0,6.10-9 < Kc ≤ 0,8.10-9

VΒ.1

7 ≤ pN < 9,5

9,5 ≤ pN < 12,5

12,5 ≤ pN < 18

18 ≤ pN < 25

25 ≤ pN < 65

0,051

VΒ.2

0,045

VΒ.3

0,041

VΒ.4

0,038

VΒ.5

0,035

 

 

0,8.10-9 < Kc ≤ 1,1.10-9

VC.1

7 ≤ pN < 9,5

9,5 ≤ pN < 12,5

12,5 ≤ pN < 18

18 ≤ pN < 25

25 ≤ pN < 130

0,056

VC.2

0,049

VC.3

0,044

VC.4

0,040

VC.5

0,036

 

1,1.10-9 < Kc ≤ 1,7.10-9

VD.2

9,5 ≤ pN < 12,5

12,5 ≤ pN < 18

18 ≤ pN < 25

0,054

VD.3

0,048

VD.4

0,043

 

1,7.10-9 < Kc ≤ 1,7.10-9

VΕ.3

55 ≤ pN < 80

80 ≤ pN < 130

0,037

VΕ.4

0,039

 

 

3. Θερμοκρασιακές μεταβολές στις διαστάσεις

 

Τα ινώδη υλικά παρουσιάζουν πολύ μικρές θερμοκρασιακές μεταβολές στις διαστάσεις τους δεδομένου ότι ο συντελεστής διαστολής είναι μεταξύ του 0,8 και 1,2.10-5.

 

Έτσι, π.χ φύλλο υαλοβάμβακα πυκνότητας 124 kg/m3 παρουσιάζει ασήμαντη μεταβολή διαστάσεων μεταξύ 40 και 70ºC (από 50 μ/m στα 230 μ/m). Η ιδιότητα αυτή έχει μεγάλη σημασία, για τις θερμομονώσεις Δωμάτων επί των οποίων τοποθετούνται ασφαλτικά φύλλα κατά τον ημιανεξάρτητο τρόπο ή με πλήρη πρόσφυση. Επίσης, έχει σημασία για τις εξωτερικές θερμομονώσεις με πετροβάμβακα επί των οποίων εφαρμόζεται υδραυλικό οπλισμένο κονίαμα λεπτού πάχους.

 

4. Επίδραση του νερού και της υγρασίας

 

 Τα ινώδη υλικά όπως οι ίνες τους είναι εμποτισμένες με ελαιώδη γαλακτώματα ή με συνθετικές ρητίνες παρουσιάζουν υδροφοβία και δεν απορροφούν το νερό, εκτός εάν εμβαπτισθούν σε αυτό.

 

Και σε αυτή την περίπτωση, το νερό θα απομακρυνθεί έπειτα από μερικές ώρες όταν το υλικό είναι σε κατακόρυφη θέση (περίπτωση εξωτερικής θερμομόνωσης με αεριζόμενο κενό). Στην αντίθετη περίπτωση όταν είναι σε οριζόντια θέση (π.χ. Δώματα) θα απαιτηθεί μεγάλος χρόνος για την απομάκρυνσή του. Αδυναμία απομάκρυνσης νερού, σημαίνει απώλεια συνοχής των ινών μεταξύ τους, αποσύνθεση των ινών και του συνδετικού του υλικού. Η συνοχή δεν επανέρχεται και το υλικό καταλήγει σε σκόνη.

 

5. Διαπερατότητα στους υδρατμούς

 

Παρουσιάζει αυξημένη διαπερατότητα στους υδρατμούς που φθάνει τα 6000 με 8000 10-5 gr/m.h.mmHg έναντι των 125 έως 450, 10-5 gr/m.h.mmHg της διογκωμένης πολυστερίνης (βλέπε πίνακες 2 και 3 του παρόντος).

 

6. Μηχανικά χαρακτηριστικά

 

6.1 Συντελεστής θερμικής διαστολής

 

- υαλοβάμβακα για επιδερμίδα από ασφαλτωμένο  υαλόπλεγμα και χαρτί από 0,6 έως 1,2.10-5./ºC--1

                       

- λιθοβάμβακα   περίπου 2.10-5C

 

 6.2 Τάση θλίψης σε κάμψη

 

κατά μήκος 5,0 kg/cm2

κατά πλάτος 3,5 kg/cm2

 

6.3 Κάθετος εφελκυσμός στις όψεις (έλεγχος συνοχής) σε ξηρή κατάσταση

 

Δεν παρουσιάσθηκε απώλεια συνοχής του υλικού στους 230ºC όταν εξασκήθηκε κάθετος εφελκυσμός ίσος με 0,35 kg/cm2 με ταχύτητα. 7mm/min.

 

6.4 Κάθετος εφελκυσμός στις όψεις (έλεγχος συνοχής) μετά παραμονή στους 70ºC και Σ.Υ. 100%, δεν παρουσιάστηκε     απώλεια συνοχής όταν εξασκήθηκε κάθετος εφελκυσμός ίσος με 0,10 kg/cm2

Σημείωση:

 

Ο έλεγχος συνοχής αφορά κυρίως τις θερμομονώσεις Δωμάτων που τοποθετούνται στην τελευταία προς τα άνω στρώση χωρίς στρώση προστασίας επί της στεγάνωσης, για τον κίνδυνο υφαρπαγής από τον άνεμο.

 

7. Μεταβολές διαστάσεων σε συνάρτηση της θερμοκρασίας: μικρότερες του 1mm/m όταν η θερμοκρασία μεταβληθεί από +65ºC σε 90ºC και από +65ºC σε ±5ºC.

                 

8. Μεταβολές διαστάσεων σε συνάρτηση της θερμοκρασίας και της Σχετικής Υγρασίας μικρότερες του 1mm/m όταν είναι στους 23ºC και η Σ.Υ μεταβάλλεται από 65 σε 80% και από 65 σε 3%.

 

9. Αντοχή στη φωτιά

              

Ο λιθοβάμβακας (πετροβάμβακας) παρουσιάζει μεγάλη αντοχή στη φωτιά και αντέχει σε θερμοκρασίες μεγαλύτερες του 1000ºC χωρίς να λειώσει. Το συνδετικό υλικό των ινών που τις περιβάλλει εξαφανίζεται όταν η θερμοκρασία γίνει μεγαλύτερη των 250ºC, οι ίνες όμως παραμένουν αμετάβλητες και εξακολουθούν να προστατεύουν τις στρώσεις που δεν είναι εκτεθειμένες σε αυτές τις θερμοκρασίες. Τούτο σημαίνει ότι ο λιθοβάμβακας μπορεί να χρησιμοποιείται σε θερμοκρασίες μεγαλύτερες των 230ºC με την προϋπόθεση ότι η τοποθέτηση του είναι τέτοια, ώστε να αποκλείονται ενδεχόμενες παραμορφώσεις του υλικού από την έλλειψη συνοχής των ινών λόγω απωλείας του συνδετικού υλικού.

 

10. Αντοχή σε χημικές επιδράσεις

              

Δεν επιδρά χημικά στα υλικά με τα οποία έρχεται σε επαφή και δεν ευνοεί τη διάβρωση των μετάλλων. Επιπλέον, δεν ελκύει τοξικά αέρια με την επίδραση της φωτιάς.

 

11. Φυσιολογικές επιδράσεις

 

Οι ίνες του υαλοβάμβακα και λιθοβάμβακα δεν περιέχουν θρεπτικές ουσίες που θα ενδιαφέρουν τους μικροοργανισμούς και δεν προσελκύουν έντομα και ποντίκια.


 

3.2 Πλάκες από διογκωμένο γυαλί

 

Προκύπτουν από μίγμα ειδικής σύνθεσης γυαλιού και διογκωτικού πρόσμικτου που τοποθετείται σε καλούπια τα οποία διέρχονται διαδοχικά από φούρνους για τη διόγκωση και από διατάξεις ψύξης όπου στη συνέχεια θα κοπούν σε καθορισμένες διαστάσεις.

 

Χαρακτηριστικές ιδιότητες

 

ΠΙΝΑΚΑΣ 9

 

Τύπος υλικού

Τύπος Τ4

Τύπος Τ2

Τύπος S3

Τύπος F

Διαστάσεις σε mm

Μήκος          Πλάτος

300               450   

 

Πάχος 40,50

 

Πάχος 40,50

 

Πάχος 40,50

 

Πάχος 40,50,60,70,80,120

600               450 πάχος =

40 έως 150

40 έως 130

40 έως 120

 

Πυκνότητα (± 10%) kg/m3

120

125

135

165

Θερμική αγωγιμότητα στους 10ºC (χρήσιμη) W/mC

 

0,042

 

0,044

 

0,046

 

0,048

Αντοχή σε θλίψη με συντελεστή ασφαλείας 2,5  σε t/m2

 

28

 

32

 

36

 

64

Γραμμικός συντελεστής διαστολής

 

                                   9Χ10-6C

Μέτρο ελαστικότητας σε κάμψη             Ν/mm2

                               Kg/cm2

 

800

8000

 

1000

10000

 

1200

12000

 

1300

13000

Διαπερατότητα στους υδρατμούς

                  

               Μηδενική                        

Διαπερατότητα στο νερό

               Μηδενική

Υγροσκοπικότητα

               Μηδενική  

Τριχοειδή φαινόμενα

               Μηδενική

Αντοχή στη φωτιά

Δεν καίγεται – Δεν αναφλέγεται

                                                                                   

                       

Προϋποθέσεις εφαρμογής

 

Πρέπει να εδράζεται ομοιόμορφα στο υπόστρωμά του και να περιβάλλεται πλήρως με θερμή άσφαλτο στην άνω και κάτω επιφάνειά του, περιλαμβανομένων και των πλαϊνών (σόκορων): η άσφαλτος πρέπει να ξεχειλίζει από τους αρμούς.    

 

Δεδομένου ότι παρουσιάζει μειωμένη αντοχή σε θραύση από διάτμηση, θα πρέπει όταν τοποθετείται σε υπόστρωμα με κενά (π.χ. χαλυβδοελάσματα με τραπεζοειδείς νευρώσεις) να προηγείται η γεφύρωσή τους με επίπεδο χαλυβδοέλασμα, πάντοτε ανάλογα των φορτίων χρήσης του Δώματος-Στέγης.

 

 

3.3   Φύλλα (πλάκες) με διογκωμένο περλίτη

 

Ο περλίτης υπό μορφή άμμου προέρχεται από λειότριψη ηφαιστιογενών πετρωμάτων της οικογένειας των ρυολιθικών περλιτικών τόφφων.

 

Υπό την επίδραση θερμικής επεξεργασίας σε ειδικούς φούρνους (σταθερούς ή περιστρεφόμενους) σε θερμοκρασίες των 1000ºC διογκούνται οι κόκκοι του λειοτριμμένου πετρώματος στο εσωτερικό των οποίων σχηματίζονται πλήθος κλειστών κυψελών με σκληρά λεπτά υαλώδη τοιχώματα.

 

Η μορφοποίηση των φύλλων με βάση τον διογκωμένο περλίτη πραγματοποιείται με την προσθήκη διαφόρων τύπων ινών και με ασφαλτικό συνδετικό υλικό.

 

Τα φύλλα που προκύπτουν έχουν πυκνότητα μεταξύ 140 και 200 kg/m3.

                                                       

 Χαρακτηριστικές ιδιότητες

 

1.      Θερμική αγωγιμότητα (χρήσιμη) 0,050 W/mºC

2.      Γραμμικός συντελεστής διαστολής 6,5.10-6C

3.      Τάση θραύσης σε κάμψη: 3,1 έως 3,5 kg/cm2

4.      Αντοχή σε διάτμηση:

         για πάχος 30mm: 0,63 kg/cm2

         για πάχος 60mm: 0,46 kg/cm2

5.      Παρουσιαζόμενη συστολή μετά παραμονή σε 70ºC μικρότερη των 3mm/m

6.      Θερμοκρασία χρήσης +200ºC

7.      Τάση θλίψης σε συμπίεση 0,5 mm :

         ≥ 0,35 kg/cm2 για πάχος 60 mm και ≥ 0,7 για πάχος 30mm

8.      Αντοχή στη φωτιά: καίγεται αλλά δεν αναφλέγεται