1.1  ΓΕΝΙΚΑ

1. Μεμβράνες με βάση την άσφαλτο.

2. Μεμβράνες με βάση τα πολυμερή μίγματα.

Στα δώματα και τις στέγες, οι πλέον χρησιμοποιούμενες μεμβράνες για την αποτελεσματική στεγάνωση είναι:

·        Οι μεμβράνες με βάση την άσφαλτο.

·        Οι μεμβράνες με βάση τα πολυμερή μίγματα

Κάθε μία από τις ως άνω μεμβράνες, (με βάση την άσφαλτο και με βάση τα πολυμερή μίγματα) έχει τα δικά της πρόσμικτα και τους ανάλογους φορείς που προσδίδουν σε αυτές διαφορετικά χαρακτηριστικά όπως αναφέρονται στις επόμενες παραγράφους.

Και τα δύο βασικά είδη των μεμβρανών απαιτούν ορισμένους τρόπους τοποθέτησης, ανάλογα με το υπόστρωμα τους και ορισμένες διατάξεις προστασίας τους ώστε να μην τραυματιστούν κατά τη φάση τοποθέτησης, ως και κατά την περίοδο χρήσης του δώματος. Ορισμένες από τις μεμβράνες αυτές χρησιμοποιούνται και για την προστασία των θερμομονωτικών στρώσεων από την επίδραση των υδρατμών που προέρχονται από τους κάτωθεν του δώματος χώρους ή από τις κάτωθεν της θερμομόνωσης στρώσεις που έχουν διαποτιστεί για διάφορους λόγους.

Έτσι αναγκαστικά, η όλη καταγραφή των στεγανωτικών μεμβρανών δεν περιορίζεται στο κυρίως μέρος όπου γίνεται η αναφορά στα υλικά σύνθεσης, στην μορφοποίηση και τα τεχνικά χαρακτηριστικά των μεμβρανών, στα στοιχεία για τον τρόπο τοποθέτησης των μεμβρανών με χαρακτηριστικά σχήματα, όπου απαιτείται, ως και στα στοιχεία των στρώσεων που πρέπει να προηγηθούν ή να ακολουθήσουν των μεμβρανών, αλλά αναφέρει στο Παράρτημα Ι τις διαδικασίες τοποθέτησης μεμβρανών PVC καθώς και παραδείγματα εφαρμογής ασφαλτικών μεμβρανών.

Ειδικά  για τις ασφαλτικές μεμβράνες, όπου στον κώδικα εφαρμογής ΕΛΟΤ1415 δίδονται τα ως άνω στοιχεία, δεν επαναλαμβάνεται το κείμενο του κώδικα, αλλά δίδονται οι σχετικοί παράγραφοι με τους τίτλους τους.

Οι Γενικοί Κανόνες και Ελάχιστες Απαιτήσεις Ποιότητας αναφέρονται στο Παράρτημα ΙΙ.

1  Μεμβράνες με βάση την άσφαλτο.

Περιγράφονται αναλυτικά στο κεφάλαιο 1.2.

2  Μεμβράνες με βάση τα πολυμερή μίγματα.

Περιγράφονται περιληπτικά στο σημείο αυτό, δεδομένου ότι θα αποτελέσουν αντικείμενο μελλοντικής εργασίας.

Οι μεμβράνες με βάση τα πολυμερή μίγματα, κατατάσσονται σε θερμοπλαστικές και θερμοσκληραινόμενες.

2.1 Θερμοπλαστικές μεμβράνες.

Τα θερμοπλαστικά μίγματα, έχουν την ιδιότητα να τήκονται σε υψηλές θερμοκρασίες και να στερεοποιούνται σε κανονική θερμοκρασία, κάτω δηλαδή από μια πλήρως αντιστρεπτή διαδικασία.

Είναι συνήθως μίγματα Χλωριούχου Πολυβινυλίου (PVC) με προσθήκη ή συμπολυμερισμό με άλλες πολυμερείς ενώσεις.

2.1.1 Μεμβράνες PVC.

Είναι μεμβράνες με βάση το χλωριούχο πολυβινύλιο (P.V.C.).

Παράγονται με ομοπολυμερισμό του μονομερούς βινυλοχλωριδίου, με σύγχρονη προσθήκη πλαστικοποιητών, πιγμέντων, σταθεροποιητών, αντιοξειδωτικών, επιβραδυντικών καύσης και αντιμυκητικών προσθέτων.

2.1.2 Μεμβράνες PVC ALLOY (μίγματα ή συμπολυμερή με PVC).

Ακολουθεί επεξηγηματικός πίνακας της ορολογίας μιγμάτων

2.1.3 TPO (Θερμοπλαστικές πολυολεφίνες).

Μίγματα πολυολεφινών με προσθήκη πιγμέντων, σταθεροποιητών, αντιοξειδωτικών, επιβραδυντικών καύσης, και αντιμυκητικών προσθέτων.

2.2 Θερμοσκληρυνόμενες μεμβράνες.

Είναι συμπολυμερή υλικά που όμως δεν διαθέτουν την αντιστρεπτή ιδιότητα της τήξης σε υψηλές θερμοκρασίες, και προς τούτο δεν γίνεται εφικτή η σύντηξή τους.

Ως εκ τούτου η επικόλληση των παραγομένων μεμβρανών με βάση τα παρακάτω μίγματα, γίνεται με την χρήση ειδικών συγκολλητικών ενώσεων.

2.2.1 Μεμβράνες EPDM.

Ελαστομερές προϊόν που προκύπτει από συμπολυμερισμό αιθυλενίου, προπυλενίου και διενικού μονομερούς.

2.2.2 Μεμβράνες CSPE.

Είναι ένα ελαστομερές προϊόν υπό την χημική ονομασία: Χλωροσουλφονικό πολυαιθυλένιο, και έχει την ιδιότητα του αυτο-πολυμερισμού υπό την επίδραση της ηλιακής ακτινοβολίας.

2.2.3 Μεμβράνες PIB.

Η χημική του ονομασία είναι : Πολυ-ισο-βουτυλένιο, και παράγεται με την ανάμιξη βουτυλικών ενώσεων και λιπαρών ουσιών ως πλαστικοποιητές.

Εμφανίζει περιορισμένη αντοχή στην επαφή με λάδια, πίσσα και άσφαλτο.