ΑΡΘΡΟΝ-78
ΔΙΑΤΑΞΕΙΣ ΕΦΑΡΜΟΖΟΜΕΝΑΙ ΕΙΣ ΑΠΑΝΤΑ ΤΑ ΣΥΣΤΗΜΑΤΑ ΔΟΜΗΣΕΩΣ
Τακτοποίησις οικοπέδων

1. Εκτός των ισχυόντων ελαχίστων ορίων διαστάσεων και εμβαδού, κατά τον κανόνα ή την παρέκκλισιν, το οικόπεδο πρέπει να έχη την κατάλληλον μορφήν δια την όσον το δυνατόν πληρεστέραν δομικήν εκμετάλλευσιν, ήτοι σχήμα εν γένει κατά το δυνατόν ορθογώνιον, πλευράς όσον το δυνατόν ευθυγράμμους και σαφώς διακρινομένας εις πλάγια και οπίσθια όρια, γωνίας προσεγγιζούσας κατά το δυνατόν την ορθήν, ιδίως μεταξύ προσώπου και πλαγίων ορίων.
Οικόπεδον στερούμενον της ως άνω καταλλήλου μορφής τακτοποιείται μετά των παρακειμένων, δι' ανταλλαγής εκτάσεων της τακτοποιήσεως δυναμένης αναλόγως των εκάστοτε συνθηκών και αναγκών να έχη περιωρισμένη ή γενικωτέραν έκτασιν.
Δια της τακτοποιήσεως ταύτης δεν επιτρέπεται οικόπεδα οικοδομήσιμα να καθίστανται μη οικοδομήσιμα.
2. Δεν επιτρέπεται η δόμησις και επί αρτίου έτι οικοπέδου όταν εξ οιουδήποτε λόγου απαιτήται τακτοποίησις αυτού ή των ομόρων αυτού οικοπέδων, εάν κατά την κρίσιν της Αρχής εκ της δομήσεως πρόκειται να παρεμποδισθή ή δυσχερανθή οπωσδήποτε η τακτοποίηση αυτή."
(Σ.Σ. Η παρ.2 του Αρθ-78 τίθεται ως αντικατεστάθη δια της παρ.48 του Αρθ-1 ΝΔ-205/74 (ΦΕΚ-363/Α/7-12-74).
3. Οικόπεδον έχον το κατά τον κανόνα ή την παρέκκλισιν απαιτούμενο εμβαδόν θεωρείται τακτοποιηθέν όταν:
α) Η υπό της γραμμής δομήσεως και της πλαγίας πλευράς σχηματιζομένη γωνία δεν είναι μικροτέρα των 70 μοιρών, το δε μήκος του ευθυγράμμου τμήματος πλαγίας πλευράς μη ευθυγράμμου, το αρχόμενον εκ της γραμμής δομήσεως δεν είναι μικρότερον των 4 μέτρων. Εν περιπτώσει υπάρξεως προκηπίου, το ως άνω μήκος των 4 μ. αυξάνεται κατά το μήκος του εντός του προκηπίου επεκτεινομένου τμήματος αυτού. Δεν απαιτείται η τήρησις των όρων τούτων όταν η ύπαρξις κτιρίων παρεμποδίζει την εκπλήρωσιν τούτων ή όταν αποβαίνη κατά την κρίσιν της Αρχής υπερμέτρως εις βάρος του σχήματος των οικοπέδων.
β) Το μέσον βάθος του οικοπέδου δεν είναι μικρότερον του ορισθέντος ελαχίστου ορίου βάθους, κατά τον κανόνα ή την παρέκκλισιν.
γ) Το μήκος του προσώπου δεν είναι μικρότερον του ορισθέντος ελαχίστου ορίου προσώπου, κατά τον κανόνα ή την παρέκκλισιν. Δεν απαιτείται η τήρησις του όρου τούτου κατά την ρυμοτομικήν γραμμήν όταν προβλέπεται υποχρεωτικόν προκήπιον αλλά μόνον επί της γραμμής δομήσεως.
[σχήμα 1]
Οικόπεδον πληρούν τους όρους α, β και γ της παρ.3. Το μέσον βάθος β ενδεικτικώ σημειούται εις το σχήμα. Τούτο υπολογίζεται συμφώνως προς τας διατάξεις των παρ.7, παρ.8, παρ.9, παρ.10 και παρ.11 του Αρθ-8.
[σχήμα 2]
Το οικόπεδον ΑΒΓΔΕΖΑ πληροί τους όρους α, β, γ της παρ.3 καθ' όσον Α'Ζ' ? ελαχίστου επιτρεπομένου προσώπου, μέσον βάθος β ? ελαχ. επιτρ. βάθους και η ύπαρξις κτιρίου παρεμποδίζει την τακτοποίησιν αυτού ώστε να αποκτήση γωνίαν Α ? 70° και πλευράν Α'Β ? 4,00 μ. Το μέσον βάθος β ενδεικτικώς σημειούται εις το σχήμα. Τούτο υπολογίζεται συμφώνως προς τας διατάξεις του Αρθ-8.
[σχήμα 3]
Οικόπεδον εις ο δεν είναι απαραίτητος η τήρησις του όρου γ της παρ.3 όταν Α1Δ1 ? ελαχίστου επιτρεπομένου προσώπου.
4. Εις οικόπεδον γωνιαίον η ύπαρξις του ελαχίστου προσώπου, κατά τον κανόνα ή την παρέκκλισιν, απαιτείται ως προς έκαστον πρόσωπον αυτού.
5. Εάν εις γωνιαίον οικόπεδον, το εν των προσώπων αυτού τυγχάνη μη άρτιον κατά τον κανόνα ή την παρέκκλισιν ουχί όμως και μικρότερον των 4 μέτρων και δεν δύναται δια τακτοποιήσεως, να καταστή άρτιον κατά τον κανόνα ή την παρέκκλισιν, το οικόπεδον θεωρείται μεσαίον.
[σχήμα 4]
Γωνιαίον οικόπεδον εις ο δέον: ΑΒ ? ελάχ. επιτρ. Προσώπου και ΑΔ ? ελάχ. επιτρ. προσώπου (παρ.4). Εάν ΑΒ < ελάχ. επιτρ. προσώπου και ουχί μικρότερον των 4 μ. το οικόπεδον θεωρείται μεσαίον. Το μέσον βάθος υπολογίζεται ως προς το άρτιον πρόσωπον, ο δε ακάλυπτος χώρος διατάσσεται κατά θέσιν ως εις γωνιαίον οικόπεδον (παρ.5, 9).
6. Εάν γωνιαίον οικόπεδον έχη αποτετμημένην την γωνίαν αυτού δια πλαγίας αποτμήσεως, δια τον υπολογισμόν του μήκους του προσώπου κατά τον κανόνα ή την παρέκκλισιν δύναται να συνυπολογισθή το μήκος της αποτμήσεως ταύτης μετά της μιάς των δύο επί των κοινοχρήστων εκτάσεων πλευρών, όταν κατά την ετέραν τοιαύτην πλευράν έχη το απαιτούμενον ελάχιστον πρόσωπον, κατά τον κανόνα ή την παρέκκλισιν.
7. Εις την περίπτωσιν της προηγουμένης παρ.6 εάν κατά τον συνυπολογισμόν του μήκους της αποτμήσεως μετά της μιάς των δύο επί των κοινοχρήστων εκτάσεων πλευρών, δεν αποκτάται το απαιτούμενον ελάχιστον πρόσωπον κατά τον κανόνα ή την παρέκκλισιν, κατά δε την ετέραν επί της κοινοχρήστου εκτάσεως πλευράν κέκτηται το ελάχιστον απαιτούμενον πρόσωπον κατά τον κανόνα ή την παρέκκλισιν, θεωρείται οικοδομήσιμον, υπό τους όρους του μεσαίου οικοπέδου.
[σχήμα 5]
Εάν ΑΒ ? ελαχ. επιτρ. προσώπου, αρκεί ΒΓ + ΓΔ ? ελάχ. επιτρ. προσώπου (παρ.6). Εάν όμως ΒΓ + ΓΔ < ελαχ. επιτρ. Προσώπου το οικόπεδον θεωρείται μεσαίον. Το μέσον βάθος υπολογίζεται ως προς το άρτιον πρόσωπον. Ο ακάλυπτος χώρος διατάσσεται κατά θέσιν ως εις γωνιαίον (παρ.9).
8. Εάν το μήκος της πλαγίας αποτμήσεως είναι ίσον ή μεγαλύτερον προς το απαιτούμενον ελάχιστον πρόσωπον κατά τον κανόνα ή την παρέκκλισιν αι δε έτεραι επί των κοινοχρήστων εκτάσεων πλευραί δεν έχουν το απαιτούμενον μήκος προσώπου κατά τον κανόνα ή την παρέκκλισιν, ουχί όμως, και μικρότερον των 4 μέτρων και δεν δύνανται δια τακτοποιήσεως να καταστούν άρτια κατά τον κανόνα ή την παρέκκλισιν, το οικόπεδον τούτο θεωρείται οικοδομήσιμον υπό τους όρους του μεσαίου οικοπέδου.
9. Εις τας περιπτώσεις των παρ.5, 7 και 8, το μέσον βάθος του οικοπέδου υπολογίζεται ως προς το άρτιον πρόσωπον η Δε ακάλυπτος έκτασις κατ' εμβαδόν μεν υπολογίζεται ως εις μεσαίον οικόπεδον, κατά θέσιν δε διατάσσεται κατά το γωνιαίον οικόπεδον.
10. Εάν το μήκος της πλαγίας αποτμήσεως είναι ίσον ή μεγαλύτερον προς το απαιτούμενον ελάχιστον πρόσωπον κατά τον κανόνα ή την παρέκκλισιν, αι δε έτεραι επί των κοινοχρήστων εκτάσεων πλευραί έχουν το απαιτούμενον μήκος αρτίου προσώπου κατά τον κανόνα ή την παρέκκλισιν το οικόπεδον θεωρείται δις γωνιαίον.
11. Εάν το μήκος της πλαγίας αποτμήσεως είναι ίσον ή μεγαλύτερον προς το απαιτούμενον ελάχιστον πρόσωπον κατά τον κανόνα ή την παρέκκλισιν η μία δε μόνον εκ των ετέρων επί της κοινοχρήστου εκτάσεως πλευρών έχη το απαιτούμενον μήκος αρτίου προσώπου, κατά τον κανόνα ή την παρέκκλισιν, το οικόπεδον θεωρείται απλώς γωνιαίον.
[σχήμα 6]
Εάν ΒΓ ? ελαχ. επιτρ. προσώπου και ΑΒ και ΓΔ ? ελάχ. επιτρ. προσώπου το οικόπεδον θεωρείται δις γωνιαίον (παρ.10).
Εάν ΒΓ ? ελάχ. επιτρ. προσώπου και η μία μόνον των πλευρών ΑΒ ή ΓΔ ? ελάχ. επιτρ. προσώπου το οικόπεδον θεωρείται απλώς γωνιαίον (παρ.11).
Εάν ΒΓ ? ελαχ. επιτρ. προσώπου αι δε έτεραι πλευραί ΑΒ και ΓΔ είναι μικρότεραι του ελαχ. επιτρ. προσώπου ουχί όμως μικροτέρα των 4 μ. το οικόπεδον θεωρείται μεσαίον. Ο ακάλυπτος χώρος διατάσσεται κατά θέσιν ως εις γωνιαίον (παρ.9). Το μέσον βάθος υπολογίζεται ως προς το άρτιον πρόσωπον ΒΔ (παρ.9).
12. Εάν το γωνιαίον οικόπεδον έχη αποτετμημένην την γωνία αυτού δι' εισεχούσης αποτμήσεως, τα δε μήκη των πλευρών της αποτμήσεως ταύτης είναι ίσα ή μεγαλύτερα προς το απαιτούμενον ελάχιστον πρόσωπον κατά τον κανόνα ή την παρέκκλισιν αι Δε έτεραι επί των κοινοχρήστων εκτάσεως πλευραί έχουν το απαιτούμενον μήκος προσώπου κατά τον κανόνα ή την παρέκκλισιν το οικόπεδον θεωρείται δις γωνιαίον.
13. Εάν το κατά την παρ.12 οικόπεδον έχη τα μήκη των πλευρών της αποτμήσεως ίσα ή μεγαλύτερα προς το απαιτούμενον ελάχιστον πρόσωπον κατά τον κανόνα ή την παρέκκλισιν η μία δε μόνον εκ των ετέρων επί της κοινοχρήστου εκτάσεως πλευρών έχη το απαιτούμενον μήκος αρτίου προσώπου κατά τον κανόνα ή την παρέκκλισιν, το οικόπεδον θεωρείται απλώς γωνιαίον.
14. Εις οικόπεδον γωνιαίον, είναι αρκετόν όπως, το μέσον βάθος, κατά τον κανόνα ή την παρέκκλισιν, ως προς το εν πρόσωπο, μη είναι μικρότερον του ελαχίστου απαιτουμένου κατά τον κανόνα ή την παρέκκλισιν βάθους, το δε έτερον μέσον βάθος μη είναι μικρότερον του ελαχίστου μήκους προσώπου κατά τον κανόνα ή την παρέκκλισιν.
15. Εις οικόπεδον γωνιαίον του οποίου τα πρόσωπα συναντώνται υπό γωνίαν ίσην ή μικροτέραν των 60 μοιρών δύναται να μη απαιτήται η ύπαρξις του μέσου βάθους, εφ' όσον δι' αυτήν θα απητείτο αύξησις του εμβαδού του οικοπέδου.
16. Εις οικόπεδον δις γωνιαίον, η ύπαρξις του ελαχίστου προσώπου κατά τον κανόνα ή την παρέκκλισιν απαιτείται ως προς έκαστον πρόσωπον αυτού εκτός εάν εκ του ρυμοτομικού σχεδίου πρόσωπόν τι τυγχάνη μικρότερον.
[σχήμα 7]
Εάν ΒΓ και ΓΔ ? ελαχ. επιτρ. προσώπου και ΑΒ ως και ΔΕ ? ελαχ. επιτρ. προσώπου το οικόπεδον θεωρείται δις γωνιαίον (παρ.12).
Εάν ΒΓ και ΓΔ ? ελαχ. επιτρ. προσώπου και το εν μόνον των προσώπων ΑΒ ή ΔΕ είναι μικρότερον του ελαχ. επιτρ. προσώπου το οικόπεδον θεωρείται απλώς γωνιαίον (παρ.13).
[σχήμα 8]
Εις το γωνιαίον οικόπεδον ΑΒΓΔΑ εάν είναι το β1 το μέσον βάθος ως προς το πρόσωπον ΑΒ και β2 το μέσον βάθος ως προς το πρόσωπον ΒΓ, αρκεί όπως β1 ? ελαχ. επιτρ. προσώπου εφ' όσον β2 ? ελάχ. επιτρ. βάθους ή και αντιστρόφως (παρ.14). Τα μέσα βάθη β1 και β2 ενδεικτικώς σημειούνται εις το σχήμα. Ταύτα υπολογίζονται συμφώνως προς τας διατάξεις των παρ.7, παρ.8, παρ.9, παρ.10 και παρ.11 του Αρθ-8 (Σχ. 7 έως 15).
[σχήμα 9]
Οικόπεδον εις ο δύναται να μη απαιτείται η ύπαρξις μέσου βάθους εφ' όσον εις την περίπτωσιν αυτήν θα απαιτήτο αύξησις του εμβαδού του οικοπέδου (παρ.15).
17. Οικόπεδον δις γωνιαίον, όταν εν εκ των δύο αντικειμένων προσώπων αυτού δεν είναι άρτιον κατά τον κανόνα ή την παρέκκλισιν ουχί όμως μικρότερον των 4 μέτρων και δεν δύναται δια τακτοποιήσεως να καταστή άρτιον κατά τον κανόνα ή την παρέκκλισιν, θεωρείται απλώς γωνιαίον.
18. Εις οικόπεδον δις γωνιαίον το μέσον βάθος κατά τον κανόνα ή την παρέκκλισιν απαιτείται μόνον ως προς την μεταξύ των δύο γωνιών πλευράν του οικοπέδου.
19. Εις την περίπτωσιν της προηγουμένης παρ.18, εάν το μέσον βάθος δεν είναι άρτιον κατά τον κανόνα ή την παρέκκλισιν, το οικόπεδον δύναται να θεωρηθή ως απλώς γωνιαίον, εάν το υπάρχον μέσον βάθος, ως προς εν των ετέρων προσώπων, είναι άρτιον κατά τον κανόνα ή την παρέκκλισιν, υπό την προϋπόθεσιν, ότι το μήκος του προσώπου τούτου είναι άρτιον κατά τον κανόνα ή την παρέκκλισιν.