ΤΕΧΝΙΚΟ ΕΠΙΜΕΛΗΤΗΡΙΟ

 

ΕΛΛΑΔΑΣ

 

 

 

ΤΜΗΜΑ ΗΛΕΚΤΡΟΛΟΓΩΝ ΜΗΧΑΝΙΚΩΝ

 

 

 

 

 

 

 

ΣΥΝΕΔΡΙΑΣΗ

 

 

 

ΤΡΙΤΗ 24 ΙΟΥΝΙΟΥ 2003

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

ΕΝΟΤΗΤΑ

 

Παιδεία και άσκηση του επαγγέλματος

 

του Ηλεκτρολόγου Μηχανικού προς το

 

δημόσιο όφελος

 

 

 

Κος ΑΓΟΡΗΣ:

 

Κατ’ αρχήν να πούμε ότι μιλάει ο κ. Κοτής, νυν Αντιπρύπανης, εκλεγμένος Αντιπρύτανης.

 

Κος ΚΟΤΗΣ:

 

Θα αναφερθώ πως κατά την γνώμη μου βλέπω το αντικείμενο τριημέρου. Δηλαδή πως μπορεί να συμβάλει η ανώτατη εκπαίδευση στο στόχο που είναι: «Ο Μηχανικός και το επάγγελμά του προς το δημόσιο συμφέρον».

 

Οι πανεπιστημιακές σπουδές που οδηγούν στο πτυχίο του Μηχανικού οφείλουν να είναι διάρκειας και κυρίως ποιότητας που θα διασφαλίζουν υπό τις σημερινές κοινωνικές συνθήκες και υπό τις ραγδαίες εξελίξεις επιστήμης και τεχνολογίας την ποιότητα, την ασφάλεια και την προστασία της υγείας των πολιτών και του περιβάλλοντος.

 

Απαραίτητη προϋπόθεση για να επιτευχθούν οι στόχοι αυτοί είναι η ύπαρξη καλών πανεπιστημίων, που αντιμετωπίζουν τις διάφορες προκλήσεις από όπου και εάν προέρχονται ανταγωνιστικά και όχι αρνητικά εθελοτυφλώντας ή αναζητώντας προστασία.

 

Στις πιέσεις που προβάλλονται από την Ευρωπαϊκή Ένωση κυρίως, αλλά και όχι μόνο, για συμμόρφωση της λειτουργίας των πανεπιστημίων προς τους κανόνες της ελεύθερης οικονομίας και της αγοράς, η επιθετική απάντηση είναι η υψηλή ποιότητα σπουδών και τα ανταγωνιστικά πτυχία που πρέπει να παρέχουν τα ελληνικά πανεπιστήμια και ιδιαίτερα εκείνα που οδηγούν σε πτυχίο Μηχανικού.

 

Για να δοθεί αυτή η επιθετική απάντηση στις προκλήσεις της Ευρωπαϊκής Ένωσης και της παγκοσμιοποιημένης αγοράς εργασίας πρέπει να υπάρξουν:

 

Ιδιαίτερη προσοχή από πλευράς της Πολιτείας ως προς το είδος και το πλήθος των νέων πανεπιστημιακών τμημάτων, ώστε να ανταποκρίνεται η ίδρυσή τους στις κοινωνικές ανάγκες και την γενικότερη στρατηγική ανάπτυξης της χώρας και όχι σε πρόσκαιρες απαιτήσεις της αγοράς εργασίας.

 

Αύξηση και κυρίως αποδοτική διαχείριση των κρατικών κονδυλίων για την Παιδεία.

 

Απελευθέρωση των δυνατοτήτων που διαθέτουν τα πανεπιστήμια, τόσο σε έμψυχο υλικό, όσο και σε υποδομή, για την συμμετοχή σε ερευνητικά προγράμματα και την παροχή υπηρεσιών, ώστε να συνδεθεί το Πανεπιστήμιο με την έρευνα και την παραγωγική διαδικασία, και να αυξηθούν οι διαθέσιμοι πόροι.

 

Προσαρμογή των προγραμμάτων σπουδών προς την κατεύθυνση της βελτίωσης της σχέσης Παιδείας και άσκησης επαγγέλματος.

 

Μείωση του αριθμού των εισακτέων σε πολυτεχνικές σχολές, ώστε οι δυνατότητές τους να ανταποκρίνονται στις σύγχρονες απαιτήσεις εκπαίδευσης μηχανικών.

 

Προσεκτική θεσμοθέτηση των μεταπτυχιακών προγραμμάτων σπουδών και ιδιαίτερα των διατμηματικών προγραμμάτων, ώστε αυτά να μην αποτελούν απλώς ένα πρόσθετο τυπικό προσόν, αλλά ουσιαστική εμβάθυνση στα αντίστοιχα γνωστικά αντικείμενα.

 

Τα προηγούμενα αποτελούν πρωτοβουλίες που πρέπει να αναλάβουν η πολιτεία και τα πανεπιστήμια.

 

Από την πλευρά του το ΤΕΕ πρέπει με γενναιότητα να υιοθετήσει και στην συνέχεια να πιέσει την Πολιτεία να θεσμοθετήσει αυστηρές προϋποθέσεις όσον αφορά την διάρκεια και την ποιότητα των σπουδών. Για να εξασφαλιστούν οι προϋποθέσεις αυτές πρέπει να υπάρξει ριζική αναθεώρηση της διαδικασίας για την απόκτηση της άδειας άσκησης επαγγέλματος.

 

Επίσης το ΤΕΕ πρέπει να προηγείται των εξελίξεων που αφορούν τους μηχανικούς και να μην καταλήγει στον αρνητισμό ή την πυροσβεστική δράση, όπως σε πολλές περιπτώσεις έχει συμβεί. Είναι επίσης σε θέση λόγω των μεγάλων οικονομικών δυνατοτήτων του να συμβάλει στην χρηματοδότηση τω πανεπιστημίων, ιδιαίτερα σε τομείς όπως πρακτική άσκηση, υποτροφίες, μεταπτυχιακές σπουδές.

 

Όλα όσα ανέφερα προηγουμένως αποτελούν δυστυχώς ένα σύνολο ευχών αυτή την στιγμή. Χρειάζεται ιδιαίτερη γενναιότητα και προσπάθεια από όλους μας, πολιτεία, πανεπιστήμια και ΤΕΕ για να υλοποιηθούν. Αν δεν συμβεί αυτό το συγκριτικό πλεονέκτημα της χώρας μας, το ανθρώπινο δυναμικό υψηλού επιπέδου που διαθέτει δεν θα αξιοποιηθεί επαρκώς και συστηματικά.

 

Τώρα αυτό διάβασα το κείμενό μου, μια και θα υπάρξει .. Απλώς θέλω να επισημάνω δυο τρία πράγματα απ’ αυτά που είπα έτσι περιληπτικά. Το ένα ότι δεν είναι ανάγκη μόνο αύξηση των πόρων για την Παιδεία από το κράτος, είναι η καλή διαχείρισή τους. Εδώ υπάρχει μεγάλη διαρροή πόρων προς κατευθύνσεις οι οποίες δεν είναι παραγωγικές και εκπαιδευτικές.

 

Το άλλο σημαντικό για μένα είναι η απελευθέρωση του Πανεπιστημίου. Έχει έμψυχο υλικό, έχει υποδομή. Δεν πρέπει στο όνομα δεν ξέρω τίνων ιδεοληψιών να είναι δεσμευμένο και κρατικοδίαιτο και κρατικοεμπνευσμένο ας το πούμε έτσι.

 

Και μετά υπάρχει ένα άλλο εκείνο που έχω δει τώρα τελευταία είναι αυτά τα μεταπτυχιακά προγράμματα, τα οποία είτε αυτοτελώς, είτε μέσω διατμηματικών προσπαθειών νομίζω παρακάμπτουν την αξιοκρατία. Αυτό διαπίστωσα εγώ σε διάφορους διαγωνισμούς του ΑΣΕΠ που έχω πάει και βλέπω ότι οι χειρότεροι σχεδόν προσλαμβάνονται κάθε φορά επειδή με κάποιο τρόπο απέκτησαν ένα μάστερ με όποιο τρόπο το απέκτησαν. Θέλει μεγάλη προσοχή οι μεταπτυχιακές σπουδές να γίνουν σωστές μεταπτυχιακές σπουδές.

 

Τώρα και ένα τελευταίο και για μας εδώ στο ΤΕΕ. Έχει λεφτά το ΤΕΕ. Παίρνει έχει πολλούς πόρους. Ένας πόρος είναι υπέρ ΕΜΠ  για παράδειγμα. Δεν ξέρω τι επιστρέφει στην ΕΜΠ το ΤΕΕ για να βοηθήσει μεταπτυχιακές, για να βοηθήσει υποτροφίες, πρακτική άσκηση και τα λοιπά. Εδώ έχουμε ένα στάδιο δόξης λαμπρόν για το ΤΕΕ.

 

Αυτά ήθελα να πω εγώ. Ευχαριστώ.

 

Κος ΑΓΟΡΗΣ:

 

Ευχαριστούμε τον κύριο Κοτή. Ο επόμενος ομιλητής είναι ο Πρόεδρος της ΦΕΑΝΗ και μέλος της Αντιπροσωπείας του ΤΕΕ ο Κώστας ο Αλεξόπουλος.

 

Κος ΑΛΕΞΟΠΟΥΛΟΣ:

 

Κυρίες και κύριοι και Πρόεδρε,

 

Είναι μάλλον οικογενειακή η συζήτηση και ίσως αυτό βοηθήσει στο να μιλήσουμε πιο ελεύθερα, γιατί ο τίτλος και το θέμα του τριήμερου Συνεδρίου αναφέρεται σε έναν τομέα ο οποίος αυτή την στιγμή είναι πάρα πολύ κρίσιμος κατά την άποψή μου για την χώρα μας. Γιατί. Γιατί και σε ευρωπαϊκό επίπεδο περνάμε μία κρίσιμη φάση μεταβατική, αλλά και σε εθνικό επίπεδο περισσότερο έντονα, γιατί στην χώρα μας έχουμε νομοθετική κατοχύρωση. Υπάρχει μία γραμμή νομοθετικής κατοχύρωσης των επαγγελμάτων.

 

Βέβαια, όπως πάρα πολλά πράγματα στην Ελλάδα, είναι και αυτό μισό. Διότι αυτή δεν είναι ούτε πλήρης σε έκταση, αλλά θα έλεγα ούτε και σε βάθος.

 

Σημασία έχει το ό,τι η Ελλάδα σήμερα είναι στην μειοψηφία, ίσως έξι εφτά χώρες έχουνε ολοκληρωμένη ή μερική νομοθετική κατοχύρωση των επαγγελμάτων. Από τις 15 οι υπόλοιπες είτε δεν έχουν καθόλου, είτε έχουν πολύ περιορισμένες μορφές συντεχνιακής βάσεως κατοχύρωσης των επαγγελμάτων.

 

Καταλαβαίνετε ότι για μία χώρα όπως η Ελλάδα, η οποία τουλάχιστον τα τελευταία χρόνια δεν παράγει τεχνολογία η ίδια και είναι υποχρεωμένη για την ανάπτυξη της να εξάγει τεχνολογία, και η ανάπτυξη των επενδύσεων στηρίζεται είτε σε αυτή την εισαγόμενη τεχνολογία είτε σε κλασσικές μορφές παραγωγής που είχαμε μέχρι τώρα.

 

Η ιδιόμορφη αυτή θέση της χώρας μας κατά την άποψή μου επιβάλει τεχνικούς ανωτάτης βαθμίδας διπλωματούχους μηχανικούς. Δηλαδή της υψηλοτάτης δυνατής στάθμης. Γιατί αλλιώς κινδυνεύουμε να μπει μία τεχνολογία και να παραμείνει, να μην αφομοιωθεί και να παραμείνει απλώς ένα μέρος μιας παραγωγής, η οποία στην χειρότερη περίπτωση μπορεί να μην καν αντιληπτή στο βάθος.

 

Οφείλουμε όμως να δούμε συγχρόνως ότι, και αυτό ισχύει για όλες τις χώρες, όχι μόνο για την χώρα μας, ότι το επάγγελμα του μηχανικού έχει κυρίαρχο ρόλο στην ανάπτυξη και στην ευημερία των κοινωνιών. Και όχι μόνο για να χρησιμοποιήσω τα βασικά κλισέ, γιατί ασχολείται με την ασφάλεια προσώπων και κατασκευών, με την προστασία του περιβάλλοντος, αλλά γιατί κατά την γνώμη μου είναι η κινητήριος δύναμη ανάπτυξης όλων των κοινωνιών από την στιγμή που ιδρύθηκαν μέχρι σήμερα. Αναφέρομαι βεβαίως στα αφηρημένο τεχνολογικό μέρος. Αυτό ήταν που ώθησε την ανθρωπότητα και φθάσαμε σήμερα εδώ που φθάσαμε.

 

Το σημερινό βέβαια περιβάλλον τεχνολογικό είναι εξαιρετικά πολύπλοκο και εξελίσσεται με πάρα πολύ ραγδαίους ρυθμούς. Η μεταβατική περίοδος, γιατί εγώ πιστεύω ότι ακόμα είμαστε σε αυτή την μεταβατική περίοδο του τέλους της βιομηχανικής εποχής και στην είσοδο της μεταβιομηχανικής, θα κρατήσει σε άλλες χώρες είναι σχεδόν στο τέλος της, σε άλλες χώρες είναι σε εξέλιξη και σε κάποιες άλλες θα κρατήσει πολύ περισσότερο.

 

Οι νέες παραγωγικές διαδικασίες και οι νέες συνθήκες που επικρατούν έχουνε πολύ περισσότερο αυξημένες απαιτήσεις από τους φορείς της παραγωγής, όχι μόνο στο θέμα της καινοτομίας και του καινοτομικού υλικού είτε των καινοτομικών υλικών είτε των καινοτομικών μεθόδων παραγωγής, αλλά ακόμα και σε αυτή καθ’ αυτή τον τομέα της παραγωγής σε οικονομικότερη και ανταγωνιστικότερη βάση. Οι συνθήκες είναι αμείλικτες μέσα στην παγκοσμιοποίηση. Και βέβαια αυτό αντανακλά και σε όλη την κοινωνία.

 

Προφανώς λοιπόν σε τέτοιες συνθήκες δεν επιτρέπονται τυχαίες διαδικασίες για επίλυση των προβλημάτων. Πρέπει να αποφασίσουμε τι θέλουμε και προς τα που πάμε.

 

Στην χώρα μας έχουμε ένα σύστημα παραγωγής διπλωματούχων μηχανικών το οποίον εκάλυπτε και πιστεύω ότι με κάποιες βελτιώσεις οι οποίες συζητιόνται και στην Ακαδημαϊκή Κοινότητα, αλλά και στο επίπεδο της Τεχνολογικής Κοινότητας, ήταν και θα εξακολουθήσει να είναι καλό. Βέβαια θέλει να μπούνε νέα εργαλεία μέσα και θέλει σίγουρα προσπάθεια για να κρατηθεί και στην αιχμή της τεχνολογίας και στην αιχμή της προόδου.

 

Τα εργαλεία που απαιτούνται σίγουρα είναι η πιστοποίηση και η παρακολούθηση, συνεχής παρακολούθησης της ποιότητας της εκπαίδευσης. Η συνεχής προσαρμογή στις απαιτήσεις της εξέλιξης της τεχνολογίας απαιτεί συνεχή παρακολούθηση των προγραμμάτων, ούτως ώστε να μπορούν να εξισορροπήσουν ανάμεσα στις γενικές θεωρητικές επιστήμες και στην εφαρμοσμένη τεχνολογία αφ’ ενός, αφ’ ετέρου όμως πρέπει οι απαιτήσεις αυτό σήμερα ζητάνε από τους μηχανικούς στην κοινωνία έξω, θα πρέπει να συμπληρωθεί και με τομείς εξωτεχνικούς.

 

Σήμερα πια δεν μπορείς χωρίς οικονομικές γνώσεις, χωρίς κοινωνιολογικές γνώσεις, χωρίς ιστορικές γνώσεις, να βγεις και να δουλέψεις σε ένα παγκοσμιοποιημένο πλαίσιο, όπου θα κληθείς να εφαρμόσεις ή να αναπτύξεις μία τεχνολογία μέσα σε ένα περιβάλλον, σε μία πυραμίδα, γιατί μόνος σου δεν μπορείς να δουλέψεις βέβαια, όπου έχεις πολυπολιτισμικές και πολυεθνικές ας το πούμε έτσι ομάδες να σε βοηθήσουν.

 

Για να επικεντρωθώ λιγάκι σε κάποιες σκέψεις και σε κάποιους άξονες που θέλω να βάλω, πιστεύω ότι στην χώρα μας θα εξακολουθήσουμε να κινούμαστε στο πλαίσιο, το θεσμικό πλαίσιο που υπάρχει μέχρι τώρα, δηλαδή της νομοθετικής κατοχύρωσης των επαγγελμάτων για κοινωνικούς λόγους.

 

Η ελληνική κοινωνία δεν είναι ώριμη ιδίως στην τελευταία δεκαετία, εικοσαετία, όλα αυτά με τις συζητήσεις και με την συνεχή προβολή των προβλημάτων αξιοκρατίας, διαφάνειας που υπάρχει στα Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης, δεν είναι δυνατόν να φύγει από την νομοθετική κατοχύρωση, γιατί καταλαβαίνετε ότι σε ένα τέτοιο κλίμα και σε μία τέτοια νοοτροπία που υπάρχει σήμερα και με ένα τέτοιο επίπεδο Δημόσιας Διοίκησης τι θα γινότανε εάν ξαφνικά και αυτή η δικλίδα ασφαλείας χανότανε.

 

Παρά τα αντιθέτως πιστευόμενα υπάρχουν κάποιες τάσεις στις υπόλοιπες ευρωπαϊκές χώρες να πάνε σε κάποιο είδος ρύθμισης, ας μην πούμε νομοθετική ή οτιδήποτε άλλο. Αλλά να φύγουνε λιγάκι από αυτό το τελείως ανεξέλεγκτο.

 

Αυτό όμως είναι πάρα πολύ πρόωρο και προφανώς η Ευρωπαϊκή Ένωση και η Ευρωπαϊκή Κοινότητα θέλει χρόνια ακόμα να ισορροπήσει, όταν αποκτήσει μεγαλύτερη συνοχή, όταν τα εθνικά κράτη παραχωρήσουνε περισσότερη εξουσία σε κάποια κεντρικά ευρωπαϊκά όργανα και επομένως δεν μπορούμε να περιμένουμε εξελίξεις σ’ αυτόν τον τομέα.

 

Όμως εμείς επειδή είμαστε υποχρεωμένοι και πρέπει να συνεχίσουμε να κινούμαστε σε αυτόν τον τομέα δεν πρέπει να τον αφήσουμε καταρχήν στην ίδια κατάσταση. Πρέπει να ξεκαθαρίσουμε ότι θέλουμε τις υψηλότερες δυνατές σπουδές στα πανεπιστήμιά μας. Πρέπει να μην παραβλέψουμε και τα στελέχη εφαρμογής που χρειάζεται για να συμπληρωθεί η πυραμίδα. Και συγχρόνως πρέπει να επεκτείνουμε και να συστηματοποιήσουμε το θέμα της ρύθμισης της άσκησης των επαγγελματικών δραστηριοτήτων, γιατί στις σημερινές συνθήκες της εξέλιξης της τεχνολογίας τα προβλήματα είναι διεπιστημονικά.

 

Αυτό σε ένα καθεστώς κατοχύρωσης επαγγελμάτων βάζει κάποιες δυσκολίες. Πιστεύω ότι είναι καιρός να κάνουμε μία αναθεώρηση του πλαισίου αυτού του νομοθετικού με τις νέες εξελίξεις, βάζοντας μέσα, συνυπολογίζοντας και κάποιες νέες ειδικότητες, ούτως ώστε το πλέγμα των διπλωματούχων μηχανικών το οποίο καλείται να επωμιστεί το κύριο βάρος της ανάπτυξης με επιτελική και ηγετική σχέση, να μπορέσει να δουλέψει ομαλά, με σχέσεις συμπλήρωσης και διεπιστημονικότητας μεταξύ των διαφόρων ειδικοτήτων και όχι ανταγωνιστικά.

 

Αυτό η πρώτη βαθμίδα να εξασφαλιστεί αυτό είναι τα τεχνικά πανεπιστήμια και τα πολυτεχνεία της χώρας μας. Εκεί μέσα θα πρέπει ο εκσυγχρονισμός των προγραμμάτων και η πιστοποίηση και η αλληλοσυμπλήρωση και η παρακολούθηση το τι κάνουνε, γιατί όπως ξέρετε ο τρόπος που εφαρμόζεται η πιστοποίηση στις διάφορες χώρες είναι διαφορετικός. Αλλού υπάρχει μία αμοιβαία αλληλοενημέρωση και αλληλοπαρακολούθηση σε επίπεδο σχετικά ελεύθερο. Αλλού υπάρχουν κανόνες συγκεκριμένοι και ούτω καθεξής. Αυτό πρέπει και είναι κάτι να το επιδιώξουμε, να είμαστε βέβαιοι ότι αυτό που βγαίνει από τα πανεπιστήμιά μας εξακολουθεί να έχει την υψηλή ποιότητα που είχε στο παρελθόν. Τώρα εάν οι απαιτήσεις ήταν διαφορετικές, και θα μου επιτρέψετε να πω και λιγότερες σε έκταση, δεν θέλω να πω Δε βάθος ή σε..

 

Το δεύτερο στοιχείο που χρειαζόμαστε είναι να καταλάβουμε ότι ένας διπλωματούχος μηχανικός τελειώνοντας την βασική του παιδεία σήμερα όπως είναι την πενταετή θα βγει σε έναν επαγγελματικό χώρο και στον οποίον θα ολοκληρωθεί.

 

Οι ρυθμοί με τους οποίους τρέχει σήμερα η τεχνολογία κάπου λένε ότι η γνώση απαξιώνεται 7% περίπου, που σημαίνει ότι κάθε δέκα χρόνια ανανεώνεται περίπου μια συγκεκριμένη τεχνολογική γνώση, δημιουργούν τέτοιες απαιτήσεις ώστε θα πρέπει να υπάρχει μία συνεχής παρακολούθηση του επαγγελματία με τις εξελίξεις. Αυτό σημαίνει είτε συνεχής επιμόρφωση, είτε δια βίου εκπαίδευση, είτε οτιδήποτε άλλο.

 

Θα πρέπει να προσέξουμε πάρα πολύ, αυτά τα δύο εργαλεία αναφέρονται στον επαγγελματία και δεν υποκαθιστούν σε καμία περίπτωση την βασική εκπαίδευση και την παιδεία. Δεν αποτελούν στοιχείο προαγωγής επιστημονικής ανωτέρας βαθμίδος, αποτελούν εργαλεία συμπληρώσεως των δεξιοτήτων του επαγγελματία μηχανικού και της διατήρησής του στο επίπεδο το καθημερινό για να αντεπεξέλθει σε αυτά που του ζητάνε οι απαιτήσεις.

 

Τώρα η σημερινή πραγματικότητα δυστυχώς, και εδώ τα τελευταία τρία χρόνια, στην ουσία έχει ξεκινήσει από το ’98. αλλά τα τρία τελευταία χρόνια έχουμε αρχίσει αυτόν τον διάλογο στην Ευρώπη, όπου οι πολιτικές ηγεσίες σχεδόν όλων των ευρωπαϊκών χωρών έχουν αποφασίσει για κάποιους λόγους τους οποίους δεν είναι της ώρας να αναλύσουμε, είναι καθαρά οικονομικοί και καθαρά λόγοι ισορροπιών μέσα στο παγκόσμιο οικονομικό κλίμα, έχουν αποφασίσει να καθιερώσουν τους δύο κύκλους σπουδών σε όλη την τριτοβάθμια ανώτατη εκπαίδευση. Αυτό αποτελούν δεσμεύσεις όλων αυτών των χωρών, μεταξύ των οποίων και της χώρας μας. Αυτό εκφράζεται σήμερα με διάφορα συνέδρια. Η τελευταία του έκφραση είναι η Πράγα, έχει ξεκινήσει από την Μπολόνια, Πράγα, και πάμε τον Σεπτέμβριο για το Βερολίνο.

 

Το ξέρουμε όλοι ότι η Ακαδημαϊκή Κοινότητα εν γένει δεν βλέπει με καλό μάτι αυτό το είδος. Τα όργανά της τόσο η ΣΕΦΙ όσο και η ΣΕΖΑ έχουν κάποιες και διατύπωσαν και πρόσφατα κάποιες κοινές θέσεις, που άμα διαβάσει κανείς είναι σαφή μέσα από τα γράμματα και τις ανακοινώσεις ότι δεν είναι υπέρ αυτών των συστημάτων.

 

Όμως προσωπική μου άποψη είναι ότι αυτά είναι μία πραγματικότητα, και αυτό που μας μένει σε μας ως φορείς είτε της εκπαίδευσης είτε του επαγγέλματος των διπλωματούχων μηχανικών είναι να δούμε πως μπορούμε να τα εφαρμόσουμε με τις λιγότερες δυνατές ζημιές.

 

Τι εννοώ. Θα πρέπει να ξεκαθαρίσουμε ποια είναι η διάρκεια του πρώτου κύκλου, είτε στην περίπτωση.. Όχι δεν είναι, δεν είναι. Λέει ελάχιστο τρία χρόνια και αφορά σε όλη την εκπαίδευση. Δηλαδή είτε είσαι φιλόλογος, είτε είσαι κοινωνιολόγος, είτε είσαι οικονομολόγος, είτε είσαι μηχανικός, λέει ελάχιστο τρία χρόνια.

 

Κοιτάξτε είναι αυτοί οι λόγοι στους οποίους δεν ήθελα να αναφερθώ, αλλά μια και υπήρξαν αντίδραση από κάτω θα το πω. Είναι οικονομικοί οι λόγοι ξεκάθαρα. Προσπαθούνε όλες οι κυβερνήσεις να μειώσουμε τις επενδύσεις στον τομέα της Παιδείας και γι’ αυτό βάλανε το τρία χρόνια, που είναι το ελάχιστο όριο που αντιστοιχεί σε κάποιες σχολές ή σε κάποια επαγγέλματα και το έβαλαν την λέξη «τουλάχιστον» μπροστά και καθάρισαν. Το θέμα είναι ότι πάμε να σταματήσει η κρατική παιδεία και η επιδότηση στις μεταπτυχιακές σπουδές. Αυτό είναι ξεκάθαρο. Τα μηνύματα είναι πάρα πολύ σαφή και καθαρά. Ένας από τους λόγους είναι αυτό που οδήγησε στην διατύπωση «τουλάχιστον τρία χρόνια».

 

Όμως εγώ πιστεύω ότι είμαστε υποχρεωμένοι τόσων οι κυβερνήσεις, και η δική μας εδώ, αλλά και τα επαγγέλματα και οι ακαδημαϊκοί μας να σταθούνε και να δούνε πόσο είναι η ελάχιστη διάρκεια σπουδών. Αλλά πριν από αυτό πρέπει να ξεκαθαρίσουμε εάν θα δεχτούμε την διατύπωση της Μπολόνια, η οποία ζητάει στο χρόνο αυτό το οποίον ορίζει ως τουλάχιστον τρία χρόνια να παράγεται ένας επιστήμονας ο οποίος θα μπορεί να είναι μηχανικός. Αυτή είναι μία προσέγγιση η οποία αποκλείει τα τρία χρόνια κατά την προσωπική μου άποψη, τα τρία χρόνια σπουδών.

 

Υπάρχουν όμως και άλλες προσεγγίσεις. Κάποιες άλλες χώρες που ήδη έχουν σπεύσει να νομοθετήσουν την εισαγωγή αυτών των συμφωνιών, και μία από αυτές είναι η Ιταλία, έχει κάνει άλλη προσέγγιση. Είπε μάλιστα, κύριοι, εγώ θα βγάλω στα πανεπιστήμιά μου απόφοιτους τριτοβάθμιας εκπαίδευσης με τρία χρόνια, αλλά δεν θα τους δώσω τα δικαιώματα που έχουν αυτοί που συνεχίζουν τις σπουδές και κάνουν πέντε χρόνια ή αυτοί που θα συνεχίσουνε άλλα ένα ή δύο για να συμπληρώσουν και τον δεύτερο κύκλο.

 

Αυτά δυστυχώς πρέπει το ταχύτερο δυνατόν να ξεκαθαριστούνε. Εγώ πιστεύω ότι δεν είναι σωστό να ξεκινάει μία αντίθεση της Ακαδημαϊκής Κοινότητας «όχι, δεν δεχόμαστε την εφαρμογή Μπολόνια» τελείως αρνητικά, γιατί είναι μία πολιτική πραγματικότητα, δεν μπορούμε να την αγνοήσουμε. Περισσότερο πρέπει να στραφούμε στο πως πρόκειται να δουλέψουμε με αυτό το πράγμα, είτε να αυξήσουμε τον ελάχιστο αριθμό ετών του πρώτου κύκλου, προκειμένου εάν κρίνουμε ότι μπορούμε να βγάλουμε μηχανικούς που να μπορούν να σταθούν στο επάγγελμα με αυτή την βασική σπουδή, είτε να πούμε ότι, κύριοι, εμείς κρατάμε την τριετία ως ελάχιστο, αλλά αυτό είναι ένα διαβατήριο προκειμένου να συνεχίσει κάποιος τις σπουδές του κάπου αλλού και να ολοκληρωθεί. Γιατί ένας δεύτερος στόχος αυτής της ιστορίας είναι η διευκόλυνση της μετακινήσεως του φοιτητικού δυναμικού μέσα στις χώρες της Ευρώπης πρώτον για τις παραστάσεις και για ομογενοποίηση του ευρωπαϊκού πληθυσμού, και δεύτερον για να έχεις την κουλτούρα, την μεταφορά της κουλτούρας, για να μπορέσουμε να ολοκληρωθούμε εν πάση περιπτώσει, όχι ως έθνος βέβαια, γιατί, αλλά ως ευρωπαϊκή κουλτούρα σε κάποιο χρόνο της τάξεως του 2030 ενδεχομένως με ή χωρίς Ευρωπαϊκό Σύνταγμα.

 

Αυτό όμως θα πρέπει να ξεκαθαρίσουμε κάτι. Όποιος τελειώσει την πρώτη βαθμίδα και βγει στο επάγγελμα, εάν αποφασιστεί ότι αυτός μπορεί να ακολουθήσει το επάγγελμα, είτε πλήρες είτε μειωμένο, σε καμία περίπτωση δεν μπορεί μέσα από το επάγγελμα κατά την άποψή μου να ολοκληρωθεί είτε να προαχθεί στην παραπάνω βαθμίδα αν υπάρχει. Αυτό είναι κάτι το οποίον απαιτεί βασικές σπουδές και προγράμματα, τα οποία δεν μπορούν να υποκατασταθούν ούτε από εμπειρίες ούτε από πρόσθετη μόρφωση ή την δια βίου εκπαίδευση.

 

Πρέπει λοιπόν να ξεκαθαρίσουμε αυτές τις τρεις βασικές αρχές. Ότι η βασική μόρφωση, η βασική παιδεία είναι αναντικατάστατη, δεν μπορεί να υποκατασταθεί από τίποτε άλλο, ούτε η προαγωγή σε επίπεδο. Όταν λέω βασική παιδεία εννοώ για το επάγγελμα για το οποίο προορίζεται. Γιατί σήμερα οι μηχανικοί στην Ευρώπη καταφέραμε να έχουμε δύο, όχι καταφέραμε, ήταν μία ανάγκη η οποία και δούλεψε και πάρα πολύ καλά στις βιομηχανικές χώρες, καταφέραμε να έχουμε δύο κατευθύνσεις. Μια κατεύθυνση εφαρμοσμένη με την παραγωγή από το φακονσούλε στην Γερμανία ή εν πάση περιπτώσει αντιστοίχων επιστημών σε άλλες χώρες, μια κατεύθυνση περισσότερο θεωρητική.

 

Αυτά τα πράγματα θα πρέπει να τα αποφασίσουμε. Θα πρέπει να καταλάβουμε ότι έτσι δουλεύει το σύστημα, βέβαια με ό,τι κινδύνους αυτό συνεπάγεται. Γιατί στην Ελλάδα ξέρετε είτε νόμοι βγαίνουν είτε αρχές εθνικές υπάρχουν, στο τέλος όλα καταργούνται και όλοι κυνηγάνε τα πάντα εν ονόματι, το είπε και ο Αντιπρύτανης προηγουμένως, εν ονόματι της επιδιώξεως κάποιου στόχου, ο οποίος στην σημερινή αντίληψη της κοινωνίας, «έλα βρε αδελφέ τώρα, άσε το παιδί, ή άσε τον άνθρωπο».

 

Ύστερα απ’ αυτά νομίζω ότι προκύπτουν οι δράσεις που πρέπει να αναλάβει τόσο η Πανεπιστημιακή Κοινότητα όσο και το επάγγελμα, το Τεχνικό Επιμελητήριο είναι ξεκαθαρισμένες. Πρέπει να καθοριστούνε και να υποβοηθηθούν τα επαγγελματικά δικαιώματα, των διπλωματούχων μηχανικών πενταετούς φοιτήσεως. Πρέπει να καθοριστούν νομοθετικά τα δικαιώματα των τεχνολόγων μηχανικών, που έχουν εφαρμοσμένη κατεύθυνση και φαίνεται ότι θα τους αφήσει προς αυτή την κατεύθυνση η Κυβέρνηση. Αυτή η περίφημη ανωτατοποίηση δηλαδή είναι μόνο στα χαρτιά όπως αντιλαμβάνεστε. Πρέπει λοιπόν και αυτό να ξεκαθαρίσει. Και επιπλέον πρέπει να παρθεί η απόφαση τι θα κάνουμε με το πρώτο κύκλο του Μπολόνια. Θα του δώσουμε δικαιώματα καθορίζοντας και ένα χρόνο ή όχι.

 

Όλα αυτά βέβαια θα πρέπει να κινούνται σε ένα πλαίσιο που θα υπάρχει και ένα σύστημα αξιολόγησης, πιστοποίησης, όπως θέλετε πέστε το. Τα δε προγράμματα σπουδών προκειμένου να ανταποκριθούνε στις ανάγκες και στις εξελίξεις της τεχνολογίας και της κοινωνίας θα πρέπει συνεχώς είτε με αυτορύθμιση των πανεπιστημίων, είτε μέσα από κάποιο σύστημα αξιολόγησης πιστοποίησης θα πρέπει να είναι υπό συνεχή παρακολούθηση.

 

Από κει και πέρα βέβαια όλοι οι τεχνικοί της τριτοβάθμιας εκπαίδευσης, είτε είναι πενταετούς είτε κάποιας άλλης φοίτησης, θα πρέπει να μπούνε στο ΤΕΕ. Δηλαδή θα πρέπει να εκσυγχρονιστεί και η νομοθεσία του ΤΕΕ. Θα πρέπει να γίνουν συγκεκριμένες κατηγορίες μέσα στο ΤΕΕ.

 

Το θέμα της Διοίκησης είναι ένα μοντέλο το οποίον λύνεται και καθορίζεται. Προφανώς, επειδή πιθανότατα η Ελλάδα δεν είναι σε θέση να αυτορυθμίζεται, διότι δεν θα βρείτε πουθενά στην VDE στα διοικητικά τους όργανα κάτω από δόκτορα ή καθηγητή, παρόλο που εκεί είναι ισότιμα μέλη όλοι οι παλιοί ετζενιέρι γκραντουί και οι νέοι φακοσούλε, εν τούτοις στα διοικητικά όργανα θα δείτε ή προφέσιορ ή ντόκτορ, που και που να πάρει το μάτι σας κανένα διπλωματούχο μηχανικό, πανεπιστημίου πάντα. Αυτό επειδή δεν μπορεί να γίνει στην Ελλάδα, μπορεί να βρεθεί όμως σύστημα που να καλύπτει αυτό το φόβο το φίλου μου του Προέδρου και Καθηγητού του Δημοσθένη του Αγορή.

 

Νομίζω ότι αυτά πρέπει να ιεραρχηθούνε, γιατί ο χρόνος μας πιέζει, σε μία χρονική κλίμακα, διότι αλλιώς υπάρχουν πάρα πολύ μεγάλοι κίνδυνοι.

 

Τώρα αυτά που είπα είναι γενικά. Ειδικότερα για τους ηλεκτρολόγους είναι ένα πάρα πολύ ωραίο δείγμα. Γιατί; Γιατί και στους τομείς που σήμερα είναι, δεν λέω μόνο για τους κλασσικούς ισχυρά ρεύματα, ασθενή ρεύματα, τηλεπικοινωνίες, και στην πληροφορική έχουν αυξημένες απαιτήσεις θεωρητικών γνώσεων, ίσως περισσότερα από κάποια άλλα.

 

Επομένως, αυτό συζητάγαμε με τον κύριο Αγορή πριν, θα πρέπει να γίνει μία ορθολογικοποίηση των προγραμμάτων, ούτως ώστε και οι απαραίτητες θεωρητικές γνώσεις να μην μειωθούν, αλλά και κάπως οι ώρες να βελτιωθούνε.

 

Πριν από δύο χρόνια νομίζω συμμετείχα σε μία ομάδα αξιολογήσεως της Σχολής Ηλεκτρολόγων Αθηνών. Ένα από τα συμπεράσματα, δεν θέλω να σταθώ τώρα, δεν είναι ώρα να αναπτύξουμε αυτά, ένα από τα συμπεράσματα είναι το πόσο πολλές ώρες φορτώνουμε τους φοιτητές και το ό,τι δεν υπάρχει μία εφηρμοσμένη κατεύθυνση στα μαθήματα, και το πόσο λίγο καιρό τους μένει για να επεξεργαστούν αυτά που ακούνε στο Πολυτεχνείο και μαθαίνουν στα εργαστήρια μόνοι τους.

 

Αυτό μου θυμίζει τα δικά μου χρόνια. Βέβαια εμείς βγαίνανε και μηχανολόγοι και ηλεκτρολόγοι, όπου στο τέταρτο έτος είχαμε δυστυχώς 52 ώρες, αλλά αντέξαμε. Και εγώ είμαι ένα κλασικό παράδειγμα που έχω δουλέψει και ως μηχανολόγος και ως ηλεκτρολόγος.

 

Εν πάση περιπτώσει νομίζω ότι θα πρέπει τα συμπεράσματα αυτής της ημερίδας να προωθούν και από τις δύο Κοινότητες, και από την Κοινότητα την Πανεπιστημιακή και από την Κοινότητα την Επαγγελματική σε αγαστή συνεργασία επειδή είναι συγκοινωνούντα δοχεία. ...

 

(...) Γιατί θέλω να σας πω ότι δυστυχώς υπάρχει ιδεοληψία.

 

Ευχαριστώ.

 

Κος ΑΓΟΡΗΣ:

 

Ο κύριος Αλεξόπουλος τα έχει καταφέρει να είναι και Μηχανολόγος καλός και Ηλεκτρολόγος καλός και συνδικαλιστής καλός, πολιτικός έστω.

 

Το ερώτημα τώρα για τους ηλεκτρολόγους είναι, οι ηλεκτρολόγοι που βγαίνουν τώρα μπορούν να είναι ταυτόχρονα καλοί και ενεργειακοί και τηλεπικοινωνιακοί. Μόνο σε ηλεκτρολόγοι. Να το απαντήσουμε στην συνέχεια σιγά - σιγά νομίζω και πρέπει και σ’ αυτό να μπούμε.

 

Να πούμε λίγο την διαδικασία. Επειδή αργήσαμε πολύ να ξεκινήσουμε προβλέπονταν τρεις ενότητες και είπαμε να ενοποιήσουμε τις τρεις ενότητες όχι σε τρεις, σε δύο, για να κάνουμε και ένα διάλειμμα στην μέση.

 

Έχουμε ακόμα ομιλητή τον κύριο Σαφάκα στην ενότητα αυτή σύμφωνα με το πρόγραμμα και στο τέλος θα μιλήσω και εγώ, και μετά θα αλλάξουμε Προεδρείο. Θα κάνει Προεδρείο, βλέπω ποιοι δεν έχουν κάνει και είναι παρόντες, ο Χαμπάκης, ο Βενιέρης και ο Σαφάκας, οι τρεις κύριοι συνάδελφοι αυτοί. Οι άλλοι από τα προεδρεία που έχουν οριστεί δεν είναι παρόντες. Αν κάποιος έρθει βέβαια και θα συνεχίσουμε μετά με παρεμβάσεις και συζήτηση.

 

Συνάδελφε κύριε καθηγητά Σαφάκα, στο μικρόφωνο. Δεν έχουμε βάλει χρόνο, υπάρχει μία έτσι άνεση στην συζήτηση, αλλά και αυτοσυγκράτηση ταυτόχρονα.

 

Κος ΣΑΦΑΚΑΣ:

 

Δεν έχω προετοιμάσει κάποια εισήγηση γραπτή, παρά συγκέντρωσα στη σκέψη μου, στο μυαλό πολλά πράγματα που τα βιώνω μερικές δεκαετίες τώρα. Έτσι λοιπόν χωρίς μία ταξινόμηση ιδιαίτερα αυστηρή θα αναφερθώ σε μερικά πράγματα εν είδη προβληματισμών. Θα έλεγα καλύτερα αξονικών θέματα που χρήζουν σοβαρής μελέτης. Είναι τα εξής:

 

Πρώτον, το επάγγελμα του Μηχανικού, που είναι άμεσα συνδεδεμένο με την οικονομική ανάπτυξη του κοινωνικού συνόλου. Περισσότερο συνδεδεμένο από όλους τους άλλους κλάδους, και από τους οικονομολόγους και από τους νομικούς και σε εκείνους που προσφέρουν υπηρεσίες Υγείας.

 

Κάνοντας έτσι απλώς έναν υπολογισμό λέω από τον ετήσιο κρατικό προϋπολογισμό, που φθάνει τελευταίο χρόνο τα 30 - 35 τρισεκατομμύρια δραχμές, χοντρικά προσέγγισα ότι το 70% όλων του μεγάλου αυτού οικονομικού ποσού θα περάσει από έγκριση μηχανικών σε 80.000 που έχει η χώρα άμεσα ως επί το πλείστον και έμμεσα λιγότερο.

 

Έτσι έχω την αίσθηση ότι είναι μοναδική, τεράστια η σύνδεση των μηχανικών όλων των ειδικοτήτων με την οικονομική ανάπτυξη της χώρας. Έργα υποδομής, παραγωγή προϊόντων, προσφορά υπηρεσιών, παραγωγή πλούτου γενικώς. Έτσι φαίνεται ότι υπάρχει άμεση επιρροή στην ευημερία και στο επίπεδο της ζωής όλης της κοινωνίας και σε όλο τον κόσμο.

 

Έχω κάποια στοιχεία που λένε ότι αυτό το δυναμικό που παίζει τόσο μεγάλο ρόλο για την οικονομική ανάπτυξη του κόσμου και για την ποιοτική ανάπτυξη της ζωής γενικά, ανέρχεται περίπου στην Ευρώπη στο 1,5% σε σχέση με όλους τους άλλους εργαζόμενους.

 

Έτσι αναγκαστικά καταλήγω στην σκέψη ότι αυτός ο κλάδος των τεχνικών επιστημόνων παίζει ένα ιδιαίτερο σημαντικό ρόλο για την ζωή της ανθρωπότητας. Γύρω απ’ αυτό θα μπορούσε κανείς μία ημερίδα ολόκληρη να αφιερώσει.

 

Δεύτερος άξονας. Ειδικά το επάγγελμα του Ηλεκτρολόγου Μηχανικού είναι συνυφασμένο εκτός από τα άλλα τα γενικά που είπα πριν, ιδιαίτερα στην εποχή που ζούμε με τις νέες τεχνολογίες. Και ως νέες τεχνολογίες μπορεί κάλλιστα να εννοήσει κανείς την Ηλεκτρονική, Τηλεπικοινωνίες, Πληροφορική και Ηλεκτρονικούς Υπολογιστές. Και όσους άλλους κλάδους περισσότερο ή λιγότερο συναφείς με αυτές τις τρεις τεχνολογικές κατευθύνσεις.

 

Συνεπώς ο Ηλεκτρολόγος Μηχανικός παρουσιάζει έναντι όλων των άλλων κλάδων μία ιδιαίτερη δυναμική ανάπτυξη, ρυθμούς μεγαλύτερους στην τεχνολογία και επομένως και στην οικονομία. Και επομένως πρέπει ιδιαίτερα ο Ηλεκτρολόγος Μηχανικός ο κλάδος όλα τα όργανα να ενσκήψουν στα θέματά του, να σταθμίσουν όλα τα δεδομένα Ελλάδας, Ευρώπης, παγκοσμίου έτσι καταστάσεως, και να πάρει πολύ προσεκτικά αποφάσεις για τα μελλόμενα να συμβούν στο άμεσο μέλλον.

 

Τρίτος άξονας. Για να εκπληρώσει τους ρόλους αυτούς ο Ηλεκτρολόγος Μηχανικός χρειάζεται καλή γνώση της επιστήμης του. Μα θα πει κανείς υπάρχει κανένας κλάδος που δεν έχει καλή γνώση της επιστήμης του. Εννοώ με την λέξη «καλή γνώση της επιστήμης» τέτοιο επίπεδο γνώσεων και τέτοια ευελιξία που πρέπει να ανταποκρίνεται σε αυτή την δυναμική. Μπορεί τα μαθηματικά να μην έχουν αυτή την δυναμική π.χ. και να πορεύεται κανείς με κανόνες που βίωσε, που ανέπτυξε, που ωρίμασαν τελευταίες δεκαετίες.

 

Εδώ στους Ηλεκτρολόγους Μηχανικούς υπάρχει ιδιαιτερότητα, που ίσως σε μικρότερο βαθμό παρουσιάζονται σε άλλες ειδικότητες, ας πούμε στην ειδικότητα Πολιτικού Μηχανικού. Καλές γνώσεις πού;

 

1ον. Βασικές επιστήμες.

 

2ον. Ειδικότερα βαθιά και πλατιά γνώση των αντικειμένων του, του Ηλεκτρολόγου Μηχανικού που είναι κυρίως Ενέργεια.

 

Η ηλεκτρική ενέργεια είναι ένα από τα θεάρεστα αγαθά. Παρουσιάζεται με ταχύτητα φωτός από την πηγή στην κατανάλωση περίπου. Δεν θορυβεί, δεν μεταφέρεται με μέσα μεταφοράς που συνήθως έχει συνηθίσει ο κόσμος. Χρειάζεται ηλεκτρομαγνητισμό, χρειάζεται τις γραμμές. Πιθανόν κάποια στιγμή αργότερα και χωρίς γραμμές με ασύρματο τρόπο να μεταφέρεται η ενέργεια. Δεν αποθηκεύεται. Είναι ένα αγαθό που είναι αδύνατον να φανταστεί κανείς τι ζωή χωρίς ηλεκτρική ενέργεια.

 

Και λέω έτσι πάντα και εν είδη λογοπαιγνίου. Χωρίς το κινητό τηλέφωνο και χωρίς ακόμα και έναν υπολογιστή αναπτύχθηκαν τεράστια πράγματα. Η θεωρία της σχετικότητος, κβαντική θεωρία, αεροναυπηγική, χωρίς καν κάποτε να έχουμε τα υπολογιστικά εργαλεία με την τεράστια ταχύτητα και την τεράστια μνήμη. Και χωρίς ηλεκτρισμό, φωτισμό και κίνηση δεν θα μπορούσε να φθάσει κανείς όπως είμαστε εδώ, ενώ χωρίς κινητό τηλέφωνο και τηλεόραση γίνανε τόσα σοβαρά πράγματα. Και έτσι μου φαίνεται ότι λογικό είναι να διατυπώνει κανείς ως εξής τα πράγματα εδώ. Ότι η ενέργεια είναι η ζωή για τον άνθρωπο, είναι το ζην. Τα άλλα πράγματα τηλεπικοινωνίες και επεξεργασία πληροφορίας είναι το ευ ζην. Η ζωή έτσι όπως προχωρεί σήμερα, δεν θέτω ερωτηματικό σ’ αυτό, πήραμε το δρόμο μας τον οριστικό.

 

Κατόπιν είναι ακριβώς αυτά τα δυναμικής εξέλιξης αντικείμενα, επεξεργασία πληροφορίας.

 

Κος ΑΓΟΡΗΣ:

 

Αν επιτρέπεται να σε διακόψω να σου πω το εξής, ότι κατά λάθος ξέχασα το κινητό μου το τηλέφωνό μέσα στο αυτοκίνητο πηγαίνοντας στην Θάσο για να μιλήσω σε κάποια εκδήλωση ενός σχολείου για ένα φωτοβολταϊκό και έμεινα χωρίς κινητό μιάμιση μέρα. Πέρασε πολύ πιο ευ απ’ ό,τι θα πέρναγα με το κινητό. Δεν είναι ούτε καν για το ευ ζην καλό.

 

Κος ΣΑΦΑΚΑΣ:

 

Να σας πω, το ευ ζην για την σύγχρονη οικονομία, που πρέπει με τέτοια τεράστια ταχύτητα να μεταφέρεται η πληροφορία, για να ληφθούν αποφάσεις σοβαρές όπως π.χ. ναι ή όχι σε κάποια στιγμή στον πόλεμο στο Ιράκ και τα χρηματιστήρια και τόσα άλλα.

 

Λοιπόν, επεξεργασία πληροφορίας, ηλεκτρονική, ηλεκτρονικοί υπολογιστές, αυτοματισμοί, τηλεπικοινωνίες, και νεότερα συναφή αντικείμενα με αυτά που αποτελούν όμως την κύρια βάση.

 

Άλλος άξονας. Επικουρικά νομίζω χρειάζεται ο ηλεκτρολόγος μηχανικός βασικές γνώσεις Οικονομίας και Διοίκησης και γλωσσομάθεια στο περιβάλλον της παγκοσμιοποιημένης κατάστασης που είναι σήμερα, και φαίνεται αυτό είναι μονόδρομος πια. Δηλαδή θα έρθει ο άλλος μετά τα τρία χρόνια σπουδές να ασκήσει επάγγελμα, και διερωτώμαι, καλά εκεί θα ξέρει μαθηματικά, θα ξέρει φυσική και να ανοίξει το μυαλό του, πως θα κατασκευάσει τεχνικά αντικείμενα χρησιμοποιώντας τις βασικές αυτές αρχές. Με τι μέσα θα κάνει καλούς υπολογισμούς εάν δεν εμπεδώσει την μαθηματική σκέψη. Και μετά από αυτά τα δύο εργαλεία θέλει την εξειδίκευση.

 

Τρία χρόνια να τα συγκεντρώσει όλα αυτά. Μα χωρίς όμως να έχει σήμερα αντίληψη για το οικονομικό γίγνεσθαι, τα προϊόντα και οι υπηρεσίες που υπόκεινται πια σε κανόνες αγοροπωλησιών, πρέπει και ο μηχανικός να έχει την συμμετοχή του εκεί. Πρέπει να έχει μεγάλη συμμετοχή και γνώσεις διοίκησης αυτών των συστημάτων παραγωγής.

 

Η παιδεία γενικά του Ηλεκτρολόγου Μηχανικού, αλλά και οποιουδήποτε μηχανικού πρέπει να χαρακτηρίζεται από δύο σημαντικές παραμέτρους. Απλά διατυπωμένες, στέρεες επιστημονικές γνώσεις. Ανέφερα κάτι προηγουμένως. Και δεύτερον γενική μόρφωση υψηλού επιπέδου.

 

Μου φαίνεται και έχω έντονη αντίληψη γι’ αυτό ότι εάν δεν είναι αυτά τα δύο σε ένα υψηλό επίπεδο δεν θα έχουμε καλούς μηχανικούς στο μέλλον.

 

Η άλλη διάσταση. Επίπεδο απλής κατάρτισης και απόκτηση επιφανειακών γνώσεων καθιστούν τον μηχανικό όχι ιδιαίτερα χρήσιμο, αλλά και επικίνδυνο, γιατί ακριβώς ο ρόλος του είναι  τόσο σημαντικός στην οικονομική ανάπτυξη πριν, που φαίνεται ότι έχει την ευθύνη, την άμεση ευθύνη να διαχειριστεί από τον κρατικό προϋπολογισμό σε οποιαδήποτε χώρα το μέγιστο μέρος.

 

Και ένας προτελευταίος άξονας που έχω σημειώσει είναι η πανεπιστημιακή εκπαίδευση του Ηλεκτρολόγου Μηχανικού πρέπει να στηρίζεται στην θεωρητική γνώση και στην εργαστηριακή εφηρμοσμένη άσκηση. Τούτο αποτελεί την απαραίτητη προϋπόθεση για την κατάκτηση της αρμόζουσας στάθμης προκειμένου να επιτελέσει αυτό το έργο που είπα παραπάνω.

 

Τέλος ένας άλλος άξονας είναι, η λογική και εμπειρία δείχνουν ότι τουλάχιστον πενταετή διάρκεια σπουδών στο Πανεπιστήμιο, εννοούμε στα τμήματα που καταλήγουν σε διπλώματα μηχανικών, είναι αναγκαία για την δημιουργία Ηλεκτρολόγων Μηχανικών με την επιστημονική οντότητα και την επάρκεια.

 

Τώρα εκτός από αυτά που είχα σημειωμένα θα πω ότι μπορεί να μην προβληματίζεται κανείς σήμερα από τα όσα η πολιτική υπαγορεύει. Ακούμε οδηγίες μέσω Μπολόνιας, αποφάσεις των Υπουργών εκεί, Ευρωπαϊκή Ένωση. Διαβάζω εδώ όπως είπε και ο Πρόεδρος της ΦΕΑΝΗ ο κύριος Αλεξόπουλος πριν από τις 15, σήμερα 15, χώρες μάλλον οι πιο πολλές κοιτάνε αυτό το θέμα να προσαρμοστούν στα τρία χρόνια σπουδές συν δύο. Έγγραφε έγκυρη εφημερίδα πριν από λίγες μέρες και πέρασε και στην σελίδα του Τεχνικού Επιμελητηρίου ότι τρεις χώρες ανθίστανται σθεναρά, Ελλάδα, Δανία και Λιθουανία αν δεν κάνω λάθος.

 

Συζητώντας με ανθρώπους του γερμανικού χώρου, που ξέρουμε καλά ότι η επιστήμη του μηχανικού εκεί αναπτύχθηκε όσο σε καμία άλλη χώρα του κόσμου. Η ατμομηχανή, ο ηλεκτρισμός από κει ξεκινήσανε, οι υπολογιστές οι πρώτοι γίνανε εκεί για να κάνουν έργα οι πολιτικοί μηχανικοί κάποτε μεγάλα και η αεροναυπηγική έπρεπε να αναπτύξει μεθόδους πεπερασμένων στοιχείων για να κάνει τέτοιους ακριβούς υπολογισμούς και χρησιμοποίησαν τους πρώτους υπολογιστές, που όταν έμαθα ότι ήταν στο Πολυτεχνείο στην Γερμανία ο Τζούσε στο Τμήμα Πολιτικών Μηχανικών του Βερολίνου έβαλε σε λειτουργία τις πρόβες υπολογισμούς.

 

Οι άνθρωποι αυτοί των πανεπιστημίων λένε το εξής. Κατά κανόνα δηλαδή δεν βρήκα κανέναν από το Βερολίνο, από την Κασρούη, από το Μόναχο .. τα δύο τελευταία χρόνια να συζητάω, εμείς οι πανεπιστημιακοί δεν δεχόμαστε αυτό το σύστημα που οι πολιτικοί αποφάσισαν, είμαστε υποχρεωμένοι όμως το επιβάλει η πολιτική. Και στην Γερμανία .. αυτό το περίεργο πράγμα προσωρινά αφήνουν στα πανεπιστήμια να επιλέξουν το αμιγές σύστημα τρία δύο ή να έχουν το νέο αυτό σύστημα και παράλληλα να κρατάνε και το άλλο. Μέχρι πότε. Και οι ίδιοι διερωτώνται πόσες γενιές μηχανικών θα βγάλουν με το παλιό σύστημα κανονικά τέσσερα - πέντε χρόνια σπουδές. Είναι λίγο διαφορετικά, τέσσερα - πέντε πρέπει να το προσδιορίσουμε άλλη ώρα ακριβώς τι σημαίνει.

 

Έτσι βρισκόμαστε σε μία πίεση, τεράστια πίεση και εμείς και σε όλη την Ευρώπη με αυτή την σύλληψη των πολιτικών κυρίως που ο κύριος Αλεξόπουλος είπε, αυτό πιστεύω και εγώ ότι είναι, μάλλον με κριτήρια οικονομικά.

 

Εδώ διερωτώμαι ως εξής. Στην Ιατρική ας πάρουμε το χειρούργο, ειδικότητα με πάρα πολλές απαιτήσεις, εκεί θα γίνει αντίστοιχη μείωση των σπουδών και της ενασχόλησης της επιστημονικής στο Πανεπιστήμιο και κατόπιν στα πλαίσια της ειδικότητας, που σημαίνει γνώση και έλεγχος της γνώσης μέχρι να πει κανείς τώρα πια αυτός ο επιστήμονας είναι ελεύθερος μόνος του να λάβει τις ευθύνες.

 

Στην Νομική για να πάει κανείς μπροστά σαν μάχιμος δικηγόρος θα μπορούσε να πάει κάτι άλλο εκτός από αυτό που λέμε σήμερα Νομική τέσσερα χρόνια και κάποιοι ακόμα μετά να πάρουν ειδικότητα. Γιατί στους μηχανικούς;

 

Η απάντηση είναι η εξής, ότι την τεχνική επιστήμη ασκούν άνθρωποι όπως παλιά οι μάστορες που κάνανε τα γεφύρια και κάνανε πολύ σπουδαία πράγματα και φθάνει μέχρι σήμερα τον άνθρωπο να κάνει αναλύσεις με πεπερασμένα στοιχεία και να βγει την ένταση την μηχανική επάνω στον μικρόκοσμο σε κομμάτι ελάχιστο της ύλης και άλλα πράγματα, όπως είναι στον τομέα των Ηλεκτρολόγων, να μιλήσουμε τα δικά μας, να φθάσει κανείς σήμερα στην νανοτεχνολογία, και τα πράγματα θα πει κανείς σε αυτό το χρόνο είναι διαφορετικά από όλους τους άλλους κλάδους. Δηλαδή προσφέρεται για προσφορά ή έργο, χρήσιμο έργο υψηλής στάθμης από πολλούς ανθρώπους με διαφορετικά επίπεδα εκπαίδευσης, παιδείας, εμβάθυνσης. Να μην είναι όπως τα άλλα, για να μην κάνουμε απόλυτα τις συγκρίσεις.

 

Πάντως ένα πράγμα φθάνω μετά απ’ αυτό στον εξής προβληματισμό. Ένα πράγμα με προβληματίζει ιδιαίτερα. Μα πως είναι δυνατόν σήμερα να γίνει ένας καλός μηχανικός εάν δεν έχει καλές βάσεις μαθηματικών. Δεν μπορώ να προσδιορίσω τι θα πει καλές βάσεις μαθηματικών αν θα είναι πέντε εξάμηνα ή οκτώ εξαμηνιαία μαθήματα που είναι σήμερα στα πολυτεχνεία. Είναι δουλειά της εμπειρίας.

 

Να σας πω στην Γερμανία ήταν και είναι ακόμα τρία εξάμηνα μαθηματικά με πολλές απαιτήσεις. Εδώ στα δικά μας πολυτεχνεία είναι οκτώ εξάμηνα. Λέω ότι εδώ κάνουμε λίγα περισσότερα μαθηματικά από κει.

 

Εγώ λέω λοιπόν, χωρίς να ξέρει καλά μαθηματικά, χωρίς να ξέρει καλά φυσική ο Ηλεκτρολόγος Μηχανικός και μετέπειτα χωρίς να ξέρει μηχανική επίσης, όχι στον ίδιο βαθμό όπως τα άλλα, θεωρούνται βασικά πράγματα, δεν μπορεί να γίνει καλός τηλεπικοινωνιακός, καλός επεξεργαστής πληροφοριών, καλός ενεργειακός μηχανικός, καλός μηχανικός αυτοματισμών. Αυτά δείχνει η επιστήμη σήμερα.

 

Και διερωτώμαι πως θα μπορέσουμε να έχουμε αυτά τα πράγματα όλα σε λιγότερα από πέντε χρόνια σπουδές. Μπορεί ίσως μια καλή διαχείριση να φθάσουμε στα τέσσερα χρόνια, κύριε Πρόεδρε της ΦΕΑΝΗ, δηλαδή παρακάτω με τίποτα, είναι αδύνατον. Όποιος επιχειρήσει κάτι άλλο, θα κάνει επιμόρφωση, όπως κάνουν τα ΚΕΚ σήμερα, άλλα επιμορφωτικά μέσα. Ένα συνονθύλευμα  γνώσεων επιφάνειας και όχι εμβάθυνση, ίσως εντατικοποίηση.

 

Αλλά να πούμε και κάτι άλλο. Ανέφερα πριν στους άξονες που ανέπτυξα προηγούμενα. Θέλουμε αυτόν τον άνθρωπο όμως να είναι και μορφωμένος άνθρωπος, ακριβώς επειδή έχει τέτοιο κρίσιμο ρόλο παίζει στην κοινωνία, έχει τέτοιες τεράστιες ευθύνες για την οικονομική ανάπτυξη και συνεπώς για την ανθρώπινη στάθμη, για την ευημερία των ανθρώπων. Πρέπει να είναι και μορφωμένος. Και η παραμονή μέσα στο πανεπιστήμιο δίνει αυτή την ευκαιρία γι’ αυτή την καλλιέργεια, γιατί μόλις αυτός φύγει και πάει στον εργοδότη και αρχίσει από 7:00 η ώρα αν είναι στο δημόσιο 2:30’, αν είναι στον ιδιώτη 7:00 το απόγευμα, πότε θα μπορεί να αποκτήσει έτσι αυτή την ευρύτητα και την τεχνική ευθύνη και την κοινωνική ευθύνη που είπατε πριν.

 

Βρισκόμαστε λοιπόν σε ένα δίλημμα. Προσωπικά ανήκω σε αυτούς οι οποίοι λένε κάτω από πέντε χρόνια σπουδές θα ήταν ένα επικίνδυνο πείραμα. Και δεν ξέρω τώρα η Ευρώπη να μας επιβάλει κάτι που η λογική των Ευρωπαίων υπευθύνων στην εκπαίδευση των μηχανικών πανεπιστημιακών και λοιπών λέει όχι. Μήπως αυτό θα είναι μία σύγκρουση που θα οδηγήσει σε ένα κακό αποτέλεσμα, γιατί μάλλον θα κερδίσουν οι πολιτικοί στο τέλος.

 

Ευχαριστώ που με ακούσατε.

 

Κος ΑΓΟΡΗΣ:

 

Ευχαριστούμε και εμείς τον κύριο Σαφάκα. Τον Καθηγητή Σαφάκα, που πρέπει να πούμε ότι υπήρξε Πρόεδρος του Τμήματος των Ηλεκτρολόγων Μηχανικών με εφαρμογές Υπολογιστών στο Πανεπιστήμιο της Πάτρας. Πρύτανης του Πανεπιστημίου της Πάτρας, αλλά και είκοσι χρόνια συνεπές μέλος της Επιστημονικής Επιτροπής Ηλεκτρολόγων Μηχανικών του ΤΕΕ. Τι τον τιμά περισσότερο απ’ όλα, όλα τον τιμούν νομίζω.

 

Ξέρετε, συνάδελφοι, σήμερα υπάρχει διχογνωμία αναφορικά με το εφαρμοστέο εκπαιδευτικό πρόγραμμα αφού δεν δέχονται όλοι ότι οι νέοι πρέπει να διδάσκονται τα ίδια ούτε σε σχέση με την αρετή, ούτε σε σχέση με τον άριστο βίο, ούτε έχει διευκρινιστεί εάν η παιδεία πρέπει να επιδιώκει περισσότερο την ανάπτυξη του πνεύματος από την διαμόρφωση του ήθους.

 

Η σύγχυση τούτη εμποδίζει να βρεθεί το σωστό εκπαιδευτικό σύστημα και δεν μπορούμε να ξέρουμε σε τι στοχεύουμε, στα ωφέλιμα για την ζωή, σε όσα αναφέρονται στην αρετή ή στα περιττά. Έτσι λοιπόν έλεγε ο Αριστοτέλης στα Πολιτικά, βιβλίο ήταν, μετάφραση δεν ξέρω ποιανού, και απ’ ό,τι φαίνεται από τότε δυόμισι χιλιάδες χρόνια πριν το θέμα δεν έχει λυθεί ακόμα. Δεν έχει λυθεί λοιπόν ακόμα το θέμα τι σπουδές πρέπει να δίνουμε στα παιδιά, στους μελλοντικούς συναδέλφους στους μηχανικούς, έτσι ώστε να βγαίνουν καλοί μηχανικοί, γενικές, εξειδικευμένες.

 

Εκείνο που πρέπει να μην ξεχνάμε είναι ότι ετοιμάζουμε μηχανικούς οι οποίοι με πέντε χρόνια σπουδών, όπως είναι το ελληνικό σύστημα πρέπει να δουλέψουν σαράντα χρόνια. Πρέπει να δουλέψουν σαράντα χρόνια φυσικά φρεσκάροντας συνεχώς και ανανεώνοντας τις γνώσεις τους. Άμα πάρουν βάσεις, και αυτό είναι σίγουρο.

 

Από τις σπουδές πρέπει να μπούνε στο επάγγελμα. Πρέπει να μπούνε στο επάγγελμα, όπου θα έχουν επαγγελματικά δικαιώματα. Εμένα δεν μου αρέσει η λέξη «επαγγελματικά δικαιώματα», το έχω πει επανειλημμένα τον τελευταίο καιρό στο Τεχνικό Επιμελητήριο. Για μένα η έκφραση είναι «επαγγελματικές ευθύνες». Μας έχουν βαφτίσει δικαιώματα, για να τα διεκδικούμε, να αγωνιζόμαστε γι’ αυτά, όμως είναι επαγγελματικές ευθύνες, είναι ευθύνες τις οποίες αναλαμβάνουν οι μηχανικοί, τις οποίες τους φορτώνει η πολιτεία για να αισθάνεται εξασφαλισμένη για τα έργα, τα οποία γίνονται τα οποία θέτουν σε κίνδυνο ανθρώπινες ζωές ή περιουσίες.

 

Ξέρετε γενικότερα το θέμα των επαγγελματικών δικαιωμάτων ή επαγγελματικών ευθυνών συνδέεται με κλάδους της επιστήμης που έχουν τέτοια σχέση. Επαγγελματικά δικαιώματα, επαγγελματικές ευθύνες έχουν οι γιατροί, έχουν οι δικηγόροι εάν θέλετε, έχουν οι μηχανικοί, είναι επαγγέλματα συνδεδεμένα με κάποιο φορέα που πιστοποιεί τις γνώσεις τους και τους δίνει το δικαίωμα άσκησης του επαγγέλματος, έτσι ώστε να προστατεύει το δημόσιο όφελος, μια και έτσι είναι γραμμένος και ο τίτλος της διημερίδας αυτής του τριημέρου αυτού. Να προστατεύει λοιπόν την υπόλοιπη κοινωνία από την άσκηση αυτού του επαγγέλματος. Δεν ... τα δικαιώματα για να προστατεύουν εμάς στο επάγγελμά μας, αλλά την κοινωνία να προστατεύουν.

 

Έτσι λοιπόν το Τεχνικό Επιμελητήριο ασκώντας τον ρόλο του για τον οποίον πληρώνεται εάν θέλετε, του τεχνικού συμβούλου της Πολιτείας, ανθίσταται στο να μπαίνουν στο επάγγελμα άσχετοι, αμόρφωτοι, απαίδευτοι, όπως κατά κανόνα βγαίνουν από τα ΤΕΙ, με εξαιρέσεις βέβαια. Και όσον με αφορά τουλάχιστον θα κάνω κάθε προσπάθεια αυτό να συνεχιστεί.

 

Ξέρετε το επάγγελμα του μηχανικού συνδέεται με την ανάπτυξη. Είτε η ανάπτυξη, γιατί άκουσα χθες κάτι όρους ονομάζεται ολιστική, είτε ολοκληρωμένη, είτε αξιοβίωτη, είτε αειφόρος όπως την ξέρουμε, χωρίς ανάπτυξη δεν μπα να έχουμε επαγγελματικά δικαιώματα ή επαγγελματικές ευθύνες δεν θα τις ασκήσουμε. Μηχανικός σημαίνει έργο και προϊόν, και για να βγαίνουν αυτά χρειάζεται ανάπτυξη.

 

Πιστεύω σε δύο ξεκάθαρες στάθμες σπουδών και σε δύο ξεκάθαρες στάθμες επαγγελματικών ευθυνών. Η μη θεσμοθέτηση των δύο ξεκάθαρων αυτών βαθμίδων είναι που οδήγησε στα προβλήματα του τι θα κάνουν αυτοί που έχουν τρία χρόνια σπουδές στην Ευρώπη και έχουν ένα Μπάτσελορ ή έχουν τελειώσει κάποια άλλη σχολή, ερχόμενοι στην Ελλάδα, εάν δεν έχουν να τους δοθούν κάποια επαγγελματικά δικαιώματα σαφή ή κάποιες επαγγελματικές ευθύνες σαφείς, αναγκαστικά θα ... αμέσως ανώτερες. Και έτσι έχουμε υποστεί την πίεση αυτή να διεκδικούν εκ του εξωτερικού τριετών σπουδών τις ευθύνες και τα δικαιώματα του μηχανικού.

 

Είναι μία αδυναμία μας η μη καθιέρωση των δύο αυτών ξεκάθαρων σταθμών ευθυνών, πρέπει να την ξεπεράσουμε και γρήγορα.

 

Το ακροατήριο σήμερα δεν είναι μεγάλο είμαστε εμείς και εμείς, ίσως γιατί διανύουμε μία εποχή που οι ηλεκτρολόγοι μηχανικοί δεν αισθάνονται τι προβλήματα μπορεί να προκύψουν στην άσκηση του επαγγέλματός τους, έχουν να επιλέξουν κατά κανόνα μεταξύ του καλού και του καλύτερου και ίσως δεν πολυνοιάζονται αυτή την στιγμή για τα θέματα που σχετίζονται με την άσκηση του επαγγέλματος σε σχέση με την παιδεία.

 

Θα γράψω στον πίνακα έτσι τρία πραγματάκια τα οποία παρουσιάσαμε σε ένα συνέδριο πρόσφατα. Παρουσιάστηκε λοιπόν η εξίσωση που λέει ότι η Ε+Ε (...) ισούται με τρία Ε. Εκεί άρχισαν να λένε ποιο είναι ποιο σπουδαίο. Ως τώρα διανύαμε την εποχή όπου το εντζινίεριν ήταν σπουδαίο και τα εκόνομι ήταν μετά και το ... ήταν από κάτω. Τώρα, λέει, άλλαξαν τα πράγματα και η σειρά έχει αλλάξει. Καταρχήν λέει πέρασε το εκόνομι μπροστά και στην συνέχεια πέρασε και το ... μπροστά, το εντζινίεριν πέρασε στο τέλος.

 

Υπήρχαν όμως και άλλες απόψεις που είπανε ότι μέσα στο επάγγελμα, μέσα στο εντζινίεριν περιέχονται όλα αυτά, γιατί τι είναι μηχανικός. Μηχανικός είναι ο τεχνικός επιστήμονας ο οποίος συνδυάζει τα αποτελέσματα των φυσικών επιστημών για να κατασκευάσει έργα μετασχηματίζοντας τον κόσμο, κάνοντας το ανθρώπινο οικοσύστημα. Ένα τρόπο βεβαίως εντζινίεριν ορθό πάνω απ’ όλα, αλλά οπωσδήποτε και οικονομικά ...

 

(...) Επιπλέον θα πρέπει να κάνει το έργο αυτό κατά ενεργειακά αποδοτικό τρόπο, δηλαδή μπαίνει και το ένερτζι εφίσενσι. Και υπάρχει και το όμορφο, υπάρχει και το ... είτε γράφεται με Α μπροστά είτε χωρίς Α, και αρχίζουν να μαζεύονται διάφορα Ε. Και θα έλεγε κανείς ότι πια ότι η εξίσωση δεν είναι έτσι όπως την έχω γράψει ότι τα τρία Ε ισούται με τρία Ε, αλλά η εξίσωση είναι ότι το εντζινίεριν βεβαίως ισούται με το άθροισμα του εκονόμικ συν το ... πόσο κάνει εάν θέλετε δύο Ε όλο μαζί. Κάνει λοιπόν 2Ε, πλέον το ενεργειακά αποδοτικό, πλέον το ... το όμορφο ... παραγωγικό.

 

Δηλαδή μέσα στο επάγγελμα του μηχανικού εμπεριέχονται πολλά πράγματα και αν θέλετε και μέσα στου ηλεκτρολόγου μηχανικού ειδικότερα. Δεν μπορεί να κάνει έργο ο ηλεκτρολόγος μηχανικός που να μην είναι ένερτζι εφίσιεν. Δεν μπορεί να κάνει έργο που να μην είναι οικονομικά βέλτιστο, ούτε να μην είναι περιβαλλοντικά αποδεκτό και πρέπει να είναι και αισθητικά όμορφο.

 

Οι ηλεκτρολόγοι κάνουν τα πιο όμορφα έργα, είναι αποδεδειγμένο αυτό, είτε είναι έργα τηλεπικοινωνιακά, είτε είναι έργα ενεργειακά, και τις διαστάσεις όλες αυτές πρέπει να τις παίρνουμε και μέσα από το πρόγραμμα σπουδών μας.

 

Αυτά ήθελα να πω εγώ. Και θα έλεγα να σταματήσουμε εδώ την πρώτη. Θέλουμε να κάνουμε ερωτήσεις στους ομιλητές ή να πάνε στο δεύτερο που θα είναι συνολική συζήτηση. Να κάνουμε ερωτήσεις τώρα λοιπόν.

 

 

 

ΕΡΩΤΗΣΕΙΣ

 

 

 

Κος ΕΥΘΥΜΙΑΔΗΣ: 

 

Το ερώτημα είναι συγκεκριμένο. Με τις αποφάσεις στην Μπολόνια επήλθε μία ας το πούμε εξομοίωση των ακαδημαϊκών τίτλων από πλευράς ας το πούμε άσκησης επαγγέλματος, με την έννοια όποιος τίτλος έχει πρόσβαση σε ένα σε ένα δικαίωμα θα το έχει και ο άλλος. Με αυτή την έννοια, απ’ ό,τι καταλαβαίνω και με τον τρόπο που εφαρμόζεται στην Ελλάδα. Δηλαδή σήμερα πάνε μερικοί στο Συμβούλιο Ισοτιμιών στο Υπουργείο Παιδείας θεωρούνται ότι είναι ισότιμοι ηλεκτρολόγοι μηχανολόγοι και πάνε και γράφονται κατ’ ευθείαν στο Υπουργείο Βιομηχανίας χωρίς καν να περάσουν από το ΤΕΕ. Νομίζω πως έχει αρχίσει αυτό το φαινόμενο. Δεν είμαι ακριβώς βέβαια, αλλά κάτι τέτοιο αντιλαμβάνομαι ότι έχει αρχίσει.

 

Επομένως είναι δυνατόν να μπορέσουμε να εφαρμόσουμε αυτούς τους δύο κύκλους σπουδών με διαφορετικά δικαιώματα. Ποιες είναι οι νομικές δικλίδες πέρα από την μία την οποίαν αντιλαμβάνομαι και έχουμε συζητήσει κατά καιρούς, είναι ο διαχωρισμός του ακαδημαϊκού τίτλου από τον επαγγελματικό τίτλο και όποιος θέλει να ασκήσει δικαιώματα θα παίρνει επαγγελματικό τίτλο δια μέσου ξεχωριστών εξετάσεων τύπου ΤΕΕ ή κάτι άλλο. Υπάρχει άλλος τρόπος να γίνει αυτό πέρα από τον πλήρη διαχωρισμό ακαδημαϊκού τίτλου από τον επαγγελματικό τίτλο;

 

Κος ΑΓΟΡΗΣ: 

 

Άλλες ερωτήσεις υπάρχουνε;

 

Κος ΕΥΘΥΜΙΑΔΗΣ:

 

Ένα δεύτερο ερώτημα είναι η ΦΕΑΝΗ σκέπτεται να αναλάβει καμία πρωτοβουλία ενοποίησης επαγγελματικών εξετάσεων ανά την Ευρώπη, όπως κάτι αντίστοιχο υπάρχει από καιρό το προφέσον εντζινίρι που έχουμε στην Αμερική. Σκέπτεται κάτι αντίστοιχο να πάρει μία πρωτοβουλία; Και αν όχι η ΦΕΑΝΗ, ποιος μπορεί να το κάνει αυτό;

 

Κος ΑΛΕΞΟΠΟΥΛΟΣ:

 

Να πω το εξής. Ότι το Συμβούλιο Ισοτιμιών που λειτουργεί σήμερα στα πλαίσια του Υπουργείου Παιδείας, πέραν της παραδειγματικά κακής λειτουργίας γιατί είναι ένα Συμβούλιο στο οποίο μπαίνουν τα πάντα και βγαίνουν ομοιόμορφα, δηλαδή με την έννοια ότι η σύνθεσή του είναι η ίδια, με ό,τι κριτική μπορεί να ασκήσει κανείς στην σύνθεσή του και δεν αλλάζει. Οι ίδιοι άνθρωποι καλούνται να κρίνουνε τα πάντα, οτιδήποτε υπάγεται, και εδώ θέλω να σταθώ, στην γενική οδηγία περί επαγγελματιών τριτοβάθμιας εκπαίδευσης.

 

Δεν έχει σχέση με την Μπολόνια. Η Μπολόνια και η Πράγα που ξεκίνησαν από σύναξη των τεσσάρων στην Σορβόννη το ’98, των τεσσάρων βιομηχανικών χωρών, Αγγλία, Γαλλία, Γερμανία και Ιταλία, των πολιτικών τους δηλαδή, πέραν του δηλωμένου στόχου της ελεύθερης κυκλοφορίας των φοιτητών και τα λοιπά και του ομολογημένου στόχου του να μειώσουν τις επενδύσεις στην Παιδεία σταματώντας την χρηματοδότηση μόνο του πρώτου κύκλου από τις κυβερνήσεις, για τα κρατικά πανεπιστήμια μιλάω, ξεκίνησε και μία άλλη αφορμή εάν θέλετε.

 

Οι πολυεθνικές εταιρείες της Κεντρικής Ευρώπης, ιδίως Γαλλίας, Γερμανίας, βλέποντας να συρρικνώνεται συνεχώς ο αριθμός των φοιτητών από ξένες χώρες, από τρίτες χώρες που σπούδαζαν στα εδάφη τους και οι οποίοι ήτανε οι εν δυνάμει πρεσβευτές των προϊόντων τους στις πατρίδες τους, σκέφθηκαν ότι κάτι πρέπει να γίνει.

 

Αυτοί δε οι ρυθμοί και έχω δείξει τα διαγράμματα θα τα έχετε δει, είναι στην δεκαετία μετά το ’80 και μετά την κατάρρευση των συνασπισμών είναι τρομακτική. Έχουνε πέσει πάρα πολύ οι φοιτητές που κατευθύνονται είτε για προπτυχιακά, είτε για μεταπτυχιακά στις χώρες της Κεντρικής Ευρώπης έναντι των αγγλοσαξωνικών χωρών. Και βέβαια είναι και θέμα γλώσσας. Αλλά σκέφθηκαν ότι είναι και θέμα συστήματος. Γι’ αυτό και ζήτησαν από τις κυβερνήσεις οι πολυεθνικές εταιρείες να εισαγάγει το αγγλοσαξωνικό σύστημα, γιατί αυτό το μοντέλο στην Μπολόνια είναι ουσιαστικά το αγγλοσαξωνικό σύστημα εκπαίδευσης όπως έχει περισσότερο αναπτυχθεί στις Ηνωμένες Πολιτείες και στην Αυστραλία, γιατί η Βρετανία ακόμα έχει προβλήματα μ’ αυτό το θέμα της Μπολόνια.

 

Επομένως η μόνη αναφορά που κάνει, στην Μπολόνια κυρίως, γιατί στην Πράγα έχει απαλυνθεί λιγάκι, είναι ότι οι απόφοιτοι τριτοβάθμιας εκπαίδευσης του πρώτου κύκλου σπουδών να μπορούν να μπούνε στο επάγγελμα.

 

Από κει και πέρα αυτό περνώντας μέσα από την Οδηγία, δηλαδή ένας επαγγελματίας ο οποίος έχει τελειώσει τον πρώτο κύκλο σπουδών σύμφωνα με την Μπολόνια όταν έχει εφαρμοστεί, σε μία χώρα που έχει εφαρμοστεί η Μπολόνια, μπορεί να κάνει χρήση της Οδηγίας η οποία απαιτεί μίνιμουμ τρία χρόνια και τέσσερα χρόνια εμπειρίας και τα λοιπά και τα λοιπά, ή, και εδώ είναι το τραγικό της υποθέσεως, ή σε χώρες που δεν είναι κατοχυρωμένο το επάγγελμα, το τέσσερα χρόνια εμπειρίας ισχύει σε χώρες που είναι κατοχυρωμένο το επάγγελμα, να φέρει πιστοποιητικά ασκήσεως του επαγγέλματος δύο χρόνια τα τελευταία δέκα.

 

Επομένως φαίνεται ότι η εφαρμογή της Μπολόνια, η βάση της εφαρμογής στην Οδηγία είναι εκείνη η φράση που λέει να μπορούν να μπούνε στο επάγγελμα.

 

Όμως κατά την άποψή μου αυτό δεν περιορίζει δύο κυριαρχικά δικαιώματα των εθνικών κρατών στην Ευρώπη. Το πρώτο είναι να καθορίζουν τα της παιδείας τους χωρίς να υπόκεινται σε κανέναν κανόνα της Ένωσης, γι’ αυτό και στήθηκε η Μπολόνια. Η Μπολόνια δεν έχει καμία σχέση με την Ευρωπαϊκή Ένωση. Είναι η σύναξη των Υπουργών Παιδείας 26 κρατών και τώρα 27, 28 εάν θυμάμαι καλά μετά την Πράγα. Και το δεύτερο είναι, έχουν το απόλυτο δικαίωμα να ρυθμίζουν την άσκηση των επαγγελμάτων στο χώρο τους κατά την βούλησή τους.

 

Κος ....................:

 

(Παρέμβαση εκτός μικροφώνου).

 

Κος ΑΛΕΞΟΠΟΥΛΟΣ:

 

Όχι, οι κυβερνήσεις. Η άσκηση του επαγγέλματος αντιμετωπίζεται διαφορετικά κατά κυβέρνηση. Κατά κανόνα δεν ανήκει στο Υπουργείο Παιδείας, κατά κανόνα. Στις περισσότερες ευρωπαϊκές χώρες νομίζω με μία εξαίρεση δεν ανήκει στο Υπουργείο Παιδείας, ανήκει σε άλλα παραγωγικά υπουργεία. Πως θα δουλέψει αυτός ο συνδυασμός, μόνο οι σοφοί πολιτικοί μας έχουν καταλάβει.

 

Επομένως η απάντηση είναι ότι το Συμβούλιο Ισοτιμιών εφαρμόζει την 89/48 Οδηγία και όχι την Μπολόνια. Και να σας πω και κάτι άλλο. Την Μπολόνια σήμερα την έχουν νομοθετήσει απ’ ό,τι ξέρω μόνο δύο χώρες, Γερμανία και Ιταλία. Η Σουηδία δήλωσε, έχω ένα γράμμα σε μένα, γιατί τους είχα ρωτήσει πριν από ένα χρόνο και μου απήντησαν πριν από έξι μήνες, ότι θεωρούν ότι το σύστημά τους ανταποκρίνεται και δεν πρόκειται να κάνουν καμία νομοθετική ρύθμιση. Η Δανία και η Νορβηγία ετοιμάζονται να κάνουν νομοθετικές ρυθμίσεις με έναν αριθμό τον οποίον δεν προσδιορίζουν, και θα φάνε σίγουρα όσο μπορούν προς το όριο που επιτρέπει η συμφωνία δηλαδή το 2010. Η δε Δανία διακήρυξε, και εκεί το είπε και ο Καθηγητής Σαφάκας, ότι κύριοι εγώ το σύστημά μου δεν θα το πειράξω και θα θεωρήσω πρώτο κύκλο σπουδών αυτό που βγάζουν τα ινστιτούτα τα τεχνολογικά. Είναι κάτι αντίστοιχα σαν τα δικά μας, βέβαια πολύ υψηλότερης ποιότητας. Και επομένως όποιος θέλει να συνεχίσει για μάστερ θα πρέπει να πάει στα πανεπιστήμιά μου, όπου παρέχεται η τετραετής ή τώρα νομίζω πάνε για πενταετή, όχι πενταετή σίγουρα για το μάστερ, και η τετραετής για τον κύκλο σπουδών.

 

Τώρα το περίεργο σαν φρούτο σε αυτή την ιστορία όλη είναι το Ηνωμένο Βασίλειο, το οποίο Ηνωμένο Βασίλειο έχει δυστυχώς τρία χαρακτηριστικά. Έχει μία πάρα πολύ μεγάλη ικανότητα οργανωτική στο εσωτερικό του, την οποίαν έχει περάσει και στην Ευρωπαϊκή Ένωση όσον αφορά τα επαγγέλματα. Είναι οι καλύτεροι, η πιο οργανωμένοι και αυτοί που έχουν τις μεγαλύτερες δυνατότητες να περνάνε θέση στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Έχουν οργανώσει πλήρως 256 επαγγέλματα που ξέρω εγώ, μπορεί να είναι και άλλα.

 

Δεύτερον, έχουν μία παιδεία, την οποίαν την ονομάζουν ελεύθερη και στην οποίαν η Κυβέρνηση δεν μπορεί να επέμβει. Πρόσφατα ξεκίνησε με μία κυβερνητική πρωτοβουλία η αναδιάρθρωση αυτού που λεγότανε Συμβούλιο των Μηχανικών κάτω από μία ενιαία ομπρέλα επιστημόνων και μηχανικών με δύο τομείς, μην μπούμε τώρα σε λεπτομέρειες, είναι ο μοναδικός τρόπος που μπορεί να παρέμβει η Κυβέρνηση στα επαγγέλματα.

 

Και τρίτον και κυριότερο, τα επαγγέλματα τα τεχνικά στο Ηνωμένο Βασίλειο είναι βάσει ενός εθιμικού ή κάποιων διαταγμάτων τα οποία ανάγονται στην Μάγκνα Κάρτα, είναι συντεχνίες οι οποίες όμως επέχουν θέση νομοθετικά κατοχυρωμένων επαγγελμάτων για την Ευρωπαϊκή Ένωση. Στην δε χώρα τους μέσα βεβαίως και δεν υπάρχει κανένας νόμος που λέει ότι ο κύριος τάδε ο οποίος μπορεί να ασκήσει αυτό το επάγγελμα, δεν υπάρχει τέτοιο πράγμα κανένας νόμος. Όμως κανένας δεν τολμάει να ασκήσει επάγγελμα εάν δεν είναι μέλος του Ινστιτούτου και δεν καλύπτεται από το αντίστοιχο ινστιτούτο, γιατί ό,τι και να συμβεί θα είναι κατεστραμμένος. Το παραμικρό να συμβεί και βρεθεί ενώπιον της δικαιοσύνης ή ενώπιον άλλης αρχής είναι κατεστραμμένος.

 

Μέσα σε αυτό το πλαίσιο όπως καταλαβαίνεις, Απόστολε, δεν βγαίνει άκρη. Διότι δυστυχώς το Ηνωμένο Βασίλειο είναι εξαγωγός Παιδείας και μάλιστα στην μεγάλη πλειοψηφία αμφιβόλου ποιότητος. Θυμίζω πριν από επτά χρόνια περίπου την αναβάθμιση των πολιτέκνικουμ σε πανεπιστήμια. Κάποια απ’ αυτά πλησίασαν κάποια γνωστά πανεπιστήμια και κατάφεραν να κρατήσουν κάποιο επίπεδο. Κάποια άλλα δεν έκαναν αυτό το πράγμα με αποτέλεσμα τα Μπάτσελορς αυτών των ιδρυμάτων δεν αναγνωρίζονται ως σπουδή όταν πρόκειται να πας να διεκδικήσεις την είσοδό σου σε ένα ινστιτούτο, παρά μόνο στην Ινκορπορέιτ Ιντζινιέρ.

 

Και για να συμπληρωθεί το κομφούζιο σπεύδω να σας πω ότι γίνεται προσπάθεια αυτή την στιγμή σε επίπεδο συντεχνιών μηχανικών να περάσουν τους Ινκορπορέιτ Ιντζινιέρ στο ίδιο επίπεδο με τους διπλωματούχους μηχανικούς βάσει της Οδηγίας. Δηλαδή να τους πάνε επίπεδο τέσσερα.

 

Και για να τα λέμε όλα τώρα το τραγικό της νέας Οδηγίας είναι ότι, που ενσωματώνει όλα τα επίπεδα σε ένα ενιαίο κανονιστικό κείμενο, και τις τομεακές οδηγίες, αλλά αφήστε τες αυτές προς το παρόν, ας πάμε στο γενικό που μας ενδιαφέρει εμάς, ενσωματώνει όλα τα επίπεδα με ενιαίους κανόνες και επιτρέπει την μεταπήδηση όταν πας σε άλλη χώρα από το ένα επίπεδο στο άλλο. Μόνο όταν πας σε άλλη χώρα, στην χώρα σου δεν μπορείς να ζητήσεις τέτοια προστασία. Καταλαβαίνετε τι αλαλούμ επικρατεί σε όλο αυτό το πράγμα.

 

Οι πρωτοβουλίες της ΦΕΑΝΗ περιορίζονται από το γεγονός ότι η ΦΕΑΝΗ έχει ένα σύστημα αναγνωρίσεως μηχανικών επαγγελματιών το οποίο ζητάει μίνιμουμ τρία χρόνια πανεπιστημιακών σπουδών, εξαιρεί οτιδήποτε μη πανεπιστημιακό. Έχει και δικούς της κανόνες εν πάση περιπτώσει πως, και υποτίθεται, όχι υποτίθεται, και προκειμένου να ζητήσει κάποια σχολή να μπει στο σύστημα της ΦΕΑΝΗ πρέπει να αποδείξει ότι έχει τόσο τοις εκατό θεωρητικά μαθήματα, φυσική, μαθηματικά και τα λοιπά, τόσο τοις εκατό τεχνολογικά και τόσο τοις εκατό.. Αυτά δε πρέπει να έχουν μία, γενικά μη τεχνολογικά μαθήματα. Αυτά πρέπει να έχουν μία ισορροπία μεταξύ τους. Και απαιτεί επιπλέον και τέσσερα χρόνια εμπειρίας μάξιμουμ, σύνολον επτά. Ή δηλαδή πέντε και δύο ή τέσσερα και τρία, ή τρία και τέσσερα.

 

Αυτά τα προσόντα του επαγγελματία παρουσιάζονται σε μία εθνική επιτροπή, η οποία διερευνά και δίνει κάποιο ιντερβιού.

 

Κος ....................:

 

(Παρέμβαση εκτός μικροφώνου).

 

Κος ΑΛΕΞΟΠΟΥΛΟΣ:

 

Όχι, κεντρικά ευρωπαϊκό δεν έχει. Πρόσεξε, είναι πάρα πολύ δύσκολο να το κάνει. Πρώτον γιατί δεν έχει τα οικονομικά μέσα, είναι Ομοσπονδία και τα οικονομικά της είναι περιορισμένα.

 

Δεύτερον, αυτό που εγώ έχω ξεκινήσει εδώ και ενάμιση χρόνο, δεν πιστεύω ότι θα προλάβω να το κάνω όχι μόνο για λόγους χρόνου στην θητεία μου, αλλά γιατί είναι και πάρα πολύ δύσκολο, είναι μία πιστοποίηση επαγγελματιών. Αυτό είναι πάρα πολύ δύσκολο, διότι καταλαβαίνεις ότι επαγγελματίας είναι και αυτός που δουλεύει στο εργοστάσιο στην βιομηχανία και ο ελεύθερος επαγγελματίας αυτός που σχεδιάζει, αυτός που συντηρεί, όλα αυτά τα πράγματα. Πως λοιπόν θα αρχίσεις να πιστοποιείς όλα αυτά τα πράγματα μέσα σε βάθος χρόνου και, και.

 

Το βέβαιον είναι ότι αρχίζει και, παρόλο που οι διάφορες χώρες μεταξύ τους έχουν διαφορετική άποψη, αρχίζει σε κεντρικό επίπεδο να περνάει η ιδέα της ανανεώσεως, όχι της διαρκούς δηλαδή αδείας ασκήσεως επαγγέλματος αλλά της ανανεώσεως της αδείας ασκήσεως επαγγέλματος μέσα από κάποιες διαδικασίες. Αν αυτό θα το πούμε πιστοποίηση ή όχι. Βέβαια θέλουμε καιρό για να τα πετύχουμε αυτά τα πράγματα.

 

Τώρα η ΦΕΑΝΗ διατηρεί και σχέσεις και με το Ιντζινιέρ Ιμομπίλιτι Φόρουμ, που είναι η έκφρασης του επαγγέλματος στις αγγλοσαξωνικές χώρες, πάρα πολύ χαλαρή. Είναι μία ένωση απλή, ένα φόρουμ συζητήσεων, το οποίο όμως έχει καθιερώσει και κάποιους κανόνες. Οι κανόνες αυτοί είναι πολύ πιο σφικτοί από τα ευρωπαϊκά δεδομένα. Απαιτούν τέσσερα χρόνια ελάχιστης πανεπιστημιακής μόρφωσης και εφτά χρόνια εμπειρίας προκειμένου κατά το σύστημα αυτό να διεκδικήσεις την μεταφορά σου σε άλλη χώρα.

 

Βέβαια αυτά όλα είναι συζητήσεις θεωρητικές αυτού του φόρουμ, δεν αναγνωρίζεται από τις κυβερνήσεις των αγγλοσαξωνικών χωρών. Θυμίζω ότι αυτές οι χώρες είναι Αμερική, Ηνωμένο Βασίλειο, Ιρλανδία, Αυστραλία, Χονγκ Κονγκ, εν πάση περιπτώσει όλες όσες έχουν το αγγλοσαξωνικό σύστημα, Νέα Ζηλανδία, και έχουν συγκροτήσει την συμφωνία της Ουάσιγκτον. Η οποία συμφωνία της Ουάσιγκτον αναφέρεται σε εκπαιδευτικά θέματα.

 

Κος ΑΓΟΡΗΣ:

 

Διακόπτουμε εδώ κάνουμε διάλειμμα πέντε - δέκα λεπτά, θα αλλάξουμε προεδρείο.

 

 

 

(Διάλειμμα)

 

 

 

ΕΝΟΤΗΤΑ

 

Άσκηση του επαγγέλματος Ηλεκτρολόγου

 

Μηχανικού, προοπτικές και προκλήσεις

 

 

 

Κος ΣΑΦΑΚΑΣ:

 

... Σαφάκας και Βενιέρης. Οι ιδιότητές τους είναι γραμμένες στα φυλλάδια του ΤΕΕ και έτσι να μεταφερθούν στα πρακτικά που θα εκπονηθούν.

 

Και οι τρεις είναι μέλη της Επιστημονικής Επιτροπής Ηλεκτρολόγων Μηχανικών του Τεχνικού Επιμελητηρίου της τρέχουσας περιόδου.

 

Τώρα το θέμα είναι λίγο διαφοροποιημένο απ’ ό,τι ήταν πριν. Άσκηση του επαγγέλματος Ηλεκτρολόγου Μηχανικού, προοπτικές και προκλήσεις.

 

Έχω την εντύπωση ότι είναι στενά συνδεδεμένο αυτό το θέμα με αυτό το προηγούμενο: «Παιδεία και άσκηση του επαγγέλματος του Ηλεκτρολόγου Μηχανικού προς το δημόσιο όφελος».

 

Τώρα τον τίτλο «Προοπτικές και προκλήσεις» σημαίνει αφού περάσαμε από το μέρος που αφορά την Παιδεία σαν βάση για την άσκηση του επαγγέλματος. Ερχόμαστε τώρα να δούμε τις προοπτικές αυτού του επαγγέλματος του Ηλεκτρολόγου Μηχανικού. Και να δούμε από τα μέλη του Προεδρείου ποιος θέλει να πάρει το λόγο να κάνει μία σύντομη έτσι ανάλυση και κατόπιν το ακροατήριο. Ο κύριος Βενιέρης;

 

Εγώ είπα τα προηγούμενα που είπα και μου φαίνεται ότι αυτά περιλαμβάνουν μέσα και αυτό το θέμα, τις προοπτικές και τις προκλήσεις. Να προσθέσω απλώς κάτι ακόμη. Το Πανεπιστήμιο Πάτρας στα πλαίσια ενός προγράμματος που ανήκει στο μεγάλο πρόγραμμα το ΕΠΕΑΕΚ είχε ανατεθεί.. Το ΕΠΕΑΕΚ το οποίο είναι ένα επιχειρησιακό πρόγραμμα που τους πόρους τους αντλεί από την Ευρωπαϊκή Ένωση. Αφορά την εκπαίδευση σε πολλά επίπεδα, όπως πρακτική άσκηση, από το Γ’ ΓΠΣ, και αφορά διάφορα πράγματα και διάφορες βαθμίδες.

 

Είχε ανατεθεί λοιπόν σε έναν ανεξάρτητο μελετητή, σε ένα γραφείο. Μπορώ να πω ποιο είναι αυτό το γραφείο, έχει το όνομα «DATA RC», με αμοιβή βεβαίως στα πλαίσια του προγράμματος ΕΠΕΑΕΚ είχε αποφασίσει ... των ηλεκτρολόγων και παρατέθηκε να μελετήσει με στατιστικό τρόπο παίρνοντας μεγάλο δείγμα για μεγάλο χρονικό διάστημα μηχανικών όλων των ηλικιών από όλα τα ιδρύματα που οδηγούν σε διπλώματα Ηλεκτρολόγου Μηχανικού, δηλαδή ΕΜΠ, Θεσσαλονίκη, Πάτρα, Θράκη. Και να δει τελικά με τι ασχολούνται οι μηχανικοί και ούτω καθεξής.

 

Βγήκανε κάποια αρκετά ενδιαφέροντα συμπεράσματα. Δεν ξέρω τώρα τι θα μπορούσα να παρουσιάσω απ’ όλα αυτά. Πάντως ένα έτσι μου κάνει εντύπωση, σε κάποια άλλη φάση μπορούμε να δούμε αυτά τα στοιχεία αν μπορούσε να είναι μία βάση. Αφορούν το έτος 1999 - 2000.

 

Ότι όλοι λένε σε μεγαλύτερο ποσοστό στα σχόλιά τους ότι χρειάζεται περισσότερη εργαστηριακή παιδεία και πρακτική άσκηση. Αυτό στην ερώτηση σύνδεση της θεωρητικής παιδείας όπως βγαίνει με την άσκηση του επαγγέλματος.

 

Έγιναν και άλλες κατανομές σε αυτή την στατιστική ανάλυση με τι ασχολούνται σήμερα ένας μηχανικός. Βρήκανε τα ποσοστά που ασχολούνται με ηλεκτρικές εγκαταστάσεις. Ποσοστά που αφορούν την πληροφορική, άλλα που φορούν την τηλεπικοινωνία, άλλα την ηλεκτρονική, άλλα τους αυτοματισμούς, και άλλα ποσοστά αφορούν γενικά έτσι καθήκοντα μηχανικού.

 

Δεν μπορώ αυτή την στιγμή να παρουσιάσω με σύντομο τρόπο αυτά τα αποτελέσματα, είναι όμως ένα υλικό που ίσως άξιζε κάποια ώρα να τεθεί στα όργανα που εμπλέκονται τώρα στην αναζήτηση απαντήσεων στα ερωτήματα που τίθενται από αυτές τις εκδηλώσεις σαν την σημερινή, θα μπορούσαμε να το χρησιμοποιήσουμε αυτό και ενδεχόμενα και άλλες τέτοιες καλές μελέτες.

 

Δεν είναι δημοσιευμένο, παρά είναι στην κατοχή του Τμήματος Ηλεκτρολόγων Μηχανικών που το πλήρωσε περίπου 30.000 δραχμές. Είναι ειδικό και είναι αποτέλεσμα. Κάναμε στην Πάτρα μία παρουσίαση από όλα τα τμήματα Ηλεκτρολόγων της Ελλάδας, ήρθαν δηλαδή οι πρόεδροι εκεί και αναπληρωτές πρόεδροι πριν από δύο χρόνια και έγινε ευρεία συζήτηση γι’ αυτό το θέμα. Μπορεί κανείς να διαπιστώσει εκεί διάφορα συμπεράσματα τι είναι και τι το πρέπει να γίνει και στο μέλλον.

 

Κος ....................:

 

(Παρέμβαση εκτός μικροφώνου).

 

Κος ΣΑΦΑΚΑΣ:

 

Διατίθεται όμως, γιατί το Τμήμα Ηλεκτρολόγων Μηχανικών είναι ένας δημόσιος φορέας. Χρήματα του ΕΠΕΑΕΚ χρησιμοποίησε, επομένως είναι διαθέσιμο υλικό, δεν το πουλάει προκειμένου να το χρησιμοποιήσει κάποιος άλλος, αλίμονο. Γι’ αυτό άλλωστε έγινε, για να ενημερώσουμε τους υπευθύνους. Όπως π.χ. τα όργανα που ασχολούνται αυτή την εποχή με αυτό το θέμα.

 

Ένα πράγμα πάντως ήθελα να πω, αυτό το θυμάμαι καλά, δεν τα έχω όλα τα στοιχεία μαζί μου αυτή την στιγμή, ότι είναι η ελάχιστη ανεργία σχετικά με όλους τους κλάδους των εργαζόμενων στην ελληνική κοινωνία. Είναι το ελάχιστο ποσοστό στους ηλεκτρολόγους μηχανικούς. Μερικές φορές δε παρουσιάζεται μηδέν ανεργία και υπάρχει έλλειψη επιστημονικών δυνάμεων να καλύψουν θέσεις. Δηλαδή θέσεις που δεν μπορούν να καλυφθούν από μηχανικούς. Είναι έναν μάλλον χαρακτηριστικό μόνο της ειδικότητας Ηλεκτρολόγων Μηχανικών φρονώ αυτή την περίοδο που διανύουμε.

 

Έπειτα υπάρχουν, ένα άλλο χαρακτηριστικό, οι έντονες καινοτομίες, που οφείλονται βέβαια στην τεχνολογία, την καλπάζουσα τεχνολογία των τελευταίων ετών, επεξεργασία πληροφορίας στηριζόμενη επάνω στους υπολογιστές και στις μεθόδους λειτουργίας τηλεπικοινωνιακών συστημάτων. Δίκτυα και γενικά όταν θέλει σήμερα κανείς να βασιστεί στην επεξεργασία της πληροφορίας, προκειμένου να βγάλει με λιγότερο κόστος, με λιγότερο ανθρώπινο δυναμικό καλύτερα προϊόντα. Και αυτή ήταν μία έτσι τάση που έχει καταγραφεί στα πορίσματα αυτής της μελέτης.

 

Εγώ θα έλεγα λοιπόν κοντολογίς ότι οι προοπτικές του Ηλεκτρολόγου Μηχανικού είναι σημαντικές. Δια στόματος υπουργών, δεν πάνε τώρα δύο χρόνια, άκουσα ο ίδιος σε σοβαρές συγκεντρώσεις τα εξής πράγματα. Ότι μέχρι τέλος της δεκαετίας αυτής εάν δεν κάνω λάθος χρειαζόμαστε στην Ελλάδα περί τους 40.000 επιστήμονες κατεύθυνσης πληροφορικής. Τα τμήματα πληροφορικής στην χώρα με τους ρυθμούς που παράγουν σήμερα θα μπορούν να καλύψουν ένα ποσοστό αυτής της ανάγκης. Δηλαδή υπολόγισε ότι θα είναι περί τις 10.000 οι απόφοιτοί μας.

 

Και αυτό θα αμέσως δημιουργεί ένα ερώτημα, ένα κίνητρο προς τους αποφοίτους των λυκείων, οι οποίοι δικαίως μετά από μία τέτοια διαπίστωση σπεύδουν οι καλύτεροι να συνωστίζονται στα τμήματα πληροφορικής. Επομένως στην Ελλάδα στο Τμήμα Ηλεκτρολόγων Μηχανικών και Υπολογιστών που λέγεται Αθήνα, Ξάνθη, Θεσσαλονίκη, ή Ηλεκτρολόγων Μηχανικών και Τεχνολογίας Υπολογιστών που λέγεται στην Πάτρα. Βέβαια μην ξεχνάμε και το Τμήμα του Πολυτεχνείου Χανίων που λέγεται Ηλεκτρονικός Μηχανικός και Υπολογιστών.

 

Οι προοπτικές λοιπόν κατά την άποψή μου, η οποία στηρίζεται σε διαρκώς ανανεούμενα στοιχεία, είναι ότι στον κλάδο αυτόν υπάρχουν πολύ καλές προοπτικές ασκήσεως επαγγέλματος και από πλευράς προκλήσεων στο να προσφέρει ο επιστήμονας πολύ χρήσιμο έργο για την εξέλιξη, για τον εκσυγχρονισμό της ελληνικής κοινωνίας.

 

Κος ΒΕΝΙΕΡΗΣ:

 

Εγώ θα ήθελα λίγο να τοποθετηθώ όσον αφορά αυτό που λέμε δομή σήμερα που έχουν οι κλασικές πλέον σχολές Ηλεκτρολόγων Μηχανικών. Θα ξεκινήσω από αυτά που είπε ο κύριος Σαφάκας. Δηλαδή ότι είναι η πρώτη στις προτιμήσεις και τα λοιπά. Δεν είναι ακριβώς έτσι τα πράγματα. Είναι πρώτα τα τμήματα τα οποία έχουν και πληροφορική. Τα τμήματα τα οποία υστερούν σε πληροφορική δεν είναι πρώτα, αλλά παρεμβάλλονται και πανεπιστημιακά τμήματα που δίνουν πτυχία και όχι διπλώματα μηχανικού, τα οποία είναι τμήματα πληροφορικής και επικοινωνιών. Δεν υπάρχει διαχωρισμός.

 

Τουλάχιστον από την δικιά μου εμπειρία και απ’ ό,τι ξέρω και από το εξωτερικό, από την Αμερική, την Ευρώπη, εκεί που υστερούμε όσον αφορά το σύγχρονο ηλεκτρολόγο μηχανικό που λέμε είναι στο ότι δεν υπάρχει μέσα στα τμήματα ή σχολές η διάχυση της πληροφορικής σε όλα τα επίπεδα. Κοιτάξτε, είναι τμήματα μικτά τα δικά μας πλέον. Για μένα κακώς, αλλά λέγονται Ηλεκτρολόγοι Μηχανικοί και Μηχανικοί Υπολογιστών. Η ιδέα είναι αν πιάσει κανείς να κάνει την ανατομία αυτού του πράγματος είναι αυτό που λέμε ... Αυτό είμαστε. Δηλαδή είμαστε μετάδοση και επεξεργασίας πληροφορίας.

 

Τι πληροφορία είναι αυτή; Μπορεί να είναι Data, μπορεί να είναι ένερτζι, μπορεί να είναι οτιδήποτε. Αλλά αυτή είναι η δουλειά μας, αυτό κάνουμε. Εάν το δείτε έτσι από αυτό το επίπεδο το θέμα της πληροφορικής ή με την ευρύτερη έννοια του ΙΤΤ είναι οριζόντιο. Δηλαδή θα έπρεπε να καλύπτει πολλές δραστηριότητες. Αυτό που λέμε μηχανικός ενεργειακός, μηχανικός κοντρόλ, ηλεκτρονικός, σόφτουερ εντζινίαρ, τέλεκομ, νετγουόρκιν και τα λοιπά.

 

Αυτό σήμερα δεν συμβαίνει στις σχολές. Αυτό σήμερα δεν υπάρχει στις σχολές ηλεκτρολόγων, αλλά είναι ας πούμε βλέπεις την πληροφορική ξέρω ή τις τηλεπικοινωνίες ή τα δίκτυα και τα λοιπά και είναι θύλακες εκεί μέσα, όπου αυτή η πληροφορία δεν διαχέεται. Με τα χρόνια βέβαια αυτό το οποίο βλέπουμε όλοι ...

 

(...) Ένας καλός ενεργειακός μηχανικός, κάποιος ο οποίος θα δουλέψει στην διαχείριση μεγάλων συστημάτων, άρα θα δουλέψει σε πλατφόρμες, άρα θα αναγκαστεί να γράψει προγράμματα, πρέπει να έχει και καλές γνώσεις σόφτγουερ και χάρντγουερ. Αυτά εάν δείτε τα προγράμματα σπουδών όπως είναι δομημένα τουλάχιστον στις κλασικές σχολές των Ηλεκτρολόγων που έχουν μετεξελιχθεί σε σχολές Ηλεκτρολόγων Μηχανικών και Μηχανικών Ηλεκτρονικών Υπολογιστών δεν φαίνεται. Υπάρχει δηλαδή πιο πολύ αυτό που λέμε ο κλασικός ηλεκτρολόγος.

 

Το αποτέλεσμα βεβαίως απ’ αυτό είναι ότι τρέχουμε προς τα τελευταία εξάμηνα να συμπληρώσουμε τα κενά και από τις δύο πλευρές.

 

Κος ....................:

 

(Παρέμβαση εκτός μικροφώνου).

 

Κος ΒΕΝΙΕΡΗΣ:

 

Σαφέστατα. Προσπαθείς λοιπόν να συμπληρώσεις. Το αποτέλεσμα είναι να υπάρχει ένας υπέρογκος αριθμός μαθημάτων, τρομερός φόρτος, γιατί ο μόνος τρόπος να το κάνεις είναι να βάλεις πρόσθετα μαθήματα. Και τελικά το αποτέλεσμα είναι αμφίβολο. Να σας πω με ποια έννοια.

 

Άκουγα προηγουμένως συζητήσεις και τα λοιπά ότι πρέπει να δυναμώσουμε τα μαθηματικά, την φυσική και τα λοιπά. Εγώ συμφωνώ μ’ αυτό, αλλά πρέπει να κάνουμε μία διάκριση εδώ πέρα. Δηλαδή ένας άνθρωπος ο οποίος θα βγει έξω και θα δουλέψει ως μηχανικός υπολογιστών δεν χρειάζεται να ξέρει την φυσική ενός ηλεκτρολόγου, ο οποίος θα βγει έξω μετά και θα δουλέψει σαν ενεργειακός, χρειάζεται να ξέρει άλλη φυσική ή να ξέρει λιγότερη φυσική, να έχει εμβαθύνει αλλού.

 

Στα μαθηματικά. Ένας ο οποίος θα δουλέψει σαν μηχανικός υπολογιστών χρειάζεται άλλα μαθηματικά από ένας ο οποίος θα δουλέψει στην πληροφορική, αλλά θα κάνει χρηματοοικονομικές μελέτες, παράδειγμα. Αυτή η διάκριση σήμερα δεν γίνεται στις σχολές.

 

Κος ....................:

 

(Παρέμβαση εκτός μικροφώνου).

 

Κος ΒΕΝΙΕΡΗΣ:

 

Ναι, αλλά ποια μαθηματικά ή ποια φυσική ή πόσο. Εγώ όταν ήμουνα ηλεκτρολόγος μηχανικός στα πρώτα εξάμηνα κάναμε Τεχνική Μηχανική 1, κύριε Σαφάκα, Τεχνική Μηχανική 2, Τεχνική Μηχανική 3, Αντοχή Υλικών. Βέβαια έχω πολλές γνώσεις και τώρα, ξέρω από μηχανολόγος. Τα δικαιώματα δεν τα χρησιμοποίησα ποτέ. Δεν τα χρησιμοποίησα ποτέ, αυτή είναι η αλήθεια, δεν ξέρω άλλοι τώρα εάν τα χρησιμοποιούν. Νομίζω ότι είναι πολύ δύσκολο σήμερα για κάποιον ο οποίος τελειώνει να δουλεύει και ως μηχανικός εγκαταστάσεων και ως μηχανικός πληροφορικής. Δεν νομίζω ότι υπάρχει αυτό το ... Τέλος πάντων.

 

Κος ....................:

 

(Παρέμβαση εκτός μικροφώνου).

 

Κος ΒΕΝΙΕΡΗΣ:

 

Να σου πω απλά. Εάν διδάσκεις ένα μάθημα Βασική Θεωρία Κυκλωμάτων, είναι τελείως διαφορετικό αυτό το μάθημα άμα το διδάξεις για κάποιον ο οποίος θα πάει να κάνει κοντρόλ και είναι διαφορετικό αυτό το μάθημα, το πρώτο το μάθημα σ’ αυτόν ο οποίος θα πάει να κάνει υπολογιστές ή θα κάνει ηλεκτρονική. Θα ρίξει αλλού το βάρος. Και βλέπεις και από τα βιβλία που κυκλοφορούν. Αλλιώς γράφει ο ένας, αλλιώς γράφει ο άλλος. Αν ρωτήσεις τον Τσιντίδη σου λέει δεν πρέπει να υπάρχει αυτό το μάθημα, πρέπει να υπάρχει βασική ηλεκτρονική με κυκλώματα μαζί πρώτο μάθημα.

 

Άρα υπάρχει θα έλεγα μία κοινή πλατφόρμα, είναι αυτά τα μαθήματα τα οποία εγώ θεωρώ ότι δεν ανταποκρίνονται σήμερα, όσον αφορά τα μαθήματα κορμούς συζητάμε τώρα. Δηλαδή τα βασικά μαθήματα που υπάρχουν στις κλασικές σχολές ηλεκτρολόγων, που είναι έτσι διαμορφωμένα ώστε σήμερα να μην ανταποκρίνονται ούτε στην μία κατεύθυνση απόλυτα ούτε στην άλλη. Για να μπορέσεις τελικά να συμπληρώσεις για κάθε κατεύθυνση προσθέτεις μαθήματα στα υψηλότερα εξάμηνα. Άρα κάνεις ένα μάστερς το οποίο, ας το πούμε μάστερς τα δυόμισι τελευταία χρόνια, δύο, το οποίο είναι τεράστιο και τα λοιπά, και το αποτέλεσμα πάλι δεν ξέρουμε ποιο είναι χίλια τοις εκατό.

 

Εάν λοιπόν έχουμε ως στόχο να μειώσουμε ουσιαστικά τον αριθμό των μαθημάτων, χωρίς όμως να κόψουμε από αυτό που λέμε βασικές γνώσεις, δεν μπορείς να του πεις δεν θα κάνεις φυσική, δεν θα κάνεις μαθηματικά, αυτό σημαίνει ότι θα έπρεπε να γίνεται όπως π.χ. γίνεται στην Αμερική. Υπάρχουν στα προγράμματα στο Μπέρκλεϊ ή στο ΜΙΤ. Πέρα από κάποια πολύ βασικά μετά αυτά τα βασικά να εξειδικεύονται. Δηλαδή να παίρνεις άλλο κορς εσύ ας πούμε εσύ για φίσικς εσύ όταν πας να γίνει τηλεπικοινωνιακός, και διαφορικό όταν πας και γίνεσαι ενεργειακός μηχανικός, το οποίο γίνεται σήμερα, θα μπορούσε να γίνει. Δηλαδή απ’ ό,τι ξέρω και χρήματα υπάρχουν τουλάχιστον από κοινοτικά προγράμματα και τα λοιπά και το Υπουργείο μπαίνει σε μία τέτοια λογική, προσπαθεί να την προωθήσει.

 

Υπάρχει βέβαια το θέμα μίας δυσκαμψίας έτσι γενικότερης μέσα από τα πανεπιστήμια και κυρίως από τους καθηγητές, από εμάς, αλλά από την άλλη πλευρά και από τους φοιτητές με την έννοια ότι είναι πολύ εύκολο να το πουλήσεις αυτό. Να το πουλήσεις και να πεις ότι εάν γίνει αυτό χάνεις το άλλο μισό, το οποίο ούτως ή άλλως δεν το έχεις επαγγελματικά.

 

Κοιτάξτε να σας πω κάτι, εγώ μπορώ να μιλήσω για δύο σχολές. Είμαι απόφοιτος του τμήματος της Πάτρας και είμαι Καθηγητής στο Μετσόβιο. Μπορώ να σας μιλήσω και για τις δύο σχολές. Στο Μετσόβιο δεν το έχεις, τελείωσε. Είναι έτσι το σύστημα ώστε εάν πας προς την κατεύθυνση π.χ. του πληροφορικού ή του τηλεπικοινωνιακού, ξέχασέ την την ενέργεια. Στην Πάτρα τότε που τέλειωσα εγώ δεν ήταν έτσι το σύστημα. Εγώ τελείωσα ενεργειακός ειδικότητα και έκανα διδακτορικό σε δίκτυα υπολογιστών, χωρίς να ακούσει λέξη για δίκτυα υπολογιστών, δεν κάναμε μέχρι το ’87, τα θυμάστε. Κάτι πολύ βασικά τηλεπικοινωνίες κάναμε .. και τέτοια. Δεν κάναμε δίκτυα υπολογιστών, αλλά δεν είχα κανένα πρόβλημα. Είχα μαθητικό μπαγκράουντ, ήξερα γενικές αρχές και τα λοιπά, ήξερα, δεν είχα προβλήματα.

 

Τώρα εάν πάρεις όμως το σύγχρονο Πανεπιστήμιο της Πάτρας, στο οποίο μπαίνουν και τα μαθήματα εξειδίκευσης που τότε δεν τα είχαμε, είχαμε κάποια επιλογής λίγα, το αποτέλεσμα πάλι θα οδηγήσει σε αυτό που σας έλεγα για το Μετσόβιο. Δηλαδή στο Μετσόβιο αυτή την στιγμή τι τρέχουμε, τρέχουμε να προλάβουμε, λέμε ότι διατηρούμε κάποια μαθήματα βασικά ώστε να έχει το προφίλ ο μηχανικός που είχε πάντα το ισχυρό, έτσι να είναι ρομπάστ, να μην μας ενδιαφέρει τι θα γίνει στην τεχνολογία, αλλά από την άλλη μεριά θέλουμε να βγάλουμε κάποιον άνθρωπο ο οποίος θα βγει στην αγορά εργασίας, η οποία πια δεν του λέει ξέρεις προγραμματισμό, η αγορά εργασίας δεν λέει σήμερα τέτοια πράγματα, σου λέει ξέρεις JAVA και ξέρεις Linux. Δεν λέει πια ξέρεις προγραμματισμό, δεν σημαίνει τίποτα, δεν βρίσκεις δουλειά πουθενά. Εντάξει στο Μετσόβιο λοιπόν τρέχουμε. Τρόποι, μαθήματα επιλογής, οι εργασίες, οι διπλωματικές εργασίες που γίνονται και τα λοιπά.

 

Και το φαινόμενο το οποίο παρατηρείται στην Ελλάδα, που για μένα είναι πολύ ανησυχητικό, και σ’ αυτό θα ήθελα και την γνώμη και άλλων παρισταμένων που είναι καθηγητές και τα λοιπά, ότι έχουμε πλέον πάρα πολλούς που πάνε και κάνουν διδακτορικό, όχι για να ακολουθήσουν ακαδημαϊκή καριέρα, αλλά για να βγούνε έξω, το οποίο σημαίνει ότι κάτι δεν τους δίνουμε καλά.

 

Στα χρόνια τα δικά μου νομίζω από το τμήμα το δικό μου δύο κάναμε και ήμασταν και καλή νομίζω τάξη, πολύ καλή τάξη. Σήμερα είναι ο κανόνας. Η Σχολή Ηλεκτρολόγων του Μετσοβίου έχει 600 μεταπτυχιακούς υποψήφιους διδάκτορες. Σήμερα είναι ο κανόνας. Αυτό το κάνουν για να αυξήσουν τις μετοχές τους τα παιδιά, το λένε. Το κάνουν για να αυξήσουν τις μετοχές τους. Δηλαδή για να μπούνε πιο άνετα στην αγορά εργασίας.

 

Εάν κάνει κανείς μία στατιστική, επειδή μιλάμε και με εταιρείες χάι τεκ και τα λοιπά πως απορροφούνται, τουλάχιστον εάν έχεις ένα διδακτορικό δίπλωμα σήμερα αυτό που εξασφαλίζεις είναι ότι θα βρεις δουλειά. Από κει και πέρα μισθολογικά σε σχέση με το μηχανικό ο οποίος έχει τελειώσει, άντε να προηγηθείς κάτι σαν 20% με 30%. Δεν είναι γιατί είναι χαμηλοί οι μισθοί οι πρώτοι. Δηλαδή ο ένας θα πάρει 350.000 και ο άλλος θα πάρει 450.000. Είναι αστείο.

 

Κος ....................:

 

(Παρέμβαση εκτός μικροφώνου).

 

Κος ΒΕΝΙΕΡΗΣ:

 

Είκοσι. Τέλος πάντων ας πούμε είκοσι εντάξει. Τέλος πάντων είναι άλλη συζήτηση, εάν θέλετε μπορώ να σας πω που κολλάει το σύστημα. Κολλάει το σύστημα στο ό,τι δεν σου αναγνωρίζεται προϋπηρεσία. Δηλαδή εάν ο κύριος Σαφάκας σαν υποψήφιο διδάκτορα πέντε χρόνια, ο οποίος έχει δουλέψει και σαν μηχανικός αναγκαστικά, εκτός από την γίνεται εφαρμοσμένη έρευνα θα κάνουμε και πράγματα τα οποία δεν είναι 1000% στο διδακτορικό, δεν γίνεται. Αυτός ο χρόνος δεν μετράει ως χρόνος προϋπηρεσίας πουθενά. Το χαρτί του Πολυτεχνείου, το χαρτί που θα του δώσουμε εμείς και θα επιβεβαιώνω εγώ ως υπεύθυνος ότι ξέρεις έχει δουλέψεις εκεί, έχεις κάνεις αυτό το αναπτυξιακό δεν μετράει πουθενά, το πετάνε στις εταιρίες.

 

Κος ....................:

 

Είναι σφάλμα.

 

Κος ΒΕΝΙΕΡΗΣ:

 

Είναι σφάλμα, αλλά αυτή είναι η πραγματικότητα.

 

Κατά συνέπεια, για να κλείσω κιόλας, και επειδή μιλάμε για το προφίλ του Ηλεκτρολόγου Μηχανικού, το οποίο εγώ δεν μπορώ να το δω ως ένα κομμάτι αυτό που λέμε σήμερα Σχολές Ηλεκτρολόγων Μηχανικών και Μηχανικών Υπολογιστών, προσπαθώ να το δω συνολικά. Σας είπα επίσης ότι έχω μία εμπειρία και από τις δύο περιοχές.

 

Κος ....................:

 

(Παρέμβαση εκτός μικροφώνου).

 

Κος ΒΕΝΙΕΡΗΣ:

 

Άλλαξε η Πάτρα, δεν έμεινε εκεί, εξελίχθηκε. Έβαλε μαθήματα καινούργια. Αν δείτε το πρόγραμμα σπουδών έχει αλλάξει. Κατά συνέπεια αυτό το πράγμα συρρικνώνεται για να πάνε κάποια μαθήματα.. Το ίδιο έγινε και στο Μετσόβιο, πιο νωρίς στο Μετσόβιο, αλλά προς τα εκεί πάει.

 

Κος ....................:

 

(Παρέμβαση εκτός μικροφώνου).

 

Κος ΒΕΝΙΕΡΗΣ:

 

Βέβαια είναι αυτό. Και λέω ότι εάν τελικά θέλουμε αυτό το πράγμα να το κρατήσουμε ενιαίο ως οφείλουμε, για να υπάρχει τέλος πάντων και ευελιξία όσων αφορά τον απόφοιτο μηχανικό μιας τέτοιας σχολής, θα έπρεπε τουλάχιστον να παραδειγματιστούμε από συγγενείς σχολές. Στην Οτάβα ας πούμε οι μηχανολόγοι υπάρχει τομέας πληροφορικής. Σχολή Μηχανολόγων της Οτάβα, κάτι σημαίνει αυτό. Τα μπαϊομεκάνικς, γίνεται σκοτωμός. Βγαίνουν οι άνθρωποι και δουλεύουν ως μηχανικοί πληροφορικής. Είναι ευέλικτο το σύστημα, διότι πρέπει να βρει δουλειά. Παρόλα αυτά είναι μηχανολόγος.

 

Άρα θα έπρεπε να υπάρχει μία διάχυση σε εμάς ειδικά που είμαστε κοιτίδες αυτής της επιστήμης, θα έπρεπε να υπάρχει μία ομαλή διάχυση και στις περιοχές που δεν είναι αυστηρά περιοχές πληροφορικής.

 

Εγώ θα τολμούσα να πω ότι θα μπορούσε ξέρετε σε αυτά τα οποία επιχειρείται να γίνεται τα τελευταία χρόνια να λες τι είναι πληροφορική και τι δεν είναι, μετά από ένα τέτοιο πείραμα διάχυσης της πληροφορικής σε άλλους τομείς, που δεν φαίνεται να είναι καθαρά πληροφορική, θα μπορούσες στον ορισμό της πληροφορικής να πεις ότι ξέρεις είναι και Ενέργεια. Και δεν είναι;

 

Ξέρετε ποιο είναι το μεγαλύτερο πρόβλημα στο κινητό, το χρησιμοποιήσατε πριν και είπατε ότι είναι το ευ ζην και τα λοιπά, το πρόβλημα το μεγαλύτερο. Το πάουερ κονσάπσιον. Πείτε μου πόσοι ενεργειακοί ασχολούνται με. Θα σας απαντήσω, κανείς για τα κινητά. Ποιοι ασχολούνται με πάουερ κονσάπσιον στα κινητά, οι μηχανικοί τηλεπικοινωνιών. Πως λέγεται η επιστήμη η οποία πλέον εμπλέκει ενεργειακούς μηχανικούς, κοντρόλ, EMC, μηχανικούς δικτύων, είναι το μομπάιλ κομπιούτινγκ. Αυτό είναι το μομπάιλ κομπιούτινγκ. Οι Αμερικάνοι σου λέει κομπιούτινγκ. Βάζοντας το κομπιούτινγκ στο τέλος χάνεις την οριζόντια επιστήμη. Αυτό εννοούν, αυτό έχω στο μυαλό μου. Ή το περβέισιν κομπιούτινγκ ή το ... κομπιούτινγκ και τα λοιπά.         

 

Κος ....................:

 

(Παρέμβαση εκτός μικροφώνου).

 

Κος ΒΕΝΙΕΡΗΣ:

 

Εδώ πέρα έχω σπουδάσει στο Μετσόβιο. Έχω κάνει στην Πάτρα το βασικό μου και μετά στο Μετσόβιο το διδακτορικό μου. Έχω πάει και έξω, έχω μείνει καιρό. Στο Κολούμπια έχω κάτσει πολύ καιρό, στο UCLA.

 

ΠΡΟΕΔΡΟΣ:

 

Ο κύριος Χαμπάκης.

 

Κος ΧΑΜΠΑΚΗΣ:

 

Καταρχάς να χαιρετίσουμε την παρουσία της Γενικής Γραμματέως του ΤΕΕ, εισήλθε στην διάρκεια.

 

ΓΕΝΙΚΗ ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ ΤΕΕ:

 

(Παρέμβαση εκτός μικροφώνου).

 

Κος ΧΑΜΠΑΚΗΣ:

 

Να προχωρήσω λοιπόν και εγώ στην παρουσίαση της παρέμβασή μου. Θα δώσω ένα διαφορετικό περιεχόμενο στο θέμα που είναι «Άσκηση του επαγγέλματος του Ηλεκτρολόγου Μηχανικού, προοπτικές προκλήσεις». Θα το δω από την πλευρά που απασχολούμενου σε βιομηχανία, σε επαγγελματικό κλάδο επιχείρησης κοινής ωφέλειας και ειδικότερα στην ΔΕΗ.

 

Έχω ένα διάγραμμα, δυστυχώς δεν έχουμε προτζέκτορ για να το προβάλουμε, αλλά νομίζω ότι φαίνεται αρκετά καλά. Είναι η απασχόληση μηχανικών στην ΔΕΗ από το 1961 μέχρι το 1999, οι προσλήψεις. Φαίνεται η εξέλιξη της απασχόλησης εδώ. Και βλέπουμε εδώ σε αυτό το διάγραμμα, τα στοιχεία τα έχω πάρει από το Σύλλογο Μηχανικών ΔΕΗ, είναι η πρώτη περίοδος από το 1960 μέχρι 1970, εδώ είναι το 1978-1981. Εδώ είναι η περίοδος 1982-1989, η περίοδος 1990-1993.

 

Αποτυπώνεται ανάγλυφα η επίδραση της πολιτικής εξουσίας ή των διαφόρων πολιτικών καταστάσεων της χώρας στις προσλήψεις. Βλέπουμε εδώ μία πρώτη περίοδο επταετίας, μία περίοδο μεταπολίτευσης, μία περίοδος άλλης επταετίας, μία σύντομη περίοδο μεσοδιάστημα που μεσολάβησε από το ’90 μέχρι το ’93, αιχμή, και μετά μία σταθερή πορεία. Μετά βέβαια δεν έχω άλλα στοιχεία, ίσως τα στοιχεία να χάνονται κιόλας. ’90-’93, 130 με 150 προσλήψεις.

 

Βέβαια για να σχολιάσουμε λίγο ακόμα αυτό το διάγραμμα, το πιο σωστό θα ήταν για μία επιχείρηση αν θέλει να λέγεται επιχείρηση να έχει ένα σταθερό αριθμό προσλήψεων βέβαια προσαρμοσμένο στις ανάγκες που δημιουργούνται κάθε φορά σε κάθε έτος. Αλλά οπωσδήποτε να μην έχει τέτοια εντυπωσιακή διακύμανση. Κάτι μέγιστα και ακολούθως κάτι ελάχιστα.

 

Θα μιλήσω λοιπόν τώρα περισσότερο για το τι συμβαίνει στον επαγγελματικό στίβο και πως αυτό επηρεάζει την άσκηση του επαγγέλματος του Ηλεκτρολόγου Μηχανικού. Και θα μιλήσω ειδικότερα, μια που το ανέφερα και προηγουμένως ο κύριος Σαφάκας και ο κύριος Αγορής, ότι η Ενέργεια παίζει πολύ μεγάλο ρόλο. Η ηλεκτρική ενέργεια είναι η βάση της απασχόλησης του Ηλεκτρολόγου Μηχανικού. Και θα δούμε λοιπόν ποια είναι η κατάσταση στην ΔΕΗ, ποια είναι η εφαρμοζόμενη πολιτική σήμερα στην ΔΕΗ και θα έπρεπε να ήταν μία άλλη πολιτική στην ΔΕΗ εν πάση περιπτώσει, για να μπορέσει να λειτουργήσει στην χώρα μας ένα άλλο μοντέλο διαχείρισης των θεμάτων της ηλεκτρικής ενέργειας, και πως εφόσον προκύψει η απελευθέρωση της αγοράς ηλεκτρικής ενέργειας, εφόσον γίνει πράξη η απελευθέρωση, αυτό θα έχει συνέπειες θετικές στην απασχόληση του Ηλεκτρολόγου Μηχανικού.

 

Πολύ σύντομα, αν και θα τα γνωρίζετε, θα γράψω τι ήταν παλιότερα η ΔΕΗ. Ήταν μία «Δημόσια Καθετοποιημένη Μονοπωλιακή Επιχείρηση». Και το «Δημόσια» έχει να κάνει με το ιδιοκτησιακό καθεστώς, αποκλειστικά ανήκε στο κράτος. «Καθετοποιημένη» ότι είχε δραστηριότητα σε όλη την κλίμακα από την πρώτη ύλη, την παραγωγή, την μεταφορά, την διανομή και την εμπορία της ηλεκτρικής ενέργειας. Και «Μονοπωλιακή» ότι δεν υπήρχε καμία άλλη επιχείρηση που να ασκεί αυτή την δραστηριότητα στην χώρα. Απαγορευότανε να υπάρχει.

 

Η εφαρμοζόμενη τώρα σήμερα πολιτική στα θέματα της ηλεκτρικής ενέργειας.

 

Στο δημόσιο χαρακτήρα έχει γίνει η μερική μετοχοποίηση. Έχουν γίνει μέχρι τώρα δύο μετοχοποιήσεις. Έχει γίνει διάθεση μέρους λοιπόν δημόσιας περιουσίας στο επενδυτικό κοινό, γίνεται άντληση κεφαλαίων για την Κυβέρνηση. Και βεβαίως γίνεται μέσω του χρηματιστηρίου μία προσπάθεια τόνωσης του χρηματιστηρίου, ένα ... Διατηρούνται όμως αναλλοίωτες οι υπάρχουσες δομές, τα κακά δηλαδή, η κακοδαιμονία του δημόσιου χαρακτήρα, ο κομματισμός και η διαπλοκή.

 

Καθετοποίηση. Εδώ και δύο τρία χρόνια με την εισαγωγή στο Χρηματιστήριο ξεκίνησε η αναδιοργάνωση της ΔΕΗ και προωθήθηκε ο τεμαχισμός της με την δημιουργία χόλντινγκ και θυγατρικών στην λογική κάποιου ξεπερασμένου μοντέλου. Ελεγχόμενη από το κράτος η επιχείρηση διανομής αγοράζει κιλοβατώρες από επίσης ελεγχόμενη επιχείρηση παραγωγής και στην λογική επέκτασης του κρατισμού με πολλές επιμέρους εταιρείες να έχουν δημιουργηθεί, κάποιες θυγατρικές, οι οποίες δεν έχουμε στοιχεία καν τι δραστηριότητες έχουν και τι κάνουν. Πολλά λοιπόν ελεγχόμενα Δ.Σ. θέσεις διευθυντών, αδυναμία ελέγχου δοσοληψιών.

 

Ανταγωνισμός. Ουσιαστικά η μονοπωλιακή κατάσταση της ΔΕΗ έχει παραμείνει, δεν έχουν δημιουργηθεί ευνοϊκές συνθήκες για να ανοίξει αγορά ηλεκτρισμού. Δεν επιτρέπονται ένερτζι μπρόκερς. Ως αποτέλεσμα δυνατοί ξένοι ενεργειακοί όμιλοι δεν ενδιαφέρονται να επενδύσουν στην Ελλάδα και άδεια παραγωγής ενέργειας έχουν μικροί ενεργειακοί παίκτες και οι εκτός ανταγωνισμοί παραγωγοί από ανανεώσιμες. Όμως όπως όλοι καταλαβαίνουμε για να γίνει ανταγωνισμός, για να γίνει πρωτάθλημα χρειάζονται αρκετές ομάδες ισοδύναμης αξίας. Με τον γίγαντα ΔΕΗ και νάνους ανταγωνισμός δεν πρόκειται να γίνει ποτέ.

 

Ποια θα ήταν μια άλλη πολιτική στην ΔΕΗ, σε θέματα ηλεκτρικής ενέργειας δηλαδή.

 

Όσον αφορά τον δημόσιο χαρακτήρα. Να σταματήσει ο ασφυκτικός κρατικός εναγκαλισμός της ΔΕΗ και να αφεθεί να λειτουργήσει ως ανώνυμη εταιρεία και όχι ως ΔΕΚΟ. Να αξιοποιηθεί όλο το προσωπικό και τα στελέχη της ΔΕΗ και να καταργηθούν τα ψυγεία. Να ελεγχθεί η Διοίκηση για τις μεγάλες καθυστερήσεις ή και περικοπές στην υλοποίηση των επενδυτικών προγραμμάτων προκειμένου να παρουσιάσει πρόσκαιρα καλά αποτελέσματα για το χρηματιστήριο.

 

Έχουμε πρόβλημα στις νέες εγκαταστάσεις, στην επέκταση δικτύου μεταφοράς διανομής, στα προγράμματα εκμετάλλευσης, στην συντήρηση εξοπλισμού, η οποία έχει πάει πίσω, στις αντικαταστάσεις πεπαλαιωμένων υπογείων καλωδίων, στις εγκαταστάσεις μετασχηματιστών και πυκνωτών με κλοφέν. Καθώς και την έλλειψη τεχνολογικού εκσυγχρονισμού. Αυτή την στιγμή έχει πάει πάρα πολύ πίσω η τηλεμέτρηση. Μιλάμε για απελευθέρωση ενέργειας και δεν υπάρχουν σύγχρονοι ψηφιακοί μετρητές. Η αυτοματοποίηση.

 

Και εν πάση περιπτώσει ενδεχόμενη σε μεγαλύτερο ποσοστό μετοχοποίηση να προωθεί μόνο εφόσον εξασφαλιστούν τα συμφέροντα των συνταξιούχων και των εργαζομένων και πόροι για το ασφαλιστικό.

 

Εδώ πρέπει να πω το εξής. Ότι προκειμένου το συνδικαλιστικό κίνημα η ΓΕΝΟΠ να δεχτεί την απελευθέρωση Ενέργειας ανέλαβε το κράτος την υποχρέωση να πληρώνει περίπου 130 δισ. το χρόνο για να καλύψει την πληρωμή των συνταξιούχων από τον κρατικό προϋπολογισμό. Από κάθε μετοχοποίηση αντλήθηκαν 150 και 150, 300 δις. Που σημαίνει δηλαδή μέσα σε τρία χρόνια αυτό το ποσό έχει εξαλειφθεί. Άντε να γίνει ακόμα μία μετοχοποίηση να φθάσουμε στο 50%. Σε μία πενταετία λοιπόν το κράτος αυτά τα οποία διέθεσε σαν δημόσια περιουσία, σαν πλούτο που είχε στα χέρια του το έχει επιστρέψει πίσω, το έχει δώσει για να πληρώσει συντάξεις. Τι θα γίνει μετά στην συνέχεια. Εδώ υπάρχει ένα μεγάλο ερωτηματικό.

 

Με βάση τις αναλογιστικές μελέτες πάνω από το 30% των επενδύσεων που έχουν γίνει στα πάγια είναι από πόρους και από ασφαλιστικές κρατήσεις που έγιναν από τους εργαζόμενους.

 

Τώρα για την καθετοποίηση. Η ΔΕΗ είχε ένα ιδιότυπο σύστημα, δεν είχε ταμείο ποτέ, το οποίο είναι γνωστό. Όταν όποιος πληρώνεται 100 ευρώ, 20 ευρώ είναι οι κρατήσεις που του γίνονται στον μισθωτό, πληρώνει και ο εργοδότης ένα ποσό 25 ας πούμε ακόμα και φεύγει αυτό το ποσό το 20 και ένα ποσό 25 και πάει σε ένα ταμείο για να μπορέσει κάποτε να πάρει αυτός ο μισθωτός την σύνταξή του.

 

Η ΔΕΗ τι έκανε, έπαιρνε αυτό το 20 του μισθωτού και το επένδυε στα έργα και έβαζε και το 25 το δικό της στα έργα, με αποτέλεσμα αυτή η αυτασφάλιση στον εργοδότη όπως λέγεται ένα πολύ ιδιότυπο και μοναδικό στην Ελλάδα καθεστώς οδήγησε στο ότι οι επενδύσεις των παγίων της επιχείρησης πάνω από το 30%..

 

Θα έπρεπε κανονικά τώρα που έχει εισαχθεί στο χρηματιστήριο ίσως κάποιοι συνταξιούχοι να πούνε ότι εν πάση περιπτώσει αυτά οι πόροι που διατίθενται κατά 30% ανήκουν σε εμάς. Και αυτό ουσιαστικά έχει αναλάβει η Κυβέρνηση να τα πληρώνει ανταποδοτικά πίσω στον Οργανισμό που δημιουργήθηκε τώρα για να πληρώνονται οι συντάξεις. 

 

Καθετοποίηση. Η ΔΕΗ πρέπει αν διατηρηθεί καθέτως ολοκληρωμένη επιχείρηση και να μην τεμαχιστεί. Χρειάζεται όμως η ΔΕΗ να αποκτήσει ένα διάφανο ονλάιν λογιστικό σύστημα και να εφαρμόζει συνεχές και αξιόπιστο όντιτι. Να αποφευχθούν φαινόμενα τύπου ΕΝRON.

 

Βεβαίως αυτό το οποίο είναι ζητούμενο για να προχωρήσει η απελευθέρωση, και εκεί είναι το κομβικό σημείο το οποίο δεν έχει γίνει στην πράξη απελευθέρωση στην Ελλάδα, είναι ότι δεν έχει γίνει ο λογιστικός διαχωρισμός. Αυτή την στιγμή δεν έχει αποτιμηθεί πόσο κοστίζει η παραγωγή της Ενέργειας, πόσο κοστίζει η μεταφορά, πόσο η διανομή.

 

Αυτό ήταν υποχρέωση να το κάνει η ΔΕΗ εδώ και δύο χρόνια. Πρόσφατα η Ρυθμιστική Αρχή Ενέργειας που έχει ιδρυθεί στα πλαίσια της απελευθέρωσης επέβαλε και πρόστιμο στην ΔΕΗ. Βέβαια το πρόστιμο μόνο για λόγους εντυπώσεων είναι το πρόστιμο, διότι ένα πρόστιμο 100.000.000 στον γίγαντα ΔΕΗ δεν ίδρωσε το αυτί κανενός. Για το οποίο πρόστιμο μάλιστα η ΔΕΗ προσέφυγε στα δικαστήρια και θα προσπαθήσει να πετύχει την ακύρωση του προστίμου.

 

Εν πάση περιπτώσει είναι πολύ σημαντικό να προχωρήσει ο λογιστικός διαχωρισμός και να υπάρχει ένα ονλάιν λογιστικό σύστημα και αξιόπιστο όντιτι.

 

Τέλος για τον ανταγωνισμό δεν πρέπει να απαξιωθεί η περιουσία της ΔΕΗ, όπως έχει γίνει στην Ολυμπιακή, και στην συνέχεια να χαριστούν εργοστάσια σε ιδιώτες. Η διαδικασία της εν μέρει ιδιωτικοποίησης του ενεργειακού τομέα έχει γίνει με επιτυχία και σε άλλες χώρες του ευρωπαϊκού νότου, Ισπανία, Πορτογαλία, και επέφερε άμεσα την ανάπτυξη του ανταγωνισμού.

 

Η λειτουργία της ΔΕΗ σε περιβάλλον πραγματικού και όχι εικονικού ανταγωνισμού θα οδηγήσει σε ορθολογικοποίηση της διαχείρισης, την ψαλιδισμένη από κάποιους πελάτες υπό κρατική έλεγχο επιχείρηση, σε βελτίωση των παρεχομένων υπηρεσιών καθώς και σε διάθεση νέων προϊόντων και για την αναπλήρωση των συρρικνωνώμενων εσόδων της.

 

Αυτό είναι το σημείο που θέλω να συνδέσω τώρα με το θέμα της απασχόλησης του Ηλεκτρολόγου Μηχανικού, για να ολοκληρώσω και την παρέμβαση, ότι είδαν ότι η ΔΕΗ προχώρησε και έφτιαξε την εταιρεία των Τηλεπικοινωνιών την ΤΕΛΛΑΣ. Εφόσον προχωρήσει ο ανταγωνισμός και υπάρχουν και άλλοι οι οποίοι θα παρέχουν στους καταναλωτές ηλεκτρική ενέργεια, θα πρέπει να γίνει ... Θα πρέπει ο καθένας ο οποίος αν έχει μία συνδρομή με την ηλεκτρική εταιρεία να μπορεί να έχει και άλλες υπηρεσίες, να έχει ειδικό προσαρμοσμένο τιμολόγιο στον πελάτη.

 

Αυτά όλα για να γίνουν απαιτούν τεχνολογία, απαιτούν μηχανικούς, απαιτούν αουσόρσιν. Άρα λοιπόν πολλές επαγγελματικές δραστηριότητες του Ηλεκτρολόγου Μηχανικού μπορούν να αναπτυχθούν, και όχι μόνο οι ενεργειακές μάλιστα, και να βελτιώσουν πάρα πολύ την απασχόληση του Ηλεκτρολόγου Μηχανικού.

 

Γενικά σίγουρα η απελευθέρωση των αγορών οδηγεί σε άνθηση των επαγγελματικών ευκαιριών των μηχανικών.

 

Θέλω να πω κάτι ακόμα σχετικά με το διδακτορικό που αναφέρθηκε προηγουμένως από τον συνάδελφο Βενιέρη. Στην ΔΕΗ δεν δίνουν τίποτα επιπλέον παροχή σαν μπόνους, σαν μισθολογική διαφορά στον κάτοχο ενός διδακτορικού. Προσφύγαμε στα δικαστήρια κάποιοι που είμαστε κάτοχοι διδακτορικού, έχουμε δικαιωθεί πρωτοδίκως και στο Εφετείο, η ΔΕΗ το έχει προσβάλει και στον Άρειο Πάγο ...

 

(...) μισθολογικά κλιμάκια, κάποιες επιπλέον παροχές, δηλαδή οικονομικές, σε κάποιους, χωρίς να το κάνει αυτό για όλους που έχουν τα ίδια προσόντα.

 

Συνεπώς ένας λόγος βεβαίως όπως ειπώθηκε μπορεί να είναι ότι κάνει κανείς διδακτορικό για να βελτιώσει και τις γνώσεις του και την πορεία του την επαγγελματική, αυτό βέβαια πρέπει να το συνειδητοποιήσει και ο ιδιωτικός τομέας και ο εργοδότης γενικότερα. Αυτά.

 

Κος ....................:

 

(Παρέμβαση εκτός μικροφώνου).

 

Κος ΧΑΜΠΑΚΗΣ:

 

Όχι. Για κάθε θέση έχουν δημιουργηθεί κάποια ειδικά επιδόματα.

 

Κος ....................:

 

(Παρέμβαση εκτός μικροφώνου).

 

Κος ΧΑΜΠΑΚΗΣ:

 

Μεταφέρεται σαφέστατα. Μόλις έγινε ένα ατύχημα στην Μεγαλόπολη που κάηκε, αμέσως κλείστηκαν φυλακή ... Εδώ πέρα όταν πάνε για τοπογραφικά και έχουνε προβλήματα με τους κατοίκους και προπηλακίζονται ή οτιδήποτε άλλο, όταν πάει να στηθεί μία νέα μονάδα αναλαμβάνουν κάποιες ευθύνες. Πάλι μπορούν να τους συλλάβουν, μπορούν να τους ...

 

Κος ....................:

 

(Παρέμβαση εκτός μικροφώνου).

 

Κος ΧΑΜΠΑΚΗΣ:

 

Όχι αυτό είναι επίδομα της συγκεκριμένης θέσης μόνο. Όχι κατά νόμο ευθύνες.

 

 

 

(Διάλογος εκτός μικροφώνου)

 

 

 

Κος ΧΑΜΠΑΚΗΣ:

 

Αυτή την περίοδο έχει προσκληθεί η ΔΕΗ να υποβάλει μελέτες περιβαλλοντικών επιπτώσεων για τα υδροηλεκτρικά εργοστάσια που λειτουργούν εδώ και είκοσι πέντε - τριάντα χρόνια.

 

Κος ΣΑΦΑΚΑΣ:

 

Εντάξει, ο κύριος Χαμπάκης είπε συγκεκριμένα πράγματα. Τώρα έχουν μείνει ελάχιστοι εδώ. Να εντάξουμε στο υπόλοιπο μέρος της συζήτησης νομίζω το εξής θέμα. Αυτό που έβαλε ο κύριος Βενιέρης και ειδικά ο κύριος Αλεξόπουλος «ΦΕΑΝΗ», που έχει πρέπει να έχει πλατύ μυαλό και να ακούει για όλους τους μηχανικούς διάφορα πράγματα και η ειδικότητά του είναι Μηχανολόγος Ηλεκτρολόγος. Συγγενεύει λοιπόν εδώ.

 

Πιστεύω και εγώ που λέει ο κύριος Βενιέρης, ότι τα αντικείμενα τώρα στην εποχή μας που θεραπεύονται στις σπουδές εδώ στην Ελλάδα του Ηλεκτρολόγου Μηχανικού και Υπολογιστών είναι πάρα πολλά. Και αμφιβάλω και εγώ εάν το δίπλωμα που παίρνει ένας απόφοιτος αυτών των τμημάτων με τον τίτλο Ηλεκτρολόγος Μηχανικός και Υπολογιστές ή Τεχνολογία Υπολογιστών όπως λέγαμε στην Πάτρα, εκφράζει μία πραγματικότητα. Ότι και τα δύο αυτά πράγματα ο διπλωματούχος είναι σε θέση να τα θεραπεύει όταν ασκεί το επάγγελμα.

 

Προσωπικά ήμουνα της άποψης και είμαι ακόμα τώρα το μοντέλο που ξεκίνησε πρώτη η Πάτρα στην Ελλάδα, δηλαδή υπήρχε τμήμα Ηλεκτρολόγων Μηχανικών και δημιούργησε τμήμα Μηχανικών Ηλεκτρονικών Υπολογιστών και Πληροφορικής. Θεωρώ και εγώ, τότε θεωρούσα το 1999 και συνεχίζω να το θεωρώ ότι είναι το πιο σωστό. Δηλαδή να ξέρει και η πολιτεία, να ξέρει ο εργοδότης, να ξέρουν οι πάντες στην Ελλάδα ότι ο μηχανικός που θα προσληφθεί είναι κυρίως ειδικός γι’ αυτό ή για το άλλο.

 

Τώρα μέσα στα πανεπιστήμια στα τμήματα αυτά τι συμβαίνει, επιλέγουν μαθήματα μιας άλλης κατεύθυνσης, στην ουσία όπως ο κύριος Βενιέρης τόνισε είναι γνώστης ή αυτής της κατεύθυνσης ή της άλλης ο μηχανικός που θα τελειώσει τα τμήματά μας σήμερα, και το σύστημα που επικρατεί ευνοεί κάτι τέτοιο, να είναι δηλαδή γνώστης κυρίως της μιας κατεύθυνσης ή της άλλης, ενώ το δίπλωμά του παρέχει ευχέρεια να ασκήσει έργο και στις δύο κατευθύνσεις. Και εκεί τώρα το θεωρώ ότι παραμένει ένα σοβαρό θέμα.

 

Γιατί έγινε αυτό, γιατί και οι άλλοι άνθρωποι δεν το πρόλαβαν αυτό το αρνητικό που εγώ συνεχίζω να επισημαίνω. Πιστεύω ότι το Μετσόβιο Πολυτεχνείο με το άλμα που έκανε να αλλάξει τον τίτλο του Ηλεκτρολόγου Μηχανικού, να προσθέσει Ηλεκτρολόγων Μηχανικών και επιστήμης Υπολογιστών, το έκανε κυρίως για το λόγο τούτο, ότι έβλεπε την δυναμική της πληροφορικής και οι ηλεκτρολόγοι λένε ότι αυτό πρέπει να το κρατήσουμε στα χέρια μας, να μην γίνει ξεχωριστό τμήμα, γιατί ήταν πολύ εύκολο για το Μετσόβιο να κάνει ένα νέο τμήμα ακόμα αυτής της κατεύθυνσης. Και επιστήμονες θα εύρισκε και πόρους θα εύρισκε να το υποστηρίξει και όλα αυτά.

 

Εδώ μπορεί να χρειάζεται κριτική σε αυτό το θέμα και πιστεύω ότι πρέπει να ανοίξει ένας σοβαρός διάλογος, διότι έτσι δύο κατευθύνσεις μέσα στα πανεπιστήμια εμείς που τα ζούμε εκεί συμπιέζει η μία την άλλη. Πως δηλαδή, όταν έρχεται η ώρα αναζήτηση καινούργιων θέσεων. Έρχονται οι της πληροφορικής και των υπολογιστών και λένε, μα τα ενεργειακά πράγματα αυτά έχουν κορεστεί, πρέπει να αναζητήσουμε νέες επιστημονικές δυνάμεις στον άλλο χώρο που υπάρχει πράγματι μεγαλύτερη ζήτηση.

 

Έρχονται τώρα οι ενεργειακοί και λένε αυτά που λέμε, είμαι και εγώ ενεργειακός, ότι χωρίς την ενέργεια χαθήκαμε. Εάν δεν βγάλουμε επιστημονικές δυνάμεις στην ηλεκτρική ενέργεια, η οποία ενσωματώνει οπωσδήποτε την τεχνολογία της πληροφορικής. Διότι σήμερα άμα λέμε διαχείριση ενεργειακών συστημάτων είναι αδύνατον να μην γνωρίζουμε πολύ καλά τις βασικές αλλά και αρκετές προωθημένες γνώσεις από την επιστήμη των υπολογιστών και επεξεργασία πληροφορίας. Τα συστήματα τα ενεργειακά, παραγωγή ενέργειας, πολύ δε περισσότερο στην χρήση σε μία περιοχή που επιστημονικά είναι στο επίκεντρο, τα σύγχρονα ηλεκτροκινητήρια συστήματα, δηλαδή κίνηση ηλεκτρική στην βιομηχανία, κίνηση στα μέσα μεταφοράς, τρένα, μετρό, τρόλεϊ, αλλά και τα ηλεκτρικά αυτοκίνητα τα οδικά οχήματα που σε λίγο έρχονται. Ποιες άλλες περιοχές, στο φωτισμό. Είναι αδύνατον εάν χρησιμοποιηθεί, δεν ενσωματωθεί μέσα στα κλασικά ενεργειακά συστήματα τεχνολογία εφαρμογής των υπολογιστών και πληροφορικής. Είναι αδύνατον, δεν θα βγει καλό σύστημα.

 

Η γνώμη μου λοιπόν τώρα θα την πω αυτή την στιγμή, μήπως είναι και το κατάλληλο βήμα εδώ να την επαναλάβω, ότι ή θα πρέπει να χωριστούν αυτά τα τμήματα, για να ξέρει και το Τεχνικό Επιμελητήριο και η πολιτεία τι επιστημονικές δυνάμεις προέρχονται από αυτά τα τμήματα, ή, δεν δίνω απάντηση το ένα ή το άλλο, ή να παραμείνει εδώ το μικτό σύστημα, αλλά να δίνονται δύο χωριστά διπλώματα. Από το ίδιο τμήμα τα δύο έως τρία πρώτα χρόνια, δηλαδή από τέσσερα έως πέντε εξάμηνα να είναι κοινά για όλους τους ανθρώπους, μετά όμως να προχωρούν οι άνθρωποι σε μία κατεύθυνση και αυτό να αναγράφεται πάνω στο δίπλωμα.

 

Αυτό γίνεται από δεκαετίες στην Γερμανία, όπου εκεί σπούδασα και μετά από το προδίπλωμα οφείλει ο υποψήφιος μηχανικός να επιλέξει κυρίως μία από τις δύο κατευθύνσεις. Ή στάροκστρομ  τέχνικ ή νάχριτι τέχνικ, εντός παρενθέσεως σφάχστροπ τέχνικ. Αλλού υπάρχει και σε μερικά πανεπιστήμια η λιχ τέχνικ π.χ. Στο δίπλωμα λοιπόν που παίρνει κανείς εκεί γράφει Ηλεκτρολόγος Μηχανικός με κατεύθυνση στα ισχυρά ρεύματα. Αυτό που πήρα εγώ. Φίλοι μου συνάδελφοί μου δίπλα πήρανε άλλα μαθήματα ακριβώς, αυτό που γίνεται σήμερα στα ελληνικά πανεπιστήμια αλλά το δίπλωμα όμως γράφει επάνω στάροκστρομ  τέχνικ ή νάχριτι τέχνικ, λιχ τέχνικ ή κάτι άλλο. Θεωρώ ότι αυτό είναι πολύ καλύτερο, διότι όταν έτσι πάει π.χ. κανείς στην Σήμενς θα τοποθετηθεί στην ανάλογη θέση εργασίας, στην ανάλογη θέση ευθύνης.

 

Κος ....................:

 

Το θέμα είναι αυτός που έχει τα μαθήματα μιας ορισμένης κατεύθυνσης και θέλει να αναζητήσει συμπληρωματικά από την άλλη κατεύθυνση να έχει ειδικά μελετημένα συμπληρωματικά μαθήματα των άλλων κατευθύνσεων. Να μην πηγαίνει δηλαδή να παίρνει μαθήματα του πυρήνα, τα οποία δεν του χρειάζονται τόσο ...

 

Κος ΣΑΦΑΚΑΣ:

 

Έτσι, είναι αυτονόητο αυτό. Τώρα ίσως με την παρατήρηση αυτή εγώ ήθελα απλώς να το συμπληρώσω, είναι  κάτι που και εγώ το πιστεύω και χαίρομαι που πρώην φοιτητής μου από την Πάτρα πέρασε από αυτή την διαδρομή και λέει αυτά τα πράγματα σαν περισσότερο ώριμος από άλλους που δεν τα έχουν βιώσει έτσι τα πράγματα.

 

Πιστεύω ότι υπάρχει ένα πρόβλημα εδώ για όλα τα τμήματα Ηλεκτρολόγων Μηχανικών και νομίζω της Ελλάδας και πρέπει εμείς να καθίσουμε όλοι και με την βοήθεια ώριμων ...

 

Κος ....................:

 

Να σας πω και το πρόβλημα το οποίο υπάρχει σε αυτό που κάνατε στην Πάτρα που λέτε την Σχολή Ηλεκτρονικών Υπολογιστών και Πληροφορικής. Είναι το ίδιο, γίνονται ηλεκτρολόγοι.

 

Κος ΣΑΦΑΚΑΣ:

 

Δεν γίνονται, όχι. Όχι, δεν γίνονται ηλεκτρολόγοι μηχανικοί, όχι, διαφωνούμε εδώ. Αυτοί π.χ. δεν ξέρουν τηλεπικοινωνίες, δεν γνωρίζουν ενέργεια.

 

Κος ....................:

 

Κάνουν τηλεπικοινωνίες ...

 

Κος ΣΑΦΑΚΑΣ:

 

Λίγα πράγματα. Δεν μπορείς να πεις ότι αυτός θα είναι τόσο καλός και τηλεπικοινωνιακά συστήματα. Είναι ένα θέμα που θέλει μελέτη αναμφίβολα, δεν μπορούμε να πούμε σήμερα ούτε μαύρο ούτε  άσπρο.

 

Θα έλεγα λοιπόν με αυτά τα λίγα που αποτελούν ένα ερέθισμα για περαιτέρω συζήτηση, το ακροατήριό μας θα πάρει το λόγο να μπει στον προβληματισμό αυτόν και να μπούμε σε συζήτηση. Ο κύριος Αλεξόπουλος.

 

Κος ΑΛΕΞΟΠΟΥΛΟΣ:

 

(Μιλάει εκτός μικροφώνου).

 

Εγώ έχω κάποιες ερωτήσεις. Καταρχήν θα κάνω την μισή δήλωση. Συμφωνώ απολύτως ότι η πληροφορική πρέπει να είναι βασικό ... με την έννοια του εργαλείου (...)

 

Κος ΒΕΝΙΕΡΗΣ:

 

Είναι λεπτή η έννοια αυτό που λέτε εργαλείο. Θα σας πω το εξής. Θα σας πω ένα παράδειγμα, είστε και μηχανολόγος. Έχουμε προβλήματα ηλεκτρομαγνητισμού π.χ., τα οποία είναι μεγάλης κλίμακος προβλήματα. Αυτά τα προβλήματα μέχρι τώρα τι γινότανε, έφθανες ας πούμε να έχεις ξέρω εγώ πολύ μεγάλες μήτρες, που έπρεπε να επιλύσεις και τα λοιπά, απαιτούσανε λοιπόν το ίδιο μπορείς να πεις και στην αστρονομία και ... τα οποία απαιτούσαν πάρα πολύ υπολογιστικό χρόνο.

 

Τι κάναμε λοιπόν. Λέγαμε χάι περφόρμανς κομπιούτινγκ, ένας τρόπος. Παίρναμε λοιπόν μεγάλους υπολογιστές, εκατομμύρια. Βάζαμε σε έναν τέτοιο υπολογιστή το πρόβλημα, ο υπολογιστής είχε πολλούς πρόσεσορς, το έλυνε το πρόβλημα σε κάποιο χρόνο.

 

Σήμερα ένα τέτοιο πρόβλημα η τάση η ποία υπάρχει είναι να λύνεται στο δίκτυο. Και μάλιστα να λύνεται στο δίκτυο χωρίς να υπάρχει κομπιοτέισον κοστ. Που σημαίνει τι; Την ώρα που εσείς κλείνετε τον υπολογιστή σας το βράδυ και πέφτει το τέτοιο, εκείνη την ώρα πέφτει κάποιος κρυπτ οτιδήποτε και αρχίζει και εκτελεί κάποιο πρόγραμμα, το οποίο μετά σταματάει όταν εσείς ξαναμπείτε, ξαναρχίζει και τα λοιπά και το οποίο μετά το στέλνει και ενημερώνει κάπου αλλού με κάποια δομή τέλος πάντων και έτσι είναι η λύση.

 

Κος ....................:

 

(Παρέμβαση εκτός μικροφώνου).

 

Κος ΒΕΝΙΕΡΗΣ:

 

Αυτό γίνεται στην Αμερική χρόνια και τώρα έχει αρχίσει και εδώ πέρα. Δηλαδή υπάρχει έρευνα.

 

Κος ....................:

 

(Παρέμβαση εκτός μικροφώνου).

 

Κος ΒΕΝΙΕΡΗΣ:

 

Όχι δεν το παίρνεις χαμπάρι καν. Μπορείς να μην πάρεις καν χαμπάρι. Αυτό για έναν μηχανολόγο ή έναν ηλεκτρομαγνητικό, έναν θεωρητικό, ο οποίος θέλει να επιλύσει ένα τέτοιο πρόβλημα δεν τον φθάνει να είναι απλώς χρήστης του υπολογιστή. Δεν μπορεί να το επιλύσει εάν ξέρει πληροφορική με την ευρεία έννοια, πρέπει να κάνει μόντελιγνκ του προβλήματος. Δηλαδή πρέπει να ξέρει πως δουλεύει ο υπολογιστής. Για να πιάσει το πρόβλημα να το σπάσει σε κομματάκια απ’ αυτά που θα καταλάβει ο υπολογιστής και η συνέχεια ως μηχανικός υπολογιστή να το δώσει στον υπολογιστή. Φυσικά αυτό.

 

Κος ....................:

 

(Παρέμβαση εκτός μικροφώνου).

 

Κος ΒΕΝΙΕΡΗΣ:

 

Μα το προσέτσουαλ θίκινγκ του μηχανικού είναι το μόντελινγκ. Αυτό το μόντελινγκ σήμερα σημαίνει πρέπει να ξέρεις υπολογιστές. Δηλαδή η σύνθεση που κάνουμε εμείς ως μηχανικοί. Δεν είναι μόνο προσομοίωση, είναι ανάλυση και σύνθεση. Αυτό το πράγμα πρέπει να το κάνεις σε όρους λογικής υπολογιστή, δεν γίνεται αλλιώς, καταλάβατε; Δεν γίνεται αλλιώς. Κοιτάξτε δεν είναι προσομοίωσης, λύνεις εξισώσεις, δεν είναι καμία. Δεν εξομοιώνεις τίποτα. Προτυποποίηση λέγεται στα ελληνικά, προτυποποίηση. Όχι σιμουλέισον και εμουλέισον είναι αυτό που λέτε.

 

Πάρτε άλλο παράδειγμα του Πολιτικού Μηχανικού σήμερα, που έχει να λύσει επίσης τέτοια προβλήματα ή θέλει να κάνει μία εφαρμογή VR που είναι σήμερα της μόδας και το θέλει και ο πελάτης και όλοι για να καταλάβουμε τι γίνεται. Θα μπαίνεις μέσα στο κτίριο να το βλέπεις και τα λοιπά. Δεν μπορεί να του την κάνει ο μηχανικός υπολογιστών για τον πολιτικό μηχανικό, διότι στερείται γνώσεις πολιτικού μηχανικού και αντιστρόφως. Άρα μπαίνει το θέμα της, πως να το πω τώρα, ας το πούμε της διάχυσης της πληροφορικής με αυτή την έννοια. Δηλαδή με το ... που πρέπει να έχει σήμερα ο ιντζινίαρ. και όχι με τίποτε άλλο, ειδικά στα δικά μας τα τμήματα.

 

Κος ....................:

 

Αυτό πως μπορείτε να το μεταφράσετε σε πρακτική εφαρμογή προγραμμάτων, γιατί θα το πάτε στην βασικό κορμό θα το πάτε ή θα το πάτε ...

 

Κος ΒΕΝΙΕΡΗΣ:

 

Θα σας πω είναι πάρα πολύ απλό αυτό. Αυτό είναι εάν στον κορμό έχουμε μαθήματα τα αφορούν αντικειμενοστραφή προγραμματισμό, όμπζετ οριέντιγκ προγκτάμινγκ, το οποίο ξέρετε ότι η βάση του όμπζετ οριέντιγκ προγκτάμινγκ είναι το όμπζετ οριέντιγκ μόντελινγκ. Αν μάθεις να κάνεις καλό μόντελινγκ με αντικειμενοστραφή τρόπο, μάθεις να σκέπτεσαι έτσι και να φτιάχνεις το πρόβλημά σου έτσι, λύνεται μετά. Ένα τέτοιο λοιπόν μάθημα το οποίο θα μπορούσε να είναι μέσα σε μία σχολή Ηλεκτρολόγων και συνέχεια να έχει ...

 

Κος ....................:

 

Όχι μόνο ηλεκτρολόγων.

 

Κος ΒΕΝΙΕΡΗΣ:

 

Ας πούμε για τους ηλεκτρολόγους τώρα ή μηχανολόγους φυσικά, θα μπορούσε μετά να έχει τις εφαρμογές ανάλογα με το αντικείμενο.

 

Κος ΑΛΕΞΟΠΟΥΛΟΣ:

 

Αυτό λείπει σήμερα λέτε.

 

Κος ΒΕΝΙΕΡΗΣ:

 

Αυτό λείπει.

 

Κος ΑΛΕΞΟΠΟΥΛΟΣ:

 

Αυτό πού δίνεται σήμερα. Δίνεται μόνο ως εξειδικευμένο στην κατεύθυνση των ηλεκτρονικών υπολογιστών μόνο.

 

Κος ΒΕΝΙΕΡΗΣ:

 

Σήμερα δηλαδή αυτό που έλεγε ο κύριος για το θέμα της εξομοιώσεως, μπαίνεις μέσα στο εργαστήριο που κάνει συστήματα ηλεκτρικής ενέργειας και εκεί δειλά δειλά αρχίζεις να μαθαίνεις και το πακέτο της εξομοίωσης για να φτιάξεις το πρόγραμμά σου. Δεν είναι αρκετό αυτό, εκεί είσαι χρήστης.

 

Κος ΑΛΕΞΟΠΟΥΛΟΣ:

 

Ναι κατάλαβα.

 

Κος ΣΑΦΑΚΑΣ:

 

Άμα τελειώσει ο κύριος Αλεξόπουλος ο κύριος Ευθυμιάδης να συνεχίσει.

 

Κος ΑΛΕΞΟΠΟΥΛΟΣ:

 

Μια στιγμή να ρωτήσω κάτι άλλο. Εδώ είναι σαφές ότι υπάρχουν δύο απόψεις. Η μία λέει ότι πρέπει να ξεχωρίσει. Βέβαια οι απόψεις αυτές υποθέτω ότι εκφράζονται κυρίως ακαδημαϊκά, παρόλο ότι η ζεύξη αυτών των σχολών έχει σχέση και με επαγγελματικά δικαιώματα. Έτσι δεν είναι, κύριε Σαφάκα; Και άλλαξε περπατησιά η Πάτρα κυρίως γι’ αυτό. Έτσι δεν είναι, για τα επαγγελματικά δικαιώματα άλλαξε, και βέβαια εκεί πάμε σε αυτό που ...

 

Κος ΒΕΝΙΕΡΗΣ:

 

Και ντεφάκτο. Η Πάτρα είχε ήδη μεγάλη δραστηριότητα σε κομπιούτερ ιντζινίερ. Δηλαδή γιατί να μην μπει στον τίτλο. Πλέον είναι παρεξηγήσιμο αν πεις σκέτο Ηλεκτρολόγος Μηχανικός βγάζεις το ... έξω, το οποίο δεν είναι αλήθεια στην Πάτρα, παραδοσιακά είναι. Και μάλιστα και θεωρητική πληροφορική κάνανε με διάφορες μορφές και τα λοιπά. Δεν ήταν αλήθεια από τότε που ήμουνα εγώ. 

 

Κος ......................:

 

Η ερώτηση που θέλω να κάνω στον κύριο Βενιέρη είναι η εξής. Υπό την προϋπόθεση ότι για να χρησιμοποιήσω αυτόν τον όρο δεν έχω κάποιον καλύτερο, της διάχυσης που βέβαια δεν μου αρέσει αλλά θα τον χρησιμοποιήσω δεν έχω κάποιον καλύτερο. Αυτή της διάχυσης της πληροφορικής οριζόντια υπό αυτή την προϋπόθεση πιστεύετε ότι η παραγωγή μηχανικών ηλεκτρονικών υπολογιστών και πληροφορικής με τα δύο σκέλη της, χάρντγουερ αρχιτεκτονική έρευνα, τεχνολογία υλικών και σόφτγουερ πρέπει να είναι ανεξάρτητη από τους Ηλεκτρολόγους, ανεξάρτητη σχολή ή όχι; Αυτή είναι η βασική ερώτηση.

 

Κος ΒΕΝΙΕΡΗΣ:

 

Εξαρτάται πως δομείς το μοντέλο. Να σας πω κάτι, θα μπορούσε να είναι ανεξάρτητη αυτό που λέει ο κύριος Σαφάκας. Και να είναι ανεξάρτητα θα πρέπει να δώσεις τα μαθήματα αυτά τα απαραίτητα, ώστε να δημιουργηθεί και αυτή η υποδομή, μέσα στο Πολυτεχνείο θα μπορούσε να υπάρξει και να είναι γύρω - γύρω δέκα τμήματα τα οποία θα μαθαίνουν τις βασικές γνώσεις και τα λοιπά, και υπάρχει κάποια ειδικότητα που θα την κάνουν ξεχωριστά, με δεδομένο ...

 

Κος ΑΛΕΞΟΠΟΥΛΟΣ:

 

Μια στιγμή. Συμφωνήσαμε ότι τα βασικά εργαλεία, η βασική υποδομή η επιστημονική η θεωρητική μπορεί να είναι διαφορετική ανά κατεύθυνση. Έτσι δεν είναι;

 

Κος ΒΕΝΙΕΡΗΣ:

 

Εάν θέλεις να κρατήσεις όμως την σχολή μαζί το οποία σήμερα πάλι η διεθνής τάση, είπε πριν για την Γερμανία, και επειδή έχω πρόσφατη εμπειρία από τη Δρέσδη το Πολυτεχνείο, εκεί ξεκινήσανε έτσι ήτανε αμιγώς διαφορετικά τα τμήματα. Υπήρχε το κομπιούτερ σάιενς υπήρχε το ελέκτρικαλ εντζινίερ, και για να επιβιώσουν κάνανε το ανάποδο γίνανε έτσι. Δηλαδή έφυγε το κομμάτι τέλεκομ νετγουόρκιν από το ελέκτρικαλ εντζινίερ για να πάει στο άλλο να το τονώσει, να του δώσει την ένεση αλλιώς δεν υπήρχε.

 

Κος ΑΛΕΞΟΠΟΥΛΟΣ:

 

Καλά .. βέβαια έχει και άλλα προβλήματα οικονομίας Ανατολικής και τα λοιπά.

 

Κος ΒΕΝΙΕΡΗΣ:

 

Ξέρετε και στην Αμερική έχουν αρχίσει και ενώνονται πάλι τα τμήματα. Δηλαδή το έχουν σκεφθεί. Απλώς η δομή, εγώ ήμουνα πάντα υπέρ της σπονδυλωτής δομής. Δηλαδή θα μπορούσες να έχεις κάτω από το, όπως είναι δομημένο τώρα το Μετσόβιο κάτω από την Σχολή που λέμε εμείς, εμάς κάθε τμήμα είναι μία σχολή εδώ πέρα, είναι Ηλεκτρολόγοι Μηχανικοί και Μηχανικοί Υπολογιστών είναι μία σχολή, θα μπορούσες να έχεις τμήμα από κάτω. Δηλαδή το μοντέλο που έχει το ...

 

Κος ΑΛΕΞΟΠΟΥΛΟΣ:

 

Όχι, εγώ επειδή ήμουνα υπέρμαχος αυτής της λύσης που ακολούθησε.. Την εφαρμογή της βέβαια δεν την είχα παρακολουθήσει, παρόλο που ήμουνα ...

 

Κος ....................:

 

Μα γι’ αυτό κάναμε και ειδικό τμήμα επιστημονικό στο Τεχνικό Επιμελητήριο της Ελλάδος, Ηλεκτρονικών. Μπήκαν κυρίως ύπαρξη των μηχανικών από την Πάτρα και όσοι ερχότανε από το εξωτερικό.

 

Κος ....................:

 

Αυτό το θεωρώ ότι είναι λάθος. Εγώ πιστεύω ότι πρέπει να κρατήσουμε τους Ηλεκτρολόγους ως επιστημονική ειδικότητα Ηλεκτρολόγους και εάν θέλουμε να κάνουμε πρέπει να κάνουμε επιστημονική ειδικότητα Ηλεκτρονικής. Αυτό το λέω από το ’89 εγώ που είμαι στο ΤΕΕ. Και όχι μόνο αυτό. Εγώ είχα και πιο προχωρημένη θέση και με κυνηγήσανε. Εγώ είπα ότι σ’ αυτή την ειδικότητα θα πρέπει να δεχόμαστε και επιστήμονες από άλλη βασική σπουδή, οι οποίοι έχουν μάστερ στην πληροφορική. Δηλαδή και μαθητικούς φυσικούς, αυτές τις δύο ειδικότητες με θεωρητική, με σπουδές πανεπιστημιακές οι οποίες έχουν κάνει μετά ένα μάστερ θα πρέπει και αυτούς να τους δεχόμαστε, γιατί αλλιώς όπως έγινε μετά, έχουν περάσει 14 χρόνια από τότε που το πρωτόπα, κινδυνεύουμε να τον χάσουμε τον τομέα της Πληροφορικής, να τον έχετε υπόψη σας, επαγγελματικά. Επαγγελματικά κινδυνεύουμε να τον χάσουμε. Γίνονται διάφορα επιμελητήρια πληροφορικής, κυκλοφορούν διάφοροι από το Οικονομικό Πανεπιστήμιο. Αυτό σιγά - σιγά θα φύγει και θα μείνει, επειδή δεν παράγουμε τεχνολογία στην Ελλάδα, άμα ήμασταν σε θέση να παράγουμε θα ήταν αλλιώς τα πράγματα. Σιγά - σιγά θα φύγει θα διαρρεύσει από το Τεχνικό Επιμελητήριο. Εν πάση περιπτώσει με την έννοια της έκφρασης των διπλωματούχων μηχανικών το λέω, δεν το λέω ως θεσμό.

 

Κος ΒΕΝΙΕΡΗΣ:

 

Στο θέμα του διαχωρισμού που λέτε δείχνει τώρα η πρακτική μετά από χρόνια. Δέστε το κομπιούτερ σάιενς από μόνο του δεν στέκει.

 

Κος ....................:

 

Όχι το κομπιούτερ σάιενς από μόνο του όχι.

 

Κος ΒΕΝΙΕΡΗΣ:

 

Καταλαβαίνετε τι λέω. Με αυτή την έννοια είναι πολύ επικίνδυνο να πεις ότι παίρνω ένα τμήμα Ηλεκτρολόγων και το σπάω. Αυτό που θέλει είναι μία καλύτερη οργάνωση. Δηλαδή θα μπορούσαν να υπάρχουν κάποια μαθήματα κοινά ναι, αλλά θα μπορούσαν να υπάρχουν αλυσίδες μαθημάτων στον κορμό. Να υπάρχουν δύο κορμοί παράλληλοι εφαπτόμενοι, αλλά παράλληλοι, έτσι ώστε και ο ενεργειακός να μάθει αυτά που πρέπει και τα μαθηματικά και την φυσική και τα λοιπά, αλλά και ο άλλος ο οποίος πάει στο κομπιούτερ εντζινιέριν ...

 

Κος ....................:

 

Εσείς ζητάτε δεσμούς DNA δηλαδή σε μία τέτοια ιστορία.

 

Κος ΒΕΝΙΕΡΗΣ:

 

Δεν υπάρχει άλλος τρόπος, η τεχνολογία σήμερα πάει εκεί. Βάζω την λέξη κομπιούτινγκ και είναι από κάτω 17 επιστήμες. Δεν γίνεται αλλιώς.

 

Κος ....................:

 

Κύριε Βενιέρη, να σημειώνεται όμως τελικά στο δίπλωμα, είναι και μία έτσι ξεχωριστή κατάθεση αυτό. Να επισημαίνεται στο δίπλωμα ότι είναι έτσι.

 

Κος ΒΕΝΙΕΡΗΣ:

 

Το θέμα του διπλώματος αναμφίβολα εάν κάνεις αυτό θα γράψεις κατευθύνσεις πάνω.

 

Κος ΣΑΦΑΚΑΣ:

 

Αλλά πάντως θέλω να πω σ’ αυτό που λέτε και αυτό που λέω και εγώ τώρα αντιδρούν σφόδρα οι φοιτητές.

 

Κος ....................:

 

Οι φοιτητές αντιδρούνε;

 

Κος ΣΑΦΑΚΑΣ:

 

Ναι πάρα πολύ.

 

Κος ....................:

 

Γιατί;

 

Κος ΣΑΦΑΚΑΣ:

 

Θα χάσουμε τα επαγγελματικά μας δικαιώματα.

 

Κος ΒΕΝΙΕΡΗΣ:

 

Νομίζουν. Ναι, αλλά δεν ισχύει.

 

Κος ΣΑΦΑΚΑΣ:

 

Να μιλήσει τώρα ο κύριος Ευθυμιάδης. Έχει πολλή ώρα και κάνει υπομονή.

 

Κος ΒΕΝΙΕΡΗΣ:

 

Έχετε κτίσει ποτέ εσείς, έχετε βγάλει άδεια διωρόφου;.

 

Κος ....................:

 

Διωρόφου εγώ, όχι δεν το έχω χρησιμοποιήσει ποτέ.

 

Κος ΒΕΝΙΕΡΗΣ:

 

Ούτε εγώ. Πείτε μου ένας ηλεκτρολόγος μηχανικός ...

 

Κος ....................:

 

Συγνώμη, εσείς δεν το είχατε, εγώ το έχω χάσει.

 

Κος ΒΕΝΙΕΡΗΣ:

 

Το είχαμε, ήμουνα η τελευταία χρονιά.

 

Κος ....................:

 

Εγώ το έχω χάσει αυτό το δικαίωμα, γιατί δεν το άσκησα ποτέ.

 

Κος ΒΕΝΙΕΡΗΣ:

 

Επειδή τα είχα ψάξει τότε, εγώ είμαι απόφοιτος ’87. Εγώ σας λέω και είχαμε πάει στην Νομαρχία ...

 

Κος ....................:

 

Μια στιγμή για να σας πω μία άλλη εμπειρία. Πριν από τέσσερα χρόνια όταν ήτανε εκείνα τα προγράμματα τα ΠΑΒΕ τα λεγόμενα στο Υπουργείο Βιομηχανίας, μου ήρθε λοιπόν μία αίτηση ενός χυτηρίου, που μου λέει εγώ λέει κάνω χρήσεις ... Λέω μας δουλεύει. Για φωνάξτε τον να δω τι κάνει. Πράγματι, παιδιά, ο άνθρωπος είχε έναν φασματογράφο μαζών και έκανε ρύθμιση αναλόγως της παραγωγής του. Εντάξει δεν ξέρω εάν θα δούλευε, αλλά ήτανε θεμελιωμένο επιστημονικά. Έκανε πράγματι ... Ένα χυτήριο χρησιμοποιώντας εργαλεία πληροφορικής και δυο - τρία μηχανήματα όπως φασματογράφο μαζών, που ήταν το πιο βαρύ του μηχάνημα, το έκανε αυτό το πράγμα. Δεν πρέπει να σνομπάρουμε τέτοιου είδους.

 

Κος ΣΑΦΑΚΑΣ:

 

Ο κύριος Ευθυμιάδης. Έλα, κύριε Ευθυμιάδη.

 

Κος ΕΥΘΥΜΙΑΔΗΣ:

 

Θα ήθελα να πω το εξής καταρχήν. Ότι η ακαδημαϊκή ελευθερία είναι κατοχυρωμένη αδιαμφισβήτητα. Το κάθε πανεπιστήμιο πιστεύω ότι μόνο του πρέπει να έχει την ύλη του. Κανείς δεν πρέπει να παρεμβαίνει. Είναι δημόσια εν πάση περιπτώσει, παρεμβαίνει το Υπουργείο Παιδείας, αλλά υπάρχει αυτό το πρόβλημα.

 

Κος ....................:

 

Στο πρόγραμμα σπουδών δεν επεμβαίνει.

 

Κος ΕΥΘΥΜΙΑΔΗΣ:

 

Δεν επεμβαίνει κανείς. Αυτό πάνω απ’ όλα. Τούτου λεχθέντος πρέπει να ξεκαθαρίζουμε τι κάνει ο καθένας. Εγώ είμαι Μηχανολόγος Ηλεκτρολόγος. Ασκώ και τα δύο τα επαγγέλματα με μεγαλύτερη έμφαση του Μηχανολόγου, αλλά τα ασκώ και τα δύο τα επαγγέλματα. Οφείλω να σας πω το εξής.

 

Κος ....................:

 

Του Μετσοβίου απόφοιτος.

 

Κος ΕΥΘΥΜΙΑΔΗΣ:

 

Του Μετσοβίου ναι, το ’78 τελείωσα και Διδάκτωρ ... σε θέματα Μηχανολογίας και Πυρηνικής Τεχνολογίας και σταθμούς παραγωγής Ηλεκτρικής Ενέργειας και τα λοιπά.

 

Θέλω να σας πω το εξής. Ότι σήμερα διαπιστώνω μετά λύπης μου ότι χάθηκε ο Ηλεκτρολόγος, χάνεται η τεχνική της Ηλεκτρολογίας εις βάρος της τεχνολογίας, της όποιας τεχνολογίας της ηλεκτρολογίας, πληροφορικής και τα λοιπά. Ο Ηλεκτρολόγος ο παραδοσιακός χάνεται. Δύσκολο να βρεις σήμερα άνθρωπο να σου υπολογίσει μία γείωση. Ότι να την υπολογίσει ανοίγοντας ένα πρότυπο .. Να κάτσει να κάνει μία ...

 

Κος ....................:

 

(Παρέμβαση εκτός μικροφώνου).

 

Κος ΕΥΘΥΜΙΑΔΗΣ:

 

Είμαι βέβαιος ότι, Κώστα, μπορείς. Κώστα, εγώ σε βγάζω σαν υπόδειγμα μηχανικού συναδέλφου και το λέω και στα πρακτικά. Είσαι από τους λίγους όμως, Κώστα. Σήμερα δεν μπορείς να βρεις έναν ηλεκτρολόγο να σου λογαριάσει ένα καθαρά ηλεκτροστατικό φαινόμενο, έτσι της εκκένωσης κάποιου φορτίου, να σχεδιάσει ένα σωστό πλέγμα. Μιλάμε για απλή ηλεκτροστατική, ούτε καν ηλεκτρομαγνητισμό.

 

Όταν γίνεται ο έλεγχος της γείωσης πρέπει να είναι ένα Ομ η αντίσταση, πάνε και ρίχνουν νερό για να μπορέσουν να το λύσουν το πρόβλημα. Δηλαδή οι γειώσεις στην βιομηχανία είναι έξω από τις προδιαγραφές και δεν έχουμε έναν ηλεκτρολόγο να ασχοληθεί να το λύσει το θέμα.

 

Καθόμουνα προσωπικά και διάβαζα για να κάνω προσομοίωση και έκανα προσομοίωση με το Άνσις, ένα πρόγραμμα πεπερασμένων στοιχείων για να λύσω το ηλεκτρονικό πεδίο της ... Σας φαίνεται ευτελές το θέμα, αλλά δεν είναι καθόλου ευτελές το να λύσεις ένα βιομηχανικό θέμα γειώσεως.

 

Υπάρχει το θέμα των δικτύων υψηλής - μέσης τάσης. Ξέρω πολύ καλά τα γνωρίζετε τα θέματα, δεν υποτιμώ την γνώση σας που είναι εξαιρετική, δεν μαθαίνουμε να κάνουμε βραχυκυκλώματα σε γεννήτριες. Να λύνουμε προβλήματα τα οποία σίγουρα σήμερα με την απελευθέρωση της αγοράς ηλεκτρικής ενέργειας έχουν τεθεί προ των πυλών. Βγάζουμε άδειες στα υπουργεία ότι αυτό το σύστημα ή η γεννήτρια αυτή είναι ενσωματωμένη με το δίκτυο, αντέχει στα βραχυκυκλώματα, είναι καλώς μανταλωμένη, διακοπτικός εξοπλισμός κλπ. Αυτά δυστυχώς δεν τα γνωρίζουν οι ηλεκτρολόγοι. Έρχονται απέξω. Με το συμπάθιο δηλαδή, αλλά σε αυτό έχει ...

 

Κος ....................:

 

(Παρέμβαση εκτός μικροφώνου).

 

Κος ΕΥΘΥΜΙΑΔΗΣ:

 

Όχι δεν λέω ότι δεν τα γνωρίζουν, ξέρω ότι έχουν γίνει και διημερίδες στο Τεχνικό Επιμελητήριο και έχω δει και εξαιρετικούς καθηγητές που έχουν κάνει εισηγήσεις. Δεν υποτιμώ το επίπεδο της γνώσης, για την ευρύτερη μάζα. Δεν λέω ότι δεν το ξέρουμε σαν θέμα. Δεν διαδίδεται, δεν μεταδίδεται κατά κάποιο τρόπο. Μιλάμε για απλές ηλεκτρολογικές εφαρμογές. Βραχυκύκλωμα, γείωση..

 

Κος ....................:

 

Με συγχωρείτε, ξέρετε πόσοι υπάρχουν ενεργειακοί;

 

Κος ΕΥΘΥΜΙΑΔΗΣ:

 

Ξέρω, ένα μικρό ποσοστό.

 

Κος ....................:

 

Πόσοι.

 

Κος ΕΥΘΥΜΙΑΔΗΣ:

 

Αυτό λέω ότι χάνεται η τεχνική.

 

Κος ....................:

 

15% τραβηγμένο.

 

Κος ΕΥΘΥΜΙΑΔΗΣ:

 

Είναι απελπιστικό.

 

Κος ....................:

 

Σε μας στην Πάτρα το 10%.

 

Κος ....................:

 

Άρα που να τον βρείτε τον ενεργειακό.

 

Κος ΕΥΘΥΜΙΑΔΗΣ:

 

Για να κάνει αυτές τις δουλειές.

 

Κος ....................:

 

Όταν είναι ήδη τα τμήματα είναι μικρά των ηλεκτρολόγων. Πάει λοιπόν το 10% με 15% πάει ενεργειακός. Ο ενεργειακός δεν είναι ένα πράγμα, δεν κάνουν όλοι γειώσεις, είναι χίλια πράγματα.

 

Κος ....................:

 

Αυτό με κάνει και μένα να πω ότι πρέπει να έχουμε κατευθύνσεις τελικά.

 

Κος ....................:

 

Άλλα κάνει ο κύριος Σαφάκας, άλλα κάνει ο Βωβός, άλλα ...

 

Κος ΕΥΘΥΜΙΑΔΗΣ:

 

Εγώ σας μιλάω για τον ηλεκτρολόγο, δεν μιλάω για τον ...

 

Κος ....................:

 

Πείτε μου που αν τον βρείτε.

 

Κος ....................:

 

(Παρέμβαση εκτός μικροφώνου).

 

15% αυτά που ζητάς εσύ που είναι από τα δύσκολα θέματα (...) 

 

Κος ΕΥΘΥΜΙΑΔΗΣ:

 

Και το λύσαμε και προς τιμή μας. Αλλά αυτό είναι άλλο θέμα. Να ολοκληρώσω, δεν θέλω να πω πολλά πράγματα.

 

Κος ....................:

 

Καταλάβατε; Σας λέω γιατί έχετε αυτή την δυσκολία. Εγώ το καταλαβαίνω, αλλά δεν υπάρχει.

 

Κος ΕΥΘΥΜΙΑΔΗΣ:

 

Μα σας λέω το πρόβλημα. Ας αφήσουμε τα υψηλά ρεύματα να πιάσουμε τα ασθενή ρεύματα. Το βασικό καθήκον του ηλεκτρολόγου είναι να προστατεύσει το υψηλό ρεύμα να μην διαρρεύσει. Πας στην βιομηχανία παίρνεις ένα βολτόμετρο το βάζεις παντού και μετράς όχι 50 βολτ που είναι το όριο, 100, 120, 200, και δεν σταματάει καμία βιομηχανία. Οι διαρροές δηλαδή είναι ας το πούμε χύμα. Σκοτώνεται κόσμος, κτυπάει κόσμο. Εμείς δεν μπορούμε να ασκήσουμε τα βασικά καθήκοντα.

 

Πάρτε τα ασθενή ρεύματα. Ποιο είναι το καθήκον του Ηλεκτρολόγου, να πάει το σήμα σωστά. Σήμερα η Ηλεκτρονική, η Πληροφορική, τα συστήματα επιτήρησης έχουν μπει παντού, στις μεταφορές, είναι ασφαλείας κρίσιμα όπως τα ονομάζουμε, δεν μπορούμε να κατοχυρώσουμε, γιατί εάν δεν πάει σωστά το σήμα μπορεί να σκοτωθεί κόσμος. Άλλο να βλέπεις την ένδειξη και άλλο να είναι στην πραγματικότητα. Έχει πρόβλημα πλέον ελέγχου.

 

Για να μην τα πολυλογώ εμείς ο τεχνικός κλάδος και τώρα με το Σύλλογο Μηχανολόγων Ηλεκτρολόγων είμαι και μέλος, προσπαθούμε να αναβαθμίσουμε τα επαγγέλματα. Θέλουμε να εισάγουμε και την πληροφορική και τα ασθενή ρεύματα στην ...

 

(...) Αυτό που είπατε προηγουμένως είναι πολύ σωστό. Τι πάει να πει πληροφορική, αν δεν βλέπεις και το καλώδιο μαζί. Η πληροφορική δεν λέει τίποτα, είναι πληροφορική και εξοπλισμός. Πρόγραμμα και εξοπλισμός. Η αξιοπιστία τελικά της πληροφορίας όπως είπατε προηγουμένως πολύ σωστά, αυτή είναι η δουλειά του Ηλεκτρολόγου. Να μεταφέρει με αξιοπιστία την πληροφορία, πρώτο καθήκον. Αν δεν περάσεις το καλώδιο σωστά όλα τα άλλα τι είναι.

 

Κος ....................:

 

Είναι μετάδοση και ...

 

Κος ΕΥΘΥΜΙΑΔΗΣ:

 

Η μετάδοση είναι το βασικό ... να φθάσει η πληροφορία.

 

Κος ....................:

 

(Παρέμβαση εκτός μικροφώνου).

 

Κος ΕΥΘΥΜΙΑΔΗΣ:

 

Αυτή όμως είναι η δουλειά του ηλεκτρολόγου, θέλει ο ηλεκτρολόγος να μεταφέρει την πληροφορία σωστά. Αυτή είναι η δουλειά του, που δεν είναι του πληροφοριακού εν τέλει, είναι του ηλεκτρολόγου που τα ξέρει όλα.

 

Εν πάση περιπτώσει και να μην βάλω τώρα την διάσταση του μηχανολόγου.

 

Κος ....................:

 

Με συγχωρείτε, ο ηλεκτρολόγος είναι και πληροφορική. Ο πληροφορικός δεν είναι κατ’ ανάγκη ηλεκτρολόγος.

 

Κος ....................:

 

Έτσι ακριβώς είναι.

 

Κος ....................:

 

Εγώ δεν μπορώ να το καταλάβω σου λέει είναι ηλεκτρολόγος εάν είναι πληροφορικός. Δεν είναι ηλεκτρολόγος.

 

Κος ΕΥΘΥΜΙΑΔΗΣ:

 

Άρα εμείς μιλάμε για τον ηλεκτρολόγο που μπορεί να μας κατοχυρώσει και τα υψηλά ρεύματα και τα ασθενή ως πληροφορία, ως σήμα, ως επάγγελμα. Αυτό ζητούμε να κατοχυρώσουμε. Ήδη στο Σύλλογο των Μηχανολόγων Ηλεκτρολόγων έχουμε βάλει αυτές τις διαστάσεις. Ζητάμε να επεκτείνουμε προς την κατεύθυνση της πληροφορικής και της επικοινωνίας υπό την έννοια ότι προστατεύουμε κρίσιμα συστήματα. Ότι αυτά τα κρίσιμα συστήματα είναι ενεργειακά, είναι μεταφορικά, είναι διάφορα κρίσιμα, βιομηχανικά υψηλής τάσεως και τα λοιπά, αυτά τα κρίσιμα συστήματα θέλουμε να τα κατοχυρώσουμε και ως προς το σκέλος αυτό που λέγεται σκάντα, επιτήρηση, έλεγχος, μεταφορά σήματος επεξεργασίας σήματος, πληροφορία στην οθόνη του χειριστή. Αυτό το σύστημα πρέπει να κατοχυρωθεί με βάση το νόμο μας στην ελληνική μας νομοθεσία.

 

Και υπάρχει και η άλλη διάσταση του μηχανολόγου. Εφόσον έχουν οι ηλεκτρολόγοι το δικαίωμα του μηχανολόγου, είναι λάθος νομίζω από τους ηλεκτρολόγους μέγα σφάλμα που έχουν αποστεώσει εντελώς το μηχανολογικό σκέλος. Ενώ οι συνάδελφοι οι νέοι έχουν δικαιώματα, εάν το πείτε αυτό στους φοιτητές σας ότι θα χάσετε τα δικαιώματα, να είστε βέβαιοι ότι θα έχετε πολύ μεγάλες αντιδράσεις. Και ως και Ακαδημαϊκή Κοινότητα έχετε ηθική ευθύνη, έχουμε όλοι μας ηθική ευθύνη να προειδοποιήσουμε τους φοιτητές μας ότι θα τα χάσουν. Εάν δεν το λέτε έχετε ευθύνη ηθική, βεβαίως είστε υπόλογοι εναντίον των φοιτητών.

 

Κος ΣΑΦΑΚΑΣ:

 

Μια στιγμή επάνω σε αυτό που λέτε. Σήμερα ο Ηλεκτρολόγος Μηχανικός και Τεχνολογίας Υπολογιστών ή ο Ηλεκτρολόγος Μηχανικός και Μηχανικός Υπολογιστών δεν κάνει κανένα εξάμηνο Θερμοδυναμικής, κανένα εξάμηνο Μηχανουργίας, Μηχανουργικής Τεχνολογίας, κανένα εξάμηνο Αντοχής Υλικών, κανένα εξάμηνο Ρευστομηχανικής, ο Ηλεκτρολόγος. Τίποτα δηλαδή.

 

Κος ΕΥΘΥΜΙΑΔΗΣ:

 

Βεβαίως, έχουν τεράστια ηθική ευθύνη.

 

Κος ΑΛΕΞΟΠΟΥΛΟΣ:

 

(Παρέμβαση εκτός μικροφώνου).

 

Κος ΣΑΦΑΚΑΣ:

 

Κύριε Αλεξόπουλε, Τεχνικό Επιμελητήριο, υψηλή θέση είχατε, βλέπετε τι ερωτήματα πρέπει να θέσουμε.

 

Κος ....................:

 

(Παρέμβαση εκτός μικροφώνου).

 

Κος ΣΑΦΑΚΑΣ:

 

Κύριε Ευθυμιάδη, για προχωρείτε και άλλο. Προχωρείτε στα ερωτήματά σας και άλλο.

 

Κος ....................:

 

Είναι μία από την κύρια κριτική που ασκούνε οι εκπρόσωποι οι οποίοι είναι μόνιμοι εκεί των τεχνολόγων, είναι ότι μας πως μας λέτε ότι εμείς να μας στείλετε να κάνουμε μαθήματα Μηχανολογίας οι Ηλεκτρολόγοι, αφού ούτε οι ηλεκτρολόγοι του ΕΜΠ έχουν τέτοιες γνώσεις. Και είναι ένα σημείο στο οποίο..

 

Κος ....................:

 

Διαφωνεί κανείς ότι είναι λάθος;

 

Κος ΕΥΘΥΜΙΑΔΗΣ:

 

Ναι αλλά εάν το πούμε στους φοιτητές, στους δικούς σας φοιτητές και τους πείτε θα τα απολέσετε τα δικαιώματα αυτά, να είστε βέβαιοι ότι θα συναντήσετε την μήνη των συλλόγων. Να είστε βέβαιοι γι’ αυτό. Δεν θέλουν να τα χάσουνε.

 

Κος ....................:

 

Κοιτάξτε πριν δεκαπέντε, είκοσι χρόνια δεν υπήρχαν τηλεπικοινωνίες με την έννοια που λέμε σήμερα. Δεν υπήρχαν υπολογιστές με την έννοια που λέμε σήμερα. Το τμήμα των Ηλεκτρολόγων καλώς ή κακώς έχει στραφεί προς εκείνη την πλευρά, είναι προς το κομπιούτερ και πολύ λιγότερο προς τα συστήματα υποδομής με την έννοια που τα υποστηρίζει ο μηχανολόγος. Δεν μπορείς να τα κάνεις όλα.

 

Κος ΕΥΘΥΜΙΑΔΗΣ:

 

Υπάρχει το στοιχείο της εξαπάτησης αυτή την στιγμή. Όταν ο ηλεκτρολόγος γνωρίζει και τελειώνει ότι θα αποκτήσει κάποια δικαιώματα, ενώ θα τα χάσει, γιατί τον εξαπατούμε πρώτα πρώτα επιστημονικά. Του λέμε ότι μπορείς να ασκήσεις αυτά τα δικαιώματα ενώ δεν έχεις καμία γνώση, αφού βεβαίως στην πράξη συνάδελφοι, δεν λέω ότι είναι απατεώνες, δεν θα κάνουν ποτέ τον μηχανολόγο.

 

Αλλά ήρθε η ώρα που εάν δεν κάνετε κάτι ως σχολές, εάν δεν επιτρέψετε στους συναδέλφους να παίρνουν και κάποια μηχανολογικά μαθήματα από την συγγενή σχολή, αν δεν γίνει αυτό, που δεν θα γίνει, να είναι βέβαιο ότι θα τελειώσει αυτή η ιστορία του Μηχανολόγου Ηλεκτρολόγου. Αντίθετα οι μηχανολόγοι..

 

Κος ....................:

 

Έχετε αίσθηση ότι αυτή την στιγμή παράγετε επιστήμονες οι οποίοι έχουν επαγγελματικά δικαιώματα τα οποία δεν μπορούν να ασκήσουν;

 

Κος ....................:

 

Εγώ την έχω απόλυτα αυτή την αίσθηση και είμαι βαθύτατα προβληματισμένος.

 

Κος ....................:

 

Αυτό το ξέρουν οι φοιτητές σας;

 

Κος ....................:

 

Δεν το ξέρουν.

 

Κος ΒΕΝΙΕΡΗΣ:

 

Κοιτάξτε να δείτε. Σας είπα πριν το παράδειγμα του Πολιτικού Μηχανικού. Λέει καλό είναι να μπορώ να βγάλω και μία άδεια για ένα διώροφο. Πόσοι το ασκήσανε αυτό το δικαίωμα, κανένας. Όπως τόσο τραβηγμένο ήταν αυτό τότε, παρόλο που κάναμε κάποια μαθήματα, άλλο τόσο τραβηγμένο είναι σήμερα το να πάει να πάει ένας ηλεκτρολόγος και να δουλέψει σαν μηχανολόγος, εκτός ελαχίστων εξαιρέσεων.

 

Κος ....................:

 

Το κάνουν πολλοί, συνάδελφε, μην το λες αυτό. Ένα 20% - 30% των αποφοίτων σας δουλεύει Μηχανολόγος Ηλεκτρολόγος.

 

Κος ....................:

 

Όχι πολλοί.

 

Κος ....................:

 

Ένα 20% σου λέω.

 

Κος ΒΕΝΙΕΡΗΣ:

 

Πως γίνεται 20%, όταν σας λέω ότι Ενεργειακοί πάνε 10%.

 

Κος ....................:

 

Μπορεί και ένας ηλεκτρονικός να κάνει αυτή την δουλειά, δυστυχώς.

 

Κος ....................:

 

Είστε βέβαιος ότι δεν υπογράφουν ως μηχανολόγοι;

 

Κος ....................:

 

Υπογράφουν, όχι δεν είμαι ...

 

Κος ....................:

 

Εδώ υπάρχει η ευθύνη.

 

Κος ....................:

 

Δεν είναι ... με το διώροφο, γιατί το διώροφο, νομίζω ότι έχει δίκιο ...  Εδώ δεν το είχα ασκήσει ποτέ.

 

Κος ....................:

 

Υπήρχε κάτι ανοικτό μέχρι το ’87, το ξέρω καλά.

 

Κος ....................:

 

Εντάξει μπορεί να έχετε δίκιο, μην το συζητάμε.

 

Κος ....................:

 

Και έγινε μετά κάτι.

 

Κος ....................:

 

Εν πάση περιπτώσει αυτή την στιγμή που μιλάμε σήμερα δεν υπάρχει, παρά μόνον όσους το είχανε αποκτήσει. Όσοι ζούνε από την ηλικία μου και μετά και πριν το είχανε αποκτήσει αυτοί το έχουν, κανένας άλλος καινούργιος δεν το παίρνει. Αυτό δεν είναι μέτρο. Γιατί; Γιατί υπάρχει αυτός ο νόμος που λέει ο Αποστόλης ...

 

Αυτό μην το αφήνουμε να κυλάει, διότι το βρήκαμε μπροστά μας ... Θα το βρούμε μπροστά μας με την Ευρωπαϊκή Ένωση. Εγώ φωνάζω ήδη από το 1995 που βγήκε το περίφημο Προεδρικό Διάταγμα των Δομικών Μηχανικών και λοιπά, ότι προσπαθήστε να επιδιώξετε δικαιώματα να θεσμοθετηθούν καινούργια, γιατί τα παλιά δεν μετράνε. Κανένας δεν δέχεται ότι οι Τεχνολόγοι έχουν αυτά που δίνανε οι παλιοί νόμοι, γιατί θα βρεθούμε εκτεθειμένοι. Αυτή την στιγμή μόνο εάν θεσμοθετηθούν δικαιώματα μπορούμε να αποκρούσουμε την είσοδο του επιπέδου 4 της προτάσεως της Οδηγίας ... Μόνο έτσι.

 

Κος ΕΥΘΥΜΙΑΔΗΣ:

 

Να πάμε και ένα βήμα παραπέρα, Κώστα. Κακώς εγγράφονται στο Τεχνικό Επιμελητήριο απόφοιτοί σας. Κακώς. Οι εξετάσεις που κάνουμε, το λέω έτσι στα πρακτικά, είναι απαράδεκτες. Εγώ στέλνω επιστολή και στην Διοικούσα Επιτροπή και ζητώ ότι αυτό το φαινόμενο πρέπει να σταματήσει αυτό το καλαμπούρι. Δεν είναι σε θέση οι απόφοιτοί σας να περάσουν τις στοιχειώδεις ερωτήσεις που πρέπει να κάνεις για τον Ηλεκτρολόγο Μηχανικό. Δεν μπορούν να γραφτούν στο ΤΕΕ. Γιατί όταν γράφονται στο ΤΕΕ .. 

 

Κος ΒΕΝΙΕΡΗΣ:

 

Με συγχωρείτε, εσείς μπορείτε να περάσετε σήμερα την Σχολή Ηλεκτρολόγων Μηχανικών, μπορείτε να αποφοιτήσετε; Σας διαβεβαιώ εγώ εάν γραφτείτε στο τρίτο εξάμηνο δεν θα περάσετε ποτέ από το τρίτο εξάμηνο.

 

Κος ΕΥΘΥΜΙΑΔΗΣ:

 

Αυτό να μην το λέτε, γιατί έχω κάνει ...

 

Κος ΒΕΝΙΕΡΗΣ:

 

Δεν με ενδιαφέρει τι έχετε κάνει. Έχουν αλλάξει τα προγράμματα σπουδών. Δείχνετε πλήρη άγνοια των προγραμμάτων σπουδών και εγώ οφείλω να σας το πω αυτό.

 

Κος ΕΥΘΥΜΙΑΔΗΣ:

 

Εγώ σας λέω το αποτέλεσμα.

 

Κος ΒΕΝΙΕΡΗΣ:

 

Σας παρακαλώ πολύ, δεν ξέρετε το πρόγραμμα σπουδών και ξέρετε το αποτέλεσμα όσων αφορά δραστηριότητες τις οποίες δραστηριότητες ασκείτε εσείς. Δεν ξέρετε το αποτέλεσμα όσον αφορά δραστηριότητες π.χ. στο σόφτουερ εντζινίεριν. Τα μεγαλύτερα μυαλά αυτή την στιγμή στον κόσμο, δεν είναι τυχαίο, είναι απόφοιτοι των Πολυτεχνείων του Μετσοβίου.

 

Κος ΕΥΘΥΜΙΑΔΗΣ:

 

Με προσβάλετε, κύριε Βενιέρη.

 

Κος ΒΕΝΙΕΡΗΣ:

 

Δεν σας προσβάλω, εσείς μας προσβάλλετε με συγχωρείτε πολύ. Είναι απόφοιτοι του Μετσοβίου και είναι Ηλεκτρολόγοι Μηχανικοί και Μηχανικοί Υπολογιστών και απόφοιτοι της Πολυτεχνικής Πατρών. Σας παρακαλώ πολύ.

 

Κος ΕΥΘΥΜΙΑΔΗΣ:

 

Κύριε Βενιέρη, σας παρακαλώ να ανακαλέσετε.

 

Κος ΒΕΝΙΕΡΗΣ:

 

Εάν δεν ανακαλέσετε εσείς, με συγχωρείτε, δεν ανακαλώ.

 

Κος ΕΥΘΥΜΙΑΔΗΣ:

 

Τι να ανακαλέσω. Να ανακαλέσω ότι δεν γνωρίζουν ...

 

Κος ΒΕΝΙΕΡΗΣ:

 

Όταν λέτε δεν είμαστε άξιοι, δεν είναι άξιοι οι απόφοιτοί μας να περάσουνε τις εξετάσεις του ΤΕΕ, γιατί δεν διερωτάστε πως είναι οι εξετάσεις του ΤΕΕ, γιατί δεν μιλάτε για τις εξετάσεις του ΤΕΕ, τι ρωτάνε στις εξετάσεις. Ρωτάνε πράγματα τα οποία..

 

 

 

(Παρεμβάσεις εκτός μικροφώνου)

 

 

 

Κος ΒΕΝΙΕΡΗΣ:

 

Εγώ δεν είπα ότι έχουν γνώσεις αυτές τις οποίες εννοείτε, μπορεί να μην τις έχουν αυτές, αλλά δεν είναι αυτές σήμερα. Αυτό σας λέω. Γι’ αυτό σας λέω στο τρίτο εξάμηνο όταν σας είπα και προσβληθήκατε εάν δείτε τι μαθήματα έχουν βάλει, τι κάνουν στο τρίτο εξάμηνο από υπολογιστές.

 

Κος ΕΥΘΥΜΙΑΔΗΣ:

 

Να είστε βέβαιος ότι πολλοί συνάδελφοι που είμαστε έξω στην πιάτσα είμαστε απολύτως ενημερωμένοι σε όλη την εξέλιξη της τεχνολογίας, να είστε βέβαιος γι’ αυτό. Όχι όλοι, αλλά εγώ ανήκω σε αυτούς.

 

Κος ΣΑΦΑΚΑΣ:

 

Μια στιγμή εδώ πρέπει να παρέμβω. Εάν έχετε την καλοσύνη ακούστε και την δική μου άποψη. Ο κύριος Ευθυμιάδης αναφέρεται σε ένα πρόβλημα που είναι όχι απλώς σύμπτωμα, είναι σύνδρομο μεγάλης ποσοστιαίας σημασίας.

 

Στην πράξη σήμερα έχουμε ανθρώπους που τελειώνουν τα τμήματά μας των Ηλεκτρολόγων Μηχανικών και Υπολογιστών, οι οποίοι έχουν ειδικευτεί στις τηλεπικοινωνίες. Μόλις πάνε να ασκήσουν το επάγγελμα, παραδείγματα τέτοια, όχι δεν το λέω υποθετικά, ένας αριθμός από αυτούς ασχολείται με θερμικά και ψυκτικά κυκλώματα και βιομηχανικούς αυτοματισμούς. Κάτι που ανήκει στον Μηχανολόγο Μηχανικό, διότι αυτό είναι ένα επάγγελμα προσοδοφόρο, υπάρχει πρόκληση και δεν έχει διδαχτεί τίποτα.

 

Εδώ είναι το πρόβλημα για όλους μας. Δεν είναι ότι διαφωνούμε σε κάτι σ’ αυτό. Δηλαδή το πρόβλημα είναι τι άδεια ασκήσεως επαγγέλματος δίνει το Τεχνικό Επιμελητήριο, υπάρχει σοβαρό θέμα και απόλυτα σωστός ο κύριος Ευθυμιάδης.

 

Κος ΒΕΝΙΕΡΗΣ:

 

Κύριε Σαφάκα, με συγχωρείτε σας διακόπτω. Αυτό δεν σημαίνει ότι δεν είναι καλός Ηλεκτρολόγος Μηχανικός επειδή δεν ξέρει κλιματισμό.

 

Κος ΕΥΘΥΜΙΑΔΗΣ:

 

Μα δεν είπα εγώ αυτό. Είναι θαυμάσιοι, δεν σας έκρινα.

 

Κος ΣΑΦΑΚΑΣ:

 

Όχι, όχι, δεν είπε καθόλου αυτό.

 

Κος ΒΕΝΙΕΡΗΣ:

 

Εάν ο Μηχανολόγος πάρει σήμερα τα δικαιώματα του Ηλεκτρολόγου και πάει σε μία εταιρεία Πληροφορικής ή ξέρω εγώ δικτύων ή του πει ξέρω εγώ βάλε μία οπτική ίνα εδώ να πάει απέναντι και δεν ξέρει, δεν θα πω είναι κακός μηχανολόγος. Δεν το έχει διδαχθεί.

 

Κος ΣΑΦΑΚΑΣ:

 

Σωστό, δεν λέει αυτό κανείς. Όχι, όχι, δεν λέει αυτό. Είναι δηλαδή στο τέλος πάμε είναι η κάποια εξειδίκευση είναι απαραίτητη. Είναι τόσο πλατύ το αντικείμενο τώρα των Μηχανολόγων, των Ηλεκτρολόγων και των Μηχανικών Πληροφορικής και Υπολογιστών που δεν μπορούμε να εμπιστευτούμε στα χέρια αυτό το αντικείμενο κάποιου μόνον μηχανικού, είτε μηχανολόγος είναι, είτε ηλεκτρολόγος, είτε ηλεκτρολόγος και υπολογιστών. Άρα πρέπει να γίνει ένας διαχωρισμός, είναι αναγκαίο για την κατοχύρωση του δημόσιου οφέλους που είναι και σήμερα..

 

Κος ....................:

 

(Παρέμβαση εκτός μικροφώνου).

 

Τα επιχειρήματα που μπήκανε ... δηλαδή ίσως θα πρέπει σε ένα ευρύτερο πλαίσιο να επανασυνδέσουμε τις δύο σχολές Μηχανολόγων και Ηλεκτρολόγων στην βάση και της οριζόντιας χρησιμοποίησης της Πληροφορικής και των μοντέρνων εργαλείων και από κει και πέρα να έχουμε κύκλο σπουδών Μηχανολόγου, κύκλο σπουδών Ενεργειακού, κύκλο σπουδών Τηλεπικοινωνιακού.

 

Τα επιχειρήματά σας εκεί με οδηγούν εμένα που άκουσα αυτή την συζήτηση σήμερα. Εκεί εγώ καταλήγω και μπορώ να πω και για λόγους ρομαντικούς και γιατί θυμάμαι τα νιάτα μου, γιατί τελείωσα πριν από 42 χρόνια ακριβώς, θα μου άρεσε εμένα αυτή η ιδέα και διότι έχω δουλέψει έτσι όπως έχω δουλέψει και έχω ασχοληθεί ...

 

Κος ΣΑΦΑΚΑΣ:

 

Να συμπληρώσω κάτι πάνω σ’ αυτό. Διάλογο κάνουμε τώρα και καταγράφονται ορισμένες απόψεις. Μείνετε όλοι στο διάλογο αυτή την στιγμή, γιατί πιάσαμε ένα πολύ κρίσιμο θέμα. Είναι κρίμα που δεν είναι μεγάλο το ακροατήριό μας εδώ πέρα.

 

Ό,τι αφορά τους Ηλεκτρολόγους Μηχανικούς φρονώ ότι πρέπει τα πράγματα να εξελιχθούν ως εξής. Να αφήσουμε ένα τμήμα που να έχει τον τίτλο Ηλεκτρολόγων Μηχανικών και Τεχνολογίας Υπολογιστών, τα τέσσερα πρώτα εξάμηνα να είναι κοινά για όλους και μετά να αρχίζει η εξειδίκευση. Δηλαδή μπορεί να βγούνε δύο τύποι μηχανικών. Ένας να διδαχθεί το 70% ενεργειακών θεμάτων και το 30% να είναι Πληροφορικής. Η άλλη κατεύθυνση να είναι το ανάποδο.

 

Έτσι στην πράξη ανάλογα με τις ανάγκες π.χ. αμιγώς στις τηλεπικοινωνίες, θα ασχοληθεί, θα έχει το δικαίωμα να ασχοληθεί αυτός ο οποίος βάσει του διπλώματός του κατά 70% περίπου, είναι περίπου τα ποσοστά αυτά που λέω τώρα, έχει ασχοληθεί με θέματα Τηλεπικοινωνιακής κατεύθυνσης, Ηλεκτρονικών Υπολογιστών και Δικτύων και Ηλεκτρονικής. Ενώ στα θέματα της ΔΕΗ και της βιομηχανικής υποστήριξης σχεδιασμού βιομηχανικών συστημάτων και επιτήρησης να είναι προτιμητέος αυτός ο οποίος είχε 30% Πληροφορική και Ηλεκτρονική και το 70% ενεργειακά θέματα, όπου, προσοχή παρακαλώ, να συμβάλω κάτι στον προβληματισμό του κυρίου Ευθυμιάδη, αυτός ο άνθρωπος που θα έχει πάρει αυτή την κατεύθυνση οφείλει να ακούσει τουλάχιστον ένα εξάμηνο Θερμοδυναμική, ένα εξάμηνο Αντοχή των Υλικών, και ένα εξάμηνο Ρευστομηχανική. Από τα εξήντα πέντε εξάμηνα αυτά καλώς διδαγμένα θα τον βοηθήσουνε να αντιμετωπίσει αυτές τις περιπτώσεις που ο κύριος Ευθυμιάδης ορθώς επισήμανε. Διότι στην πράξη χρειάζεσαι και ειδικότητα που να αντιμετωπίσει από κοινού αυτά τα πράγματα.

 

Πρέπει επίσης να επισημάνω και τούτο. Οι Μηχανολόγοι διεθνώς τώρα ξανοίγονται σε μία άλλη ειδικότητα, Μεγκατρόνικ, Μηχατρονική. Δηλαδή ο Μηχανολόγος Μηχανικός να βλέπει και τα ηλεκτρονικά και τους υπολογιστές και να γίνει μία νέα ειδικότητα που να καλύπτει αυτές τις ανάγκες.

 

Εγώ θεωρώ ότι αυτό στα πλαίσια του εκσυγχρονισμού πρέπει να συμβούν, αλλά εδώ όμως έχουμε σήμερα ένα πρόβλημα. Οι Ηλεκτρολόγοι Μηχανικοί έχουν μία ειδικότητα τόσο πλατιά, επιπλέον στο Τεχνικό Επιμελητήριο παίρνουν και όλα τα επαγγέλματα του Μηχανολόγου Μηχανικού για τα οποία δεν έχουν μα καμία σχέση, μηδενική σχέση από πλευράς σπουδών.

 

Κος ....................:

 

Το ίδιο ισχύει και για τους Μηχανολόγους.

 

Κος ΣΑΦΑΚΑΣ:

 

Το ίδιο και για τους μηχανολόγους.

 

Επομένως συμπέρασμα. Έχουμε δύο θέματα διαφορετικά να τακτοποιήσουμε. Ένα είναι οι σπουδές με τις κατευθύνσεις μέσα στο πανεπιστήμιο.

 

Σχόλιο. Οι φοιτητές μας κατά πλειοψηφία θα αντιδράσουν έναντι αυτού του πράγματος. Κατά την άποψή μου, αδίκως. Αδικούν το επάγγελμά τους και το μέλλον τους.

 

Κος ....................:

 

Εάν εμείς αυτό το πιστεύουμε, πρέπει να το καταγράψουμε.

 

Κος ΣΑΦΑΚΑΣ:

 

Πρέπει αν το επιχειρήσουμε. Δεύτερον. Το Τεχνικό Επιμελητήριο πρέπει να ακούσει αυτά τα θέματα σε συνεργασία με τα τμήματα των Πολυτεχνικών Σχολών, να συνεργαστεί στενά, να εξειδικεύσει την συζήτηση που κάνουμε σήμερα, σαν αρχική συζήτηση μόνο είναι αυτά που λέμε σήμερα εγώ θεωρώ, και να καταλήξει ότι τα επαγγελματικά δικαιώματα για να είναι πραγματικά κατοχυρωμένα, στην ουσία, όχι στους τύπους, πρέπει να είναι διαφορετικά απ’ ότι είναι σήμερα.

 

Φαντάζομαι μία τέτοια ρύθμιση, που δεν είναι καμία σπουδαία καινοτομία, είναι εξωρθολογισμός των πραγμάτων τόσο στην διδασκαλία στα πανεπιστήμια προγράμματα σπουδών, όσο και στην άδεια ασκήσεως επαγγέλματος. Θα οδηγούσαμε τα πράγματα σε πολύ καλύτερο μέλλον.

 

Κος ....................:

 

Εγώ να συμφωνήσω με τις εξής τροποποιήσεις. Για το ακαδημαϊκό μέρος νομίζω ότι είμαστε όλοι σύμφωνοι ότι η προοπτική θα ήταν να έχουμε κάποιον κορμό με την διάχυση της Ηλεκτρονικής ο οποίος να περιλαμβάνει, μην ξεχνάτε ότι στην εποχή την δική μου με τους Πολιτικούς Μηχανικούς είχαμε κοινά τα δύο πρώτα χρόνια. Έτσι ήμασταν εμείς τότε. Θα πρέπει λοιπόν ο κορμός να περιλαμβάνει Μηχανολόγους, Ηλεκτρολόγους και Πληροφοριακούς και από κει και πέρα να έχουμε τις διάφορες εξειδικεύσεις.

 

Τώρα η λέξη κλειδί είναι αυτή που χρησιμοποίησες, «να επιλέξει». Εγώ δεν πιστεύω σε υποχρεωτική παροχή και συγκεκριμένη επαγγελματικών δικαιωμάτων. Και νομίζω ότι συμφωνεί και ο κύριος Βενιέρης σ’ αυτό. Εξειδικευμένοι κατά το σόφτγουερ έχει δικαίωμα να κάνει τούτος και άλλος. Όμως θα πρέπει η πολιτεία με την πίεση του ακαδημαϊκού χώρου και του ΤΕΕ να ξεκαθαρίσει το θέμα των επαγγελματικών δικαιωμάτων. Αυτή η κατάσταση που υπάρχει σήμερα κατά την γνώμη είναι απαράδεκτη.

 

Και τι εννοώ. Εννοώ ότι για την φάση αυτή ας πούμε μέχρι το 2015 κατά την αντίληψή μου θα πρέπει να μείνει σε αυτή την δυνατότητα παροχής επαγγελματικών υπηρεσιών, η οποία ρυθμίζεται από νέο πλαίσιο όπως είναι ο 6422, με εκσυγχρονισμό όμως, όχι έτσι όπως είναι το πράγμα. Δηλαδή εννοώ ότι θα μπορούσε εάν βοηθούμενοι από το ακαδημαϊκό σχήμα του κορμού με το ευρύ φάσμα και την διάχυση της πληροφορικής, να δώσει επαγγελματικά δικαιώματα και να αφήσει εις τον τρίτο, δεν θέλω να χρησιμοποιήσω την λέξη «αγορά» δεν μου αρέσει, να επιλέξει εκείνον που νομίζει, αλλά να έχει δικαίωμα. Και η ευελιξία η απαραίτητη θα εξασφαλίζεται στην αγορά εργασίας, αλλά και η δυνατότητα. Ο καθένας θα αναπτύξει το ταλέντο του εκεί που του πάει και εκεί που υπάρχει και η δυνατότητα. Την απόλυτη εξειδίκευση αυτή την στιγμή δεν μπορεί να την αντέξει η Ελλάδα. Εδώ καταστρέφεται η βιομηχανία. Ο δευτερογενής τομέας έχει σχεδόν διαλυθεί. Δεν ξέρουμε ...

 

Κος ΒΕΝΙΕΡΗΣ:

 

Μια παρατήρηση είναι η εξής για να είμαστε ρεαλιστές. Το Τεχνικό Επιμελητήριο σήμερα και τα επαγγελματικά δικαιώματα αυτά που είναι θεσμοθετημένα από το κράτος και τα λοιπά, δεν αντανακλούν την πραγματικότητα, ούτε την αγορά εργασίας, αλλά πολύ περισσότερο δεν αντανακλούν το τι γίνεται μέσα στα Πολυτεχνεία.

 

Στην αντίληψη και των καθηγητών στα Πολυτεχνεία, αλλά κυρίως των σπουδαστών όταν λένε Τεχνικό Επιμελητήριο θεωρούν ότι είναι κάτι το οποίο είναι πολύ οπισθοδρομικό, έχει πάθει αγκύλωση, δεν καταλαβαίνει τι γίνεται. Αυτό είναι. Εάν λοιπόν πρέπει να γίνει κάποιος εκσυγχρονισμός θα είναι από εκείνη την πλευρά προς εδώ. Αρχικά, κοιτάξτε, ξεκινάει αυτός που είναι πιο πίσω. Αυτός ξεκινάει.

 

Κος ....................:

 

Σ’ αυτό έχει δίκιο. Από πλευράς θεσμών το ΤΕΕ είναι πιο πίσω. Από πλευράς ..

 

Κα ..................:

 

Εξελίξεων, είναι το ΤΕΕ πίσω; Εγώ δεν το πιστεύω.

 

Κος ....................:

 

Σοβαρολογείς, Κώστα.

 

Κος ....................:

 

Θεσμών, ναι βεβαίως.

 

Κος ....................:

 

Οι επαγγελματίες οι μηχανικοί στο Τεχνικό Επιμελητήριο η στάθμη η δικιά σου.

 

Κος ....................:

 

Δεν είναι η στάθμη η δικιά μου. Να σκεφθείς τι δυνατότητες έχει σήμερα να κάνεις μία, πάρε τις επιστημονικές επιτροπές ειδικότητος, είναι οι Πολιτικοί Μηχανικοί όλοι μαζί, είναι οι Μηχανολόγοι χωριστά, οι Ηλεκτρολόγοι χωριστά, οι Ηλεκτρονικοί χωριστά. Απαράδεκτο. Δεν αναρωτήθηκε κανείς γιατί οι σπουδαστές έχουν απαξιωμένη εικόνα για το ΤΕΕ, κάποιος λόγος θα υπάρχει.

 

Κος ....................:

 

Αφού θέλουν να γραφτούν να πάρουν τα δικαιώματα, πως έχουν απαξιωμένη εικόνα. Εγώ δεν συμφωνώ με αυτό που λέτε και οι δύο.

 

Κος ....................:

 

Όχι, ότι έχουν απαξιωμένη εικόνα είναι βέβαιο.

 

Κος ....................:

 

Μπορεί να έχουν, αλλά θέλουν να γραφτούν να πάρουν τα δικαιώματα.

 

Κος ....................:

 

Εντάξει γράφονται για να πάρουν τα δικαιώματα, αλλά δεν έρχονται να ψηφίσουν. Νομίζουν ότι το ΤΕΕ δεν μπορεί να τους προσφέρει τίποτε, το θεωρούν ένα αναγκαίο κακό. Πάμε γραφόμαστε κάπου για να κάνουμε μία δουλειά. Αυτό είναι όλο, κατάλαβες; Αυτό είναι το δράμα.

 

Κος ....................:

 

Ναι αλλά εάν τα χάσουν τα δικαιώματα θα διαμαρτυρηθούν. Θα κάνουν επανάσταση όχι θα διαμαρτυρηθούν, θα πετάνε αυγά.

 

Κος ΣΑΦΑΚΑΣ:

 

Το ζητούμενο είναι τι μπορούμε να κάνουμε. Πρώτα να διαπιστώσουμε εάν υπάρχουν προβλήματα. Διαπιστώνουμε σήμερα ότι υφίστανται προβλήματα, θέλουν την λύση τους, και από δω και πέρα σκεπτόμαστε ποια βήματα για τις λύσεις πρέπει να ακολουθήσουμε.

 

Κος ....................:

 

Εντάξει, εάν υποτεθεί ότι είμαστε τόσο να τα βρούμε. Εγώ θα έλεγα το εξής. Το ΤΕΕ πρέπει να βελτιώσει την εικόνα του, αλλά την βασική συμβουλή στους σπουδαστές πρέπει να την δώσετε εσείς. Το ΤΕΕ πρέπει να βελτιώσει την εικόνα του με πράξεις, με δράσεις προς τους μελλοντικούς μηχανικούς. Αλλά την βασική συμβουλή στους σπουδαστές πρέπει να την δώσετε εσείς.

 

Κος ΣΑΦΑΚΑΣ:

 

Αρκεί εδώ να υπάρχει σαφές ερέθισμα, σαφής αντίδραση ας πούμε αντίδραση του Τεχνικού Επιμελητηρίου ως προς αυτό το θέμα προς τα πανεπιστήμια. Να σας πω κάτι, το ΤΕΕ και οι Σύλλογοι οι κλαδικοί πρέπει να δούνε κάποια ώρα τι προγράμματα έχουμε. Και αυτοί γνωρίζουν τις ανάγκες στην πράξη, δεν γνωρίζουμε εμείς. 

 

Συγνώμη, έρχεται ένας συνάδελφος, τον έχουμε εμείς καθηγητή επίκουρο αναπληρωτή εξειδικευμένο, πήγε στο Πρίνστον, έμαθε αυτά τα πράγματα γυρίζει και νομίζει ότι ο κόσμος είναι αυτός που έμαθε αυτός. Δεν γνωρίζει ακριβώς το τι πρέπει να κάνει ο Έλληνας Μηχανικός.

 

Κος ....................:

 

Στην καλύτερη περίπτωση. Γιατί υπάρχει και η άλλη περίπτωση να έχει καθηγητοποιηθεί για της δημοσιοϋπαλληλικής οδού του ΕΜΠ, που είναι η άλλη άποψη η μειοψηφία των Διδακτορικών.

 

Κος ΣΑΦΑΚΑΣ:

 

Υπάρχει, θα διαμορφωθεί στο μέλλον, αλλά από κει όμως πηγάζει. Δεν μπορεί να ξέρει αυτός ο συνάδελφος τι ακριβώς προφίλ πρέπει να έχει ο απόφοιτος μηχανικός μας και ποιο είναι το αναγκαίο πρόγραμμα σπουδών που πρέπει να του δώσουμε εμείς. Πιστεύει ότι ο κόσμος είναι όπως τον αντιλήφθηκε αυτός, ότι πρέπει όλα Πληροφορική να γίνονται σήμερα ή όλα να είναι Μηχανολογία ή όλα να είναι Ηλεκτρική Ενέργεια. Αυτό είναι λάθος.

 

Κος ....................:

 

Κύριε Σαφάκα, εμείς και σαν παράταξη η Ανεξάρτητη Συνεργασία Μηχανολόγων, αλλά και σαν Σύλλογος Μηχανολόγων έχουμε αρχίσει  και συζητάμε σοβαρή αναβάθμιση των εξετάσεων του ΤΕΕ.

 

Κος ....................:

 

Με συγχωρείς, υπάρχουν προτάσεις στο ΤΕΕ, το ίδιο η Διοικούσα.

 

Κος ....................:

 

Δηλαδή σε δύο τρία χρόνια η ίδια η Διοικούσα σε δύο χρόνια θα γίνουν γραπτές. Πρέπει σιγά - σιγά να οδηγηθούμε στο να περνάμε αυτές τις εξετάσεις, να ξέρουν οι συνάδελφοι... Και πρέπει να βοηθήσετε να φτιάξουμε μαζί την ύλη. Δηλαδή εάν κάτι πρέπει να συνεργαστούμε, να φτιάξουμε την ύλη της εξέτασης.

 

Κος ΒΕΝΙΕΡΗΣ:

 

Να σας κάνω μία ερώτηση. Υπάρχει αυτό το έντυπο του Πανελληνίου Συλλόγου τέλος πάντων Μηχανολόγων Ηλεκτρολόγων και τα λοιπά, αυτό το έντυπο, το περιοδικό, που έχει και κάποιες τεχνικές μελέτες. Το ποσοστό των μελετών για τηλεπικοινωνίες είναι της τάξης του 5%.

 

Προσέξτε. Στις δικές μας τις σχολές σε όλη την Ελλάδα αυτοί οι οποίοι πάνε στην Ενέργεια είναι το 10% με 15%. Οι υπόλοιποι είναι Τηλεποικοινωνίες, ο κύριος όγκος πλέον, και Πληροφορική. Αυτό το περιοδικό τι αντιπροσωπεύει; Να σας πω τι το κάνουνε, που καταλήγει. Δεν το ανοίγουνε καν, με το πλαστικό με το σελοφάν το πετάνε. Να διαβάσει τι;

 

Κα ..................:

 

(Παρέμβαση εκτός μικροφώνου).

 

Κος ΒΕΝΙΕΡΗΣ:

 

Αυτό είναι ακόμα χειρότερο. Διότι σημαίνει ότι το 90%, 95% και ένα 50% από το 10% δεν ενδιαφέρεται. Αυτό είναι ακόμα χειρότερο. Αυτή είναι η απαξίωση.

 

Κα ..................:

 

Γιατί είναι ακόμα χειρότερο, δεν το καταλαβαίνω, δηλαδή εκφράζει το έντυπο; Αυτό θέλετε να πείτε;

 

Κος ΒΕΝΙΕΡΗΣ:

 

Εγώ σας μιλάω τεχνικά, δεν μιλάω πολιτικά. Σας μιλάω λοιπόν τεχνικά ότι αυτό το έντυπο δεν εκφράζει έναν χώρο που λέγεται σήμερα Ηλεκτρολόγοι Μηχανικοί και Μηχανικοί Υπολογιστών.

 

Κος ....................:

 

Κύριε Βενιέρη και κύριε Σαφάκα, να ρωτήσω κάτι; Αυτό το είχαμε επισημάνει, οι επιτροπές αξιολογήσεως, δύο φορές έχω συμμετάσχει, κυρίως στον τομέα ... Πάτρα, Αθήνα και τα λοιπά. Έχετε ποτέ σκεφθεί να παρακολουθήσετε τους σπουδαστές σας τελειώνοντας με γραπτά ερωτηματολόγια, για να δείτε τι, για να μπορέσετε να δουλέψετε και τα προγράμματά σας, γιατί μιλήσαμε όλοι για τον εξωρθολογισμό, την τροποποίηση των προγραμμάτων. Έχετε στοιχεία γι’ αυτό, το έχετε κάνει ποτέ; Γιατί αυτά είναι πράγματι στοιχεία που μπορούν να βοηθήσουν και εσάς και το επάγγελμα.

 

Κος ΣΑΦΑΚΑΣ:

 

Σας είπα αυτό έγινε δύο φορές, μία στην Ξάνθη συστηματικά, επιστημονική μεθοδολογία εφαρμόστηκε, και τελευταία στην .. μέσω του προγράμματος ΕΠΕΕΚ γιατί στοιχίζει χρήματα. Το έχουμε σκεφθεί, αλλά δεν έχουμε εφαρμόσει σχεδόν τίποτα απ’ αυτά τα πράγματα. Πέρα από αυτές τις δύο περιπτώσεις που γνωρίζω εδώ πέρα συγκεκριμένα.

 

Κος ....................:

 

Εγώ πιστεύω ότι αυτό πρέπει να συστηματοποιηθεί, να γίνει η μελέτη του κορμού των ερωτήσεων και τα λοιπά και από κει και πέρα με ένα ελάχιστο κόστος, με μία ελαχιστοποίηση του κόστους να εφαρμόζεται διαχρονικά, αλλιώς δεν γίνεται, δεν υπάρχει. Το να γίνει μελέτη μία φορά και να καταλήξει σε κάποια συμπεράσματα στιγμιαία δεν λέει τίποτα.

 

Κος ΣΑΦΑΚΑΣ:

 

Εδώ θα πρότεινα εγώ να γίνει συνεργασία, συγκεκριμένη συνεργασία με αρχές, με πρόγραμμα, μεταξύ Πανεπιστημίου και Τεχνικού Επιμελητηρίου. Το Τεχνικό Επιμελητήριο έχει και τους πόρους που μπορούσε να το χρηματοδοτήσει αυτό το πράγμα. Υπάρχει ενδιαφέρον. Και ο Πανελλήνιος Σύλλογος βεβαίως.

 

Κος ....................:

 

Και θα μπορούσε να χρηματοδοτηθεί και από τα κονδύλια του Γ’ ΓΠΣ.

 

 

 

(Διάλογος εκτός μικροφώνου)

 

 

 

Κα ..................:

 

Και από την άλλη μεριά, κύριε Αλεξόπουλε, υπάρχει η αγορά εργασίας.

 

Κος ΣΑΦΑΚΑΣ:

 

Έτσι κλείνοντας την σημερινή μας Συνεδρίαση πρέπει να πούμε νομίζω δυο λόγια εν είδει συμπεράσματος.

 

Πρώτο συμπέρασμα. Ότι είναι αναγκαίος ένας σοβαρός εκ βάθρων και πλατύς διάλογος για τα θέματα σήμερα εδώ του Ηλεκτρολόγου Μηχανικού, της παιδείας του Ηλεκτρολόγου Μηχανικού και των επαγγελματικών του δικαιωμάτων και της άσκησης του επαγγέλματος. Επαγγελματικά δικαιώματα και του τρόπου άσκησης των δικαιωμάτων αυτών.

 

Δεύτερο συμπέρασμα. Άρχισε μία πολύ σοβαρή συζήτηση σήμερα, όχι απλώς να την λέμε με συμβατικούς τρόπους σοβαρή, ουσιαστικά σοβαρή συζήτηση, η οποία είναι αναγκαία και πρέπει να πάρει πανελλήνιες διαστάσεις. Συζήτηση μεταξύ των τμημάτων Ηλεκτρολόγων Μηχανικών των τεσσάρων τμημάτων που υπάρχουν στην Ελλάδα και του 5ου που είναι στα Χανιά και είναι Ηλεκτρονικών Υπολογιστών και Πληροφορικής, και των πέντε αυτών τμημάτων, στα πανεπιστήμια αυτά έχουμε που δίνονται διπλώματα μηχανικών σήμερα, είναι και κάτι ...

 

(...) να στηρίξουν αυτή την επιστήμη και την άσκηση επαγγέλματος στο χώρο του Ηλεκτρολόγου Μηχανικού συν Υπολογιστές και Πληροφορική. Είναι αναγκαίος ένας τέτοιος διάλογος να συνεχιστεί. Σήμερα βάλαμε τις βάσεις. Επισημάναμε μερικά προβλήματα.

 

Τρίτον. Σήμερα διαπιστώσαμε ότι είναι ανάγκη να τροποποιηθούν τα προγράμματα σπουδών. Αυτή την διαπίστωση όμως θα πρέπει να την υποστηρίξουμε με την συμμετοχή πολλών άλλων συναδέλφων προερχόμενοι από τα πανεπιστήμια και από την άσκηση του επαγγέλματος, από τον Πανελλήνιο, και να την συστηματοποιήσουμε μέχρι να πάρουμε οριστικές αποφάσεις, γιατί είναι σημαντικές αποφάσεις. Γιατί εδώ πέρα είπαμε στο σημερινό μας θέμα είναι Παιδεία, άσκηση επαγγέλματος Ηλεκτρολόγου Μηχανικού και δημόσιο όφελος. Εκεί είναι το δημόσιο όφελος και όχι το ατομικό όφελος. Δεν είναι τα ατομικό όφελος τα ενδιαφέροντα του εκάστοτε επιστήμονα που εξειδικεύτηκε και αρέσκεται εκεί να λέει ότι είναι το καλύτερο που υπάρχει στον κόσμο, άρα αυτό πρέπει να υποστηριχθεί με πόρους, με αναγνώριση, με θεσμούς. Δεν είναι αυτό. Το δημόσιο συμφέρον. Αλλά πως θα διαπιστώσουμε ποιο είναι το δημόσιο συμφέρον. Για να διαπιστωθεί αυτό πρέπει να καθίσουμε να συζητήσουμε όλοι μαζί και να συνθέσουμε απόψεις.

 

Κος ....................:

 

Το λένε και οι νόμοι. Οι νόμοι του ελληνικού κράτους το λένε. Πρέπει να τους υπηρετούμε τους νόμους. 

 

Κος ΣΑΦΑΚΑΣ:

 

Ναι βεβαίως, βεβαίως. Αλλά επειδή υπάρχει όμως η σκέψη ότι οι νόμοι αυτοί χρήζουν εκσυγχρονισμού, θα πρέπει να γίνουν αυτά που είπα προηγουμένως νομίζω για να εκσυγχρονίσουμε τους νόμους.

 

Κος ....................:

 

Και για να τους εφαρμόζουμε, όχι μόνο ..

 

Κος ΣΑΦΑΚΑΣ:

 

Και βεβαίως μετά να εξασφαλίσουμε την εφαρμογή αυτών των νόμων για δημόσιο όφελος.

 

Εγώ κλείνω αυτή την συζήτηση εδώ πέρα. Σας ευχαριστώ όλους για την πολύ ωραία συζήτηση, την γόνιμη συζήτηση υποθέτω. Ελπίζω να καταγραφούν έτσι ..

 

Κα ..................:

 

Συμβάλατε και εσείς, κύριε Σαφάκα, πολύ ωραία στην συζήτηση.

 

Κος ΣΑΦΑΚΑΣ:

 

Ευχαριστώ πολύ για το σχόλιό σας.

 

Κος ....................:

 

Σας ευχαριστούμε διότι πράγματι και τα συμπεράσματά σου και η βοήθειά σου και με τις τοποθετήσεις και με τον συντονισμό ήταν πολύ μεγάλη.

 

Κος ΣΑΦΑΚΑΣ:

 

Καλό απόγευμα.

 

 

 

 

 

 

 

ΛΗΞΗ ΣΥΝΕΔΡΙΑΣ