1.13  ΕΦΑΡΜΟΓΗ ΧΡΩΜΑΤΟΣ

Τα χρώματα δεν μπορούν να εφαρμοσθούν σε οποιοδήποτε πάχος. Πρώτα για τεχνικούς λόγους, διότι αν το πάχος είναι πολύ μεγάλο, μπορεί  το χρώμα να τρέξει και να παρουσιάσει προβλήματα εφαρμογής. Άλλος ένας λόγος πολύ σημαντικός είναι ότι αν το πάχος μιας στρώσης είναι μεγαλύτερο από κάποιο όριο, μπορεί το χρώμα να στεγνώσει επιφανειακά πριν προλάβουν να εξατμισθούν τα πτητικά του συστατικά, τα οποία θα εγκλωβισθούν μέσα στον υμένα του χρώματος, οπότε θα παρουσιασθούν προβλήματα: ο υμένας θα είναι μαλακός, αργότερα με την σταδιακή τελικά απομάκρυνση των πτητικών θα έχει πόρους, ζάρες, φουσκάλες ή άλλες ατέλειες.

Το συνιστώμενο πάχος κάθε στρώσης για κάποιο χρώμα αναφέρεται συνήθως στο τεχνικό φυλλάδιο (data-sheet) του χρώματος. Στα συνήθη χρώματα: αλκυδικά, χλωριωμένου καουτσούκ, εποξεικά, πολυουρεθάνης κτλ., συνήθως συνιστάται πάχος ξηρού υμένα 30-50 μικρά για κάθε στρώση, όπως είδαμε. Στα χρώματα High Build, συνήθως το πάχος κάθε στρώσεως κυμαίνεται από 80-200 μικρά.

Βεβαίως πρακτικά το πάχος του χρώματος μπορεί να μετρηθεί μόνο σε μεταλλικές κατασκευές. Θεωρητικά μπορεί να μετρηθεί σε οποιαδήποτε επιφάνεια, πρακτικά όμως αυτό είναι πολύ δύσκολο σε μη μεταλλικές επιφάνειες και δεν έχει νόημα η απόλυτη μέτρηση.

Όπως είναι φυσικό, διακρίνονται δύο γενικότερες περιπτώσεις εφαρμογής χρωμάτων:

        κατασκευές που βάφονται μια φορά και αργότερα πιθανόν χρειάζονται απλά κάποια   

           συντήρηση, όπως είναι τα κτίρια, βιομηχανικές εγκαταστάσεις, μικρότερες κατασκευές κτλ. 

           και

        συστηματική βαφή του προϊόντος παραγωγής, συνήθως σε κάποια γραμμή παραγωγής.

Υπάρχουν πολλοί τρόποι εφαρμογής των χρωμάτων. Οι πιο συνηθισμένοι είναι με πινέλο, πιστόλι αέρος, πιστόλι χωρίς αέρα (airless spray), ρολό, εμβάπτιση.

Η βαφή με πινέλο είναι ο πιο γνωστός τρόπος. Εφαρμόζεται σε μικρές επιφάνειες και κυρίως στα υποστρώματα, γιατί με το πινέλο επιτυγχάνεται η καλύτερη δυνατή διείσδυση του χρώματος στους πόρους της επιφάνειας.

Το πιστόλι αέρος χρησιμοποιείται για μεγάλες επιφάνειες και για ταχύστεγνα χρώματα όπου το πινέλο δεν προφταίνει να απλώσει καλά. Σ’ αυτό διοχετεύεται αέρας από ένα ψεκαστήρα. Με το σχηματιζόμενο κενό αναρροφάται το χρώμα, το οποίο μαζί με τον αέρα ψεκάζεται πάνω στην επιφάνεια που βάφεται.

Στο πιστόλι χωρίς αέρα (airless spray), το χρώμα βρίσκεται μέσα σ’ ένα πιεστικό δοχείο. Εφαρμόζεται υψηλή πίεση πάνω στην επιφάνεια του χρώματος, οπότε αυτό οδηγείται με ταχύτητα μέσα από το πιστόλι (χωρίς αέρα) και πάνω στην επιφάνεια. Αυτό το πιστόλι είναι πολύ συνηθισμένο στη βιομηχανική βαφή συντήρησης και τη ναυτιλία, για τα υψηλού ιξώδους χρώματα, όπως τα ενδιάμεσα χρώματα High Build, που το πιστόλι αέρος δεν μπορεί να προωθήσει και να απλωθούν καλά χωρίς να προηγηθεί αραίωση.

Με ρολό βάφονται μεγάλες επίπεδες επιφάνειες χωρίς πολλές γωνίες, ανοίγματα και άλλες ανωμαλίες. Κλασική περίπτωση βαφής με ρολό είναι οι τοίχοι οικοδομών.

Τέλος η εμβάπτιση χρησιμοποιείται για γρήγορη βαφή και μόνο για μικρά σχετικά αντικείμενα που χρειάζεται να επικαλυφθούν πλήρως. Με τον τρόπο αυτόν εφαρμόζονται συνήθως τα χρώματα σε γραμμές παραγωγής.

Παραλλαγή του πιστολιού αέρος είναι το ηλεκτροστατικό πιστόλι. Το χρώμα, το οποίο με κατάλληλα πρόσθετα γίνεται αγώγιμο, φορτίζεται ηλεκτρικά. Το αντικείμενο φορτίζεται αντίθετα και έτσι το χρώμα διοχετεύεται επιλεκτικά μόνο πάνω στο αντικείμενο. Με τον τρόπο αυτόν βάφονται μεταλλικά (αγώγιμα) αντικείμενα με περίεργα συνήθως σχήματα. Και αυτός ο τρόπος βαφής ενδείκνυται για γραμμές παραγωγής.

Με ηλεκτροφόρηση σε λουτρό εφαρμόζονται, όπως αναφέρθηκε παραπάνω, ορισμένα υδατοδιαλυτά χρώματα, συνήθως σε γραμμές παραγωγής της αυτοκινητοβιομηχανίας.