TEXNIKO ΕΠΙΜΕΛΗΤΗΡΙΟ ΕΛΛΑΔΑΣ

 

(ΤΕΕ)

 

 

 

 

 

 

 

ΠΡΑΚΤΙΚΑ

 

 

 

ΣΥΖΗΤΗΣΗΣ ΣΤΡΟΓΓΥΛΗΣ ΤΡΑΠΕΖΗΣ

 

"ΝΑΥΠΗΓΩΝ ΜΗΧΑΝΟΛΟΓΩΝ

 

ΜΗΧΑΝΙΚΩΝ"

 

 

 

 

 

 

 

ΤΡΙΤΗ 24 ΙΟΥΝΙΟΥ 2003

 

 

 

(ΩΡΑ ΕΝΑΡΞΗΣ 17:00΄)

 

 

 

 

ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ ΕΡΓΑΣΙΩΝ

09:00-12:00      Αμφιθέατρο Πολυμέσων Βιβλιοθήκης ΕΜΠ.

 

                        Πολυτεχνειούπολη Ζωγράφου

 

 

 

Συντονιστής:    Γ.Τζαμπίρας, Καθηγητής ΕΜΠ., Πρόεδρος της Σχολής Ναυπηγών Μηχανολόγων Μηχανικών ΕΜΠ.

 

 

 

09:00-10:20      Εισηγήσεις

 

 

 

Προεδρείο:       Α.Κοτζαμπασάκης, Β΄ Αντιπρόεδρος ΔΕ/ΤΕΕ

 

                        Κ.Σταματάκης, Πρόεδρος ΣΝΜΕ

 

Γ.Τζαμπίρας, Καθηγητής ΕΜΠ., Πρόεδρος Σχολής ΝΜΜ ΕΜΠ.

 

 

 

ΘΕΜΑ:             "Η Παιδεία και η Άσκηση του Επαγγέλματος του Μηχανικού προς το Δημόσιο Όφελος"

 

 

 

                        Β.Παπάζογλου, Καθηγητής ΕΜΠ., Μέλος Μ.Ε. Παιδείας ΤΕΕ

 

Γ.Τζαμπίρας, Καθηγητής ΕΜΠ., Πρόεδρος Σχολής Ναυτικών Μηχανολόγων Μηχανικών ΕΜΠ.

 

Γρ.Γρηγορόπουλος, Αν. Καθηγητής ΕΜΠ., Μέλος ΕΕΕ ΝΜΜ/ΤΕΕ

 

Θ.Λουκάκης, Καθηγητής ΕΜΠ., ΜΕ Έρευνας – Τεχνολογίας ΤΕΕ

 

Κ.Σταματάκης, ΝΜΜ, Πρόεδρος ΠΣΝΜ

 

Ν.Θεοδωρόπουλος, Πρώην Πρόεδρος ΠΣΝΜ

 

Α.Ματθαίου, ΝΜΜ Εμπειρογνώμονας

 

Η.Λοΐζος, ΝΜΜ Νορβηγικός Νηογνώμονας

 

Κα Πασπαλιάρη, Υπεύθυνη του Γραφείου Εξυπηρέτησης Φοιτητών και Αποφοίτων

 

 

 

10:20-11:00      Παρεμβάσεις

 

 

 

Προεδρείο:       Σ.Μαυράκος, Καθηγητής ΕΜΠ., Αν. Πρόεδρος Σχολής ΝΜΜ ΕΜΠ.

 

                        Β.Μπάρκα, Μέλος ΕΕΕ ΝΜΜ/ΤΕΕ

 

Κ.Περδικάρης, Μέλος ΕΕΕ ΝΜΜ/ΤΕΕ

 

Σ.Φωκάς, Αντιπρόεδρος ΣΝΜΕ

 

 

 

ΘΕΜΑ:             "Η Άσκηση του Επαγγέλματος του Ναυπηγού Μηχανολόγου Μηχανικού: Προοπτικές και Προκλήσεις"

 

11:10-12:00      Γενική Συζήτηση – Συμπεράσματα

 

 

 

Προεδρείο:       Θ.Λουκάκης, Καθηγητής ΕΜΠ., Μέλος ΜΕ Έρευνας – Τεχνολογίας ΤΕΕ

 

                        Σ.Μελάς, Μέλος ΕΕΕ ΝΜΜ/ΤΕΕ

 

Β.Παπάζογλου, Καθηγητής ΕΜΠ., Μέλος ΕΕΕ ΝΜΜ/ΤΕΕ – ΜΕ Παιδείας ΤΕΕ

 

Σ.Φωκάς, Γενικός Γραμματέας ΣΝΜΕ 

 

 

 

Rapporteur:     Β.Παπάζογλου, Καθηγητής ΕΜΠ., Μέλος ΜΕ Παιδείας ΤΕΕ

 

ΘΕΜΑΤΑ:

 

"Η Παιδεία και η Άσκηση του Επαγγέλματος

 

του Μηχανικού προς το Δημόσιο Όφελος"

 

 

 

"Η Άσκηση του Επαγγέλματος του

 

Ναυπηγού Μηχανολόγου Μηχανικού:

 

Προοπτικές και Προκλήσεις"

 

 

 

ΣΥΝΤΟΝΙΣΤΗΣ:

 

Καλημέρα σας, οι εισηγητές είναι όλοι παρόντες, ουσιαστικά πρόκειται για μία προκριματική φάση θα έλεγα για τη Σχολή Ναυπηγών Μηχανολόγων στην οποία σκεπτόμαστε από φέτος να αλλάξουμε ριζικά πάλι το πρόγραμμα σπουδών, προς όφελος φυσικά των φοιτητών μας και του επαγγέλματος.

 

Κι έτσι θα είναι χρήσιμο να ανταλλάξουμε τις πρώτες απόψεις μας οι άνθρωποι της πιάτσας με τους ανθρώπους εδώ του πανεπιστημίου, ούτως ώστε το αποτέλεσμα μετά από μερικούς μήνες να είναι πραγματικά ωφέλιμο για τη σχολή και τους αποφοίτους μας.

 

Επομένως την βλέπω σαν πρόκριμα τη σημερινή συνάντηση, όπου θα μαζέψουμε όλοι υλικό ένθεν και ένθεν και τη συνέχεια κατά το μήνα Οκτώβριο όπως υπολογίζουμε θα οργανώσουμε μια Ημερίδα ως Σχολή στον Πειραιά υπό την Προεδρεία του νέου Προέδρου της Σχολής του κυρίου Παπάζογλου όπου εκεί θα συνοψίσουμε τα συμπεράσματά μας για το τι μέλλει γενέσθαι σχετικά με το πρόγραμμα της Σχολής μας.

 

Εμείς έχουμε κάνει αρκετή προεργασία μέσω μιας ειδικής Επιτροπής όπως θα σας αναφέρω στη συνέχεια, έχουμε τα συμπεράσματά μας. Αλλά δυστυχώς αυτά είναι συμπεράσματα του χώρου μας, θα θέλαμε πάρα πολύ να έχουμε την πληροφόρηση από τον έξω κόσμο, τον κόσμο των επαγγελματιών, ούτως ώστε να επιτύχουμε το καλύτερο δυνατόν για τη Σχολή μας.

 

Μια και είμαστε όλοι μεταξύ μας δε θα επιμείνω πάρα πολύ στο προπτυχιακό πρόγραμμα, εν τάχη θα συζητήσουμε ορισμένα πράγματα, εάν υπήρχε κι άλλος κόσμος που δεν ήταν σχετικός θα είχε νόημα να μακρηγορήσω, θα προσπαθήσω πολύ γρήγορα να τελειώσω τη δική μου εισήγηση για να προχωρήσουμε στο πρόγραμμα της Ημερίδας.

 

Σκόπευα να πω λεπτομερειακά ορισμένα πράγματα για το προπτυχιακό πρόγραμμα της Σχολής μας ως έχει μέχρι σήμερα και για τους μη επαείοντες να πω ορισμένες λεπτομέρειες για το πώς έχει διαμορφωθεί τα τελευταία πέντε χρόνια.

 

Κατ΄ αρχήν εδώ και δύο χρόνια λειτουργούν στη Σχολή κάτι που ίσως οι περισσότεροι οι παλαιότεροι δεν το ξέρετε τέσσερις τομείς, φθάσαμε την κρίσιμη μάζα των 25 μελών ΔΕΠ αισίως φέτος και αυτό μας επιτρέπει να λειτουργήσουμε τέσσερις τομείς που προ δεκαετίας περίπου είχαν θεσμοθετηθεί στην Εφημερίδα της Κυβερνήσεως.

 

Και οι τομείς αυτοί είναι ο τομέας της μελέτης πλοίου και θαλασσίων μεταφορών, ο τομέας της ναυτικής και θαλάσσιας υδροδυναμικής, της ναυτικής μηχανολογίας και των θαλασσίων κατασκευών.

 

Οι τομείς έχουν μια πολύ βαρύνουσα θέση στον σχεδιασμό τουλάχιστον του εκπαιδευτικού προγράμματος της Σχολής, γιατί ο κάθε τομέας προσδιορίζει επακριβώς τα του αντικειμένου του σε μαθήματα, σε θέματα, σε οτιδήποτε άλλο και η Γενική Συνέλευση πλέον της Σχολής ή του Τμήματος παλαιότερα απλώς εγκρίνει. Επομένως είναι οι βασικές εκπαιδευτικές μονάδες της Σχολής μας.

 

Παράλληλα λειτουργούν όπως ξέρετε οι περισσότεροι τέσσερα μεγάλα εργαστήρια, τα τρία είναι βαριά πειραματικά εργαστήρια ναυτικής και θαλάσσιας υδροδυναμικής με Διευθυντή τον κύριο Λουκάκη, το εργαστήριο ναυπηγικής τεχνολογίας με Διευθυντή τον κύριο Παπάζογλου, που είναι νεότευκτο σχετικά επίτευγμα της Σχολής.

 

Λειτουργεί εδώ και τέσσερα χρόνια κύριε Παπάζογλου με πολύ μεγάλη επιτυχία και συνεχώς ανανεούμενο εξοπλισμό. Θα άξιζε κάποια επίσκεψη κάποια μέρα από τους παλαιότερους και κυρίως από τον Σύλλογο Ναυπηγών να΄ρθείτε να δείτε το τι κάνουμε τέλος πάντων εδώ και ότι δεν είμαστε ξεκομμένοι από τον πραγματικό κόσμο.

 

Το εργαστήριο ναυτικής μηχανολογίας με Διευθυντή τον κύριο Κυρτάτο, όλοι έχετε δει τις μεγάλες μηχανές που έχουμε εδώ και με τις οποίες φιλοδοξούμε να εκπαιδεύουμε τους φοιτητές μας. Και το εργαστήριο μελέτης πλοίου, το οποίο ουσιαστικά είναι ένα εργαστήριο υπολογιστών με το οποίο μαθαίνουν οι φοιτητές μας να σχεδιάζουν πλοία.

 

Και τέλος υπάρχει ένα ας το πούμε διατομεακό εργαστήριο των προσωπικών υπολογιστών, όπου εκεί οι φοιτητές μας εκπονούν τα θέματά τους, τις διπλωματικές τους εργασίες και ούτω καθεξής. Τέτοια εργαστήρια προσωπικών υπολογιστών αντιστοιχούν σε κάθε Σχολή του Πολυτεχνείου.

 

Ο στόχος της Σχολής μας ήτανε πάντοτε και θα είναι η παροχή υψηλού επιπέδου εκπαίδευσης, εφάμιλλης των καλύτερων ομοειδών Τμημάτων Πανεπιστημίων του εξωτερικού.

 

Τα θέματα των σπουδών μας είναι στο προπτυχιακό με πρόγραμμα όλοι οι τομείς που καλύπτουν την κλασική ναυπηγική και τη ναυτική μηχανολογία και περισσότερο σε θέματα μεταπτυχιακών σπουδών που ουσιαστικά πραγματοποιούνται μέσω του διατμηματικού μεταπτυχιακού μας προγράμματος θέματα θαλάσσιας επιστήμης και τεχνολογίας.

 

Θεωρούμε ότι το στρατηγικό πλεονέκτημα της Σχολής μας είναι η σύνδεση με την ελληνική ναυτιλία η οποία είναι η πρώτη από πλευράς μεγέθους σε όλο τον κόσμο και απασχολεί τους περισσότερους από τους αποφοίτους μας.

 

Δεν πρέπει να ξεχνάμε μια και συζητάμε και για επαγγελματικά δικαιώματα σε αυτές τις Ημερίδες που έχει οργανώσει το ΤΕΕ ότι το δίπλωμά μας αντιστοιχεί και χορηγεί δύο βασικές ειδικότητες, το δίπλωμα του Ναυπηγού Μηχανικού και του Ναυτικού Μηχανολόγου με αντίστοιχη άδεια εξασκήσεως επαγγέλματος του Μηχανολόγου Μηχανικού.

 

Το πρόγραμμά μας είναι πενταετές όπως παραδοσιακά είναι όλα τα προγράμματα προπτυχιακών σπουδών του Πολυτεχνείου. Επιμένουμε στα πενταετή μας προγράμματα, είμαστε σαν Πολυτεχνείο επίσημα αντίθετοι προς την Συνθήκη της Μπολόνια το τρία συν δύο ή οτιδήποτε άλλο.

 

Πιστεύουμε ότι η παροχή ολοκληρωμένου προγράμματος προπτυχιακών σπουδών είναι πενταετής, δεν μπορούμε να επιμερίσουμε σε τρία συν δύο τις σπουδές μας γιατί θα χάσουν πολύτιμες γνώσεις οι φοιτητές μας.

 

Είναι αδύνατον στα τρία πρώτα χρόνια να δώσουμε διπλώματα ειδίκευσης, αν τουλάχιστον αυτό εννοούν οι συνθήκες οι διάφορες οι ευρωπαϊκές που έχουνε εκπορευτεί κάτω από άλλες πιέσεις, δεν μας αφορούν όμως αυτές, εμείς είμαστε ανώτατο ίδρυμα και σκεφτόμαστε την καλύτερη παιδεία των φοιτητών μας.

 

Αν θέλετε θα έχουμε χρόνο να μιλήσουμε και γι αυτά, πάντως είμαστε αναφανδόν υπέρ του πενταετούς προγράμματος σπουδών. Τώρα αν αυτό θα θεωρηθεί ότι είναι επιπέδου master ή όχι, αυτό αφορά άλλους φορείς κυρίως το Υπουργείο Παιδείας, που έχει αρνηθεί δύο φορές μέχρι σήμερα να μας παρέχει αυτήν την διευκόλυνση ούτως ώστε να κρατήσουμε το πενταετές σύστημα των σπουδών μας.

 

Αλλά όπως θα δείτε στη συνέχεια είναι αδύνατον να παρέχουμε πλήρεις γνώσεις που αντιστοιχούν και στις δύο ειδικότητες με ένα τριετές ή τετραετές πρόγραμμα εάν δεν κόψουμε κάτι σημαντικό από την εκπαίδευση των φοιτητών μας.

 

Το πρόγραμμα σπουδών έχει διαρθρωθεί έτσι ούτως ώστε να καλύψει αφενός μεν βασικές επιστημονικές γνώσεις της ναυπηγικής και της ναυτικής μηχανολογίας καθώς και όλες τις απαιτήσεις της επαγγελματικής απασχόλησης όπως εμείς τις θεωρούμε. Εκεί θα μας βοηθήσετε στη διαμόρφωση του νέου προγράμματος.

 

Τα μαθήματα του Τμήματος για να τελειώσει ένας φοιτητής τη Σχολή μας υποχρεούται να παρακολουθήσει περίπου 60 μαθήματα, από τα οποία τα 48 είναι υποχρεωτικά και του παρέχονται και 74 κατ΄ επιλογήν υποχρεωτικά μαθήματα.

 

Συνοψίζοντας έχουμε πέντε ακαδημαϊκά έτη με δύο εξάμηνα σε κάθε έτος, στα εννιά πρώτα εξάμηνα έχουμε παρακολούθηση μαθημάτων, εκπόνηση εργαστηριακών ασκήσεων και επαγγελματικών θεμάτων και το δέκατο εξάμηνο αφιερώνεται στην εκπόνηση της διπλωματικής εργασίας.

 

Παράλληλα στη Σχολή μας από το έβδομο εξάμηνο αρχίζει η εκπόνηση ενός επαγγελματικού θέματος, του θέματος της σχεδίασης πλοίου που απαιτεί αρκετό χρόνο από τους φοιτητές μας, αλλά έχουμε καταλήξει στο ότι είναι πολύ χρήσιμη εκπαίδευση η συνθετική σχεδίαση ενός ολοκληρωμένου πακέτου που τους χρειάζεται πάρα πολύ όταν βγούνε στον έξω κόσμο.

 

Επίσης από εδώ και τέσσερα περίπου χρόνια έχουν καθιερωθεί δύο ροές από το όγδοο εξάμηνο, δηλαδή στο όγδοο και στο ένατο εξάμηνο, οι οποίες ουσιαστικά είναι δύο κατευθύνσεις άτυπες που μπορούν να τις παρακολουθήσουν και τις δύο αν θέλουν οι φοιτητές για να μην έχουμε προβλήματα με τη διακριτοποίηση του διπλώματος.

 

Όπως προείπα τα μαθήματα κορμού είναι στα εφτά πρώτα εξάμηνα, εκεί φροντίζουμε να εξασφαλίσουμε τις βασικές γνώσεις της ναυπηγικής και ναυτικής μηχανολογίας, καθώς και ένα σοβαρό background από μαθήματα γενικά όπως είναι μαθηματικά και μηχανική και οι ροές αρχίζουν στο όγδοο και συνηθίζονται μέχρι και το ένατο εξάμηνο.

 

Η ροή ένα τελείως έτσι απλοϊκά ασχολείται με τη μελέτη και κατασκευή πλοίων και πλωτών κατασκευών, παραδοσιακή ναυπηγική. Η δεύτερη ροή επινοήθηκε και δημιουργήθηκε για να καλύψει ειδικά θέματα ναυτικής μηχανολογίας και οικονομικής θαλασσίων μεταφορών με τα οποία πιστεύουμε ότι ασχολούνται στο μεγαλύτερο μέρος της ζωής τους οι απόφοιτοι της Σχολής μας που προσλαμβάνονται στις ναυτιλιακές εταιρείες.

 

Επαναλαμβάνω δεν υπάρχει διαχωρισμός μεταξύ των δύο ωρών, μπορούν οι φοιτητές μας να πάρουν μαθήματα και από τη μια και από την άλλη πρωί, αλλά ήμασταν αναγκασμένοι να κάνουμε αυτήν την βελτίωση ή μετατροπή του προγράμματος γιατί όπως θα δείτε το πλήθος των μαθημάτων που προσφέρουμε είναι τέτοιο που είναι αδύνατον να τα παρακολουθήσει ένας φοιτητής.

 

Και είμαστε αναγκασμένοι να προσφέρουμε ένα πλήθος μαθημάτων γιατί εμείς μέσω των προγραμμάτων των ερευνητικών στα οποία συμμετέχουμε στην Ευρώπη ή στην Ελλάδα και αλλού, καταλαβαίνουμε το που πάει η ναυπηγική επιστήμη και τις εξελίξεις.

 

Ο κάθε ένας στον τομέα του δεν προλαβαίνει να ενημερωθεί γι αυτά που συμβαίνουν στη στενή επιστημονική του περιοχή, επομένως τα πράγματα τρέχουν πολύ γρήγορα και είμαστε αναγκασμένοι να εισάγουμε μαθήματα ούτως ώστε να μη χάσουμε το τρένο της επιστήμης.

 

Αυτό βέβαια αφορά το επιστημονικό κομμάτι που ουσιαστικά υπαγορεύεται από τη συμμετοχή μας στην έρευνα σε διεθνείς οργανισμούς. Για το άλλο κομμάτι επαναλαμβάνω ότι θέλουμε τη βοήθειά σας για να συναισθανθούμε το που πρέπει να πάμε, δηλαδή την εμπειρία των επαγγελματιών στην Ελλάδα.

 

Μερικά ποσοστά, το 50% των υποχρεωτικών μαθημάτων καλύπτεται από τη Σχολή Ναυπηγών Μηχανολόγων Μηχανικών, το 28% από τη Σχολή ΣΕΜΦΕ το πρώην γενικό τμήμα που παρέχει υποστήριξη σε μαθήματα γενικά, όπως είναι τα μαθηματικά, η μηχανική, οι ηλεκτρονικοί υπολογιστές και τα λοιπά.

 

Ένα 4% από το Τμήμα Ηλεκτρολόγων και ένα 13% από το Τμήμα Μηχανολόγων. Τα ποσοστά αλλάζουν περίπου κατά 10% όταν αναφερόμαστε στα κατ΄ επιλογήν μαθήματα. Θέλω εδώ να συμπληρώσω ότι όπως φαίνεται έχουμε ένα ποσοστό 13% και 19% αντίστοιχα από το Τμήμα Μηχανολόγων.

 

Αλλά αυτό δεν είναι το αληθές ποσοστό των μηχανολογικών μαθημάτων γιατί έχουμε ένα πολύ ανεπτυγμένο τομέα ναυτικής μηχανολογίας που αναλαμβάνει το κόστος των ας πούμε μηχανολογικών μαθημάτων για τη ναυπηγική.

 

Έχει πάρει αρκετά μαθήματα από τους Μηχανολόγους κι έτσι ουσιαστικά το σύνολο των μηχανολογικών μαθημάτων καλύπτει το 45% του συνόλου των μαθημάτων της Σχολής. Επομένως δεν αποποιούμεθα της μηχανολογικής φύσεως της δεύτερης που έχουμε.

 

Πως φαίνεται περίπου το πρόγραμμα, το πρώτο ας πούμε εξάμηνο φροντίσαμε να κατεβάσουμε αρκετά μαθήματα, όπως είναι το ναυπηγικό σχέδιο στο πρώτο εξάμηνο για να έρχονται τα παιδιά σε επαφή από το πρώτο έτος με ναυπηγικά θέματα.

 

Όπως βλέπετε εδώ τα περισσότερα μαθήματα είναι του γενικού τμήματος, έχουμε εισάγει το μάθημα με δική μας πρωτοβουλία η μόνη Σχολή σε όλο το Πολυτεχνείο της αναλυτικής διαφορικής και προβολικής γεωμετρίας διότι ξέρετε είναι πολύ σημαντικό για τη Σχολή μας και δεν καλύπτεται πλέον από τα γυμνάσια.

 

Έχουμε το πρόβλημα αυτό, δεν μπορούμε να κάνουμε αυτό που θέλουμε γιατί τα παιδιά που μπαίνουν έχουν ελλείψεις σοβαρές από το γενικότερο εκπαιδευτικό μας σύστημα. Επομένως πρέπει να λειτουργήσουμε προς όλους τους τομείς και είναι απίστευτες οι δυσκολίες που συναντάμε. Πολλές φορές μας επικρίνετε, αλλά δεν καταλαβαίνετε γιατί δεν ξέρετε τι αντιμετωπίζουμε.

 

Να προχωρήσω παρακάτω, θέλω να πάω στις ροές, όπως βλέπετε εδώ η ροή ένα που είπαμε ότι αρχίζει στο έβδομο εξάμηνο έχει μαθήματα όπως είναι η μελέτη και ο εξοπλισμός πλοίου δύο, όπου έρχονται επαγγελματίες από τον έξω κόσμο και διδάσκουνε πολύ σημαντικά θέματα στους φοιτητές μας.

 

Έχει τη στατική των ναυπηγικών κατασκευών, επιμέρους και ειδικά θέματα, ειδικά θέματα πρόωσης πλοίου όπου αυτό μάλλον είναι μεταπτυχιακού επιπέδου μάθημα, αγκυρώσεις πλωτών κατασκευών, θέμα μελέτης και σχεδίασης πλοίου δύο το δεύτερο κομμάτι, διότι έχουμε χωρίσει το παραδοσιακό θέμα σε δύο τώρα υποθέματα και δυναμική ευστάθεια και ληκτικές ικανότητες πλοίου.

 

Στη ροή δύο τα αντίστοιχα μαθήματα που καλύπτουν ας πούμε θέματα οικονομικά και ναυτικής μηχανολογίας έχουμε οικονομική θαλασσίων μεταφορών, ναυτικούς κινητήρες ντίζελ, ενεργειακά συστήματα πλοίου, θέμα μελέτης και σχεδίασης πλοίου, σχεδιασμός μηχανοστασίου, στοιχεία χρηματοοικονομίας, ειδικά θέματα ναυτιλιακών χρηματοδοτήσεων. Και έτσι περίπου διαμορφώνεται το πρόγραμμα στο ένατο εξάμηνο.

 

Και θα τελειώσω την παρουσίασή μου με την περιγραφή ενός προγράμματος το οποίο έχουμε αρχίσει από πέρσι στη Σχολή και αναφέρεται στον προγραμματισμό της δεκαετούς ανάπτυξης της Σχολής.

 

Επιστημονικός Υπεύθυνος σε αυτό το πρόγραμμα το οποίο είναι εσωτερικό της Σχολής είναι ο κύριος Ψαράφτης, είναι ένα πολύ σημαντικό πρόγραμμα και ο στόχος του είναι να δούμε που το πάμε σα Σχολή, έτσι; Τι γίνεται με το επάγγελμα, πως πρέπει να μετεξελιχθούμε, τι νέα μαθήματα πρέπει να βάλουμε, πως πρέπει να αλλάξουμε το πρόγραμμά μας.

 

Εδώ θα θέλαμε να έχουμε ισχυρή ανάδραση από τον έξω κόσμο, επαναλαμβάνω σε μια διαδικασία που δεν είναι μόνο σημερινή, θα διαρκέσει κατά την άποψή μου τουλάχιστον έξι μήνες για να διαμορφώσουμε ένα σωστό και αποδοτικό πρόγραμμα.

 

Το αντικείμενο ήτανε η διατύπωση των στρατηγικών στόχων της Σχολής για τα επόμενα δέκα έτη και προτάσεις για την υλοποίηση των στόχων αυτών.

 

Έγινε πολύ σημαντική δουλειά από τον κύριο Ψαράφτη και μέχρι σήμερα έχουμε ουσιαστικά συντάξει και απαντήσει σε ερωτηματολόγια που διαμόρφωσε ο κύριος Ψαράφτης και που αναφέρονται στην άποψη των μελών ΔΕΠ και των φοιτητών. Επομένως είναι η εσωτερική πληροφόρηση που μας λέει την αίσθησή μας προς τα πού πρέπει να πάμε το Τμήμα να πάμε τη Σχολή.

 

Αλλά βέβαια αυτό δεν αρκεί, το σοβαρότερο έργο θα αρχίσει από δω και πέρα κυρίως με τη συλλογή απόψεων και υλικού από άλλους φορείς εκτός ΕΜΠ, όπου είναι όλοι οι φορείς των Επαγγελματικών Συλλόγων και των επαγγελματιών Ναυπηγών Μηχανολόγων Μηχανικών προς τους οποίους θα απευθύνουμε ερωτήματα και περιμένουμε αισίως να έχουμε τις απαντήσεις ούτως ώστε να συνεχίσουμε έναν πολύ εποικοδομητικό διάλογο.

 

Αυτή είναι επαναλαμβάνω μια πολύ σημαντική Επιτροπή στη Σχολή μας η οποία θα ασχοληθεί και ελπίζουμε ότι θα φέρει σε πέρας αίσιο τέλος τη διαμόρφωση του νέου προγράμματος σπουδών. Αυτά είχα να πω εγώ εν τάχη, προτείνω να συνεχίσουμε τις εισηγήσεις και στο τέλος να έχουμε ερωτήσεις πάνω στα θέματα τα οποία έχουνε παρουσιαστεί.

 

Η δεύτερη εισήγηση σύμφωνα με το πρόγραμμα το οποίο έχω και μου δόθηκε απέξω ανήκει στον κύριο Γρηγορόπουλο Αναπληρωτή Καθηγητή του ΕΜΠ. και Μέλος της Επιτροπής Ναυπηγών Μηχανολόγων Μηχανικών του ΤΕΕ. Κύριε Γρηγορόπουλε παρακαλώ έχετε το λόγο.

 

Κος ΓΡΗΓΟΡΟΠΟΥΛΟΣ:

Καλημέρα σας. Εγώ θα μιλήσω για ένα λίγο διαφορετικό θέμα, για τον "Ρόλο του ΕΜΠ. στην υποστήριξη των συναδέλφων Μηχανικών Μελετητών και Κατασκευαστών".

 

Η συμβολή του ΕΜΠ., του Πολυτεχνείου, μιλάω για το ΕΜΠ. διότι Τμήμα Ναυπηγών υπάρχει μόνο στο ΕΜΠ. δεν υπάρχει αλλού στην Ελλάδα, η συμβολή λοιπόν του Πολυτεχνείου δε σταματά στην παροχή των απαραίτητων γνώσεων στους φοιτητές της Σχολής ώστε να ανταποκρίνονται στις απαιτήσεις των καιρών και να αποτελούν ελκυστικούς υποψήφιους συνεργάτες ναυτιλιακών εταιρειών ή ανταγωνιστικούς σχεδιαστές και κατασκευαστές πλοίων και πλωτών κατασκευών όπως σας παρουσίασε ο Πρόεδρος του Τμήματος της Σχολής προηγουμένως.

 

Έχουμε ένα αρκετά ελκυστικό πρόγραμμα το οποίο πιστεύουμε ότι δίνει τα κατάλληλα εφόδια και για τις δύο αυτές περιπτώσεις αποφοίτων μας.

 

Πέραν τούτου όμως όπως επίσης ανέφερε ο κύριος Πρόεδρος η Σχολή διαθέτει τέσσερα βαρέα εργαστήρια και το απαραίτητο επιστημονικό δυναμικό ώστε να υποστηρίξει τους αποφοίτους της, αλλά και τους υπόλοιπους επαγγελματίες Μελετητές και Κατασκευαστές στην άσκηση του επαγγέλματός τους.

 

Η υποδομή αυτή η οποία δεν είναι δυνατόν να υπάρχει σε ένα μελετητικό ή κατασκευαστικό γραφείο επιτρέπει την αντιμετώπιση δυσεπίλυτων προβλημάτων και την παροχή υπηρεσιών Συμβούλου στους συναδέλφους ώστε να μην καταφεύγουν στα ερευνητικά κέντρα του εξωτερικού.

 

Θα ήθελα να αναφέρω εδώ πέρα ότι η ανάληψη μεγάλων έργων προϋποθέτει γενικώς την ύπαρξη οργανωμένων και καλά στελεχωμένων γραφείων, με αξιόλογη υλικοτεχνική υποδομή.

 

Μερικά τέτοια γραφεία υπάρχουνε στο εξωτερικό, αλλά σε μικρότερη κλίμακα και δε νομίζω ότι υπάρχουνε μεγάλα γραφεία στην Ελλάδα με την έννοια που υπάρχουνε κάποια αντίστοιχα γραφεία στο εξωτερικό, επομένως υπάρχει κάποια δυσχέρεια στην ανάληψη μεγάλων έργων.

 

Για την αντιμετώπιση αυτής της κατάστασης έρχεται το Πολυτεχνείο και προσφέρει τη συνδρομή του στην υποστήριξη των συναδέλφων, διαθέτοντας τις γνώσεις και η συνεργασία αυτή είναι αμφίδρομη.

 

Αφενός μεν υποστηρίζονται οι συνάδελφοι στην ανάληψη τέτοιων έργων και τους παρέχεται η εξειδικευμένη τεχνογνωσία την οποίαν διαφορετικά θα πρέπει να αναζητήσουνε από αντίστοιχους φορείς του εξωτερικού, το οποίο σημαίνει περισσότερα έξοδα και δυσκολότερη συνεννόηση φυσικά.

 

Και από την άλλη μεριά εκτελώντας αυτά τα έργα παρέχοντας αυτή την υποστήριξη προς τους συναδέλφους τα εργαστήρια του Πολυτεχνείου αντλούνε κάποιους πόρους με τους οποίους επιτρέπεται η συντήρηση και η βελτίωση της υποδομής τους.

 

Τα εργαστήρια ζουν με περιορισμένη κρατική επιδότηση και επομένως αν στηριχθούν μόνον στην κρατική επιχορήγηση δε θα ήταν δυνατόν ούτε να εκτελούν τις βασικές τους υποχρεώσεις.

 

Υπάρχουνε βασικά λειτουργικά έξοδα τα οποία μερικώς θα έλεγα καλύπτονται ή εν πάση περιπτώσει δεν καλύπτονται πλήρως από την κρατική επιδότηση. Επομένως αυτή η συνεργασία έχει ενδιαφέρον και για τα εργαστήρια τα οποία με αυτόν τον τρόπο υποστηρίζουνε τη λειτουργία τους.

 

Θα ήθελα να αναφέρω επίσης ότι ειδικά για τη Σχολή μας και για την ειδικότητά μας τα εργαστήρια αυτά που υπάρχουν στη Σχολή μας είναι μοναδικά στη χώρα μας και ίσως δεν έχει και νόημα να υπάρχουνε και άλλα τέτοια εργαστήρια πιθανώς σε ξεχωριστούς ερευνητικούς φορείς.

 

Τα εργαστήρια που υπάρχουν εδώ στο Τμήμα μας στη Σχολή μας πέραν από την παροχή υπηρεσιών εξυπηρετούν την εκπαίδευση και εξυπηρετούν και την έρευνα, επομένως ο σκοπός τους είναι τριπλός και ως τέτοια μπορούν να "επιβιώσουν".

 

Πέραν της υποστήριξης των συναδέλφων τα εργαστήρια αυτά παρέχουνε και υπηρεσίες προς τις ναυτιλιακές εταιρείες, εκεί όμως θα πρέπει να τονιστεί ότι πάντοτε η παροχή των υπηρεσιών γίνεται μέσω συναδέλφων.

 

Είτε για κάποια συγκεκριμένα έργα έρχονται να υποστηρίξουν συνάδελφους Ναυπηγούς, είτε στη συνεργασία τους με τις ναυτιλιακές εταιρείες μιλάνε με τα αντίστοιχα τεχνικά τμήματα των ναυτιλιακών εταιρειών, που είναι στελεχωμένα επίσης από συναδέλφους.

 

Αποφεύγουν δηλαδή συστηματικά να ανταγωνίζονται τους συναδέλφους Μηχανικούς, κάτι το οποίο θα ήτανε και αθέμιτο, διότι τα εργαστήρια έχουνε υποδομή και έχουνε και κάποια κρατική ενίσχυση, επομένως έχουνε πολλά μέσα και δεν είναι σωστό να ανταγωνίζονται τους συναδέλφους αποφοίτους μας.

 

Θα ήθελα εδώ να αναφέρω ότι τα εργαστήρια διατηρούνται ενημερωμένα σύμφωνα με τις τελευταίες εξελίξεις της επιστήμης, διότι έχουνε χρηματοδότηση έστω και μερική από το κράτος, συμμετέχουνε σε ερευνητικά προγράμματα εθνικά και διεθνή.

 

Ακόμη συμμετέχουν τα μέλη τους σε επιστημονικά συνέδρια και ενημερώνονται από επιστημονικά περιοδικά διεθνή κυρίως και χρησιμοποιούνε την εκτενή βιβλιοθήκη που υπάρχει και στο Ίδρυμα αλλά και στη Σχολή.

 

Επίσης συμμετέχουνε σε Διεθνείς και Εθνικές Επιτροπές και οργανώνουν ή συμμετέχουν σε Ημερίδες Σεμινάρια Συμπόσια και λοιπά. Υπάρχει δε στη Σχολή η κρίσιμη μάζα δυναμικού που καλλιεργεί πληθώρα επιστημονικών και ερευνητικών περιοχών.

 

Αυτά τα λίγα θα ήθελα να πω και μετά θα μπορούσα να απαντήσω σε ερωτήσεις, ευχαριστώ.

 

ΣΥΝΤΟΝΙΣΤΗΣ:

 

Ευχαριστούμε κι εμείς κύριε Γρηγορόπουλε. Ο επόμενος ομιλητής είναι ο κύριος Παπάζογλου, Καθηγητής της Σχολής μας και ο μέλλων Πρόεδρος της Σχολής μας και Μέλος της Επιστημονικής Επιτροπής του ΤΕΕ Ναυπηγών Μηχανολόγων Μηχανικών.

 

Κος ΠΑΠΑΖΟΓΛΟΥ:

Ευχαριστώ κύριε Πρόεδρε.

 

Κυρίες και κύριοι, θα προσπαθήσω να πω λίγα λόγια για τις σύγχρονες προκλήσεις στην εκπαίδευση του Ναυπηγού Μηχανολόγου Μηχανικού. Τι πρέπει δηλαδή πρέπει να κάνουμε εμείς οι διδάσκοντες και βέβαια τι πρέπει να κάνουν και οι διδασκόμενοι, προκειμένου να καταλήξουμε σε έναν πιο σύγχρονο τρόπο εκπαίδευσης.

 

Πολλές διεθνείς σύγχρονες μελέτες έχουν δείξει ότι ένας Μηχανικός ή μία Μηχανικός κατά τη διάρκεια του επαγγελματικού τους βίου θα αλλάξει αρκετές φορές ειδικότητα, ίσως και κάθε δέκα χρόνια.

 

Άλλες μελέτες και η σημαντικότερη απ΄ αυτές είναι μια μελέτη που έχει κάνει ο ΟΟΣΑ, υποδεικνύουν ότι βασικός μοχλός ανάπτυξης μίας χώρας είναι η ίδρυση πολλών μικρών επιχειρήσεων υψηλής τεχνολογίας κυρίως από αποφοίτους πανεπιστημίων και μάλιστα Μηχανικούς.

 

Αν και οι παραπάνω μελέτες δεν προσδιορίζουν ειδικότητες Μηχανικών, εν τούτοις είναι βέβαιον ότι οι διαπιστώσεις τους ισχύουνε και για τους Ναυπηγούς Μηχανολόγους Μηχανικούς.

 

Προκειμένου επομένως ο νέος ή η νέα Μηχανικός να αντεπεξέλθει στις συνθήκες που διαμορφώνονται με βάση τα παραπάνω, με βάση αυτές τις προβλέψεις δηλαδή, είναι απαραίτητο να αναρωτηθούμε κατά πόσον η εκπαίδευση του Ναυπηγού Μηχανολόγου Μηχανικού τον προετοιμάζει ή την προετοιμάζει γι αυτό το σκοπό.

 

Στην εισήγηση δε θα αναφερθώ στο σημερινό αναλυτικό πρόγραμμα σπουδών, βέβαια κάτι που έχει κάνει ήδη με πολύ μεγάλη επιτυχία ο Πρόεδρος της Σχολής, και το οποίο πρόγραμμα παρά το γεγονός ότι γκρινιάζουμε και θέλουμε πάλι να το αλλάξουμε και τα λοιπά κατά γενική ομολογία πιστεύω ότι είναι ένα αρκετά καλό πρόγραμμα τόσο όσον αφορά στο εύρος όσο και στο βάθος των εξειδικευμένων γνώσεων που απαιτούνται για την άσκηση του επαγγέλματος.

 

Αντιθέτως θα προσπαθήσω να εξηγήσω με λίγα λόγια τις δεξιότητες εκείνες που πιστεύω ότι πρέπει να αποκτήσει ο νέος ή η νέα Μηχανικός και οι οποίες θα τον βοηθήσουν να αντεπεξέλθει σε όλες τις πιθανές αλλαγές που θα συναντήσει κατά τη διάρκεια της επαγγελματικής του ζωής.

 

Πρώτα απ΄ όλα πιστεύω ότι ο νέος ή η νέα Μηχανικός θα πρέπει να μάθει πώς να μαθαίνει. Θεωρώ κατ΄ αρχήν ως δεδομένο και νομίζω ότι όλες οι μελέτες σε αυτό κατατείνουν, ότι οι καθαρά εξειδικευμένες γνώσεις απαξιώνονται σε σχετικά σύντομο χρονικό διάστημα. Και αλίμονο αν δε γινόταν αυτό, έτσι; Αν δεν προόδευε δηλαδή η επιστήμη και η τεχνολογία. Αυτό είναι το ένα δεδομένο.

 

Το δεύτερο δεδομένο είναι ότι ο νέος ή η νέα Μηχανικός θα πρέπει να μπορεί να αντιμετωπίζει προβλήματα για τα οποία δεν πήρε γνώσεις κατά τη διάρκεια των εγκύκλιων πανεπιστημιακών σπουδών του.

 

Βεβαίως τα δύο αυτά δεδομένα δε θα πρέπει να τον εμποδίσουνε στην επαγγελματική εξέλιξή του. Για να μπορέσουμε εμείς σαν Δάσκαλοι να βοηθήσουμε σε αυτό το σκοπό, κατά τη γνώμη μου θα πρέπει να αλλάξουμε τον τρόπο διδασκαλίας.

 

Η έρευνα τα τελευταία χρόνια, τα τελευταία όχι πολλά χρόνια ούτε καν δέκα θα έλεγα, στη βιολογία την ψυχολογία και άλλες επιστήμες, οδηγεί σε μία καλύτερη κατανόηση του πως λειτουργεί ο εγκέφαλος και πως επομένως οδηγούμαστε σε νέες θεωρίες μάθησης, πως δηλαδή μαθαίνουμε.

 

Ο παλιός τρόπος απομνημόνευσης αντικαθίσταται πλέον σιγά-σιγά από την ανάπτυξη της κριτικής σκέψης. Επιπλέον ο σύγχρονος άνθρωπος ο οποίος αναπτύσσεται και μεγαλώνει σε μία κοινωνία όπου διακινείται καθημερινά ένας τεράστιος όγκος πληροφοριών.

 

Και όταν λέω τεράστιος εννοώ τεράστιος, δηλαδή αν μπείτε σήμερα στο Internet και ψάξετε για κάτι θα χάσετε άπειρο χρόνο από τις χιλιάδες πηγές που θα βρείτε γι αυτό. Απαιτεί επομένως νέους τρόπους και μεθοδολογίες απόκτησης γνώσης. Δηλαδή πως θα ξεχωρίσω τι από αυτά που κατακλύζομαι καθημερινά είναι χρήσιμα για μένα;

 

Επομένως δε θέλει ο νέος Μηχανικός να είναι ένας απλός παθητικός δέκτης στη διαδικασία μάθησης, αλλά επιζητεί την αυτενέργεια τη δική του συμμετοχή στην απόκτηση των γνώσεων. Εξάλλου του είναι απαραίτητη αυτή η απόκτηση δεξιοτήτων αυτόνομης μάθησης, καθώς όπως προείπα η διαδικασία μάθησης δε σταματά με την απόκτηση ενός πτυχίου αλλά συνεχίζεται για όλη του τη ζωή.

 

Απαιτείται δηλαδή η μετάβαση από την παραδοσιακή διάλεξη στην ανάπτυξη δεξιοτήτων αναζήτησης και αξιολόγησης της πληροφορίας. Βεβαίως αυτό δε σημαίνει ότι σταματάω να μαθαίνω και νέες γνώσεις, μιλάω τώρα επιπλέον των εξειδικευμένων γνώσεων τις οποίες ούτως ή άλλως αποκτάει. Μιλάω για το πώς τις αποκτάμε αυτές.

 

Και για να γίνει λίγο περισσότερο αντιληπτός αναφέρω ένα παράδειγμα που διάβασα πρόσφατα από σχετικές μελέτες το πώς επιχειρείται αυτή η μετάβαση στην Ιατρική Σχολή του Πανεπιστημίου του Ελσίνκι.

 

Στο πλαίσιο του προγράμματος σπουδών οι φοιτητές πλέον δεν καλούνται να αποστηθίσουνε τις παραδόσεις των Καθηγητών τους, προετοιμαζόμενοι όπως είναι η παραδοσιακή μέθοδος να απαντήσουν στις εξετάσεις σε ερωτήσεις του τύπου τι συμπτώματα έχει κάποιος που πάσχει από την ασθένεια Χ για παράδειγμα.

 

Σε αντίθεση στο πλαίσιο των μαθημάτων τους, τους τίθενται πραγματικά προβλήματα προς επίλυση του ακόλουθου τύπου και θα σας πω ένα απλό παράδειγμα και είναι ένα σενάριο τώρα αυτό που θα σας πω.

 

Ένας άνδρας λέει μέσης ηλικίας ξεκινάει το πρωί να πάει για σκι. Φεύγει από το σπίτι χωρίς να έχει φάει πρωινό και κάνει σκι για περίπου δυο ώρες. Καθ΄ οδόν επειδή έχει κρυώσει κιόλας μετά από δυο ώρες σκι συναντάει κάποιον που του δίνει για να ζεσταθεί ένα ποτηράκι βότκα.

 

Λίγες ώρες αργότερα ο άνδρας αυτός βρίσκεται στο ιατρικό κέντρο της περιοχής οδηγημένος από κάποιο άτομο που τον βρήκε στο δάσος αποπροσανατολισμένο σε πλήρη σύγχυση και με επιθετική συμπεριφορά. Και κλείνει το σενάριο. Οι φοιτητές λοιπόν καλούνται να ερμηνεύσουν το πρόβλημα μέσω έρευνας τόσο στη βιβλιοθήκη όσο και με ομαδική εργασία.

 

Το παράδειγμα αυτό το οποίο είναι ένα απλό παράδειγμα, αφενός υπογραμμίζει το γεγονός ότι η εκπαιδευτική διαδικασία θα πρέπει να ενισχύει την αυτόνομη μάθηση και την αυτενέργεια, παράλληλα όμως εισάγει και τη δεύτερη κατά τη γνώμη μου απαραίτητη δεξιότητα που θα πρέπει να αποκτήσει ο νέος ή η νέα Μηχανικός.

 

Αυτή είναι η συνεργασία και η ομαδική εργασία, μια και όλοι γνωρίζουμε ότι κανείς δεν μπορεί να πετύχει τίποτα μόνος του αλλά μόνο ως μέλος μιας ομάδας. Αυτό βέβαια ισχύει κατ΄ εξοχή και για τον Ναυπηγό Μηχανολόγο Μηχανικό ο οποίος καλείται εκ του αντικειμένου του θέματος να ασχοληθεί με ένα ολόκληρο σύστημα.

 

Το πλοίο είναι ένα ολόκληρο σύστημα, στην ουσία μια μικρή πόλη με όλα τα συνακόλουθα προβλήματα και τις απαιτήσεις που έχει μια μικρή πόλη. Επομένως το δεύτερο πράγμα που πρέπει να μπει αν θέλετε στην εκπαιδευτική διαδικασία είναι οι ομαδικές εργασίες, αλλά με συγκεκριμένο και διακριτό ρόλο για κάθε μέλος της ομάδας.

 

Όχι ένα λεφούσι είμαστε πέντε ας πούμε και όλοι μαζί κάνουμε τα πάντα, θα πρέπει κάθε μέλος της ομάδας να έχει διακριτό ρόλο, να κάνει ένα συγκεκριμένο κομμάτι της εργασίας και μετά να γίνεται η σύνθεση από την ίδια την ομάδα. Πιστεύω ότι αυτό είναι μία από τις πολύ σημαντικές συνιστώσες που πρέπει να ληφθεί υπόψη στην εκπαίδευση του νέου ή της νέας Μηχανικού.

 

Τρίτο αλλά εξίσου σημαντικό, δε σημαίνει τρίτο σε σειρά σπουδαιότητας, είναι η απόκτηση δεξιότητας της παρουσίασης της εργασίας του νέου Μηχανικού τόσο σε γραπτό όσο και σε προφορικό λόγο.

 

Στις σημερινές ανταγωνιστικές συνθήκες εργασίας δεν αρκεί κάποιος να λύσει ένα πρόβλημα (…) και μάλιστα με τρόπο κατανοητό σε μη ειδικούς οι οποίοι δυστυχώς τελικά είναι αυτοί που παίρνουν και τις αποφάσεις, είσαι χαμένος.

 

Πιστεύω λοιπόν ακράδαντα ότι οι τρεις αυτές δεξιότητες και να τις επαναφέρω στο μυαλό μας, δεξιότητα νούμερο ένα είναι να μαθαίνουμε πώς να μαθαίνουμε, δεξιότητα νούμερο δύο είναι ομαδική εργασία και συνεργασία και δεξιότητα νούμερο τρία τρόπος παρουσίασης τόσο σε γραπτό όσο και σε προφορικό λόγο.

 

Λοιπόν μπορούνε με πολλή δουλειά και εκ μέρους ημών των διδασκόντων αλλά και εκ μέρους υμών θα μπορέσουν να γίνουνε κτήμα των νέων Μηχανικών οι οποίοι με τη σειρά τους θα μπορέσουνε πλέον και με αυτές τις δεξιότητες, βεβαίως δεν ξεχνάμε πάντα τις βασικές τεχνολογικές γνώσεις που πρέπει να πάρει κάποιος Μηχανικός, να ασκήσουν σωστά το επάγγελμα του Ναυπηγού Μηχανολόγου Μηχανικού προς το δημόσιο όφελος.

 

Σκοπός μου λοιπόν αυτής της παρέμβασης ήτανε να εισάγω έναν προβληματισμό, αυτές είναι προσωπικές απόψεις στις οποίες έχω καταλήξει μετά από μελέτη κάποιων αρκετών θα έλεγα τρόπων διδασκαλίας στο εξωτερικό.

 

Και εισάγω απλώς τον προβληματισμό αυτόν προκειμένου σε συζήτηση να μπορέσουμε να καταλήξουμε το πώς μπορούμε αυτές τις δεξιότητες αν συμφωνήσουμε ότι είναι δεξιότητες που πρέπει να έχουν οι νέοι Μηχανικοί μας να τις εισάγουμε σιγά-σιγά στο πρόγραμμα σπουδών.

 

Ευχαριστώ πάρα πολύ.

 

ΣΥΝΤΟΝΙΣΤΗΣ:

 

Ευχαριστούμε κύριε Παπάζογλου. Θα επανέλθουμε φαντάζομαι γιατί θίξατε πολύ σημαντικά θέματα.

 

        Για να τελειώνουμε με τους εντός των τειχών θα προσκαλέσω τον κύριο Λουκάκη τον επόμενο εισηγητή. Ο κύριος Λουκάκης είναι Καθηγητής του Πολυτεχνείου και Μέλος Επιτροπής Έρευνας και Τεχνολογίας του ΤΕΕ.

 

Κος ΛΟΥΚΑΚΗΣ:

Ευχαριστώ κύριε Πρόεδρε.

 

        Κυρίες και κύριοι, θέλω να τονίσω πρώτα από τα όσα είπανε οι συνάδελφοι για την παιδεία, εγώ δε θα μιλήσω για παιδεία, ότι εγώ δεν ξέρω κανένα άλλο πενταετές πτυχίο στην Ευρώπη και στην Αμερική και οπουδήποτε αλλού το οποίο να δίνει επαγγελματικές ικανότητες στην περιοχή τόσο της ναυπηγικής όσο και της ναυτικής μηχανολογίας με καλή δόση ηλεκτρολογίας από αυτό που έχουμε στο Πολυτεχνείο.

 

        Όποιος ξέρει κάπου αλλού να φέρει το πρόγραμμα να το κουβεντιάσουμε. Άρα κάνουμε κάτι πολύ καλό το οποίο είναι προσαρμοσμένο στις δικές μας συνθήκες. Μπορεί αυτό που κάνουμε εμείς να μην ταίριαζε στις συνθήκες πιάτσας των Ηνωμένων Πολιτειών ή της Φιλανδίας, αλλά ταιριάζει απόλυτα στον ανοργάνωτο βιομηχανικό χώρο της Ελλάδας και επομένως καλά το κάνουμε.

 

        Δεν έχουνε κανένα πρόβλημα ανταγωνισμού οι απόφοιτοί μας και κάτι που ίσως δεν το ξέρετε όλοι μια τελευταία μελέτη του Ινστιτούτου Εργασίας μαζί με το Πολυτεχνείο έδειξε αφενός μεν το γνωστό ότι οι απόφοιτοι του Πολυτεχνείου εν γένει δεν έχουνε προβλήματα ανεργίας, η ανεργία είναι τα πρώτα χρόνια και στον ρυθμό του 3-4%.

 

Και ότι οι Ναυπηγοί Μηχανολόγοι Μηχανικοί όχι μόνο έχουν ουσιαστικά μηδενική ανεργία αλλά έχουν μαζί με τους Ηλεκτρολόγους Ηλεκτρονικούς Μηχανικούς τους υψηλότερους μισθούς της πιάτσας. Αυτά είναι επίσημη μελέτη του Υπουργείου Εργασίας και αυτά τα πράγματα είναι γνωστά και τα λέμε στα παιδιά, οι οποίοι συνεχίζουν να μην τα καταλαβαίνουν και να λένε και τι θα κάνουμε μετά.

 

Λοιπόν αυτά που εγώ θέλω να σας πω σήμερα συμπληρωματικά με τα προηγούμενα που είπε ο κύριος συνάδελφος Γρηγορόπουλος και θα είναι ο ρόλος του Πολυτεχνείου και ειδικότερα του Τμήματος Ναυπηγών Μηχανολόγων Μηχανικών στην τεχνολογική υποστήριξη του δημόσιου τομέα και της βιομηχανίας.

 

Και θα πω αυτά που λέω υπό τη διπλή ιδιότητα του Καθηγητή και του Διευθυντή μεγάλου εργαστηρίου, αλλά και του Επικεφαλής του Γραφείου Τεχνολογίας του Πολυτεχνείου δηλαδή του industrial liaison office.

 

Αυτά που θα πω δεν έχουν άμεση σχέση με την παιδεία παρά έμμεσα. Αυτό πάει να πει ότι οι σπουδαστές μας βλέπουνε τι γίνεται γύρω τους και βλέπουνε τους Καθηγητές τους να είναι μέσα στο Πολυτεχνείο όλη την ημέρα σε δύο βάρδιες και να δουλεύουνε για τεχνολογικά προβλήματα της κοινωνίας και ερευνητικά και παροχής υπηρεσιών. Και επομένως καταλαβαίνουνε ότι το Τεχνικό Πανεπιστήμιο και ο λόγος του Τεχνικού είναι πολύ ευρύτερος από τα μαθήματα και τις εξετάσεις.

 

Τρεις είναι οι σκοποί του πανεπιστημίου λέει ο νόμος και είναι και πρόδηλο με οποιαδήποτε νοητική ακολουθία. Παράγεις γνώσει, μεταφέρεις γνώση και μετά χρησιμοποιείς τη γνώση. Ο νόμος-πλαίσιο των πανεπιστημίων λέει ότι σκοπός τους είναι η παραγωγή και η μεταφορά της γνώσης, αλλά ακόμα λέει ότι πρέπει να έχουνε σύνδεση με τις ανάγκες της κοινωνίας.

 

Και αυτό το πράγμα το Πολυτεχνείο το κάνει ευρύτατα, ευρύτερα από κάθε άλλο οργανισμό τεχνολογικό στη χώρα, έχοντας μόνιμο τεχνικό προσωπικό της τάξεως των χιλίων, έχοντας Ερευνητές περίπου δύο χιλιάδες εκ των οποίων οι χίλιοι είναι περίπου υποψήφιοι Διδάκτορες και έχοντας εκατόν δέκα εργαστήρια παροχής υπηρεσιών. Δηλαδή η τεχνολογική μάζα του Πολυτεχνείου είναι κατά πολύ μεγαλύτερη από οποιοδήποτε άλλο τεχνολογικό οργανισμό της χώρας.

 

Υπάρχει ένα θεσμικό πλαίσιο για να γίνονται αυτά τα πράγματα. Λοιπόν το κράτος έχει υποχρέωση να παρέχει ανώτατη εκπαίδευση και τα πανεπιστήμια που είναι ο τόπος της ανώτατης εκπαίδευσης, παρενθετικά από ότι ξέρω στο Συμβούλιο Επικρατείας οι Εισηγητές προτείνουνε την κατάργηση του νόμου περί ανωτατοποίησης των ΤΕΙ, αλλά αυτό είναι άλλη ιστορία. Οι Εισηγητές τρεις προς δύο προτείνουνε ότι ο νόμος είναι αντισυνταγματικός που είναι.

 

Λοιπόν τα πανεπιστήμια παράγουν και μεταδίδουν τη γνώση με την έρευνα και τη διδασκαλία και καλλιεργούν τις τέχνες, φτιάχνουνε υπεύθυνους ανθρώπους και συμβάλλουν στην αντιμετώπιση των κοινωνικών πολιτιστικών και αναπτυξιακών αναγκών του τόπου. Επομένως ξεκινάει το πράγμα σωστά.

 

Όταν αυτό το πράγμα γίνεται στο Πολυτεχνείο μπορούμε να δούμε μια επαναστατική αλλαγή τα τελευταία έντεκα δώδεκα χρόνια, οπότε ξεκινήσαμε από μηδενικές εισροές από ερευνητικά προγράμματα και έργα παροχής υπηρεσιών και έχουμε φτάσει σήμερα να έχουμε κάθε χρόνο 40 εκατομμύρια ecu έσοδα από τα οποία, ας αφήσουμε τα ερευνητικά προγράμματα, 6 εκατομμύρια ecu είναι η παροχή υπηρεσιών.

 

Παροχή υπηρεσιών σημαίνει ότι κάποιος έρχεται και ζητάει κάτι, του το παρέχεις, είναι συναλλαγή έχει ΦΠΑ και το αποτέλεσμα του ανήκει. Το πανεπιστήμιο πρέπει να κάνει βασικά έρευνα, τα ερευνητικά έργα έχουν επιχορήγηση, αυτοχρηματοδοτούνται, δεν έχουνε ΦΠΑ και οι ιδιοκτήτες των ερευνητικών αποτελεσμάτων είναι το πανεπιστήμιο αυτοί που τα παρήγαγαν και ο χρηματοδότης που είναι συνήθως η Πολιτεία ή η Ευρωπαϊκή Ένωση.

 

Όμως υπάρχει μια βασική διαφορά. Αυτό που θέλω να πω είναι ότι υπάρχουν 6 εκατομμύρια ευρώ παροχή υπηρεσιών, άρα μπορεί να πει κανείς ότι το Πολυτεχνείο είναι ένας μεγάλος χώρος παροχής υπηρεσιών και αυτοί είναι οι ετήσιοι προϋπολογισμοί με μια παρατήρηση εδώ.

 

Το 1997 το Πολυτεχνείο πήρε μια μεγάλη δουλειά για τα υδρολογικά στοιχεία της χώρας. Δε θα έπρεπε να την έχει πάρει, ήτανε δουλειά που έπρεπε να την πάρει ο ιδιωτικός τομέας. Η δουλειά δεν πήγε καλά και το Πολυτεχνείο έμαθε και έκτοτε εφαρμόζει την παροχή υπηρεσιών σωστά.

 

Δηλαδή προσπαθεί να μην υπάρχει αθέμιτος ανταγωνισμός προς τους επαγγελματίες που είναι και απόφοιτοί μας, να υπάρχει αντίθετα συνεργασία στο οποίο αν δεν υπάρχει δε φταίμε εμείς, γιατί εγώ είμαι ο υπεύθυνος που παρακαλάμε για συνεργασία.

 

Λοιπόν στον νέο κανονισμό του Πολυτεχνείου υπάρχει η παράγραφος ότι δεν επιτρέπεται το Πολυτεχνείο στα μέλη του την ανάληψη προγραμμάτων με σαφή χαρακτήρα μελέτης της τρέχουσας τεχνολογίας, δηλαδή των μελετών που παίρνουν στα τεχνολογικά γραφεία.

 

Πολλοί συνάδελφοι που βλέπω εδώ και με τους οποίους συνεργαζόμαστε ξέρουνε πολύ καλά ότι εμείς δεν κάνουμε τα πράγματα που μπορούν να κάνουν αυτοί. Εμείς κάνουμε τα πράγματα που αυτοί δεν μπορούν να κάνουν για πολλούς και διάφορους λόγους.

 

Και ο βασικός λόγος είναι ότι εμείς είμαστε πολλοί, το τμήμα μας δηλαδή σε Καθηγητές και τεχνικό προσωπικό είμαστε περίπου εκατό, δεν υπάρχει τεχνικό γραφείο αντίστοιχο, έχουμε όλες τις ειδικότητες και έχουμε όλα τα εργαστήρια και έχουμε όλα τα μέσα που τα έχει πληρώσει η Πολιτεία κι όχι εμείς.

 

Άρα θα ήταν αθέμιτος ανταγωνισμός αν εμείς λειτουργούσαμε ως τεχνικό γραφείο. Δε θα έπρεπε και δε λειτουργούμε έτσι, απεναντίας όλα αυτά είναι διαθέσιμα για όλους τους συναδέλφους οι οποίοι θέλουν να συνεργαστούμε για την εξυπηρέτηση των πελατών τους.

 

Εμείς δεν μιλάμε με ιδιώτες, μιλάμε μόνο με επαγγελματίες Μηχανικούς στους οποίους τους δίνουμε ότι έχουμε για να τα διαθέσουνε αυτοί όπως νομίζουν στους πελάτες τους.

 

Και με αυτόν τον τρόπο συνεργαζόμαστε με τη βιομηχανία και έχω ένα παράδειγμα συνεργασίας με την Ελευσίνα και τη Σύρο σε βέλτιστη σχεδίαση πλοίων νέας τεχνολογίας, μαζί με τον Ελληνικό Νηογνώμονα και την εταιρεία ΕΑΝΤ, ξανά με το Νεώριο με τη συνεργασία του Ναυπηγικού Γραφείου του κυρίου Περδικάρη και την εταιρεία ΛΔΚ.

 

Και τώρα έχουμε ένα πολύ ενδιαφέρον πρόγραμμα υποβάλλει το οποίο έχει περάσει το πρώτο στάδιο έγκρισης, που επειδή πρέπει να είναι και ερευνητικό το πρόγραμμα είναι μεθοδολογία ολοκληρωμένη σχεδίαση για την εφαρμογή σε πλοίο τροφοδοτικών γραμμών για τις ανάγκες της ελληνικής ακτοπλοΐας.

 

Που όπως ξέρετε πρόκειται να αλλάξει και να υπάρχουνε πλοία μεγάλα και μεγάλα κεντρικά λιμάνια κορμού στα οποία μικρότερα πλοία θα κάνουν την άγονη γραμμή, θα μαζεύουν και θα μεταφέρουν επιβάτες και οχήματα για μετεπιβίβαση. Και οι άλλοι συνεταίροι είναι η Siemens ο Νορβηγικός Νηογνώμονας και η Α. Μαρίνα.

 

Γιατί πρέπει να συνεργαζόμαστε. Αυτό είναι περίπου το προσωπικό το δικό μας και των Ναυπηγείων Ελευσίνας και είμαστε τελείως συμπληρωματικοί.

 

Με άλλα πράγματα ασχολούνται τα ναυπηγεία τα οποία πρέπει να ζήσουν σαν επιχείρηση και να πληρώνουνε τους εργάτες τους και με άλλα πράγματα πρέπει να ασχολούμαστε εμείς οι οποίοι αν μη τι άλλο έχουμε εξασφαλισμένο τον μισθό μας έστω κι αν είναι μικρός. Με τη συνεργασία βελτιώνεται η ελληνική ανταγωνιστικότητα, δηλαδή γίνεται καλό στην κοινωνία.

 

Και θα σας πω δυο τρία πράγματα ακόμα που κυρίως αφορούν δουλειές στις οποίες εγώ είμαι αναμεμειγμένος, διάφοροι άλλοι συνάδελφοι έχουν και άλλα πράγματα να πουν.

 

Είναι ότι πριν από δεκαπέντε μέρες σε μια παρουσίαση στον τοπικό κλάδο στο society of naval architect της αμερικάνικης παρουσιάστηκε με μια εργασία που δείχναμε τελείως επιστημονικά ότι ο θεσμός της απαγόρευσης για πλοία επιβατικά οχήματα από 120 μέτρα και απάνω δεν έχει απολύτως καμία τεχνολογική βάση.

 

Δηλαδή τα πλοία αυτά καθόλου δεν κινδυνεύουνε και οι επιβάτες τους το πολύ-πολύ να πάθουνε μια ελαφριά ζαλάδα και στις χειρότερες καιρικές συνθήκες στο Αιγαίο Πέλαγος. Και άρα ο θεσμός της απαγόρευσης πλόων που είναι ο μοναδικός στην Ευρώπη και στην Αμερική κάποτε θα πρέπει να σταματήσει γιατί κάνει κακό και στους νησιώτες και στον τουρισμό.

 

Αν πάμε τώρα στο εργαστήριο θα δείτε ότι σχεδιάζουμε τη γάστρα μιας κορβέτας για τις ανάγκες του Πολεμικού Ναυτικού η οποία θα συνεχίσει με κατασκευή προτύπου δέκα μέτρων και δοκιμές στη θάλασσα, πρωτοποριακές δοκιμές σε φυσικά κύματα.

 

Και για το Πολεμικό Ναυτικό έχουμε πρώτα βοηθήσει τη σχεδίαση κανονιοφόρων ή περιπολικών ανοικτής θαλάσσης με τη συνεργασία με το προσωπικό των Ελληνικών Ναυπηγείων και τα αρματαγωγά με τη συνεργασία των συναδέλφων από τα Ναυπηγεία Ελευσίνας.

 

Και έχουμε κάνει και άλλες ειδικές μελέτες, όπως είναι η ανασχεδίαση της πρύμνης των πυραυλακάτων τα οποία πήραν τρεις κόμβους σε ταχύτητα. Και έχουμε καλύψει ανάγκες όλων των άλλων δημόσιων φορέων των σχετικών, δηλαδή του Υπουργείου Οικονομικών για ταχύπλοα πλοία διώξεως λαθρεμπορίου, του Υπουργείου Εμπορικής Ναυτιλίας και της Πυροσβεστικής Υπηρεσίας.

 

Επομένως ένα ερευνητικό πανεπιστήμιο όπως είναι το Πολυτεχνείο σε μια μικρή χώρα όπως είναι η Ελλάδα δεν πρέπει να περιορίζεται στον στενό ρόλο της εκπαίδευσης των νέων. Γιατί για να εκπαιδεύσει κανείς σήμερα Μηχανικούς με σύγχρονο επίπεδο πρέπει να έχει στη διάθεσή του μέσα και ηλεκτροτεχνική υποδομή.

 

Τα οποία θα είναι αμαρτία, θα είναι κοινωνικό έγκλημα να χρησιμοποιούνται μόνο το μικρό ποσοστό του χρόνου που απαιτείται για την εκπαίδευση, αλλά πρέπει να έχουν πλήρη χρήση η οποία γίνεται μέσω των ερευνητικών προγραμμάτων και της παροχής υπηρεσιών δηλαδή της εξυπηρέτησης των κοινωνικών αναγκών.

 

Ευχαριστώ κύριε Πρόεδρε.

 

ΣΥΝΤΟΝΙΣΤΗΣ:

 

Ευχαριστούμε κι εμείς κύριε Λουκάκη, θίξατε πολύ σημαντικά ζητήματα που πιστεύω αργότερα να έχουμε εκτενείς συζητήσεις.

 

        Κύριε Σταματάκη έχετε το λόγο τώρα εσείς. Ο κύριος Σταματάκης είναι ο Πρόεδρος του Συλλόγου Διπλωματούχων Ναυπηγών Μηχανικών Ελλάδος.

 

Κος ΣΤΑΜΑΤΑΚΗΣ:

Να καλημερίσω κι εγώ με τη σειρά μου τους παρευρισκομένους.

 

Το θέμα σήμερα είναι "Παιδεία και άσκηση του επαγγέλματος του Μηχανικού προς το δημόσιο όφελος". Θα προσπαθήσω ως Πρόεδρος του Συλλόγου Ναυπηγών αλλά και ως Μέλος της Αντιπροσωπείας του Τεχνικού Επιμελητηρίου.

 

Αυτό μιας και σήμερα απουσιάζει ο κύριος Κοτζαμπασάκης ο οποίος ήταν εντεταλμένος από τη Διοικούσα Επιτροπή του Τεχνικού Επιμελητηρίου να μεταφέρει τις θέσεις του Τεχνικού Επιμελητηρίου στη σημερινή συζήτηση. Και φυσικά θα βάλω κι εγώ από τη μεριά μου τις δικές μου θέσεις σε αυτό το μεγάλο ζήτημα.

 

Ιδιαίτερα όμως θέλω να καλημερίσω τους φοιτητές, οι οποίοι θα είναι αυριανοί συνάδελφοί μας, να τους πω ότι εδρεύει ο Σύλλογος Διπλωματούχων Ναυπηγών στον Πειραιά Βενιζέλου 14, άμα τη λήξη του πτυχίου σας σας περιμένουμε να εγγραφείτε στον Σύλλογο για να φτιάξουμε έναν Σύλλογο πιο μαζικό πιο δυνατό και να μπορέσουμε από κοινού να λύσουμε τα όποια προβλήματα κατά περίοδο συναντούμε στην επαγγελματική μας καριέρα.

 

Αγαπητοί φίλοι, οι εξελίξεις στην τεχνική εκπαίδευση του τομέα των επαγγελματικών δικαιωμάτων σε ελληνικό αλλά και σε ευρωπαϊκό επίπεδο, είναι σαρωτικές. Ανατρέπεται όλη η μέχρι τώρα λογική της εθνικής νομοθεσίας, που ήταν δομημένη στη βάση της χορήγησης επαγγελματικών δικαιωμάτων ανάλογα με τα ακαδημαϊκά προσόντα.

 

Οι κατευθυντήριες οδηγίες της Ευρωπαϊκής Ένωσης και οι διακηρύξεις της Μπολόνιας και της Πράγας υπακούουν στην λογική μιας εκπαιδευτικής σύγκλησης η οποία στο βαθμό που δεν εμπεριέχει πολιτικά μέτρα και θεσμικές παρεμβάσεις εθνικής αναπτυξιακής εκπαιδευτικής στρατηγικής, προκαλούν παρενέργειες και αρνητικές επιδράσεις στην τεχνική εκπαίδευση, τα επαγγελματικά δικαιώματα και την παραγωγική-οικονομική δομή της χώρας, υποβαθμίζοντας τα ελληνικά πτυχία ΑΕΙ αλλά και την αξία της προσπάθειας της δεξιότητας και της γνώσης.

 

Συνεπώς το Τεχνικό Επιμελητήριο καλώς πράττει και ανοίγει σήμερα την αυλαία μιας μεγάλης ενημερωτικής προσπάθειας όλων των εμπλεκόμενων και ενδιαφερόμενων μερών στα πλαίσια ενός ανοικτού διαλόγου Μηχανικών με την Πολιτεία και την ευρύτερη κοινωνία.

 

Νομίζω ότι είναι λάθος η ώρα και ίσως να έχουμε αργήσει και λίγο, να κάνουμε και την αυτοκριτική μας. Ποια όμως είναι τα ενδιαφερόμενα μέρη; Ο τεχνικός κόσμος ΤΕΕ Σύλλογοι.

 

Ας πούμε ότι σήμερα υπάρχουν σε αυτή τη συζήτηση, η Πανεπιστημιακή Κοινότητα το ΕΜΠ. που βεβαίως υπάρχει σήμερα σε αυτή τη συζήτηση. Η Πολιτεία απουσιάζει, ερωτηματικό. Τα ΤΕΙ που είναι μια παράμετρος, απουσιάζουν. Τα κόμματα πιθανόν που έχουν απόψεις πρέπει να μάθουμε και ποιες απόψεις.

 

Άρα για να γίνει σωστός διάλογος για να καταλήξουμε σωστά, πρέπει η προσπάθεια να συνεχιστεί, να γίνει εθνικός διάλογος, να πούμε αλήθειες και να προσπαθήσουμε να θέσουμε τις βάσεις για αναγέννηση της παιδείας μας, για να έχει προοπτική και μέλλον ο τεχνικός κλάδος, για να έχουμε αποτελέσματα για όφελος του πολίτη που είναι και ο αντικειμενικός σκοπός ο προορισμός του Μηχανικού.

 

Πιστεύω ακράδαντα εκεί που μπορούμε να επενδύσουμε ως έλληνες, εκεί που μπορούμε να έχουμε συγκριτικό πλεονέκτημα ως έθνος, είναι η παιδεία μας και η πολιτισμική μας κληρονομιά. Διάβαζα πρόσφατα σε ένα περιοδικό από τη δεκαετία του ΄70 η εκπαίδευση τελεί υπό συνεχή μεταρρύθμιση.

 

Ούτε το φορολογικό δεν έχει υποστεί τόσες επεμβάσεις πολιτικών και ειδικών, έτσι ώστε να νομιμοποιείται η κυρία Γλύκα Τζελβερέλ  να δηλώνει: "Η παιδεία στην Ελλάδα είναι ένα μόνιμο πρόβλημα. Η μόνη μεταρρύθμιση που δεν έγινε και δεν θα γίνει είναι να πάψουν οι Πολιτικοί-Υπουργοί να κάνουν μεταρρυθμίσεις. Η εκπαίδευση είναι θέμα των χρηστών και όχι των Πολιτικών". Νομίζω ότι έχει δίκιο.

 

Αγαπητοί φίλοι, η άσκηση του επαγγέλματος του Μηχανικού συνδέεται τόσο με τις ανάγκες για αειφόρο ανάπτυξη της χώρας, όσο και με την ποιότητα των τεχνικών έργων, αλλά και με την προστασία της υγείας, της ασφάλειας και της ευημερίας των πολιτών.

 

Η υφιστάμενη επομένως προστασία του τίτλου των Διπλωματούχων Μηχανικών και οι όποιες νομοθετικές ρυθμίσεις του πρέπει να αναγνωρίζουν την τεχνική ευθύνη τους στις φάσεις σχεδιασμού, κατασκευής και λειτουργίας έργων εγκαταστάσεων και συστημάτων. Πρέπει δηλαδή να επιβεβαιώνουν την κοινωνική αποστολή των Διπλωματούχων Μηχανικών εν γένει και να εξυπηρετούν το δημόσιο συμφέρον.

 

Η οικοδόμηση δε της επαγγελματικής σταδιοδρομίας ενός Μηχανικού πρέπει να βασίζεται στους τίτλους σπουδών, στην κατάρτιση, στην συνεχιζόμενη εκπαίδευση, στην εμπειρία, που όλα μαζί συνθέτουν τα ουσιαστικά επαγγελματικά προσόντα σε κάθε φάση της επαγγελματικής του εξέλιξης.

 

Η ύπαρξη νομοθετικά κατοχυρωμένων επαγγελμάτων οφείλεται στην ανάγκη να διασφαλιστούν για το κοινωνικό σύνολο ελάχιστες προϋποθέσεις ποιότητας και ασφάλειας για τις συγκεκριμένες εργασίες των Μηχανικών. Συνεπώς βασικές θέσεις του τεχνικού κόσμου πρέπει να είναι:

 

1.  Το ενιαίο και αδιαίρετο των πενταετούς φοίτησης σπουδών. Είναι προϋπόθεση για να εξασφαλίζεται η ασφάλεια, η ποιότητα και η ακεραιότητα στις παρεχόμενες υπηρεσίες από τους Μηχανικούς.

 

2.  Η δυνατότητα άσκησης του επαγγέλματος του Μηχανικού στην Ελλάδα θα πιστοποιείται από το Τεχνικό Επιμελητήριο Ελλάδας έπειτα από ουσιαστικές και αδιάβλητες εξετάσεις.

 

3.  Το πλαίσιο των επαγγελματικών δραστηριοτήτων θα προσδιορίζεται με σαφήνεια για το σύνολο των αποφοίτων της τεχνικής παιδείας.

 

4.  Στους αποφοίτους σχολών που εντάσσονται στην ευρωπαϊκή οδηγία θα χορηγείται επαγγελματική ισοτιμία μετά μόνο από εξετάσεις.

 

5.  Η ακαδημαϊκή ισοτιμία θα αναγνωρίζεται και θα πιστοποιείται σε κάθε επαγγελματική δραστηριότητα.

 

 

 

ΠΡΟΤΑΣΕΙΣ: Ορισμένες είναι γενικές, αλλά και ειδικές για τη Σχολή Ναυπηγών:

 

1)  Βεβαίως προσωπική μου άποψη, πιστεύω ότι πρέπει να διατηρηθεί ο δημόσιος χαρακτήρας της πανεπιστημιακής εκπαίδευσης.

 

2)  Η διοργάνωση Συνεδρίου είναι επιβεβλημένη αλλά πρέπει να είναι και διευρυμένη για να έχει επιτυχία και ανταπόκριση στην κοινωνία, που είναι ο αντικειμενικός σκοπός.

 

3)  Κατάρτιση προγραμμάτων σπουδών ευέλικτα σύμφωνα με τις σύγχρονες επιστημονικές και τεχνολογικές εξελίξεις στα πλαίσια των αναγκών μιας σύγχρονης ανταγωνιστικής ναυπηγικής βιομηχανίας.

 

 

 

Έψαξα να βρω μαθήματα που μπορούν να αφαιρεθούν. Προσωπικά δε βρήκα κανένα. Κάθε ένα έχει τη δική του αξία, αλλά και σημασία. Τουναντίον πρέπει να προστεθούν και άλλα, παραδείγματος χάρη εκεί που εγώ διαβλέπω πρόβλημα στην παραγωγή στα ναυπηγεία είναι το ναυπηγικό σχέδιο.

 

Δεύτερον ένα έλλειμμα μεγάλο διοίκηση και οργάνωση ναυπηγείου. Τρίτον υγιεινή και ασφάλεια στους χώρους εργασίας των ναυπηγείων, τεράστιο θέμα.

 

Τέταρτον επικοινωνιακό περιβάλλον του Μηχανικού ή αλλιώς τεχνική επικοινωνίας. Σήμερα οι Ναυπηγοί λειτουργούν και ως Manager άρα θεωρώ επιβεβλημένο αυτό το θέμα και όχι μόνο, παραδείγματος χάρη ένα έλλειμμα που εγώ παρατηρώ που έχουμε θα έλεγα όχι στο 100% αλλά σε ένα μεγάλο βαθμό ένα έλλειμμα στην επικοινωνία των Μηχανικών.

 

Που αυτοί που τελειώνουν το Πολυτεχνείο που είναι "χαμένοι" στις γνώσεις είναι ένα έλλειμμα επικοινωνίας με τον υπόλοιπο κόσμο και κυρίως με τον παραγωγικό κόσμο, με τον κόσμο της πιάτσας της δουλειάς, τον συγκολλητή, τον μεταλλουργό, θα μπορώ να επεκταθώ αν θέλετε πιο ύστερα.

 

 

 

4)  Διπλωματικές εργασίες που προάγουν την σύνδεση της παραγωγής με την εκπαίδευση, έτσι ώστε να αποτελούν ουσιαστικό στοιχείο της παρεχόμενης εκπαίδευσης και να οδηγούν στην αναβάθμιση του Ναυπηγού Μηχανολόγου Μηχανικού στην παραγωγική διαδικασία.

 

5)  Εξέταση της αναγκαιότητας ή όχι και με ποιους όρους της θέσπισης πρακτικής άσκησης.

 

6)  Διακριτός ρόλος ΤΕΙ-ΑΕΙ. Το άφησα τελευταίο, αλλά νομίζω κατά τη γνώμη μου ότι είναι το αγκάθι στην όλη ιστορία. Η ανωτατοποίηση των ΤΕΙ χωρίς την παραμικρή αξιολόγηση αλλά και χωρίς την ουσιαστική αναβάθμιση το επίπεδο του σημερινού τελευταίου ΤΕΙ μεταλλάσσεται αυτόματα σε ανώτατο, εξισώνοντας δραματικά προς τα κάτω την ελληνική ανώτατη εκπαίδευση. Προτείνω:

 

6.1. Αναδιάρθρωση των τμημάτων ΤΕΙ μη λειτουργία τμημάτων με αντικείμενο επικαλυπτόμενο από ΑΕΙ, κάλυψη αντικειμένων και ειδικοτήτων που λείπουν σήμερα και είναι αναγκαία στην παραγωγή.

 

6.2. Δυνατότητα μετεξέλιξης των αποφοίτων ΤΕΙ μέσω μόνον σπουδών και όχι μέσω μόνον απόκτησης εμπειρίας.

 

6.3. Ίσως θα μπορούσαμε να συζητήσουμε μια διαδικασία κατά τα πρότυπα ευρωπαϊκών σχολών για την απόκτηση πτυχίων.

 

 

 

Τέλος κλείνοντας θέλω να πω ότι σήμερα φαίνεται να είμαστε μοναχικοί καβαλάρηδες. Σήμερα συζητάμε με τους εαυτούς μας, μπορούμε όμως χωρίς προκαταλήψεις και χωρίς διακρίσεις με βασική αρχή ότι ξέρουμε τι θέλουμε, ξέρουμε τι ζητάμε.

 

Γνωρίζουμε να συζητάμε, μπορούμε να διεκδικούμε, συνεχίζουμε τον διάλογο με όλα τα εμπλεκόμενα μέρη, με όλους τους ενδιαφερόμενους φορείς και με αντικειμενικό σκοπό την ευημερία την ασφάλεια και το δημόσιο όφελος του πολίτη. Δημιουργούμε λοιπόν τις προϋποθέσεις ενός εθνικού διαλόγου αλλά (…)

 

ΣΥΝΤΟΝΙΣΤΗΣ:

 

Ευχαριστούμε τον κύριο Σταματάκη. Και συνεχίζουμε με τον κύριο Θεοδωρόπουλος, Πρώην Πρόεδρο ΠΣΝΜ.

 

Κος ΘΕΟΔΩΡΟΠΟΥΛΟΣ:

(…)

 

Δεύτερον προσδιορισμό των δραστηριοτήτων των Διπλωματούχων Ναυπηγών, ανάλυση του αντικειμένου του Διπλωματούχου Ναυπηγού, καθώς και προσδιορισμός κατά είδος και κατηγορία, ειδικές απαιτήσεις και ισχύουσα νομοθεσία.

 

Τρίτον καταγραφή και προσδιορισμός των βασικών χαρακτηριστικών όλων των ναυπηγικών και ναυπηγοεπισκευαστικών μονάδων της χώρας μας, δηλαδή δημιουργία βάσεως δεδομένων με αναλυτικά στοιχεία.

 

Τέταρτον προσδιορισμό δραστηριοτήτων του κλάδου ελέγχου εμπορικών πλοίων του Υπουργείου Εμπορικής Ναυτιλίας. Ο κλάδος ελέγχου εμπορικών πλοίων ουσιαστικά είναι η ελέγχουσα αρχή όλων των ελληνικών πλοίων, όμως ούτε κανονισμούς για τον έλεγχο των κατασκευών διαθέτει, ούτε και προδιαγραφές των υποβαλλομένων σε αυτόν μελετών παρότι είναι ποιοτικά πιστοποιημένος κατά ISO.

 

Πρέπει οπωσδήποτε να ξεκινήσει η δημιουργία προτύπων προδιαγραφών για τις υποβαλλόμενες μελέτες και η συστηματική εκπόνηση κανονισμών τόσο για την κατασκευή όσο και για τις επιθεωρήσεις των πλοίων.

 

Αξίζει να σημειωθεί ότι ενώ μια τέτοια ενέργεια θα έπρεπε να έχει αναληφθεί από το ΥΕΝ η μέθοδος αναβάθμισης του κλάδου ελέγχου εμπορικών πλοίων συνίσταται στην εκχώρηση των αρμοδιοτήτων του προς τους Νηογνώμονες που με βάση πρόσφατες πληροφορίες θα ελέγχουν αποκλειστικά, δηλαδή χωρίς την παράλληλη δυνατότητα των πλοιοκτητών υποβολής αιτήσεων επιθεώρησης στο ΓΚΕΕΠ τα ελληνικά εμπορικά πλοία.

 

Ως φορέας πραγματοποίησης προτείνεται το Τεχνικό Επιμελητήριο Ελλάδος και ο Σύλλογος Διπλωματούχων Ναυπηγών. Θα μπορούσε να ήταν και το ΥΕΝ, αλλά δεν το βλέπω.

 

Με βάση τα παραπάνω μπορεί να υπάρξει σοβαρή στατιστική ανάλυση και προτάσεις βελτιστοποίησης της άσκησης του επαγγέλματος.

 

Μπορεί επί παραδείγματι να δοθούν άμεσα στοιχεία για τον αριθμό των ευρισκομένων στα κατά τόπους τοπικά κλιμάκια των Λιμεναρχείων ονόματα των ενδιαφερομένων Διπλωματούχων Ναυπηγών για εκτέλεση επιθεωρήσεων και να μη δημιουργούνται τα γνωστά φαινόμενα προσωπικών επιλογών του εκάστοτε Λιμενάρχη με το δικαιολογητικό της μη ύπαρξης επισήμων καταλόγων των ενδιαφερομένων.

 

Κυρίες και κύριοι, ο κλάδος μας των Διπλωματούχων Ναυπηγών έχει να κάνει με ένα δύσκολο και απαιτητικό αντικείμενο, το πλοίο. Το περιβάλλον δραστηριοποιήσεώς μας και οι συνθήκες εργασίας μας δεν είναι οργανωμένα και αποτελούν στόχο παράπλευρης εκμετάλλευσης που οι περισσότεροι από εμάς γνωρίζουν καλά.

 

Εάν δε θέλουμε να καταντήσουμε απλοί συναρμολογητές προκατασκευασμένων τομέων, θα πρέπει συντονισμένα να δραστηριοποιηθούμε και στο επίπεδο των βασικών μας γνώσεων (Πολυτεχνείο) και στο επίπεδο επαγγελματικής μας καταρτίσεως (ΤΕΕ και Σύλλογος) και να το κάνουμε τώρα πριν μας προλάβουν εντελώς τα γεγονότα.

 

Ευχαριστώ.

 

ΣΥΝΤΟΝΙΣΤΗΣ:

 

Ευχαριστούμε κι εμείς κύριε Θεοδωρόπουλε για την παρουσίαση.

 

Θα θέλατε επειδή έχουμε κάπως ξεφύγει από την ώρα να κάνουμε ένα πεντάλεπτο διάλειμμα για ένα νερό και έναν καφέ και να συνεχίσουμε με το ίδιο session μετά;

 

Διάλειμμα για καφέ

 

ΣΥΝΤΟΝΙΣΤΗΣ:

 

Συνεχίζουμε με τον κύριο Ματθαίου ο οποίος είναι ΝΜΜ Εμπειρογνώμονας.

 

Κος ΜΑΤΘΑΙΟΥ:

Λοιπόν κύριε Πρόεδρε, κυρίες και κύριοι, κατ΄ αρχάς θέλω να ευχαριστήσω τους διοργανωτές αυτής της εκδήλωσης, που με τίμησαν με την πρόσκληση που μου έκαναν να είμαι ένας από τους εισηγητές της σημερινής μας συζήτησης στρογγυλής τραπέζης.

 

        Θα σας αναπτύξω τις σκέψεις μου σχετικά με τον ρόλο του Ναυτικού Πραγματογνώμονα Ναυπηγού Μηχανολόγου Μηχανικού στην επαγγελματική μας Κοινότητα.

 

        Εγώ τελείωσα το Πολυτεχνείο το 1969, πήρα δίπλωμα Μηχανολόγου Ηλεκτρολόγου και την εποχή εκείνη η Σχολή Μηχανολόγων Ηλεκτρολόγων είχε τέσσερις κύκλους σπουδών. Τον κύκλο του Μηχανολόγου, τον κύκλο του Ηλεκτρολόγου, τον κύκλο του Μηχανικού Παραγωγής και τον κύκλο του Ναυτικού Μηχανολόγου Μηχανικού.

 

        Στον κύκλο αυτό ήμασταν πέντε φοιτητές. Όλη η Σχολή Μηχανολόγων τότε είχε διακόσιους φοιτητές. Βασικός μας Καθηγητής και ας πούμε ο άνθρωπος ο οποίος είχε δημιουργήσει αυτόν τον κύκλο σπουδών.

 

Και αν θέλετε ήτανε και ο άνθρωπος από ότι τουλάχιστον γνωρίζω εγώ που δημιούργησε αργότερα ή εκείνη την περίοδο και τη Σχολή των Ναυπηγών, δηλαδή πίεσε διότι ήθελε να γίνει μια Σχολή Ναυπηγών στο Πολυτεχνείο.

 

Ήτανε ο αείμνηστος Βασίλης Φραγκούλης, ο οποίος ήταν και Καθηγητής μου βέβαια και τον οποίον τότε θεωρούσαμε και πιστεύω πως έτσι ήτανε και πρέπει ακόμη να τον θεωρούμε ότι είναι ο πατέρας της ναυπηγικής επιστήμης στην Ελλάδα.

 

Όταν λοιπόν μας έκανε μάθημα και το συνήθιζε και αυτό μας το έλεγε πολύ τακτικά, μας το έλεγε τρεις τέσσερις φορές το χρόνο θέλοντας να μας τονίσει τη σπουδαιότητα της ναυπηγικής επιστήμης.

 

Μας έκανε λοιπόν έναν παραλληλισμό των σπουδών του Ναυπηγού με τις σπουδές του Πολιτικού Μηχανικού κι έλεγε ότι εμείς οι Ναυπηγοί φτιάχνουμε σπίτια ή ξενοδοχεία ανάλογα με τη χρήση τους.

 

Τα οποία όμως δεν είναι μόνο σπίτια ή ξενοδοχεία, είναι και εργοστάσια, είναι και εργοστάσια παραγωγής ηλεκτρικού ρεύματος, είναι και κέντρα τηλεπικοινωνιών και όλα αυτά κινούνται και ταλαντεύονται μέσα στη θάλασσα, διατοιχίζονται όπως θα λέγαμε εμείς οι Ναυπηγοί, βιαίως πολλές φορές. Και αυτά καλούμεθα να τα μάθουμε σε πέντε χρόνια, πως θα φτιάξουμε ασφαλή τέτοια "σπίτια" ή οικοδομήματα.

 

Οι Πολιτικοί Μηχανικοί σπουδάζουν τα ίδια χρόνια, μαθαίνουν να κατασκευάζουνε κατά κανόνα σπίτια, τα οποία όταν γίνεται κανένας σεισμός που στη βιαιότητα δεν έχει καμία σχέση με τα δικά μας προβλήματα που αντιμετωπίζουνε στη θάλασσα τα δικά μας "σπίτια", πολλά από αυτά γκρεμίζονται.

 

Γι αυτό μας έλεγε ότι οι Πολιτικοί Μηχανικοί πρέπει να σπουδάζουν τέσσερα χρόνια κι εμείς να σπουδάζουμε έξι χρόνια οι Ναυπηγοί. Τελικά τώρα που παρακολουθώ έτσι τις σπουδές στο Μετσόβιο βλέπω ότι έχει δικαιωθεί.

 

Κι έχει δικαιωθεί γιατί σπανιότατα από ότι βλέπω κάποιος φοιτητής τελειώνει τις σπουδές του σε λιγότερο από έξι χρόνια. Επομένως σε αυτό το οποίο έλεγε ότι οι σπουδές του Ναυπηγού έπρεπε να είναι τουλάχιστον έξι χρόνια έχει δικαιωθεί. Και σε πολλά άλλα βέβαια, αλλά αυτό σας το είπα έτσι γιατί ήθελα να τονίσω αυτό το οποίο ήθελε να τονίσει κι εκείνος, την πολυπλοκότητα της επιστήμης μας.

 

Τα χρόνια αυτά που κατά μέσον όρο διαρκούν οι σπουδές εδώ στο Μετσόβιο είναι η περίοδος που γίνεται από όλους διδάσκοντες και διδασκομένους η μέγιστη δυνατή προσπάθεια για τη θεωρητική κατάρτιση των νέων Μηχανικών.

 

Συνηθίζουμε να θεωρούμε την απόκτηση του διπλώματος του Ναυπηγού Μηχανολόγου Μηχανικού αφετηρία της επαγγελματικής μας δραστηριότητας, δηλαδή εφαρμογή στην πράξη των θεωρητικών μας γνώσεων.

 

Η εφαρμογή αυτή δεν είναι καθόλου εύκολη, αφού πάρα πολλά προβλήματα στα οποία καλούμεθα να δώσουμε λύσεις και στις συντριπτικά περισσότερες περιπτώσεις οι θεωρητικές γνώσεις δεν αρκούν και απαιτούνται και πρακτικές γνώσεις για να δώσουμε αυτές τις λύσεις.

 

Οι πρακτικές αυτές γνώσεις δεν αποκτώνται εύκολα, αφού δεν υπάρχει ένα συγκροτημένο όργανο όπως το Μετσόβιο Πολυτεχνείο για να μας τις προσφέρει σωστά και μεθοδικά. Δηλαδή πρέπει μόνοι μας να βρούμε τον κατάλληλο χώρο και τους κατάλληλους ανθρώπους οι οποίοι να μας εμπλουτίσουν τις θεωρητικές μας γνώσεις και τις πρακτικές εφαρμογές τους.

 

Πολλές μάλιστα από τις πρακτικές αυτές γνώσεις μπορεί να μην μας είναι άμεσα και απόλυτα απαραίτητες γι αυτό με το οποίο τελικά θα θελήσουμε να ασχοληθούμε. Σε έναν Μελετητή αίφνης δε χρειάζεται να γνωρίζει σε βάθος τις τεχνικές επισκευής ενός πλοίου, όπως σε έναν επισκευαστή ενός πλοίου, πάντα μιλάω για συναδέλφους, Ναυπηγό δε χρειάζεται να γνωρίζει σε βάθος πως θα κάνει μια μελέτη γι αυτό το πλοίο.

 

Για το λόγο αυτό θεωρώ ότι είναι απαραίτητο να αποφασίσει κανείς πάρα πολύ σύντομα, ακόμη και την περίοδο που κάνει τις σπουδές του, ποιον επαγγελματικό δρόμο θα ακολουθήσει μετά.

 

Και λέω ακόμη και στην περίοδο που κάνει τις σπουδές του, γιατί μπορεί να επωφεληθεί και από τη διπλωματική του εργασία, δηλαδή η διπλωματική εργασία την οποίαν θα πάρει μέσα στο Πολυτεχνείο να είναι κομμάτι αυτού του οποίου θέλει αύριο να κάνει στην επαγγελματική του καριέρα.

 

Στη σύγχρονη εποχή που κάθε επιστήμη χαρακτηρίζεται από τις εξειδικεύσεις της, ασφαλώς και η ναυπηγική με την προαναφερθείσα πολυπλοκότητά της ανοίγει πολλούς δρόμους μπροστά σε κάθε απόφοιτο.

 

Για να μπορέσει τελικά ένας νέος συνάδελφος να θεωρηθεί στο τέλος της σταδιοδρομίας του επαγγελματικά καταξιωμένος και γιατί όχι μόνο στο τέλος και στο μέσον της σταδιοδρομίας του, θα πρέπει να χαράξει πολύ σύντομα τον τελικό του στόχο και να ακολουθήσει μία σταθερή πορεία που θα έχει τις κατά το δυνατόν λιγότερες παρεκκλίσεις από το δρόμο που στο τέλος αυτού του δρόμου βρίσκεται ο στόχος.

 

Θα προσπαθήσουμε δηλαδή να βλέπουμε σαν φάρο μπροστά μας το τι θέλουμε τελικά να κάνουμε επαγγελματικά και να ακολουθούμε έναν δρόμο επαγγελματικό, δηλαδή να αποκτούμε αυτές τις εμπειρίες κατά την επαγγελματική μας σταδιοδρομία που θα οδηγήσουνε σε αυτό το στόχο.

 

Ανάλογα με την επαγγελματική σχέση οι Ναυπηγοί Μηχανικοί μπορούν να σταδιοδρομήσουν σαν ελεύθεροι επαγγελματίες ιδιωτικοί υπάλληλοι και δημόσιοι υπάλληλοι.

 

Οι ελεύθεροι επαγγελματίες που κατά την άποψή μου είναι αυτοί που ακολουθούν την πιο δύσκολη πορεία γιατί κρίνονται συνεχώς από τους πελάτες τους και η ελεύθερη αγορά είναι ο πιο αυστηρός κριτής, διακρίνονται στους Πραγματογνώμονες, στους Μελετητές, στους Τεχνικούς Συμβούλους, στους Αντιπροσώπους ξένων ναυπηγικών οίκων και στους Επισκευαστές και Κατασκευαστές πλοίων και άλλες όμως μικρότερου χώρου απασχολήσεις.

 

Οι ιδιωτικοί υπάλληλοι μπορούν να απασχοληθούν σε Νηογνώμονες, ναυπηγεία, ναυτιλιακές εταιρείες, ιδιωτικά τεχνικά γραφεία, αντιπροσωπείες ναυπηγικών και ναυτιλιακών οίκων και λοιπά.

 

Ενώ οι δημόσιοι υπάλληλοι απασχολούνται εκτός από τις διάφορες υπηρεσίες του Υπουργείου Εμπορικής Ναυτιλίας και τα κατά τόπους κεντρικά Λιμεναρχεία στα Κέντρα Πρόληψης επαγγελματικού κινδύνου, στο Υπουργείο Βιομηχανίας και λοιπά.

 

Οι Πραγματογνώμονες στην επαγγελματική κατηγορία των οποίων ανήκω διακρίνονται στους Ναυτικούς Πραγματογνώμονες και στους μη Ναυτικούς. Ένας Ναυτικός Πραγματογνώμονας καλείται να διερευνήσει την αφορμή και την αιτία της πρόκλησης ενός ναυτικού ατυχήματος, καθώς και να εκτιμήσει την έκταση και το μέγεθος της ζημιάς που έχει προκληθεί από το ναυτικό αυτό ατύχημα.

 

Ιδιαίτερη δυσκολία παρουσιάζεται στη διερεύνηση της αφορμής και της αιτίας ναυαγίων κατά τα οποία τα πλοία χάνονται αύτανδρα. Όταν δηλαδή δεν έχουμε μαρτυρικές καταθέσεις από ναυαγούς που θα μας δώσουνε στους ερευνητές, γιατί ο Πραγματογνώμονας είναι ένας ερευνητής του ναυτικού ατυχήματος.

 

Τότε υπάρχουνε άλλοι τρόποι να ψάξει κανείς να τα βρει αυτά, βεβαίως φεύγει από το σημερινό μας θέμα η ανάπτυξη αυτών των τρόπων, αλλά θα ήθελα να σας πω ότι τις μαρτυρικές καταθέσεις ένας Πραγματογνώμονας δεν μπορεί να τις αγνοήσει.

 

Μπορεί όμως να έρθουνε σε δεύτερη μοίρα οι μαρτυρικές καταθέσεις ή αν θέλετε να απορριφθούνε ορισμένα στοιχεία τους όταν τα ευρήματα είναι διαφορετικά από αυτά τα οποία λένε οι μάρτυρες, ή όταν η επιστήμη λέει άλλα πράγματα από αυτά τα οποία λένε οι μάρτυρες.

 

Εκτός από τα προαναφερόμενα ο Ναυτικός Πραγματογνώμονας καλείται να αποφανθεί και για άλλα θέματα μη σχετιζόμενα με κάποιο ατύχημα ή ζημιά, όπως για την κατάσταση των πλοίων πρώτον πριν από την αγορά τους, πριν από την ανάληψη της ασφάλισής τους από ασφαλιστικές εταιρείες, οι ασφαλιστικές εταιρείες μας ζητάνε να τους πούμε σε τι κατάσταση είναι ένα πλοίο πριν το ασφαλίσουνε.

 

Αλλά και μετά από αυτήν παρακολουθούμε την κατάσταση του πλοίου, πριν από τη ναύλωσή τους ιδιαίτερα από εταιρείες πετρελαιοειδών, και πριν από τη φόρτωσή τους για τον έλεγχο της καταλληλότητας των κοιτών τους, όπου πάλι πάμε και κάνουμε έλεγχο να δούμε σε τι κατάσταση είναι τα πλοία. Επιθεωρούνται επίσης και φορτία πριν ή κατά τη φόρτωσή τους ώστε να εξασφαλιστεί η ποιότητά τους και η ασφαλής μεταφορά τους στη συσκευασία στοιβασία και λοιπά.

 

Οι υπηρεσίες του Ναυτικού Πραγματογνώμονα ζητούνται επίσης κατά τη ναύλωση και την επιστροφή ενός πλοίου από τον Ναυλωτή στον Πλοιοκτήτη για τη μέτρηση των επ΄ αυτού πετρελαίων και των ζημιών που έχουν υποστεί κατά τη διάρκεια της ναύλωσης.

 

Κατά τη διάρκεια της ναύλωσης ένα πλοίο μπορεί να πάθει κάποιες ζημιές κατά τη φόρτωση και τα λοιπά συνήθως στα κοίτη του και καταγράφονται αυτές οι ζημιές και υπάρχουνε συζητήσεις μεταξύ Πλοιοκτήτη και Ναυλωτή ποιος θα πληρώσει.

 

Τις υπηρεσίες των Ναυτικών Πραγματογνωμόνων επιζητούν τα δικαστήρια, οι συγγενείς θυμάτων ναυτικών ή εργατικών ατυχημάτων, οι ναυτιλιακές εταιρείες, οι ασφαλιστικές εταιρείες, τα ναυτιλιακά υποκαταστήματα των τραπεζών, οι εταιρείες πετρελαιοειδών, οι παραλήπτες και αποστολείς φορτίων και λοιπά.

 

Όπως γίνεται κατανοητό η περιπλοκότητα της σημερινής ναυτικής τεχνολογίας και των πάσης φύσεως κανονισμών ασφαλείας των πλοίων απαιτούν ιδιαίτερες γνώσεις και πείρα.

 

Ο Ναυτικός Πραγματογνώμονας σήμερα πρέπει να έχει πλην των ναυπηγικών και μηχανολογικών γνώσεων εμπειρία και γνώση σε θέματα ναυσιπλοΐας, εκμετάλλευσης πλοίων, περιβάλλοντος, νομικών και ασφαλιστικών πλαισίων, οικονομίας και λοιπά.

 

Και να είναι ικανός να εκφραστεί σωστά περιεκτικά κατά το δυνατόν σύντομα και ξεκάθαρα στο πόρισμα που θα συντάξει. Ειδικότερα εάν έχει οριστεί από κάποιο δικαστήριο ή αν η πραγματογνωμοσύνη που κάνει η έκθεση θα απευθυνθεί σε κάποιο δικαστήριο ή θα απευθυνθεί σε μη τεχνικούς πρέπει να είναι πάρα πολύ εκλαϊκευμένο αυτό το οποίο θα γράψει κι εδώ χρειάζεται μια ιδιαίτερη ικανότητα.

 

Για να επιτευχθεί ένα ικανοποιητικό επίπεδο γνώσεων απαραίτητο για την επιτυχή διεκπεραίωση ναυτικών πραγματογνωμοσυνών χρειάζονται πολύ καλή γνώση της λειτουργίας του πλοίου, των προβλημάτων που παρουσιάζονται εν πλω καθώς και στους επιβαίνοντες σε αυτό, όπως και οι δυνατότητες αντιμετώπισής τους.

 

Γενικά απαιτείται γνώση όλων των τεχνικών και μη θεμάτων που αφορούν το πλοίο, χωρίς οι γνώσεις αυτές να έχουν απαραίτητα μεγάλο βάθος. Δηλαδή όποτε θέλουμε ένα εξειδικευμένο θέμα, μια μελέτη ας πούμε να κάνουμε σχετικά με την ευστάθεια ενός πλοίου που βυθίζεται, ο Πραγματογνώμονας μπορεί να απευθυνθεί σε κάποιον Μελετητή ή στο Πολυτεχνείο βεβαίως που έχει ακόμη πιο πολλές δυνατότητες.

 

Σωστός Πραγματογνώμονας είναι ο επαγγελματίας που ασχολείται συνεχώς και αποκλειστικά με το αντικείμενο του ανεξάρτητου Επιθεωρητή Πλοίων και Φορτίων, καθώς και του Τεχνικού Συμβούλου και οπωσδήποτε η δραστηριότητα αυτή δεν μπορεί να αποτελεί μέρος άλλης κύριας απασχόλησης.

 

Στις χώρες της Δυτικής Ευρώπης και κυρίως στην Αγγλία έχουν δημιουργηθεί ειδικές επιμορφωτικές σχολές για όσους επιθυμούν να αξιοποιήσουν προηγούμενη τεχνική τους κατάρτιση και να ασχοληθούν με τον συγκεκριμένο τομέα των πραγματογνωμοσυνών.

 

Πολύ τακτικά γίνονται διεθνή συνέδρια που αφορούν αποκλειστικά την επαγγελματική δραστηριότητα των Ναυτικών Πραγματογνωμόνων. Υπάρχει και ο Σύνδεσμος Ελλήνων Ναυτικών Συμβούλων και Πραγματογνωμόνων που έχει ιδρυθεί εδώ και είκοσι χρόνια και αποτελεί και ιδρυτικό μέλος της Ευρωπαϊκής Ομοσπονδίας Συνδέσμων Ναυτικών Τεχνικών Συμβούλων και Πραγματογνωμόνων.

 

Σήμερα στην Ελλάδα υπάρχουν τεχνικά γραφεία που είναι κυρίως Μελετητών ή κυρίως Πραγματογνωμόνων. Στο εξωτερικό και ιδιαίτερα στην Αγγλία υπάρχουν τεχνικά γραφεία αποκλειστικά για μελέτες ή αποκλειστικά για πραγματογνωμοσύνες. Η άποψή μου είναι προς αυτή την κατεύθυνση θα τείνει και η ελληνική αγορά εργασίας του επαγγέλματός μας.

 

Επιθυμώ να τελειώσω τη σύντομη εισήγησή μου με τη δημόσια έκφραση κάποιων προβληματισμών που έχω σχετικά με την απαραίτητη αξιοποίηση των πορισμάτων των πραγματογνωμοσυνών, για τη μείωση των πιθανοτήτων επανάληψης των ίδιων ναυτικών ατυχημάτων.

 

Γιατί πραγματικά πόσο ευθυνόμαστε όλοι για τα τραγικά αποτελέσματα που μπορεί να έχει ένα ναυτικό ατύχημα; Πόσο συνειδητοποιούμε όλοι όταν επιβαίνουμε σε ένα πλοίο ότι είμαστε εν δυνάμει θύματα ναυαγίου, όπως είμαστε εν δυνάμει θύματα τροχαίου ατυχήματος όταν κυκλοφορούμε με το αυτοκίνητό μας;

 

Πως θα βελτιωθεί η ελλιπής γενικότερη παιδεία μας, δεν εννοώ η ειδική παιδεία του Ναυπηγού, η γενικότερη παιδεία του λαού μας, που τόσο σημαντικά δυσμενή επίδραση έχει στα αποτελέσματα των ναυτικών ατυχημάτων; Πως θα εξασφαλίσουμε τις απαραίτητες δικλείδες που δεν θα επιτρέψουν την επανάληψη των ίδιων κάθε φορά τραγικών γεγονότων;

 

Κατά την άποψή μου οι προβληματισμοί αυτοί μπορούν μόνον να αντιμετωπιστούν μετά από λεπτομερή ανάλυση των εκθέσεων των Πραγματογνωμόνων και των Τεχνικών Συμβούλων ενός ναυτικού ατυχήματος, ανεξάρτητα από τη δικαστική πορεία της κάθε υπόθεσης.

 

Και να γίνει μια προσπάθεια βελτίωσης μέσα από τα διδάγματα ενός ναυτικού ατυχήματος των δομών αυτών της κοινωνίας μας που οδήγησαν σε αυτό. Και νομίζω σε αυτό το κομμάτι μπορεί να βοηθήσει πάρα πολύ το Μετσόβιο Πολυτεχνείο και οι δομές οι οποίες υπάρχουν εδώ.

 

Εάν δεν διερευνήσουμε τα βαθύτερα αίτια ενός ναυτικού ατυχήματος και δεν διδαχθούμε από αυτό, είναι κατά την άποψή μου βέβαιο ότι κάθε ναυτική τραγωδία θα αποτελεί εν δυνάμει πρόλογο της επόμενης.

 

Οφείλουμε να προσθέσουμε στους προαναφερθέντες σκοπούς μίας πραγματογνωμοσύνης την απαραίτητη ουσιαστική διδαχή για την αποφυγή επανάληψης των ίδιων λαθών ή παραλείψεων, που οδήγησαν στην υπό εξέταση δυσμενή εξέλιξη μιας δραστηριότητας.

 

Τότε μόνο θεωρώ ότι το έργο και η προσφορά ενός Πραγματογνώμονα Ναυπηγού Μηχανικού θα είναι ολοκληρωμένο. Ευχαριστώ.

 

ΣΥΝΤΟΝΙΣΤΗΣ:

 

Ευχαριστούμε κύριε Ματθαίου, κύριε συμμαθητά, ήμασταν συμμαθητές με τον κύριο Ματθαίου τα παλιά χρόνια. Εσείς είστε μικρότερος νομίζω.

 

Κος ΜΑΤΘΑΙΟΥ:

Πράγματι ήμασταν συμμαθητές και είχα και Καθηγητή και τον κύριο Λουκάκη όταν σπούδαζα Ναυπηγός, όπου τότε ήταν και εκείνος νέος Καθηγητής στο Πολυτεχνείο.

 

ΣΥΝΤΟΝΙΣΤΗΣ:

 

Ευχαριστούμε και πάλι. Ο επόμενος εισηγητής μας είναι ο κύριος Λοΐζος ο οποίος έρχεται εκ μέρους του Νορβηγικού Νηογνώμονα.

 

Κος ΛΟΙΖΟΣ:

Θα ήθελα να ευχαριστήσω εν πρώτοις για την πρόσκληση και την τιμή που μας κάνατε να κάνουμε αυτή την παρέμβαση.

 

        Θα ήθελα να πω γενικά ότι ως επί το πλείστον αυτά που ήθελα να πω έχουνε καλυφθεί ήδη, δεν θα τα επαναλάβω για να μην γίνω κουραστικός και θα ήθελα μόνο δύο σημεία να υπογραμμίσω.

 

        Το πρώτο είναι η συνεργασία πανεπιστημίου και βιομηχανίας. Έχει αναφερθεί εν ολίγοις αυτό το θέμα στις προηγούμενες παρεμβάσεις, πιστεύω ότι υπάρχει αρκετός χώρος για βελτίωση σε αυτόν τον τομέα.

 

        Από πλευράς των Νηογνωμόνων θέλω να πιστεύω ότι θα είμαστε ευτυχείς εμείς να έχουμε κάποια παραπάνω και πιο στενή συνεργασία με το Μετσόβιο. Και αυτό μπορεί να καλύψει πολλούς τομείς, για παράδειγμα διπλωματικές φοιτητών, ακόμα και μεταπτυχιακές εργασίες, πρακτική εξάσκηση φοιτητών, επίσης συμμετοχή στην έρευνα.

 

Αλλά κατά τη γνώμη μου αυτό που χρειάζεται παραπάνω ενίσχυση είναι η πρακτική εξάσκηση της μάζας των φοιτητών στη βιομηχανία. Όχι μόνο σε ερευνητικό επίπεδο, αλλά θα ήτανε κατά τη γνώμη μου χρήσιμο αν για παράδειγμα ένα 80% των αποφοίτων της Σχολής Ναυπηγών είχε μια καλή ιδέα και μια καλή επαφή με τη βιομηχανία προτού τελειώσει το Μετσόβιο.

 

Το δεύτερο που ήθελα να σταθώ είναι ο χρόνος σπουδών. Όπως προαναφέρθηκε ένας πολύ καλός φοιτητής τελειώνει το Μετσόβιο στα έξι χρόνια ίσως και εφτά χρόνια.

 

Αυτό αν το συγκρίνουμε με έναν απόφοιτο που έρχεται από την Αγγλία για παράδειγμα ο απόφοιτος από το αγγλικό πανεπιστήμιο μπορεί να έχει τελειώσει σε τέσσερα χρόνια, τρία συν ένα ή τρία συν δύο για το πρώτο πτυχίο και για το master, βλέπουμε ότι υπάρχει μια διαφορά ας πούμε τέσσερα πέντε χρόνια σε σύγκριση με έξι εφτά χρόνια.

 

Πάνω σε αυτό ήθελα να βάλω το εξής ερώτημα. Δεν έχω την απάντηση ούτε έχω τη γνώμη γι αυτό, αλλά το ερώτημα το δικό μου είναι το εξής. Από πλευράς βιομηχανίας δεν πιστεύω να υπήρχε κανένα πρόβλημα σε αυτή τη διαφορά του χρόνου σπουδών εάν ο απόφοιτος από το Μετσόβιο είχε το ανταγωνιστικό πλεονέκτημα που να αντικατοπτρίζει αυτή τη διαφορά του χρόνου σπουδών.

 

Όπως έχω πει δε θα ήθελα να σας κουράσω, αυτά ήθελα να πω, τα περισσότερα έχουνε ήδη καλυφθεί.

 

ΣΥΝΤΟΝΙΣΤΗΣ:

 

Ευχαριστώ κύριε Λοΐζο, θα επανέλθουμε στα ερωτήματά σας αφού τελειώσουμε με τις εισηγήσεις. Ευχαριστώ πολύ και πάλι.

 

Η τελευταία εισηγήτρια είναι η κυρία Πασπαλιάρη, Υπεύθυνη του Γραφείου Εξυπηρέτησης Φοιτητών και Αποφοίτων.

 

Κα ΠΑΣΠΑΛΙΑΡΗ:

 

Θα ήθελα να ευχαριστήσω τον Πρόεδρο της Σχολής Μηχανολόγων Ναυπηγών για την τιμή που μου έκανε και τη δυνατότητα που μου έδωσε να παρουσιάσω τα πορίσματα της έρευνας που έγινε από το γραφείο μας σε συνεργασία με το Εργαστήριο Βιομηχανικής και Ενεργειακής Οικονομίας του ΕΜΠ. και με το Εθνικό Ινστιτούτο Εργασίας.

 

        Επιστημονικός Υπεύθυνος είναι ο κύριος Παπαγιαννάκης και Επιστημονικά Υπεύθυνοι από πλευράς ΕΒΕΟ ήταν ο κύριος Καλογήρου και από πλευράς ΕΥΕ ο κύριος Δενιόζος. Αυτή ήταν η ερευνητική ομάδα που στήριξε την έρευνα.

 

Ακούγοντας τους προηγούμενους ομιλητές με ικανοποίηση άκουσα τους προβληματισμούς για την αναβάθμιση τόσο του προγράμματος σπουδών όσο και του επαγγέλματος του Ναυπηγού Μηχανικού, οι οποίοι προβληματισμοί αντιστοιχίζονται με ερωτήματα που θέσαμε εμείς στους απόφοιτούς μας.

 

Όπως και σε προτάσεις που έγιναν πάλι υπάρχουνε αντιστοιχίσεις και πιστεύω ότι αυτή η παρουσίαση σήμερα θα συμβάλλει στον γενικότερο προβληματισμό που υπάρχει στη Σχολή των Ναυπηγών.

 

Γίνεται μία πολύ σύντομη παρουσίαση στων στόχων της έρευνας και των καινοτομιών σε σχέση με τις υπόλοιπες έρευνες που αφορούν στους Μηχανικούς και εστιάζω περισσότερο στα ευρήματα που αφορούν στους Ναυπηγούς.

 

Όπως θα δείτε και από την κατανομή του δείγματος όμως οι Ναυπηγοί είναι ένα αντιπροσωπευτικό δείγμα στο σύνολο των Μηχανικών του ΕΜΠ. αλλά δυστυχώς ήταν ένα μικρό ποσοστό ώστε να μπορούμε να κάνουμε περαιτέρω αναλύσεις.

 

Φαίνεται η τάση που υπάρχει, υπάρχουνε κάποια αξιόπιστα συμπεράσματα όπως θα δείτε και στη συνέχεια, ευελπιστούμε ότι στην έρευνα που θα επαναληφθεί σε ένα χρόνο και θα αφορά έναν μικρότερο πληθυσμό μιας πενταετίας και των τελευταίων αποφοίτων του ΕΜΠ. θα υπάρχει ένα μεγαλύτερο δείγμα Ναυπηγών, οπότε να μπορούμε να σας δώσουμε και περισσότερα στοιχεία για τα θέματα που σας απασχολούν.

 

Οι στόχοι της έρευνας ήτανε να καταγραφούν τα επαγγελματικά χαρακτηριστικά των Διπλωματούχων Μηχανικών του ΕΜΠ. την τελευταία εικοσιπενταετία, να εντοπίσουμε τις βασικές αλλαγές που παρατηρούνται στην αγορά εργασίας των Μηχανικών και να γίνει και μία εκτίμηση των αλλαγών αυτών και των επιπτώσεων που έχουνε στα προγράμματα σπουδών του ΕΜΠ.

 

Όπως πολύ καλά ξέρετε το ΤΕΕ έχει κάνει πολλές έρευνες για τους Μηχανικούς με πάρα πολλά στοιχεία, όμως δεν υπάρχει μία εμβάθυνση σε κάποια καίρια ζητήματα που αφορούν στους Μηχανικούς. Η έρευνα η συγκεκριμένη έχει καινοτομίες και ως προς το νηολογικό πλαίσιο και ως προς τη μεθοδολογία που ακολουθήσαμε.

 

Κατ΄ αρχάς χωρίσαμε τους Διπλωματούχους Μηχανικούς σε δύο μεγάλες ενότητες, στους παλιούς Μηχανικούς που είναι αυτοί που απέκτησαν άδεια άσκησης επαγγέλματος από το 1976 έως το 1990 και στο δείγμα μας απάντησαν γύρω στους 900 Μηχανικούς και το οποίο το λέμε ερωτηματολόγιο της εξέλιξης γιατί βλέπουμε την επαγγελματική εξέλιξη των Μηχανικών αυτών μέσα στο χρόνο.

 

Και το ερωτηματολόγιο της ένταξης που αφορά στους νέους Μηχανικούς που είναι αυτοί που απέκτησαν άδεια άσκησης επαγγέλματος από το 1991 έως το 1995 και αφορά βέβαια τους νέους Μηχανικούς.

 

Η δεύτερη καινοτομία ήταν ότι (…) το θέμα του επαγγέλματος του Μηχανικού σαν μία διαδικασία μέσα στο χρόνο και όχι σαν ένα στατικό σημείο, σαν αποτέλεσμα δηλαδή. Και αυτό έχει πολύ μεγάλη σημασία για να δούμε και τι γίνεται στην αγορά εργασίας των Μηχανικών.

 

Οι επιμέρους καινοτομίες ήτανε το θέμα που το γνωρίζουμε όλοι αλλά μέχρι τώρα δεν είχε διερευνηθεί, των οιωνοί μισθωτών, δηλαδή των Μηχανικών οι οποίοι δουλεύουνε ως ελεύθεροι επαγγελματίες σε έναν εργοδότη και αντιμετωπίζονται ως ελεύθεροι επαγγελματίες ενώ έχουν εξαρτημένοι σχέση εργασίας. Και το άλλο θέμα είναι οι νέες αρμοδιότητες που αποκτούν οι Μηχανικοί που είναι οικονομικές διοικητικές και εμπορικές.

 

        Εδώ βλέπετε την κατανομή του δείγματος όπως σας είπα όπου είναι το 3,4% οι Ναυπηγοί με το θέμα της ανεργίας. Τελικά αυτό που διαπιστώσαμε είναι ότι οι απόφοιτοι του ΕΜΠ. έχουνε πολύ μικρό ποσοστό ανεργίας, όπως βλέπετε στους παλαιότερους είναι ανύπαρκτο και στους νέους είναι μόνο 2,2% άνεργοι.

 

        Όμως θέλαμε να διερευνήσουμε αυτό το θέμα της ανεργίας και μία σημαντική παράμετρος είναι και ο χρόνος που κάνει ένας απόφοιτος για να βρει εργασία. Κι εδώ θα δείτε στο διάγραμμα οι τελευταίες στήλες είναι των Ναυπηγών όπου η διάμεσος, δηλαδή ο Ναυπηγός κάνει για να βρει την πρώτη του απασχόληση δύο μήνες, το οποίο είναι ένας πολύ σύντομος χρόνος και σε σχέση με τα δεδομένα που είδαμε και σε πανευρωπαϊκό επίπεδο.

 

        Εδώ είναι ένας πίνακας όπου βλέπουμε ότι δεν υπάρχει έντονο το φαινόμενο των οιωνοί μισθωτών στους Ναυπηγούς, οι περισσότεροι φαίνεται ότι εντάσσονται με πολύ καλούς όρους στην αγορά εργασίας και είναι οι περισσότεροι μισθωτοί με σύμβαση αορίστου χρόνου.

 

Επίσης υπάρχει κι ένα σημαντικό ποσοστό ελεύθερων επαγγελματιών με προσωπικό ή χωρίς προσωπικό. Επίσης βλέπουμε ότι οι Ναυπηγοί μετά τους Ηλεκτρολόγους έχουν τα υψηλότερα εισοδήματα και στους παλαιότερους Μηχανικούς βέβαια είναι οι πρώτοι σε αποδοχές.

 

        Θίχθηκε και από τους προηγούμενους ομιλητές και το θέμα της επιχειρηματικότητας και υπάρχει αυτή τη στιγμή μία τάση και από την Ευρωπαϊκή Ένωση για τη δημιουργία επιχειρήσεων, οπότε μελετήσαμε το θέμα αυτό.

 

Βλέπουμε ότι περίπου 22% των Ναυπηγών έχουν δική τους επιχείρηση όπως είπαμε είτε με προσωπικό είτε χωρίς προσωπικό και αυτοί που έχουνε πρόθεση να δημιουργήσουν δική τους επιχείρηση είναι το 35,7% του δείγματος.

 

Βέβαια όπως βλέπουμε οι Ναυπηγοί είναι οι χαμηλότεροι στην πρόθεση να δημιουργήσουνε δική τους επιχείρηση. Όπως βλέπετε άλλες ειδικότητες έχουνε μεγαλύτερη πρόθεση για επιχειρηματικότητα.

 

Επειδή έχει συζητηθεί πάρα πολύ το θέμα του πενταετούς κύκλου σπουδών, νομίζω ότι πια για μας είναι ένας κοινός τόπος και τα συμπεράσματα της έρευνας δείχνουν ότι το Πολυτεχνείο σωστά κρατάει αυτόν τον κύκλο σπουδών.

 

Και στις συνεντεύξεις σε βάθος που κάναμε με αντιπροσώπους από την αγορά εργασίας είδαμε ότι ακόμα το Εθνικό Μετσόβιο Πολυτεχνείο παραμένει ένα διακεκριμένο ίδρυμα. Το ίδιο ισχύει και για την άποψη των αποφοίτων μας, όπως οι απόφοιτοι χαρακτηρίζουν ότι έχουνε ένα υψηλό θεωρητικό υπόβαθρο, ικανοποιητικό επίπεδο τεχνικών γνώσεων.

 

Πάλι εδώ σε αυτό το διάγραμμα βλέπουμε το επιστημονικό υπόβαθρο και τις επιστημονικές γνώσεις που ζητήσαμε να μας το αξιολογήσουνε με κλίμακα από 1 έως 4, χαμηλό, καλό, πολύ καλό, άριστο.

 

Βλέπουμε εδώ και θα δούμε και στη συνέχεια με κάποιους πίνακες που αναφέρονται μόνο στους Ναυπηγούς ότι γενικά το επίπεδο σπουδών οι απόφοιτοι Ναυπηγοί το αξιολογούν ως πολύ καλό. Αυτό νομίζω ότι είναι ένα καλό μήνυμα για τους παρευρισκόμενους. Βλέπουμε ότι οι Ναυπηγοί το επιστημονικό υπόβαθρο το θεωρούν πολύ καλό και τις τεχνικές γνώσεις αρκετά καλές.

 

Λοιπόν τους ζητήσαμε επίσης να αξιολογήσουνε τους δύο τομείς γνώσεων και δεξιοτήτων. Ήδη αναφερθήκαμε στις δεξιότητες, στο πρόγραμμα σπουδών όπως το παρουσίασε και ο κύριος Τσαμπίρας προηγούμενα έχουνε οι νέοι τομείς γνώσεων, όπου σε σχέση με το ερωτηματολόγιο εντοπίζονται στη χρήση ηλεκτρονικών υπολογιστών και στα μαθήματα οικονομίας και διοίκησης.

 

Και οι δεξιότητες είναι περίπου αυτές που ανέφερε ο κύριος Παπάζογλου στην ομιλία του, όπου εδώ βλέπουμε ότι οι παραδοσιακοί τομείς, δηλαδή το επιστημονικό υπόβαθρο και το τεχνικό αξιολογούνται αρκετά υψηλά, ενώ οι νέοι τομείς δεν αξιολογούνται τόσο καλά. Αν και στους Ναυπηγούς πάλι βλέπουμε ότι έχουν ένα βαθμό ικανοποίησης και στους νέους τομείς.

 

Όπως είπαμε τρεις είναι οι νέοι τομείς όπου υπάρχουν αδυναμίες, πιστεύω ότι η πρώτη η χρήση εξειδικευμένων προγραμμάτων ηλεκτρονικών υπολογιστών αν γινότανε σήμερα μία έρευνα δεν θα υπήρχε αυτή η δυσαρέσκεια διότι εμείς φτάσαμε μέχρι τους απόφοιτους του ΄95.

 

Εν τω μεταξύ στο Πολυτεχνείο τα πράγματα εξελίχθηκαν πάρα πολύ με τα PC laps στο κέντρο δικτύων και αυτή τη στιγμή έχει αναβαθμιστεί το πρόγραμμα σπουδών ως προς αυτή την κατεύθυνση.

 

Και παρακάτω θα δούμε τους πίνακες για τις γνώσεις.

 

Λοιπόν στους Ναυπηγούς υπάρχει το μεγαλύτερο ποσοστό από όλες τις ειδικότητες που χαρακτηρίζει το επιστημονικό υπόβαθρο ως άριστο που είναι γύρω στο 39% και καλό το 55,6%. Κανένας Ναυπηγός δε χαρακτηρίζει το επιστημονικό υπόβαθρο που του παρέχει η σχολή του ως χαμηλό. Αυτό νομίζω ότι είναι πολύ ενθαρρυντικό.

 

Εδώ βλέπουμε στη χρήση ηλεκτρονικών υπολογιστών ότι το 50% των Ναυπηγών θεωρεί ότι είναι καλό, το 22% μέτριο και το 27,8% ότι είναι χαμηλό. Εδώ νομίζω ότι φαίνεται η αδυναμία, η πλειοψηφία θεωρεί φαντάζομαι ότι οι γνώσεις οικονομίας και Διοίκησης που θα έπρεπε να έχει μπαίνοντας στην αγορά εργασίας είναι πολύ χαμηλές.

 

Και στις δεξιότητες. Όταν εξηγούσαμε στους απόφοιτους το ερωτηματολόγιο τι θεωρούμε δεξιότητες, οι δεξιότητες ήτανε η σύνταξη αναφορών, ήτανε ικανότητα προσαρμογής και ευελιξίας, ικανότητα ομαδικής εργασίας, οπότε βλέπουμε ότι μέσα από τη διαδικασία της εκπαίδευσης δεν αποκτούνται οι δεξιότητες που θα έπρεπε να έχουνε οι απόφοιτοι και αυτή τη στιγμή είναι απαραίτητες για την άσκηση του επαγγέλματος.

 

Είχαμε κι ένα ερώτημα το πόσο συνεισέφερε η διπλωματική εργασία στην απόκτηση γνώσεων και δεξιοτήτων. Το 50% των Ναυπηγών απαντάει και πάλι είναι ένα πολύ υψηλό ποσοστό, το υψηλότερο από όλους τους υπόλοιπους ότι συνεισέφερε αρκετά και ένα 16,7% πάρα πολύ. Ένα πολύ μικρό ποσοστό βέβαια απαντάει ότι δε συνεισέφερε καθόλου.

 

Εδώ τελειώνει και η παρουσίαση των αποτελεσμάτων, αυτά ήταν τα πιο αξιόπιστα αποτελέσματα που θα μπορούσα να δώσω όσον αφορά στους Ναυπηγούς, νομίζω ότι τα αποτελέσματα επιβεβαιώνονται με τους προβληματισμούς και με τις προτάσεις που γίνονται από την ομάδα που ασχολείται με την αναβάθμιση του προγράμματος σπουδών.

 

Επίσης ήθελα να σας πω ότι υπάρχει αντίτυπο όλης της μελέτης που έγινε και μπορείτε να την πάρετε.

 

ΣΥΝΤΟΝΙΣΤΗΣ:

 

Ευχαριστώ κυρία Πασπαλιάρη. Μίλησαν και τα νούμερα τώρα και η στατιστική. Είναι πολύ ενδιαφέροντα και ως προς τους προβληματισμούς αλλά και ως προς τα αριστεία της σχολής τα αποτελέσματα.

 

Κα ΠΑΣΠΑΛΙΑΡΗ:

 

Ναι. Και βέβαια τα αριστεία της σχολής δεν είναι επειδή είμαι προσκεκλημένη, είναι η πραγματικότητα.

 

ΣΥΝΤΟΝΙΣΤΗΣ:

 

Ωραία. Ευχαριστώ πολύ και πάλι ιδιαίτερα την κυρία Πασπαλιάρη που μας έκανε την τιμή να μας διαφωτίσει.

 

        Οπότε θα έλεγα ότι έχουμε περίπου είκοσι λεπτά για να συζητήσουμε ορισμένα θέματα πάνω σε ερωτήματα που τέθηκαν ή να γίνουν ορισμένες παρεμβάσεις για όποιον το επιθυμεί.

 

 

 

Ερωτήσεις - Παρεμβάσεις

 

Γενική Συζήτηση – Συμπεράσματα

 

 

ΣΥΝΤΟΝΙΣΤΗΣ:

 

Παρακαλώ παρεμβάσεις δεν υπάρχουν προφανώς, υπάρχουν κάποιες ερωτήσεις; Ο κύριος Λουκάκης παρακαλώ έχει το λόγο.

 

Κος ΛΟΥΚΑΚΗΣ:

(ομιλία εκτός μικροφώνου)

 

        Κοιτάξτε να δείτε, μέχρι τώρα εμείς οι παλιοί πιστεύουμε στην παιδεία. Λοιπόν ή πιστεύουμε στην παιδεία ή σε κάτι άλλο. Αν το δούμε το κάτι άλλο σαν σημείο των καιρών ευχαρίστως να το συζητήσουμε, αλλά η σωστή παιδεία είναι πενταετής και βάλε.

 

ΣΥΝΤΟΝΙΣΤΗΣ:

 

Ο κύριος Μαυράκος έχει το λόγο.

 

Κος ΜΑΥΡΑΚΟΣ:

Λοιπόν κι εγώ θέλω κατ΄ αρχήν να συγχαρώ τους διοργανωτές της σημερινής εκδήλωσης. Ο δημόσιος διάλογος σε τέτοιου είδους κρίσιμα θέματα μπορεί να συνεισφέρει εκατέρωθεν σε προώθηση λύσεων με ισόρροπη ανάπτυξη για το μέλλον.

 

        Εγώ θα ήθελα να συμμεριστώ σε πολύ σημαντικό βαθμό τους προβληματισμούς του κυρίου Λουκάκη, ιδιαίτερα σε ότι αφορά τουλάχιστον το επίπεδο των μεταπτυχιακών ή των διατμηματικών όπως λέμε μεταπτυχιακών προγραμμάτων σπουδών.

 

Που όπως πολλοί γνωρίζετε στο Πολυτεχνείο λειτουργούν αυτή τη στιγμή 14 ή 15 διατμηματικά μεταπτυχιακά προγράμματα τα οποία από την στιγμή της δημιουργίας τους δεν ήταν μονοτμηματικά για να αποφευχθεί η εν δυνάμει υποβάθμιση του βασικού πτυχίου του Πολυτεχνείου.

 

Γι αυτό και η απόφαση της Συγκλήτου για την ίδρυση των μεταπτυχιακών αυτών προγραμμάτων ήτανε να υπάρξουν σε διεπιστημονικά πεδία, όπως παραδείγματος χάρη περιβάλλον και ανάπτυξη που αναφέρθηκε, όπως παραδείγματος χάρη υλικά, όπως παραδείγματος χάρη μηχανική, υπολογιστικές μέθοδοι, υπολογιστική μηχανική και ούτω καθεξής, πεδία τα οποία είναι διεπιστημονικά.

 

Και με αυτόν τον τρόπο θα απεφεύγετο η υποβάθμιση του βασικού πτυχίου του πενταετούς κύκλου σπουδών κάθε μιας από τις επιστημονικές πειθαρχίες που υπηρετούνται στο Πολυτεχνείο.

 

Μάλιστα προηγουμένως στην αντίστοιχη συζήτηση η οποία υπήρξε για τα διεπιστημονικά μεταπτυχιακά προγράμματα τέθηκε ακριβώς αυτός ο προβληματισμός, ότι οι απόφοιτοι αυτών των διατμηματικών μεταπτυχιακών προγραμμάτων που έχουν μια διεπιστημονική προσέγγιση ορισμένων επιστημονικών περιοχών, δεν έχουν ουσιαστικά επαγγελματικά δικαιώματα.

 

Δεν αναγνωρίζονται τα πτυχία αυτά ως επαγγελματικά δικαιώματα, δεν τους παρέχει κανένα επαγγελματικό δικαίωμα το πτυχίο αυτό. Και τέθηκε ακριβώς αυτό το θέμα για παράδειγμα ότι θα πρέπει κάποια στιγμή να υπάρξει μία ομαδοποίηση των επαγγελματικών δικαιωμάτων για παράδειγμα αυτών που ασχολούνται με το περιβάλλον.

 

Υπάρχουν άνθρωποι που ασχολούνται με το περιβάλλον που τελειώνουν την Σχολή Πολιτικών Μηχανικών και έχουν μία μονοσήμαντη επιστημονική πειθαρχία, υπάρχουν όμως και άνθρωποι οι οποίοι ασχολούνται με το περιβάλλον τελειώνοντας το διεπιστημονικό μεταπτυχιακό πρόγραμμα περιβάλλον και ανάπτυξη.

 

Όπου μπορεί όμως να προέρχονται από μία άλλη βασική επιστημονική πειθαρχία και όπου και αυτοί θα πρέπει σε τελευταία ανάλυση κάποτε να αποκτήσουν επαγγελματικά δικαιώματα παρόμοια με αυτά που παρέχει στους αποφοίτους των Πολιτικών Μηχανικών ή στους αποφοίτους των Χημικών Μηχανικών το βασικό τους το πτυχίο, ώστε και αυτοί να βρεθούν με κάποια επαγγελματικά δικαιώματα όπως τουλάχιστον σήμερα τα εννοούμε.

 

Αυτό ταιριάζει και με μία λογική την οποίαν ανέφερε προηγουμένως ο κύριος Λουκάκης, ότι δηλαδή θα μπορούσε κάλλιστα κάποιος τελειώνοντας έναν βασικό κύκλο σπουδών να συνεχίσει σε άλλου είδους αντικείμενα τα οποία δεν συνάδουν με τις τουλάχιστον μέχρι σήμερα και για το δικό μας το μυαλό αυστηρές επιστημονικές πειθαρχίες.

 

Υπάρχει και μία άλλη σειρά προβλημάτων τα οποία επίσης συναρτώνται με τους δύο κύκλους σπουδών παρά το γεγονός ότι και εγώ χωρίς να θέλω να πω ότι έχω εμβαθύνει σε τέτοιο βαθμό ώστε να είμαι κατηγορηματικός υπέρ του ενός ή του άλλου συστήματος.

 

Εν τούτοις θα πρέπει σίγουρα να δει κανένας και θετικά στοιχεία τα οποία υπάρχουν και στο σύστημα με τους δύο κύκλους σπουδών ιδιαίτερα σε ότι αυτή τη διεπιστημονικότητα και τη δυνατότητα στροφής καθοδόν σπουδαστών σε κατευθύνσεις οι οποίες δεν είναι μονοτμηματικές.

 

Θα ήθελα όμως να θέσω και γενικότερο προβληματισμό που πολλές φορές αντιμετωπίζουμε στα πλαίσια των διατμηματικών αυτών προγραμμάτων, όπου έχουμε αποφοίτους που εισέρχονται σε αυτά τα προγράμματα πολλών κατευθύνσεων από πολλές επιστημονικές πειθαρχίες και οι οποίοι εντάσσονται στο διατμηματικό μεταπτυχιακό μας πρόγραμμα σε μία από τις τρεις ροές του η μία των οποίων είναι η ναυτική τεχνολογία, η άλλη είναι η θαλάσσια και παράκτια τεχνολογία και η άλλη είναι η θαλάσσια επιστήμη.

 

Ιδιαίτερα η τελευταία κυρίως απευθύνεται σε αποφοίτους σχολών του φυσικού τμήματος των πανεπιστημίων ή μαθηματικών, μη Μηχανικών εν πάση περιπτώσει, ενώ οι άλλες δύο κατευθύνσεις θέτουν ως βασική απαραίτητη προϋπόθεση να είναι κάποιος Μηχανικός.

 

Παρόλα αυτά τα τελευταία χρόνια και ιδιαίτερα μετά τον νόμο που κατέστησε ιδρύματα τριτοβάθμιας εκπαίδευσης τα τεχνολογικά εκπαιδευτικά ιδρύματα υπάρχουν πολλές αιτήσεις υποψηφίων για το μεταπτυχιακό μας πρόγραμμα για συμμετοχή φοιτητών δηλαδή αποφοίτων των ΤΕΙ, διότι μπορεί εμείς να είμαστε ανάδελφοι ως τμήμα σε πανεπιστημιακό επίπεδο, έχουμε όμως αδερφό στο τεχνολογικό εκπαιδευτικό ίδρυμα.

 

Υπάρχουν λοιπόν πολλοί οι οποίοι έρχονται απόφοιτοι των ΤΕΙ και ενδιαφέρονται να παρακολουθήσουν το διατμηματικό μεταπτυχιακό πρόγραμμα, έστω και εάν δεν θα τους παράσχει αυτό στο τέλος καμία επαγγελματική κατοχύρωση. Δεν θα αποκτήσουν άδεια ασκήσεως επαγγέλματος Ναυπηγού Μηχανολόγου Μηχανικού, τουλάχιστον με τα υφιστάμενα νομοθετικά κατοχυρωμένα επαγγελματικά δικαιώματα.

 

Έρχεται λοιπόν η Σύγκλητος του ιδρύματος και λέει ότι εμείς δεν αποδεχόμαστε αποφοίτους ΤΕΙ ως μεταπτυχιακούς μας φοιτητές. Αυτό ενέχει πολλούς κινδύνους. Ενέχει πολλούς κινδύνους κατ΄ αρχήν διότι μπορεί να βρεθεί κανένας μπλεγμένος πολύ εύκολα με την υφιστάμενη νομοθεσία.

 

Διότι δεν μπορείς να απαγορεύσεις ή να απορρίψεις αιτήσεις υποβολής υποψηφιότητας για συμμετοχή στο διατμηματικό μεταπτυχιακό πρόγραμμα, σε οποιοδήποτε, με το σκεπτικό και μόνον ότι αυτοί οι άνθρωποι είναι απόφοιτοι των ΤΕΙ.

 

Και δεύτερον υπάρχουν πάρα πολλές περιπτώσεις ανθρώπων τουλάχιστον σε μας και μπορώ αυτό να σας το μεταφέρω ως Διευθυντής του μεταπτυχιακού προγράμματος, όπου είχαμε υποψηφίους από τα ΤΕΙ οι οποίοι με βάση την υφιστάμενη πάντοτε νομοθεσία κι επειδή θέλαμε να είμαστε πολύ ακριβείς στο γράμμα του νόμου τους βάλαμε ορισμένες προϋποθέσεις.

 

Δηλαδή 12 προπτυχιακά μαθήματα τα οποία θα έπρεπε να τα παρακολουθήσουν και στη συνέχεια αφού μέσα σε ένα χρόνο πετύχαιναν στα προπτυχιακά αυτά μαθήματα να μπορέσουν να μπουν στον κύκλο των υποψηφίων για την κατάληψη μιας θέσεως μεταπτυχιακού σπουδαστή στο διατμηματικό μας πρόγραμμα με τις ίδιες προϋποθέσεις τις οποίες θα κατείχαν και οι απόφοιτοι των προγραμμάτων σπουδών της πανεπιστημιακής εκπαίδευσης.

 

Μέχρι τώρα δεν είχαμε καμία τέτοια περίπτωση που μπόρεσε να περατώσει τις σπουδές του μέσα στο προς τούτο χρονικό διάστημα και κατά συνέπεια δεν τέθηκε επί της ουσίας το θέμα να μπει κάποιος απ΄ αυτούς τους αποφοίτους στο διατμηματικό μας πρόγραμμα.

 

Όμως δεν αποκλείει τίποτα αυτό στο μέλλον ότι θα συμβεί. Ιδιαίτερα μάλιστα τώρα που τα ιδρύματα τα ΤΕΙ αναγνωρίζονται ως τριτοβάθμια και σε συγκεκριμένη περίπτωση μετά λόγου γνώσεως μπορώ να σας το πω ξέροντας το τι συμβαίνει σε άλλα μεταπτυχιακά προγράμματα.

 

Υπάρχει ουσιαστική παρέμβαση του Υπουργείου Παιδείας το οποίο ζητάει όχι μόνον πλέον να μπαίνουν 12 ή 13 μαθήματα αλλά ουσιαστικά να καταργηθεί στο μεγαλύτερο βαθμό ο αριθμός αυτός των προαπαιτουμένων μαθημάτων προπτυχιακών διότι τώρα τα ιδρύματα αυτά είναι ιδρύματα τριτοβάθμιας εκπαίδευσης.

 

Υπάρχει η σχετική αλληλογραφία με το Υπουργείο και είναι ένα πρόβλημα αρκετά κρίσιμο, όμως είναι και ουσιαστικό πρόβλημα κι εγώ νομίζω ότι θα πρέπει αυτό να αντιμετωπιστεί με καθαρά ακαδημαϊκά κριτήρια.

 

Εάν εμείς ως πανεπιστημιακοί Δάσκαλοι κρατηθούμε στο ύψος των περιστάσεων και βαθμολογήσουμε με την ίδια αντικειμενική αυστηρότητα με την οποίαν βαθμολογούμε τους φοιτητές τους δικούς μας στα προπτυχιακά τους μαθήματα και τους φοιτητές αυτούς από τα ΤΕΙ και μπορέσουν αυτοί οι άνθρωποι να περάσουν αυτά τα μαθήματα τα 12 ή τα 6 ή όσα τους βάζει η κάθε Διατμηματική Επιτροπή μεταπτυχιακού προγράμματος.

 

Τότε πράγματι θα βρεθούμε προ ενός ηθικού διλήμματος κατά πόσον άνθρωποι οι οποίοι πέρασαν επί της ουσίας με αυστηρά αντικειμενικά κριτήρια τις προϋποθέσεις εκείνες τις οποίες ο νόμος θέτει θα τους απαγορεύσουμε το δικαίωμα να σπουδάσουν στα διατμηματικά προγράμματα, πολύ περισσότερο μάλιστα όταν δεν αποκτούν και επαγγελματικά δικαιώματα.

 

Στο κάτω-κάτω εμείς είμαστε εδώ για να παρέχουμε γνώση και εκεί υπάρχει ένα ουσιαστικό πρόβλημα (…) απόφοιτοι της Σχολής Ναυτικών Δοκίμων Αξιωματικοί του Πολεμικού Ναυτικού οι οποίοι μέχρι τώρα ερχόταν με ιδία πρωτοβουλία ως φυσικά πρόσωπα και όχι ως σταλμένοι από το Πολεμικό Ναυτικό να παρακολουθήσουν το διατμηματικό μεταπτυχιακό μας πρόγραμμα.

 

Πολλοί εξ αυτών το υπηρέτησαν επιτυχώς παρά τις επαγγελματικές δυσκολίες και ανειλημμένες υποχρεώσεις που είχαν με την υπηρεσία τους, κυρίως διότι το μεταπτυχιακό πρόγραμμα είναι δομημένο ώστε να γίνεται τα απογεύματα και να μπορέσουν να διευκολυνθούν εν δυνάμει και τέτοιου είδους υποψήφιοι που δεν θα μπορούσαν διαφορετικά να το παρακολουθήσουν.

 

Από φέτος βρίσκομαι στην ευχάριστη θέση να πω ότι με μία κοινή πρωτοβουλία με ανθρώπους από το Πολεμικό Ναυτικό, έχουμε τον κύριο Γαλάνη στην αίθουσα, υπάρχει μία απόφαση του Γενικού Επιτελείου όπου θα δοθεί άδεια στους δύο πρώτους ή στους δύο εξ αυτών τους οποίους θα επιλέξει η Ειδική Διατμηματική Επιτροπή ώστε να μπορέσουν να παρακολουθήσουν αυτοί απρόσκοπτα το μεταπτυχιακό μας πρόγραμμα.

 

Και στη συνέχεια επειδή είχε εκφράσει το Πολεμικό Ναυτικό το ενδιαφέρον να υπάρξει προγραμματική συμφωνία και με άλλα μεταπτυχιακά προγράμματα του Εθνικού Μετσοβίου Πολυτεχνείου έτσι ώστε Αξιωματικοί του να αποστέλλονται στα προγράμματα αυτά και να σπουδάζουν, όπως αντίστοιχα αποστέλλονται στην Αμερική στο ΜΙΤ ή στο Michigan ή στο Monterey, να υπάρξει μία συνολική προγραμματική συμφωνία του Πολυτεχνείου με το Πολεμικό Ναυτικό.

 

Σε αυτή την περίπτωση θα υπάρξει προφανώς ανταποδοτικότητα στην κάλυψη μέρους των λειτουργικών αναγκών του προγράμματος, δεδομένου ότι και η χρηματοδότησή τους τελειώνει και το Πολεμικό Ναυτικό είναι διατεθειμένο στα πλαίσια των σχετικών αποφάσεων της Συγκλήτου να καλύψει τα λειτουργικά έξοδα της σπουδής των αποφοίτων αυτών.

 

Είναι πολύ σημαντικό να πούμε ότι είμαστε υπέρ του δημόσιου πανεπιστημίου, αλλά σε επίπεδο μεταπτυχιακών σπουδών και δη μεταπτυχιακών σπουδών εξειδίκευσης η επιβολή ενός στοιχειώδους διδάκτρου δε νομίζω ότι καταργεί επί της ουσίας τον δημόσιο χαρακτήρα του πανεπιστημίου.

 

Έρχεται κάποιος να αποκτήσει μια εξειδικευμένη διεπιστημονική γνώση και αυτό έχει κάποιο λειτουργικό κόστος. Μέχρι τώρα το κάλυπτε η Ελληνική Πολιτεία δια των χρημάτων τα οποία εισέρεαν σε αυτήν από την Ευρωπαϊκή Ένωση.

 

Από κάποια στιγμή και ύστερα θα πάψει αυτός ο πακτωλός των χρημάτων. Θα πρέπει να μπορούμε να καλύψουμε τα λειτουργικά μας έξοδα και νομίζω ότι φορείς όπως είναι το Ναυτικό ή οι άλλοι φορείς όπως είναι η ΔΕΗ ή ο ΟΤΕ που στέλνουν αποφοίτους σε άλλα διεπιστημονικά προγράμματα, μπορούν να καλύψουν σημαντικά κομμάτια της λειτουργίας των προγραμμάτων.

 

Η εισαγωγή αγγλικής γλώσσας στα μεταπτυχιακά προγράμματα είναι πολύ σημαντικό. Ξένης γλώσσας, είναι ευαίσθητο το θέμα. Υπάρχουν όμως πράγματι υποψήφιοι οι οποίοι θα ενδιαφέροντο να παρακολουθήσουν το μεταπτυχιακό μας πρόγραμμα και οι οποίοι ανθίστανται αυτού διότι υπάρχει η διδασκαλία στην ελληνική γλώσσα.

 

Βεβαίως η διατήρηση του ελληνικού πολιτισμού δεν υπάρχει αμφιβολία ότι είναι ουσιώδους και καθοριστικής σημασίας, αλλά θα πρέπει από κάποιο σημείο και ύστερα να δούμε και ποιες δυνατότητες θα μπορέσουμε να δώσουμε σε ανθρώπους οι οποίοι θέλουν να μετέχουν της ελληνικής παιδείας όπως έλεγε και ο Ισοκράτης, αλλά να μετέχουν και στη σημερινή της διάσταση στη διαδικασία αυτή.

 

Κύριε Πρόεδρε νομίζω ότι απεραντολόγησα αλλά…

 

ΣΥΝΤΟΝΙΣΤΗΣ:

 

Ο κύριος Μαυράκος είναι ο Διευθυντής του μεταπτυχιακού μας προγράμματος, επομένως δικαιούται να απεραντολογήσει.

 

Απλώς μια παρατήρηση να κάνω για να μην υπάρχει σύγχυση ως προς τα θέματα των δύο κύκλων. Υπάρχουνε δύο σκέψεις, η μια είναι αυτή που ανέφερε ο κύριος Λουκάκης ενιαίος κύκλος δύο χρόνων όπως παραδείγματος χάρη δε συμβαίνει μόνο στην Αμερική.

 

Συμβαίνει και στα μεγάλα γαλλικά σχολεία όπως είναι στην Ecole Santrale έχουνε δύο χρόνια γενικών μαθημάτων και μετά δίνουν εξετάσεις για να πάνε στην Ecole Santrale όπου σε τρία χρόνια παίρνουν την ειδικότητά τους, αλλά δίνουν εξετάσεις.

 

Εδώ πρέπει να το προσέξουμε αυτό, είναι ένας άλλος τρόπος σκέψης τελείως, που εγώ τον αποδέχομαι διότι ουσιαστικά κάνει ότι κάνουμε εμείς στα πέντε χρόνια, απλά δίνει στα δύο χρόνια την ευκαιρία να πάει κανείς να παρακολουθήσει ένα πολύ καλό σχολείο. Και θα πρέπει να αποδεχθούμε ότι το 10% των καλυτέρων πάει εκεί. Αν γίνει δι απλών αιτήσεων θα έχουμε πρόβλημα.

 

Επίσης τα πενταετή προγράμματα έτσι όπως τα έχουμε καταρτίσει βασίζονται στην πειθαρχία την οποία ακολουθεί ένας φοιτητής μας, δηλαδή τα γενικά μαθήματα όπως τα λέμε του Ναυπηγού Μηχανολόγου έχουν βγει μέσα από συνεννοήσεις ειδικών Επιτροπών με το γενικό τμήμα για τα μαθηματικά που θέλουμε τις μηχανικές που θέλουμε και τα λοιπά.

 

Εάν αλλάξουμε τον τρόπο σκέψης τότε αυτά τα μαθήματα θα είναι ενιαία για όλες τις ειδικότητες και επομένως και αυτό πρέπει να το δούμε σε βάθος και με πολλή σπουδή.

 

Το άλλο θέμα που τίθεται για τους δύο κύκλους είναι ότι σε τρία χρόνια θα μπορεί κανείς να παίρνει ένα δίπλωμα ειδίκευσης επειδή η αγορά το θέλει κι επειδή είναι ακριβή η παιδεία σε όλη την Ευρωπαϊκή Ένωση.

 

Εξ όσων γνωρίζω από τη σχολή μας αφού μιλάμε ήδη για έξι και επτά χρόνια σπουδών το να βγει κανείς λίγο Ναυπηγός Μηχανολόγος σε τρία χρόνια θα είναι κάτι παντελώς αποτυχημένο και οι περισσότεροι γι αυτό συζητάμε.

 

Είναι πολύ κακό αυτό το σύστημα και ουσιαστικά αποκλείει τον διπλωματούχο αυτόν από οποιαδήποτε άλλη περαιτέρω εξέλιξη γιατί θα του λείπουν πολύ βασικά μαθήματα. Τίποτα άλλο δε θα μπορεί να κάνει στη ζωή του, έτσι; Θα μπορεί να κάνει μόνο συγκεκριμένα πράγματα. Επομένως είμαι αντίθετος ουσιαστικά και είναι αντίθετο το Πολυτεχνείο ως προς αυτό το δεύτερο ενδεχόμενο.

 

Τώρα μια και ανέφερα για τα έξι και επτά χρόνια τα οποία επανειλημμένως ήρθαν προς συζήτηση, οφείλονται εν μέρει στο βαρύ πρόγραμμα σπουδών που έχουμε που δίνει δύο ειδικότητες, αλλά αυτό που πρέπει να αντιμετωπίσουμε αν θέλουμε να είμαστε ειλικρινείς όλοι στην ακαδημαϊκή κοινότητά μας είναι και το θέμα του πως οι φοιτητές παρακολουθούν τις σπουδές τους.

 

Το σύστημα σπουδών σήμερα είναι τελείως ελεύθερο και αυτό έχει πολύ σοβαρές επιπτώσεις στον χρόνο αποφοίτησης. Δεν θέλω να επεκταθώ σε αυτό, πρέπει να το δούμε συνολικά και με θάρρος και σαν Πολυτεχνείο και σαν Υπουργείο Παιδείας.

 

Δεν νοείται ελεύθερη σπουδή σήμερα σε κανένα μέρος του κόσμου, δεν είναι αποδοτική, δεν μπορεί κάποιος να τελειώνει στα δέκα και στα δεκαπέντε χρόνια επειδή απλώς το θέλει, γιατί δε θα μάθει τίποτα, έτσι;

 

Υπάρχει αυτό το πρόβλημα το οποίο συντείνει στα πέντε και έξι και επτά χρόνια που λέμε. Δεν είναι δηλαδή μόνο θέμα του δύσκολου προγράμματος σπουδών, είναι και του όλου συστήματος του εκπαιδευτικού που έχουμε στο Πολυτεχνείο.

 

Ως προς την πρακτική άσκηση έχουμε πρακτική άσκηση δύο μηνών και την παρακολουθεί είναι κατ΄ επιλογή το μάθημα με επιτυχία το 50% των φοιτητών του τμήματος και έχουμε μια πρόσφατη ιστορία πολύ καλή πάνω σε αυτήν την εξέλιξη.

 

Παρακαλώ ο κύριος Λίνης εκ των φοιτητών έχει το λόγο.

 

Κος ΛΙΝΗΣ:

(ερώτηση εκτός μικροφώνου)

 

ΣΥΝΤΟΝΙΣΤΗΣ:

 

Είναι ένα σημείο γιατί κοιτάξτε οι δύο μήνες που λέτε είναι επιδοτούμενοι, πληρώνονται οι φοιτητές. Δεν έχει τους πόρους, δεν μας τους δίνει τους πόρους το Υπουργείο να μπορέσουμε να σας ξαναστείλουμε για δύο μήνες, μακάρι να μας τους έδινε κάθε χρόνο.

 

Κος ΛΙΝΗΣ:

Εγώ πιστεύω ότι αν υπήρχε η δυνατότητα θα μπορούσε κάποιος φοιτητής θα μπορούσε να πάει και αμισθί ας το πούμε μέσω του Πολυτεχνείου όμως οπότε θα ήτανε άλλη η κατάσταση.

 

ΣΥΝΤΟΝΙΣΤΗΣ:

 

Με πολλή χαρά θα ακούσουν αυτή την πρότασή σας στην Επιτροπή Προπτυχιακών Σπουδών όπου θα εισπράξετε….

 

Κος ΛΙΝΗΣ:

Να θεσμοθετηθεί όμως, έτσι;

 

ΣΥΝΤΟΝΙΣΤΗΣ:

 

Ναι να θεσμοθετηθεί. Με πολλή χαρά, συμφωνούμε απόλυτα. Εδώ απλώς εντάξει υπάρχει το θέμα των επιδοτούμενων, όπου εκεί αντιδρούν πολλοί φοιτητές, σας το λέω. Για το πόσο παίρνουνε, δηλαδή είναι πολλά τα λεπτά ζητήματα τα οποία πρέπει να δούμε με θάρρος, έτσι;

 

Κος ΛΙΝΗΣ:

Το σωστό μάλλον θα ήτανε να υπάρχει η δυνατότητα μία φορά να πηγαίνεις με αμοιβή και ίσως και καλοκαίρια…

 

ΣΥΝΤΟΝΙΣΤΗΣ:

 

Ωραία, αυτή από σας εξαρτάται. Δεν σας την απαγορεύει κανείς, από σας εξαρτάται. Αν θέλετε να το κάνουμε υποχρεωτικό, ευχαρίστως.

 

Κος ΛΙΝΗΣ:

Όχι δεν θα θέλαμε.

 

ΣΥΝΤΟΝΙΣΤΗΣ:

 

Υποχρεωτικό δε θα θέλατε;

 

Κος ΛΙΝΗΣ:

Αυτό το είπα στη διαδικασία που είπατε ότι πρέπει να αντιπροτείνουμε. Τώρα έχω την ευκαιρία και το προτείνω, δεν ξέρω πως πρέπει…

 

ΣΥΝΤΟΝΙΣΤΗΣ:

 

Ωραία, στην Επιτροπή Προπτυχιακών Σπουδών της σχολής, έτσι; Αυτή είναι η μεθοδολογία. Ο κύριος Σταματάκης παρακαλώ έχει το λόγο.

 

Κος ΣΤΑΜΑΤΑΚΗΣ:

(ερώτηση εκτός μικροφώνου)

 

ΣΥΝΤΟΝΙΣΤΗΣ:

 

Δύο μήνες έχουμε στη σχολή μας. Θεωρείται ως μάθημα η πρακτική άσκηση για να σας πληροφορήσω.

 

Κος ΣΤΑΜΑΤΑΚΗΣ:

(ομιλία εκτός μικροφώνου)

 

ΣΥΝΤΟΝΙΣΤΗΣ:

 

Ευχαριστώ κατ΄ αρχήν τον κύριο Σταματάκη γι αυτά που μας είπε, αλλά έχουμε και πρακτικά προβλήματα.

 

Δηλαδή δεν δέχονται οι φορείς τους εξήντα φοιτητές του τμήματος τους δύο μήνες του καλοκαιριού, δεν μπορούν να τους απορροφήσουν. Μοιραία λοιπόν θα πάνε Μάρτιο, θα πάνε Οκτώβριο, είναι προβλήματα τα οποία έχουμε αντιμετωπίσει. Άρα χάνουν από τις σπουδές τους.

 

        Όταν λοιπόν από τη μία έχεις ένα βαρύ πρόγραμμα σπουδών και από την άλλη πρέπει να εγκαταλείψεις ουσιαστικά ένα εξάμηνο για να παρακολουθήσεις πρακτική άσκηση και αν θέλουμε να είναι αυτή τετράμηνη ή εξάμηνη και τα λοιπά σημαίνει τα αντίστοιχα εξάμηνα, έχουμε ένα φοβερό δίλημμα.

 

Μακάρι να είχαμε την ελληνική βιομηχανία σε θέση να απορροφήσει τους φοιτητές μας. Επομένως το πρόβλημα είναι αμφίπλευρο, δεν είναι μόνο δικό μας. Εμείς τους ενθαρρύνουμε, αλλά δεν έχουμε τον χρόνο, δηλαδή πολλοί πάνε στα Ναυπηγεία ας πούμε της Σύρου και λένε ότι φέτος το καλοκαίρι μόνο τρεις μπορούμε να πάρουμε.

 

Χώρια που θα πρέπει κάποιος εκεί να φροντίσει για τα έξοδα της διαμονής, έτσι; Και που μπορούμε να τα εξασφαλίσουμε σε πεπερασμένο πλήθος αυτή τη στιγμή. Έχουμε και τέτοια πρακτικά προβλήματα, δεν είμαστε αντίθετοι. Προφανώς γνωρίζουμε ότι η επαφή με την πράξη είναι εκ των ουκ άνευ, δε γίνεται χωρίς αυτό, έτσι;

 

Τώρα έχει ζητήσει ο κύριος Παπάζογλου το λόγο.

 

Κος ΠΑΠΑΖΟΓΛΟΥ:

(ομιλία εκτός μικροφώνου)

 

Να συμπληρώσω λίγο κάτι γιατί ίσως δεν είναι οι πληροφορίες τελείως σωστές όπως ελέχθησαν. Κατ΄ αρχάς θα πάρουμε τα ΤΕΙ. Τα ΤΕΙ στον τετραετή κύκλο σπουδών που έχουμε γίνονται μαθήματα τρεισήμισι χρόνια. Το ένα εξάμηνο είναι δια νόμου πρακτική άσκηση, ένα το κρατούμενο.

 

Δεύτερον πάλι για τα ΤΕΙ, δια νόμου υποχρεούνται οι επιχειρήσεις που θα τους πάρουνε να τους πληρώσουνε. Ακούστε, το ξέρω από άλλη σκοπιά και θα σας εξηγήσω πως το ξέρω.

 

Τους πληρώνουνε περίπου το εν τρίτον της αμοιβής του ανειδίκευτου εργάτη και τα άλλα δύο τρίτα τα δίνει ο ΟΑΕΔ. Δηλαδή υπάρχει δια νόμου ο ΟΑΕΔ ο οποίος επιδοτεί την πρακτική άσκηση των ΤΕΙ.

 

Στην περίπτωση των πανεπιστημίων πρώτον δεν υπάρχει τέτοιος νόμος, ακόμα τουλάχιστον. Δεύτερον υπάρχουν οι δυσκολίες που ανέφερε ο κύριος Πρόεδρος και είναι προφανείς, δηλαδή δεν μπορεί κατά τη διάρκεια όταν γίνονται μαθήματα να κάνουν πρακτική άσκηση τα παιδιά.

 

Τρίτον η πρακτική άσκηση ξεκίνησε σαν εφαρμογή στα ΤΕΕ, όπου το υποστηρικτικό προσωπικό αν θέλετε της αμοιβής των φοιτητών….. από κει και πέρα είναι μηδενική πλέον η συμβολή του Υπουργείου Παιδείας μέσω των προγραμμάτων ΕΠΕΑΕΚ.

 

Οπότε δύο τινά πρέπει να συμβούνε, ή οι ίδιες οι επιχειρήσεις να καταλάβουν ότι η πρακτική άσκηση είναι κάτι που ωφελεί και εκείνες και επομένως να δέχονται τους φοιτητές για πρακτική άσκηση και να τους πληρώνουν αναγκαστικά το ελάχιστο.

 

Δεν έχει σημασία, οι φοιτητές δεν πάνε για να βγάλουν λεφτά από τις επιχειρήσεις … αλλά να είναι ένα ελάχιστο ποσό το οποίο περιλαμβάνει βέβαια και την κοινωνική ασφάλιση και τα λοιπά και τα λοιπά.

 

Ή αλλιώς να πιάσουν τα πανεπιστήμια, που δεν ξέρω αν είναι σκόπιμο αυτό το πράγμα, αλλά αυτό μπορεί να γίνει μόνο αν είναι η πρακτική άσκηση υποχρεωτική στο πρόγραμμα σπουδών, μέσω ΟΑΕΔ να κάνουν κι εκείνοι ένα ποσοστό με το ελάχιστο της αμοιβής του ανειδίκευτου εργάτη…

 

Δηλαδή είναι αρκετά πολύπλοκο το πρόβλημα της άρνησης των πανεπιστημίων και κατά τη γνώμη μου έχει πολύ μεγάλη σημασία να πειστούνε και οι επιχειρήσεις ότι το πρόγραμμα είναι χρήσιμο, δηλαδή να γλυκαθούν οι επιχειρήσεις από ποια άποψη;

 

Ότι οι φοιτητές δεν πάνε εκεί απλώς και κάθονται και βλέπουνε, προσφέρουν έργο. Και όντως προσφέρουν έργο, δεν είναι απλώς ότι πάνε και βλέπουν, επομένως πρέπει να πειστούνε οι επιχειρήσεις ότι είναι κάτι χρήσιμο και για εκείνους.

 

Και όχι μόνο αυτό αλλά μην ξεχνάτε ότι αν ένας φοιτητής πάει σε μία επιχείρηση και κατά τη διάρκεια της πρακτικής του άσκησης αποδειχθεί πολύ καλός είναι και πολύ απλό αν η επιχείρηση έχει ανάγκη από κάποιον Μηχανικό να πάρει αυτόν που τον ξέρει. Άρα είναι διπλό, δηλαδή από όλες τις πλευρές είναι καλό κι έτσι γίνεται, το ξέρω ότι έτσι γίνεται.

 

Αλλά οι επιχειρήσεις πρέπει να πεισθούνε και εγώ δεν είμαι καθόλου βέβαιος ότι έχουνε πεισθεί οι επιχειρήσεις ότι θα πρέπει να πληρώσουν αυτούς τους ανθρώπους διότι πραγματικά προσφέρουν έργο, δεν πάνε ως τουρίστες εκεί.

 

ΣΥΝΤΟΝΙΣΤΗΣ:

 

Ευχαριστώ κύριε Παπάζογλου. Έχει ζητήσει το λόγο ο κύριος Λουκάκης.

 

Κος ΛΟΥΚΑΚΗΣ:

Κύριε Πρόεδρε εγώ πάλι θα έρθω στην ευρωπαϊκή διάσταση. Οι σπουδαστές μας κάνουν ένα εξάμηνο διπλωματική εργασία, επίσης κάνουνε δύο χρόνια σε ομάδα των δύο μία πλήρη σχεδίαση πλοίου.

 

ΣΥΝΤΟΝΙΣΤΗΣ:

 

Ομάδα του ενός. Εσείς θυμόσαστε τα δικά μας χρόνια.

 

Κος ΛΟΥΚΑΚΗΣ:

Καλώς. Και θέλουνε να κάνουνε και τρεις μήνες πρακτική άσκηση. Αυτό δε γίνεται σε καμιά ευρωπαϊκή χώρα, σε καμιά αμερικανική χώρα, σε καμιά ιαπωνική χώρα και μπράβο μας που το καταφέρνουμε.

 

ΣΥΝΤΟΝΙΣΤΗΣ:

 

Γι αυτό το έχουμε κατ΄ επιλογήν.

 

Κος ΠΑΠΑΖΟΓΛΟΥ:

Μου επιτρέπετε να απαντήσω και επ΄ αυτού; Υπάρχει λόγος που γίνεται αυτό στην Ελλάδα.

 

Η Ελλάδα είναι μία πολύ μικρή χώρα. Μην ξεχνάμε ότι στην Ελλάδα όταν κάποιος προσλάβει έναν Μηχανικό θέλει έναν Μηχανικό ο οποίος είναι έτοιμος να παράγει, δεν έχει την πολυτέλεια που έχει η αμερικάνικη η εγγλέζικη η γαλλική και η γερμανική εταιρεία να εκπαιδεύσει για έξι μήνες για ένα χρόνο τον άνθρωπο που παίρνει.

 

        Κανένας δεν εκπαιδεύει στην Ελλάδα, τον θέλει έτοιμο. Αυτός ο έτοιμος γίνεται μόνο μέσω αυτής της πρακτικής άσκησης δυστυχώς, τι να κάνουμε; Είμαστε υποχρεωμένοι να τα κάνουμε όλα.

 

ΣΥΝΤΟΝΙΣΤΗΣ:

 

Ναι έχετε δίκιο, το ξέρω.

 

Κος ΠΑΠΑΖΟΓΛΟΥ:

Οπότε πρέπει να κάνει μονάχα τρεις μήνες τη διπλωματική του εργασία και τρεις μήνες πρακτική άσκηση…

 

ΣΥΝΤΟΝΙΣΤΗΣ:

 

Όχι, εγώ αυτό δεν το άκουσα.

 

Κος ΛΟΥΚΑΚΗΣ:

Αλλά στην Αμερική κάνουν τρεις μήνες διπλωματική εργασία δεν κάνουν έξι.

 

Ταυτόχρονοι διάλογοι

εκτός μικροφώνου

 

ΣΥΝΤΟΝΙΣΤΗΣ:

 

Αυτό το οποίο είπε ο κύριος Παπάζογλου είναι το κλειδί. Λοιπόν παρακαλώ ο κύριος Περδικάρης έχει ζητήσει το λόγο.

 

Κος ΠΕΡΔΙΚΑΡΗΣ:

(ομιλία εκτός μικροφώνου)

 

Εγώ θα μιλήσω υπό την ιδιότητά μου ως μέλος Επιστημονικής Επιτροπής του Τεχνικού Επιμελητηρίου. Δε θέλω να επεκταθώ σε άλλες γνώσεις και επαφές σε αυτά τα εικοσιπέντε χρόνια δραστηριότητας.

 

        Το θέμα είναι το εξής, η πρακτική άσκηση όπως την έθεσε ο κύριος Παπάζογλου είναι το κρίσιμο σημείο πιστεύω για τη μετεξέλιξη των αποφοίτων των σπουδών. Πρέπει να γίνει νόμος και πρέπει κάποιοι να εισηγηθούν γι αυτό το νόμο.

 

        Το ότι υπάρχει ο νόμος για τα ΤΕΙ κάποιοι το κυνήγησαν και το επέβαλαν. Δεν ξέρω ποιοι ήταν αυτοί, αν ήταν τα ίδια τα ΤΕΙ, αν ήταν το ίδιο το Υπουργείο, αν ήταν ο ιδρυτικός νόμος των ΤΕΙ ή αν ήτανε και οι φοιτητές.

 

Κος           :

Ο ιδρυτικός νόμος ήτανε.

 

Κος ΠΕΡΔΙΚΑΡΗΣ:

Πιθανόν, αλλά στη σύνταξη του ιδρυτικού νόμου όμως συμμετείχαν και κάποιοι φορείς οι οποίοι ζήτησαν αυτό το πράγμα.

 

Οι απόφοιτοι των ΤΕΙ έρχονται υποχρεωτικά έξι μήνες να κάνουνε την πρακτική εξάσκηση, υποχρεωτικά τον πληρώνεις, υποχρεωτικά τον ασφαλίζεις και αν θέλει ο εργοδότης, αν θέλει πηγαίνει στον ΟΑΕΔ να πάρει τα μισά χρήματα.

 

Εγώ προσωπικά στο δικό μου γραφείου για τους μισούς πήγα για τους άλλους μισούς δεν πήγα, διότι ο χρόνος που χάνεις για να μαζέψεις όλα αυτά τα χαρτιά που χρειάζονται ίσως να είναι πιο πολύτιμος από τα χρήματα που παίρνεις.

 

Όμως από εκεί μπορείς και διαπιστώνεις αυτό που είπε ο συνάδελφος ο κύριος Σταματάκης, ότι βρίσκεις ανθρώπους που τους χρειάζεσαι στη δουλειά σου. Και αυτό το λέω μέσα από την εμπειρία ενός μικρού τεχνικού γραφείου.

 

Μέσα από την εμπειρία όμως ενός Ναυπηγείου την εμπειρία ενός Νηογνώμονα, την εμπειρία της Επιθεώρησης Εμπορικών Πλοίων που είναι ένας μεγάλος δημόσιος φορέας και παίρνει τέτοιους ανθρώπους, πολλοί άνθρωποι από τα ΤΕΙ έχουνε βρει τον επαγγελματικό τους δρόμο.

 

Δεν ξέρω αν είναι θέμα μηνών κύριε Λουκάκη, δηλαδή αν πρέπει να κόψουμε κάτι άλλο για να μην επιμηκυνθεί ο χρόνος σπουδών ή όχι, αυτό είναι κάτι το οποίο μπορεί να συζητηθεί αν πρέπει να κάνει τρεις μήνες διπλωματική για να πάρει περισσότερη πρακτική εξάσκηση.

 

Αλλά αυτό που γίνεται σήμερα από τη στιγμή που κάνοντας τη δουλειά του και πολύ καλά το Πολυτεχνείο βγάζει τον φοιτητή και έρχεται ο σπουδαστής στο Τεχνικό Επιμελητήριο να ζητήσει επαγγελματικά δικαιώματα, γιατί ουσιαστικά επαγγελματικά δικαιώματα του δίνει το Τεχνικό Επιμελητήριο και του ζητήσει υπογραφή.

 

Με αυτή την υπογραφή αναλαμβάνει ευθύνες και έρχεται το Τεχνικό Επιμελητήριο και λέει να σου εξετάσω τη διπλωματική εργασία. Δε θέλω να του εξετάσω τη διπλωματική εργασία γιατί τη διπλωματική εργασία την εξέτασαν οι Καθηγητές του κι ήτανε εξέταση σε ακαδημαϊκό επίπεδο, δεν έρχομαι εγώ να εξετάσω αυτό.

 

Εδώ στην Ελλάδα όπως είπε ο κύριος Παπάζογλου και είναι πολύ σωστό, είμαστε μικρή χώρα, δεν έχουμε την πολυτέλεια της εκπαίδευσης. Ή ας δημιουργηθούνε τμήματα πρακτικής εκπαίδευσης, είναι μια άλλη ιστορία.

 

Κάτω από το ίδιο σύστημα εκπαιδεύονται οι Δικηγόροι, κάτω από το ίδιο σύστημα εκπαιδεύονται οι Γιατροί που πηγαίνουν και κάνουν αγροτικό δωρεάν, που πληρώνονται ίσως το φαγητό τους μόνον και δεν ξέρω αν το πληρώνονται ούτε αυτό.

 

Κος           :

Πληρώνονται, πληρώνονται.

 

Κος ΠΕΡΔΙΚΑΡΗΣ:

Σήμερα μπορεί να πληρώνονται. Μέχρι τουλάχιστον πριν από κάποια χρόνια δεν πληρωνόταν ούτε αυτό. Λοιπόν είναι άδικο να μην πληρώνονται δε λέω, πρέπει να βρεθούν οι πόροι αυτοί.

 

Και να έρθει μετά το Τεχνικό Επιμελητήριο να δει πια εάν αυτός ο άνθρωπος είναι σε θέση να ασκήσει το επάγγελμα. Διότι έχουνε παρουσιαστεί άνθρωποι που έχουν τελειώσει το Πολυτεχνείο είτε ελληνικό είτε ξένο δεν έχει σημασία εδώ και δέκα χρόνια και δέκα χρόνια ήτανε μακριά από το επάγγελμα για οικογενειακούς, για κοινωνικούς, για προσωπικούς λόγους κι ήρε μετά από δέκα χρόνια να του δώσεις υπογραφή να πάει κάπου να βάλει τη σφραγίδα του. Αυτό είναι λάθος.

 

Άρα λοιπόν θα πεις το Πολυτεχνείο δίνει όλα τα εκπαιδευτικά εφόδια να δώσει το πτυχίο στον φοιτητή και από εκεί να φύγει. Κάποτε είχε και την ευθύνη όμως των οκταώρων έτσι δεν είναι κύριε Λουκάκη;

 

ΣΥΝΤΟΝΙΣΤΗΣ:

 

Την οποία την πήρε το Τεχνικό Επιμελητήριο.

 

Κος           :

Δεν την πήρε.

 

Ταυτόχρονοι διάλογοι

εκτός μικροφώνου

 

Κος ΠΕΡΔΙΚΑΡΗΣ:

Αυτό λοιπόν είναι μία διαδικασία η οποία έγινε κακώς ή καλώς για εκείνους τότε πριν είκοσι χρόνια, αλλά η κοινωνία και οι εξελίξεις απαιτούν άλλα πράγματα. Πρέπει λοιπόν να γίνουνε οι αντίστοιχες εισηγήσεις για να δούμε πως θα αντιμετωπιστεί αυτή η κατάσταση.

 

Και δεν είναι μόνο οι απόφοιτοι του ελληνικού Πολυτεχνείου, τα πράγματα είναι ακόμα χειρότερα με τους αποφοίτους των αγγλικών Πολυτεχνείων, όπου πρέπει να λέμε τα πράγματα με το όνομά τους. Οι απόφοιτοι των αγγλικών Πολυτεχνείων δεν είναι ούτε το μικρό δαχτυλάκι του ποδιού των απόφοιτων του ελληνικού Πολυτεχνείου.

 

Αυτό είναι ένα άλλο θέμα, αυτό όμως είναι ένα θέμα που μπορεί να το θέσει η πανεπιστημιακή κοινότητα.

 

ΣΥΝΤΟΝΙΣΤΗΣ:

 

Το έχουμε θέσει προ δεκαετίας.

 

Κος ΠΕΡΔΙΚΑΡΗΣ:

Μη ζητάμε λοιπόν από το Τεχνικό Επιμελητήριο να δώσει δικαιώματα στα ΤΕΙ. Ας διεκδικήσουν τα ΤΕΙ τα δικά τους δικαιώματα, γιατί έχουνε δικαιώματα, απλώς σήμερα διεκδικούν δικαιώματα των Μηχανικών.

 

Άρα τότε και ο απόφοιτος των ΤΕΙ που κάνει τα παραϊατρικά επαγγέλματα στη βάση την εξισορροπιστική ας απαιτήσει επαγγελματικά δικαιώματα να γίνει κι αυτός γιατρός κάποτε. Αυτό πάνε να κάνουνε.

 

        Εμείς οι ίδιοι λοιπόν λέμε να τους δώσουμε; Γιατί να τους δώσουμε; Να τα διεκδικήσουνε είτε μέσω του επιπέδου των σπουδών τους, είτε μέσω του πλέγματος της νομοθεσίας, είτε μέσω εξετάσεων όπως πολύ σωστά είπατε κύριε Τζαμπίρα ότι κάπου που έχουνε αυτά τα δύο συν τρία δίνουν εξετάσεις. Δεν είναι αυτόματη μεταλλαγή σε άλλο επιστημονικό επίπεδο κάποιων σπουδαστών.

 

        Γι αυτό λοιπόν εγώ τουλάχιστον προσωπικά θα περίμενα σήμερα πολλούς απόφοιτους να είναι εδώ. Διότι εμείς οι ίδιοι τα λέμε μεταξύ μας.

 

ΣΥΝΤΟΝΙΣΤΗΣ:

 

Δεν πειράζει, είναι καλή κι αυτή η κουβέντα.

 

Είπαμε ότι είναι αρχή και νομίζω ότι η μαγιά βρίσκεται εδώ και εμείς θα σας ενοχλήσουμε και πολύ άγρια τους επόμενους έξι μήνες. Έχουμε αυτή την κακή πρόθεση, δε θα σας αφήσουμε ήσυχους. Η επόμενη συνάντηση που θα διοργανώσει το τμήμα μας θα είναι πολύ πιο επιτυχημένη και αυτό το εξασφαλίζουμε.

 

        Συμφωνώ σε όλα όσα είπατε, μόνο που εμείς τα λέγαμε εδώ και πολύ καιρό, εδώ και δέκα χρόνια σας έχουμε κάνει γράμματα αλλάξτε το σύστημα εξετάσεων. Κάλλιο αργά παρά ποτέ, έτσι; Εμείς είμαστε απόλυτα σύμφωνοι σε αυτά που λέτε, τα φωνάζουμε αλλά κανείς δε μας ακούει. Και πλέον έχουμε να κάνουμε κι όλη την άλλη τη βαριά δουλειά εδώ και δε μπορούμε συνεχώς να ασχολούμαστε με τέτοιου είδους ζητήματα.

 

        Ο κύριος Τομάζος έχει το λόγο.

 

Κος ΤΟΜΑΖΟΣ:

(ομιλία εκτός μικροφώνου)

 

ΣΥΝΤΟΝΙΣΤΗΣ:

 

Ευχαριστώ κύριε Τομάζο. Το να βρούμε συνήγορο του ΕΜΠ. από την αγορά ήταν ένα αναπάντεχο καλό ας πούμε, ο οποίος μιλάει για σφαιρικές γνώσεις. Και θα ήτανε καλό εδώ να έχουμε πολλούς φοιτητές, γιατί αυτά τους λέμε κι εμείς, για να καταλάβουνε την αξία των βασικών γνώσεων θα το έλεγα έτσι

 

Κος ΤΟΜΑΖΟΣ:

(ομιλία εκτός μικροφώνου)

 

ΣΥΝΤΟΝΙΣΤΗΣ:

 

Όχι εγώ είμαι ιδιαίτερα χαρούμενος σήμερα, γιατί πάντοτε υπάρχει και ο φόβος ότι βράζουμε μέσα στο ζουμί μας ξέρετε, καταλάβατε;

 

Κος ΤΟΜΑΖΟΣ:

(ομιλία εκτός μικροφώνου)

 

ΣΥΝΤΟΝΙΣΤΗΣ:

 

Συμφωνούμε σχεδόν σε όλα, όσο δε για την ανταλλαγή πληροφόρησης που θα έχουμε σας επαναλαμβάνω γιατί δεν ήσασταν εξ αρχής στη συζήτηση ότι θα οργανώσουμε Ημερίδα.

 

Κος ΤΟΜΑΖΟΣ:

Θα ήθελα να παρακαλέσω, έχουμε και ορισμένα θέματα τα οποία θέλουν διερεύνηση στη ναυπηγοεπισκευαστική, τα οποία θα μπορούσατε να δώσετε στους φοιτητές σαν εργασία.

 

ΣΥΝΤΟΝΙΣΤΗΣ:

 

Πολύ ευχαρίστως, ο κύριος Παπάζογλου είναι ένας εκ των αρμοδίων, έτσι;

 

Κος ΤΟΜΑΖΟΣ:

(ομιλία εκτός μικροφώνου)

 

ΣΥΝΤΟΝΙΣΤΗΣ:

 

Μάλιστα, ευχαριστώ κύριε Τομάζο.

 

Λοιπόν πρέπει να τελειώσουμε στις μία διότι υπάρχει γεύμα στη Σύγκλητο, επομένως θα δώσω το λόγο στον κύριο Παπάζογλου..

 

Κος ΠΑΠΑΖΟΓΛΟΥ:

(ομιλία εκτός μικροφώνου)

 

ΣΥΝΤΟΝΙΣΤΗΣ:

 

Εγώ ελπίζω να συνεχιστεί αυτή η διεργασία, γιατί κάθε φορά έχω παράπονα από το Σύλλογο Ναυπηγών. Σας έφερα υλικό, είπα να με καλέσετε να τα συζητήσουμε, δεν τα συζητήσατε.

 

Κα ΜΟΡΟΠΟΥΛΟΥ:

 

Ναι αλλά…

 

ΣΥΝΤΟΝΙΣΤΗΣ:

 

Αφήστε τις διαδικασίες. Αφήστε είναι εδώ και έξι μήνες και κατηγορούν εμένα, όχι τίποτα άλλο.

 

Κος ΣΤΑΜΑΤΑΚΗΣ:

Με τη λήξη της όλης συζήτησης έτσι εν πάση περιπτώσει να ευχαριστήσουμε τον κύριο Τζαμπίρα ως απερχόμενο Πρόεδρο και να ευχηθούμε στον καινούριο Πρόεδρο ότι καλύτερο.

 

Και θα θέλαμε όπως είχαμε συνεργασία με τον κύριο Τζαμπίρα βεβαίως είναι σίγουρο ότι θα έχουμε και με τον κύριο … Ως Σύλλογος όμως θέλουμε μια βοήθεια, θέλουμε μια επιστημονική υποστήριξη, θέλουμε άρθρα τα οποία δημοσιεύετε κατά καιρούς σε κάποια περιοδικά να μας τα δίνετε και εμάς να τα δημοσιεύουμε στο περιοδικό το δικό μας…

 

ΣΥΝΤΟΝΙΣΤΗΣ:

 

Βεβαίως.

 

Κος ΣΤΑΜΑΤΑΚΗΣ:

Για να πως στους συναδέλφους τους νέους ότι ο Σύλλογος Ναυπηγών κάθε τρίμηνο εκδίδει ένα περιοδικό που είναι τα Χρονικά των Ναυπηγών. Εκεί μπορείτε να δημοσιεύσετε δικές σας μελέτες επιστημονικές ή οτιδήποτε ή προσωπικές σας απόψεις…. σε μας μένει η υλοποίηση μόνο να ορίσουμε την ημερομηνία που θα γίνει αυτή η εκδήλωση.

 

ΣΥΝΤΟΝΙΣΤΗΣ:

 

Εντάξει, πάντως έχω ανταποκριθεί και έχω πληροφορήσει και όλα τα μέλη της Γενικής Συνέλευσης και θα έχετε ανταπόκριση από όλους, δεν υπάρχει τέτοιο ζήτημα.

 

Κος ΣΤΑΜΑΤΑΚΗΣ:

Όμως έχω το δικό μου παράπονο ότι ενώ έχουμε ζητήσει άρθρα δε μας έχετε δώσει.

 

ΣΥΝΤΟΝΙΣΤΗΣ:

 

Σας έχουμε δώσει εμείς.

 

Κος ΣΤΑΜΑΤΑΚΗΣ:

Όχι, σας έχουμε στείλει και χαρτί.

 

ΣΥΝΤΟΝΙΣΤΗΣ:

 

Όχι, μας έχετε στείλει χαρτί, εγώ το έχω διαβάσει στη Γενική Συνέλευση της Σχολής, σας έχω στείλει 15σέλιδο άρθρο το οποίο…

 

Κος ΣΤΑΜΑΤΑΚΗΣ:

Το έλαβα τώρα.

 

ΣΥΝΤΟΝΙΣΤΗΣ:

 

Εντάξει, επομένως υπάρχει η αρχή.

 

Κος ΣΤΑΜΑΤΑΚΗΣ:

Ωραία, δεν κάνω βέβαια αντιπαράθεση, προς θεού.

 

ΣΥΝΤΟΝΙΣΤΗΣ:

 

Όχι τέτοιο πράγμα, βέβαια.

 

Κος ΣΤΑΜΑΤΑΚΗΣ:

Λοιπόν θέλουμε την δική σας βοήθεια για να δημιουργήσουμε έναν Επιστημονικό Σύλλογο αντάξιο της επιστήμης αλλά και των δυνατοτήτων που έχουν οι έλληνες Ναυπηγοί.

 

ΣΥΝΤΟΝΙΣΤΗΣ:

 

Θα την έχετε αμέριστη τη συμπαράσταση, αλλά πρέπει εσείς να ενεργοποιήσετε αυτόν τον Σύλλογο. Επανειλημμένα έχει τεθεί κι έχει μείνει στις καλένδες. Εμείς έχουμε πολλές δουλειές να κάνουμε.

 

Κος           :

Μην ξεχνάτε ότι ο Σύλλογος δουλεύει με τον πατριωτισμό των ελλήνων Ναυπηγών, έτσι;

 

Κος ΣΤΑΜΑΤΑΚΗΣ:

Εντάξει. Επομένως η κυρία Μοροπούλου έχει το λόγο για να κλείσουμε.

 

Κα ΜΟΡΟΠΟΥΛΟΥ:

 

Κύριε Πρόεδρε να σας ευχαριστήσω θερμά και εσάς και τα μέλη της Επιστημονικής Επιτροπής Ειδικότητας του Τεχνικού Επιμελητηρίου, τον Πρόεδρο του Συλλόγου, την κυρία Τσιούφα από την ομάδα εργασίας και βεβαίως όλους τους εκλεκτούς και σημαντικούς συναδέλφους που είναι σήμερα εδώ.

 

Γιατί δίνετε με αυτή την πολύ σημαντική εκδήλωση στο Τεχνικό Επιμελητήριο τα στοιχεία να αρθρώσει θέσεις και να κατατοπίσει δράσεις με τη δική σας βέβαια την παρουσία για το μέλλον του Ναυπηγού Μηχανικού.

 

Εδώ βέβαια άκουσα καταπληκτικά πράγματα και χαίρομαι ότι τα Ελληνικά Ναυπηγεία και το Εθνικό Μετσόβιο Πολυτεχνείο στην ουσία δίνουν επαγγελματικά προσόντα στους ευρωπαίους Ναυπηγούς που αυτό είναι μεγάλη ιστορία.

 

Και από ότι καταλαβαίνω αυτό είναι και το μέλλον. Δηλαδή εδώ έχουμε μια πολύ δυναμική σχολή, ένα πολύ δυναμικό επάγγελμα, το οποίο παράγει νέα τεχνογνωσία και την εξάγει και την πιστοποιεί και ευρωπαϊκά.

 

Συνεπώς έχουμε μια ειδικότητα που με απόσταση από άλλες έχει όλο το κύρος του παραδοσιακού και όλη την ανανέωση και της σύγχρονης τεχνολογίας. Εμείς σαν Τεχνικό Επιμελητήριο είναι εδώ ο κύριος Παπάζογλου, ο κύριος Γρηγορόπουλος, ο κύριος Περδικάρης…

 

Το απόγευμα στις πέντε θα έχουμε στο Εμποροβιομηχανικό Επιμελητήριο Αθηνών Ακαδημίας 7 τη Γενική Συζήτηση με παρουσία και των Πρυτάνεων και της Διοικούσας του ΤΕΕ και σπουδαστών και φυσικά όλων των κομμάτων της Βουλής για το ποιες θα είναι οι γενικότερες θέσεις που θα υποστηρίξουμε όλοι για τις επαγγελματικές ισοτιμίες των ακαδημαϊκών μας τίτλων, που είναι ένα βασικό ζήτημα, αυτό που δίνει και επικαιρότητα στη σημερινή συνάντηση.

 

Σας ευχαριστώ.

 

ΣΥΝΤΟΝΙΣΤΗΣ:

 

Ευχαριστώ κι εγώ κυρία Μοροπούλου που μας καλύψατε οργανωτικά, ευχαριστώ και την κυρία Τσιούφα και την κυρία Πέππα, όλους τους εισηγητές και όλους τους ομιλητές σήμερα.

 

Όπως είπαμε οι διεργασίες αυτές θα συνεχιστούν, θα οργανώσει και η Σχολή μας μία Εσπερίδα θα το έλεγα έτσι κατά τον μήνα Οκτώβριο υπολογίζουμε, όπου θα επανέλθουμε για να δούμε που βρίσκεται το νέο πρόγραμμα σπουδών μας.

 

        Η κυρία Πασπαλιάρη έχει το λόγο και τελειώνουμε.

 

Κα ΠΑΣΠΑΛΙΑΡΗ:

 

Επειδή με τρώει λίγο αυτό το θέμα που το έχουμε συζητήσει, επειδή θεωρώ ότι οι εν δυνάμει Μηχανικοί είναι αυτοί που τελειώνουν το ίδιο, κι επειδή θεωρώ πάρα πολύ άδικη την παρουσίαση της Σχολής των Ναυπηγών στους μαθητές λυκείου υπάρχει για τον μελλοντικό Πρόεδρο άλλη μία δουλειά ότι θα πρέπει να γίνει μία παρέμβαση στο Παιδαγωγικό Ινστιτούτο για τα έντυπα τα οποία μοιράζει στους μαθητές των λυκείων με τα δυναμικά και μη δυναμικά επαγγέλματα.

 

        Όπως και για το ΤΕΕ και για τους Επιστημονικούς Συλλόγους ότι δεν επιτρέπεται να γίνονται μονογραφίες επαγγελμάτων χωρίς να συμμετέχουνε οι Επιστημονικοί Σύλλογοι και το Τεχνικό Επιμελητήριο.

 

ΣΥΝΤΟΝΙΣΤΗΣ:

 

Ευχαριστούμε κυρία Πασπαλιάρη.

 

Εμείς πάντως φέτος το μόνο που προλάβαμε να κάνουμε είναι ανακοίνωση στο Βήμα όπου αναφερόμαστε και στη δική σας μελέτη, έτσι; Για το επάγγελμα του Ναυπηγού Μηχανολόγου Μηχανικού. Αυτό προλάβαμε. Το πώς θα ανταποκριθεί το Παιδαγωγικό Ινστιτούτο δεν είμαι τόσο αισιόδοξος, αλλά θα το επιχειρήσουμε για άλλη μια φορά.

 

Ευχαριστώ πολύ.

 

Κος           :

Πάντως πρέπει να αναφέρετε κύριε Πρόεδρε ότι εμείς τη βάλαμε την αγγελία ήδη.

 

ΣΥΝΤΟΝΙΣΤΗΣ:

 

Αυτό είπα. Αυτό είπα τώρα μόλις.

 

Διάλογος εκτός μικροφώνου

 

ΣΥΝΤΟΝΙΣΤΗΣ:

 

Λοιπόν κυρίες και κύριοι συνάδελφοι ευχαριστώ και πάλι πάρα πολύ, να υπενθυμίσω ότι υπάρχει δεξίωση στην Κεντρική Διοίκηση τώρα στις μία η ώρα για όσους ενδιαφέρονται.

 

 

 

 

 

Λήξη Στρογγυλής Τραπέζης

 

 

-------------------------------

 

------