Η Τώνια Μοροπούλου γεννήθηκε στην Ρόδο
και παρουσιάζει 41 έτη ακαδημαϊκής και επαγγελματικής εμπειρίας και
δραστηριότητας σε εθνικό και διεθνές επίπεδο.
Είναι Καθηγήτρια στη Σχολή Χημικών Μηχανικών του Εθνικού Μετσόβιου
Πολυτεχνείου, Διευθύντρια του Εργαστηρίου Επιστήμης και Τεχνικής των Υλικών και
Διευθύντρια Σπουδών της Β’ Κατεύθυνσης «Υλικά και Επεμβάσεις Συντήρησης» του
Διατμηματικού Προγράμματος Μεταπτυχιακών Σπουδών «Προστασία Μνημείων» στη Σχολή
Αρχιτεκτόνων, ενώ διετέλεσε εκλεγμένη Αντιπρύτανις Ακαδημαϊκών Υποθέσεων και
Προσωπικού του Εθνικού Μετσόβιου Πολυτεχνείου (2010-2014).
Προσκεκλημένη Καθηγήτρια στο Πανεπιστήμιο της Αρχιτεκτονικής στη Βενετία IUAV
(1993), το Πανεπιστήμιο του Princeton (1995-1996) και το Πανεπιστήμιο της
Αμβέρσας.
Διετέλεσε ως Αντιπρόεδρος του Ευρωπαϊκού Οργανισμού για την Εκπαίδευση των
Μηχανικών - European Society for Engineering Education – SEFI
(2013-2016).
Είναι συγγραφέας 1 βιβλίου, μονογραφιών και κεφαλαίων σε βιβλία και έχει
επιμεληθεί επιστημονικά την έκδοση 15 συλλογικών εκδόσεων και έχει δημοσιεύσει
περισσότερες από 500 επιστημονικές εργασίες.
Έχει εκτεταμένο επιστημονικό και τεχνικό έργο στην Προστασία Μνημείων (Αγία Σοφία στην Κωνσταντινούπολη, στον
Πανίερο Ναό της Αναστάσεως στα Ιεροσόλυμα, σε μνημεία αρχιτεκτονικής
κληρονομιάς της Βενετίας και της Μεγάλης Ελλάδας, στο ναό του Luxor στην Αίγυπτο, σε βυζαντινές και μετα-βυζαντινές Μονές στο Άγιο Όρος και
την Κρήτη, σε βυζαντινά μοναστήρια στη Σερβία και στο Κοσσυφοπέδιο, στις
ενετικές οχυρώσεις και ιστορικές Πόλεις της Ρόδου, του
Ρεθύμνου, του Ηρακλείου και της Κέρκυρας, στο Ιερό της Θεάς Δήμητρας στην
Ελευσίνα, καθώς και σε φρούρια, μνημεία και ναούς και ιστορικές πόλεις στην
περιοχή της Μεσογείου). Σήμερα
είναι επικεφαλής της Διεπιστημονικής Ομάδας του ΕΜΠ στην καινοτόμο έρευνα και
στην υψηλή επιστημονική επιστασία του έργου προστασίας και αποκατάστασης του
ιερού Κουβουκλίου του Παναγίου Τάφου στα Ιεροσόλυμα.
Πρωτοστάτησε σε καινοτόμο διεπιστημονική έρευνα και εφαρμογές για την
αειφόρο ανάπτυξη στη ξεχασμένη Ελλάδα, στο Υφυπουργείο Νέας Γενιάς (1982-1986) και
σε διεθνή κλίμακα, ως Επιστημονικός Σύμβουλος και Εμπειρογνώμονας σε Επιτροπές
Διεθνών Οργανισμών (ΟΟΣΑ, UNESCO, INSULA,
ΕΕ, ICOMOS,
ΕΙΤ, CE-PACT,
Ηνωμένα Έθνη, EPA, TMS, OWHC,
κ.α.), ως Πρόεδρος της Εταιρίας Τοπικών Παραγωγών Πρωτοβουλιών και Ανάπτυξης
(ΕΤΕΠΑΠ – θυγατρικής της ΕΤΒΑ) (1985-1986), ως
εκλεγμένη Δημοτική Σύμβουλος του Δήμου Αθηναίων (1986-1990) και ως μέλος
του Διοικητικού Συμβουλίου της Εταιρίας Ανάπτυξης και Τουριστικής Προβολής των
Αθηνών - ΕΑΤΑ (2011-2014).
Έχει συνεισφέρει στην ανάπτυξη συνεργειών με τη ‘Βιομηχανία’ στο τρίγωνο Εκπαίδευση
– Έρευνα – Καινοτομία, ως ιδρυτικό μέλος της Ευρωπαϊκής Πλατφόρμας Έρευνας
& Τεχνολογίας για την Κατασκευή (European Construction Technology Platform
– ECTP) (2004) και ως Πρόεδρος της Ελληνικής Πλατφόρμας Έρευνας &
Τεχνολογίας για την Κατασκευή (ΕΠΕΤΚ) (2005-σήμερα).
Η αφοσίωσή της στην Παιδεία και το Επάγγελμα του Μηχανικού υπογραμμίζει την
πεποίθησή της για το ρόλο τους στην ανάπτυξη της χώρας.
Είναι εκλεγμένη στην Αντιπροσωπεία του ΤΕΕ από το 1981 έως σήμερα, στη
Διοικούσα Επιτροπή (2001-2007, 2014-2017), και διετέλεσε ως Γενική Γραμματέας (2004-2007)
και ως Β’ Αντιπρόεδρός (2014-2017).
Αξιακή
αναφορά και έναυσμα για την πορεία της, που συνδέει την Παιδεία με την Κοινωνία
και τη δημόσια γενικά δράση και προσφορά, υπήρξε η συμμετοχή της στο φοιτητικό
κίνημα κατά της Δικτατορίας και στην εξέγερση του Πολυτεχνείου το ’73.
