Βιβλιοπαρουσίαση: «Παιδεία Ώρα Μηδέν» του Καθηγητή Ιωάννη Χατζόπουλου

 

«Παιδεία ώρα μηδέν» είναι ο τίτλος του βιβλίου του Καθηγητή του Πανεπιστημίου Αιγαίου κ. Ιωάννη Χατζόπουλου το οποίο κυκλοφορεί από τις εκδόσεις «Κάκτος»

Ο τίτλος «Παιδεία - Ώρα μηδέν» επιλέχθηκε όπως αναφέρει στον πρόλογο του ο ίδιος ο συγγραφέας «για να δοθεί έμφαση στον βασικό παράγοντα διαμόρ­φωσης της υγιούς ανθρώπινης σκέψης, που είναι η παιδεία. Από το άλλο μέρος, οι περισσότερες επεμ­βάσεις που έχουν γίνει ή γίνονται στην παιδεία την οδηγούν ουσιαστικά στο χειρουργικό τραπέζι, όπου κάθε επέμβαση της αφαιρεί και από ένα ζωτικό όρ­γανο. Η συνεχής αφαίρεση ζωτικών οργάνων της παιδείας την έχει οδηγήσει στο έσχατο σημείο ή στην ώρα μηδέν, από όπου θα πρέπει να γίνει μια νέα εκκίνηση».

 

Παρουσίαση του βιβλίου

Η παρούσα εργασία πραγματεύεται κυρίως δύο ισχυρά φιλοσοφικά θεμέλια ή βάσεις όπου μπορεί να στηριχθεί η ανάπτυξη της παιδείας, όπως είναι η διαμόρφωση υγιούς σκέψης και η αρετή. Παράλλη­λα, δίνονται πρακτικές απαντήσεις σε τρέχοντα ζη­τήματα και σε ερωτήματα που βασίζονται στην παιδεία και απασχολούν τον σύγχρονο άνθρωπο.

«Ένα ερώτημα, για παράδειγμα, που πρέπει να απασχολεί κάθε εκπαιδευτικό της τριτοβάθμιας εκ­παίδευσης - όπως αναφέρει ο συγγραφέας - είναι: «Τι μπορεί να προκύψει αν η γνώ­ση που παράγει και μεταβιβάζει ένα Ανώτατο Εκ­παιδευτικό ή Τεχνολογικό Ίδρυμα δεν χρησιμοποιη­θεί σωστά;» Όσο και αν φαίνεται απλοϊκό το ερώ­τημα αυτό, η απάντηση είναι δύσκολη όσο δύσκολο είναι να αποφανθεί κανείς περί του σωστού ή του λάθους, του καλού ή του κακού. Απαιτείται συνε­πώς μεγάλη προσπάθεια για να θεμελιώσει κανείς τις έννοιες αυτές. Ευτυχώς, παρόμοια ερωτημα­τικά έχουν απασχολήσει τον άνθρωπο επί χιλιά­δες χρόνια, και έχει αναπτύξει υλικό από το οποίο μπορεί κανείς να αντλήσει απαντήσεις σε ερωτημα­τικά του είδους αυτού βασισμένος πάντα στον ορθό λόγο. Επιπλέον, έχοντας αντλήσει κανείς βασικά συ­στατικά παιδείας από προγενέστερη γνώση που α­νέπτυξαν κορυφαίοι φιλόσοφοι, μπορεί να ανακαλύ­ψει και να απελευθερώσει τις εσωτερικές δυνάμεις που έχει σε λανθάνουσα κατάσταση και να γίνει πιο ενεργός πολίτης προς όφελος του ίδιου και των συ­νανθρώπων του. Οι δυνάμεις αυτές κανονικά πρέπει να βοηθούνται στην απελευθέρωση τους από το οργανωμένο σχολείο, το οποίο όμως, κατά παράδοξο τρόπο, ενώ έχει τη δυνατότητα, δεν βοηθάει όσο πρέπει στην κατεύθυνση αυτή».

 Πεποίθηση του συγγραφέα του βιβλίου  είναι ότι για να πάρει κα­νείς παιδεία δεν χρειάζονται ιδιαίτερα προσόντα, αφού κάθε άτομο έχει πανίσχυρη λογική. Η χρήση της λογικής σε συνδυασμό με την ελευθερία της σκέψης, από κάθε ελεύθερο άνθρωπο, αρκούν για την απόκτηση παιδείας.

Για το λόγο αυτό και το παρόν πόνημα απευθύ­νεται τόσο στο ευρύ κοινό όσο και σε όλους τους ε­πιστήμονες οποιασδήποτε ειδικότητας, και έχει στό­χο να παρουσιάσει βασικές αρχές που θα βοηθήσουν σαν θεμέλιοι λίθοι στην οικοδόμηση των απαντήσε­ων στα ερωτήματα που τέθηκαν ή που μπορεί να τεθούν. Παράλληλα, εντοπίζονται νέα ερωτηματικά και προβληματισμοί καθώς και νέες ιδέες για την αντιμετώπιση τους ? κάτι που θα δώσει ερεθί­σματα κυρίως σε νεότερους που επιθυμούν να απα­ντήσουν σε αυτά. Η οργάνωση της ύλης ακολουθεί τα πρότυπα διατριβής η οποία απευθύνεται προς κρίση σε κάθε πολίτη.

 

Λίγα λόγια για τον συγγραφέα

Ο κ. Ιωάννης Ν. Χατζόπουλος γεννήθηκε στην Κωμιακή Νάξου το 1948. Περάτωσε τις σπουδές του στο Τμήμα Αγρονόμων και Τοπογράφων Μηχανικών του ΕΜΠ όπου πήρε το αντίστοιχο δίπλωμα το 1971. Εργάσθηκε ως ελεύθερος επαγγελματίας Αγρονόμος και Τοπογράφος Μηχανικός μέχρι το 1975, και πήρε υποτροφία ερευνητή από το University of Washington Seattle (ΗΠΑ) και ξεκίνησε μεταπτυχιακές σπουδές στη Φωτογραμμετρία και Τηλεσκόπηση. Το 1976 πήρε το δίπλωμα του μεταπτυχιακού τίτλου μάστερ και το 1979 το διδακτορικό δίπλωμα. Καθ΄ όλη τη διάρκεια των σπουδών του διατήρησε την υποτροφία του ερευνητή και επιπλέον μετά την απόκτηση του διπλώματος μάστερ εργάσθηκε με μερική απασχόληση στο South Seattle Community College όπου δίδαξε Φωτογραμμετρία και Τηλεσκόπηση. Άσκησε καθήκοντα αναπληρωτή καθηγητή στο Τμήμα Πολιτικών Μηχανικών του California State University στην πόλη Fresno όπου εργάσθηκε από το 1980 μέχρι το 1989. Το 1982 τιμήθηκε με το βραβείο του εξέχοντος καθηγητή και το 1984 προήχθη στη θέση του καθηγητή και έλαβε μόνιμη θέση. Στο Fresno γνώρισε και παντρεύτηκε την εκλεκτή της καρδιάς του και έκτοτε σύντροφο της ζωής του, Ανδρονίκη Καρασμάνογλου από τον Βόλο και μαζί απέκτησαν τρία παιδιά. Παραιτήθηκε από το Πολιτειακό Πανεπιστήμιο της Καλιφόρνιας όταν εξελέγη καθηγητής στο Τμήμα Περιβάλλοντος του Πανεπιστημίου Αιγαίου όπου υπηρετεί από το 1989 μέχρι σήμερα. Το 1995 ίδρυσε το Εργαστήριο Τηλεσκόπησης και ΣΓΠ, του οποίου είναι Διευθυντής μέχρι σήμερα. Το 1989 με τη βοήθεια των συναδέλφων του υπέβαλε πρόταση το ΕΠΕΑΚ η οποία εγκρίθηκε σαν ΠΣΕ και ιδρύθηκε το Τμήμα Περιβαλλοντικής Χαρτογραφίας του οποίου υπήρξε πρόεδρος μέχρι το 2001. Στις δραστηριότητες του περιλαμβάνονται έρευνα και διδασκαλία στην ευρύτερη περιοχή της Τοπογραφίας και σε εξειδικεύσεις (Τηλεσκόπηση, Συστήματα Γεωγραφικών Πληροφοριών, Πληροφορική). Είναι μέλος του ΤΕΕ από το 1971 και της ASPRS από το 1976.