ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ Ι

ΚΑΘΟΡΙΣΜΟΣ ΕΙΔΟΥΣ ΚΑΙ ΤΡΟΠΟΥ ΤΟΠΟΘΕΤΗΣΗΣ ΤΩΝ ΕΛΑΦΡΩΝ ΘΕΡΜΟΜΟΝΩΤΙΚΩΝ ΥΛΙΚΩΝ ΣΤΑ ΣΤΟΙΧΕΙΑ ΤΟΥ ΚΕΛΥΦΟΥΣ ΤΟΥ ΚΤΙΡΙΟΥ

1. ΣΤΑ ΔΩΜΑΤΑ ΜΕ ΦΕΡΟΝΤΑ ΣΤΟΙΧΕΙΑ ΟΠΛΙΣΜΕΝΟΥ ΣΚΥΡΟΔΕΜΑΤΟΣ ΚΛΙΣΗΣ <5%

1.  Στρώσεις που προηγούνται ή έπονται της θερμομόνωσης

2.  Είδη θερμομόνωσης, θέσεις και τρόποι τοποθέτησης

1.  Στρώσεις που προηγούνται ή έπονται της θερμομόνωσης

Τα θερμομονωτικά υλικά που τοποθετούνται στα Δώματα πρέπει κυρίως να προστατεύονται από τους υδρατμούς των κάτωθεν χώρων, από τη διαπότισή τους με νερά, από τη διέλευση γαλακτώματος όταν επ’ αυτών προβλέπεται χυτό σκυρόδεμα και από τραυματισμούς τους όταν επ’ αυτών κατασκευάζεται βαριά στρώση προστασίας (περίπτωση ανεστραμμένης μόνωσης).

1.1 Φράγμα υδρατμών

Ανάλογα  της υγρομετρίας των κάτωθεν χώρων (Βλέπε αναφορικά με την υγρομετρία Σημείωση 1 παραγράφου 2.2.3.3 του κυρίου μέρους) δύναται να τοποθετηθεί:

-         ασφαλτική μεμβράνη οξειδωμένης ασφάλτου με φορέα υαλοπίλημα

-         ασφαλτική μεμβράνη οξειδωμένης ασφάλτου με ενδιάμεσο φορέα φύλλο αλουμινίου

-         ασφαλτική ελαστομερής μεμβράνη με φορέα φύλλο από μη υφαντό πολυεστέρα

Προβλέπεται τοποθέτηση υποχρεωτικά όταν το:

Θερμομονωτικό υλικό είναι ινώδες και τοποθετείται στην τελευταία προς τα άνω στρώση. Δεν είναι απαραίτητη η τοποθέτηση όταν το θερμομονωτικό υλικό είναι από εξελασμένη πολυστερίνη ανάμεσα σε φέρουσα πλάκα και στρώση κλίσης  από γαρμπιλοσκυρόδεμα.

1.2 Στρώση διάχυσης υδρατμών

Ανάλογα της υγρομετρίας των κάτωθεν χώρων όταν είναι μεγαλύτερη των 5 gr/m³ και είναι ινώδες το θερμομονωτικό υλικό, τοποθετείται κάτωθεν αυτού στρώση διάχυσης υδρατμών σε συνδυασμό με εξαεριστήρες.

Τοποθετείται επίσης  όταν απαιτείται απομάκρυνσης υγρασίας από στρώση  που έχει διαποτισθεί με νερό και δεν υπάρχει χρόνος για στέγνωμα (απαιτείται η συνέχιση των εργασιών του Δώματος). Πρόκειται για την περίπτωση τοποθέτησης στεγανωτικής στρώσης επί επιφανείας σκυροδέματος.

Η στρώση διάχυσης των υδρατμών δύναται να αποτελείται:

1 –  από ασφαλτική  μεμβράνη οξειδωμένης ή  ελαστομερούς ασφάλτου με ενδιάμεσο φορέα  φύλλα αλουμινίου και έχει επικολλημένες στην κάτω επιφάνειά της ψηφίδες φελλού ή χάνδρες  πολυστερίνης. Χρησιμοποιείται όταν η από πάνω στρώσεις τοποθετούνται κατά τον ανεξάρτητο τρόπο, εφ’ όσον υπάρχει βαριά στρώση προστασίας. Στην περίπτωση αυτή δεν απαιτείται η τοποθέτηση φράγματος υδρατμού.

2 –  από διάτρητη ασφαλτική μεμβράνη οξειδωμένης ασφάλτου (οπές διαμέτρου 30mm σε πυκνότητα 100 έως 120 ανά m²) που έχει επικολλημένες στην κάτω επιφάνειά της ψηφίδες φελλού ή χάνδρες πολυστερίνης.

Τοποθετείται με θερμή άσφαλτο σε επιφάνεια σκυροδέματος αφού προηγούμενα ασταρωθεί με ψυχρή άσφαλτο.

Στην περίπτωση αυτή θα επικολληθεί επ’ αυτής ή το φράγμα υδρατμών, ή η στεγανωτική στρώση όταν η τοποθέτησή της αποσκοπεί στο στέγνωμα στρώσης σκυροδέματος.  

1.3   Διατάξεις εξαεριστήρων της στρώσης διάχυσης υδρατμών

Χρησιμοποιούνται  δύο τύποι εξαεριστήρων:

-  ένας τύπος από τον οποίον απάγονται οι εγκλωβισμένοι υδρατμοί κάτω από τη στρώση διάχυσης

-  ένας τύπος από τον οποίο προσάγεται αέρας

Ο πρώτος τύπος τοποθετείται  ένας ανά 60 με 80m²  και ο δεύτερος, ένας για κάθε δύο του πρώτου τύπου.

1.4  Στρώση αποστράγγισης

Προβλέπεται παρόμοια στρώση όταν η θερμομόνωση τοποθετείται επί της στεγανωτικής στρώσης που έχει εφαρμοσθεί σε στρώση κλίσης από γαρμπιλοσκυρόδεμα (όχι ελαφροσκυρόδεμα)

(περίπτωση ανεστραμμένης μόνωσης)

Δύναται να αποτελείται από:

-  από διπλά ειδικά φίλτρα (δύο πιλήματα από ίνες πολυεστέρα) με ενδιάμεση στρώση κλωστών πολυαμιδίου τρισδιάστατης δομής ικανής να αντέχει βάρος μέχρις 1500 kg/m² (τύπου EKADREIN).

-   από φύλλα εξελασμένου πολυαιθυλενίου πάχους 0,6 mm μαιανδρικής διατομής, βάθους νευρώσεως 6 mm, ικανά  να αντέχουν βάρος μέχρις 5000 kg/m².

1.5 Αυτοκόλλητες ταινίες  πολυεστέρα ή ασφαλτικής μεμβράνης,  πλάτους 15 cm για στεγάνωση των αρμών του θερμομονωτικού υλικού όταν τοποθετείται κάτωθεν της φέρουσας πλάκας, επί προπλάκας.

1.6  Πίλημα από μη υφαντές ίνες πολυεστέρα ελάχιστου βάρους 170 kg/m² τοποθετούμενο κάτωθεν του θερμομονωτικού υλικού για προστασία της επιδερμίδας του από τραυματισμούς (περίπτωση εξελασμένης πολυστερίνης) ή πάνω από αυτό ως στρώση προστασίας και ανεξαρτοποίησης.

1.7 Μεμβράνη πολυεστέρα τοποθετούμενη επί θερμομονωτικού υλικού εξελασμένης πολυστερίνης για την αποφυγή διελεύσεως γαλακτώματος τσιμέντου από τη στρώση κλίσης την κατασκευαζόμενη επί της θερμομόνωσης.

1.8  Στεγανωτικές στρώσεις:

- από ασφαλτικές μεμβράνες οξειδωμένης ή ελαστομερούς ασφάλτου τοποθετούμενες επί της    

  θερμομονωτικής στρώσης

- με πλήρη πρόσφυση όταν δεν υπάρχει στρώση προστασίας

- ακόλλητες με παρεμβολή πιλήματος σύμφωνα με την παράγραφο 1.1.6 του Παραρτήματος

- από μεμβράνες P.V.C. τοποθετούμενες ακόλλητες με μηχανικά στηρίγματα.

1.9  Στρώση κλίσης από γαρμπιλοσκυρόδεμα κατασκευαζόμενο επί της  φέρουσας πλάκας ή επί της θερμομονωτικής στρώσης όταν τοποθετείται απ’ ευθείας επί της φέρουσας πλάκας.

Σημείωση:

Δεν επιτρέπεται κατασκευή  στρώση κλίσης από ελαφρό σκυρόδεμα επί της θερμομονωτικής στρώσης. Γενικά πρέπει να αποφεύγονται τα ελαφροσκυροδέματα γιατί συγκρατούν για μεγάλο διάστημα στο νερό.

2.  Είδη θερμομόνωσης, θέσεις και τρόποι τοποθέτησης

2.1  Θερμομόνωση πάνω από τη στρώση κλίσης ή από φέρουσα πλάκα με κλίση χωρίς στρώση προστασίας σε μη βατό Δώμα με περιμετρικά στηθαία

Δύναται να αποτελείται από:

2.1.1. Ινώδες υλικό (υαλοβάμβακας – πετροβάμβακας) βλέπε παράγραφο 2.3.3.1. 

          του κυρίου μέρους. 

Τα υλικά που θα  επιλεγούν πρέπει να έχουν:

1  –  πυκνότητα μεγαλύτερη των 175 kg/m³

2 –   πρόσθετη επικολλημένη επιδερμίδα επί της οποίας να δύναται να κολληθεί η στεγανωτική στρώση.

Η τοποθέτησή τους θα γίνεται με κόλληση πάνω σε φράγμα υδρατμών που έχει επικολληθεί στην επιφάνεια σκυροδέματος (φέρουσας πλάκας ή στρώσης κλίσης με ή χωρίς στρώση διάχυσης υδρατμών).

2.1.2 Φύλλα διογκωμένου φελλού (βλέπε παράγραφο 2.3.2.1 του κυρίου μέρους)

Ισχύουν τα αναφερόμενα στην προηγούμενη παράγραφο εκτός της επιδερμίδας.

2.1.3  Πλάκες διογκωμένου γυαλιού (Βλέπε παράγραφο 2.3.3.2  του κυρίου μέρους).

Η τοποθέτησή τους πρέπει να γίνεται έτσι ώστε να περιβάλλεται πλήρως από θερμή άσφαλτο περιλαμβανομένων και των πλαϊνών (σόκορων). 

2.1.4  Φύλλα εξελασμένης πολυστερίνης  (βλέπε παράγραφο 2.3.1.1 του κυρίου μέρους).

Προϋπόθεση εφαρμογής:

1 – πριν από την επικόλληση της στεγανωτικής στρώσης από ασφαλτικές μεμβράνες θα προηγηθεί η τοποθέτηση αυτοκόλλητης ασφαλτικής μεμβράνης  εφ’ όσον το υλικό της κόλλησης δεν κινδυνεύει να καταστρέψει την εξελασμένη πολυστερίνη.

2 –  θα χρησιμοποιηθούν υδροδιαλυτές κόλλες συμβατές με την πολυστερίνη για τη κόλληση της θερμομόνωσης στο υπόστρωμά της.

2.2  Θερμομόνωση πάνω από στρώση κλίσης ή από φέρουσα πλάκα με κλίση χωρίς στρώση προστασίας και χωρίς περιμετρικό στηθαίο

Ισχύουν τα αναφερόμενα στην προηγούμενη παράγραφο με την προϋπόθεση ότι στην κατάληξη του Δώματος:

-    θα τοποθετηθεί ξύλινο στοιχείο όπως στα σχήματα 1 και 2 μετά την τοποθέτηση του φράγματος υδρατμών. Το στοιχείο αυτό θα στερεωθεί μηχανικά στη φέρουσα πλάκα και θα έχει εμποτισθεί έναντι προσβολής από μύκητες και ξυλοφάγα έντομα.

-    μετά την πρώτη στρώση  της στεγάνωσης τοποθετείται μεταλλικός νεροσταλάκτης όπως στα σχήματα 1 και 2 που στερεούται μηχανικά στο ξύλινο στοιχείο.

-    η δεύτερη στρώση  της στεγάνωσης επικολλάται και στο σκέλος του νεροσταλάκτη και στην πρώτη στρώση με θερμή άσφαλτο.

Το Σχήμα 1 διαφέρει του Σχήματος 2 μόνο ως προς τη θέση της θερμομόνωσης του εξωτερικού τοίχου.

2.3.Περιορισμοί ως προς το πάχος της θερμομόνωσης για τις περιπτώσεις των προηγουμένων παραγράφων 1.2.1 και 1.2.2 όταν η στεγανωτική στρώση αποτελείται από:

1. από δύο τουλάχιστον ασφαλτικές μεμβράνες οξειδωμένης ασφάλτου, το πάχος της θερμομόνωσης θα πρέπει να είναι τέτοιο ώστε η θερμική της αντίσταση να περιορίζεται στα 2^m2 ºC/W

(βιβλ. 3.7 παραγρ. 4.332 και βιβλ. 3.6 παραγρ. 555.1)

2.  από δύο τουλάχιστον ελαστομερείς ασφαλτικές μεμβράνες SBS επικολλούμενες με θερμή άσφαλτο, θα πρέπει:

- οι μεμβράνες να είναι της κατηγορίας R₂ (βλέπε σημείωση)

- η θερμική αντίσταση της θερμομόνωσης να είναι μικρότερη ή ίση με 2^m2 ºC/W

(βιβλ. 3.6 παράγρ. 55.2 Πίνακας 12) 

3. από τις δύο τουλάχιστον ελαστομερείς ασφαλτικές μεμβράνες SBS επικολλούμενες μόνο με φλόγιστρο, θα πρέπει:

- για να επιτραπεί στη θερμομόνωση να έχει θερμική αντίσταση μεγαλύτερη των 2^m2 ºC/W

   οι ασφαλτικές μεμβράνες να είναι της κατηγορίας R₂        

   (βιβλ. 3.6 παράγρ. 555.2 πίνακας 12)   

4. από δύο τουλάχιστον ελαστομερείς ασφαλτικές μεμβράνες SBS επικολλούμενες μόνο με φλόγιστρο και το υλικό της θερμομόνωσης είναι λιθοβάμβακας, θα πρέπει:

- για να επιτραπεί στη θερμομόνωση να έχει θερμική αντίσταση μεγαλύτερη των 2^m2 ºC/W  

  οι ασφαλτικές μεμβράνες να είναι της κατηγορίας R₃

  (βιβλ. 3.6 παράγρ. 555.2 πίνακας 12)

Σημείωση

1.  Ως προς τους περιορισμούς της θερμικής αντίστασης

Οι περιορισμοί που τίθενται στις τιμές της θερμικής αντίστασης των παραγράφων 1.2.1. και 1.2.2, αποσκοπούν στον καθορισμό του πάχους εκείνου του θερμομονωτικού υλικού, από το οποίο, λόγω υπερβολικής ανύψωσης της θερμοκρασίας δεν θα προκληθούν

- σε αυτό τούτο το υλικό διαφορικές κινήσεις (βλέπε σχετικά βιβλ. 2 παραγρ. 3322 και 3323)

- στις ασφαλτικές μεμβράνες, γενικά, χαλαρώσεις σε όλη τη δομή τους οπότε θα είναι 

  ευάλωτες στις στατικές και δυναμικές διατρήσεις ως και διολισθήσεις υπό την επίδραση   

  της θερμοκρασίας.

2.  Ως προς τις κατηγορίες R₂ και R₃ των ασφαλτικών μεμβρανών.

- Οι κατηγορίες R₂ και R₃ ασφαλτικών μεμβρανών καθορίζονται σύμφωνα με τις οδηγίες της UNION EUROPEENNE POUR L’ AGREMENT TECHNIQUE DANS LA CONSTRUCTION (UEATC) όπως αυτές δίδονται στις Directives Générales pour l’ agreement des revêtements d’ etanchéite des toitures με βάση τις οποίες προβλέπονται τέσσερις κατηγορίες αντοχής σε στατική και δυναμική διάτρηση με ενδείξεις R₁ έως R₄ όπου κάθε ένδειξη περιλαμβάνει και στάθμη αντοχής σε στατική διάτρηση με ένδειξη L και στάθμη αντοχής σε δυναμική διάτρηση με ένδειξη Ι όπως συνοπτικά εμφαίνεται στον επόμενο πίνακα.

Οι στάθμες αντοχής σε στατική και δυναμική διάτρηση καθορίζονται μόνο εργαστηριακά.

Ειδικά για τη στάθμη L₂ θα πρέπει δείγματα υλικού επικολλημένα μεταξύ τους όπως στην τελική μορφή της στεγάνωσης, τοποθετημένα σε διογκωμένη πολυστερίνη πυκνότητας 25kg/m³ να μην διατρυπώνται όταν επ’ αυτών εξασκείται φορτίο 7kg δια μέσου μεταλλικής σφαίρας διαμέτρου 10mm αλλά να διατρυπώνται όταν το φορτίο γίνει 15kg.

Για τη στάθμη L₃ θα πρέπει τα δείγματα όπως προηγούμενα να μη διατρυπώνται σε φορτίο 15kg αλλά να διατρυπώνται σε φορτίο 25kg.

Για τη στάθμη Ι₂ δείγματα όπως για τη στάθμη L₂ να μη διατρυπώνται όταν με ειδική συσκευή κρούσης εξασκείται ενέργεια 9 JOULES με έμβολα που φέρει ημισφαιρικές καταλήξεις 15 και 30mm.

Για τη στάθμη Ι₃ ομοίως ως άνω αλλά με ημισφαιρικές καταλήξεις 8,10,12mm

2.4 Θερμομόνωση πάνω από στρώση κλίσης ή αποφέρουσα πλάκα με κλίση με στρώση προστασίας σε βατά Δώματα με περιμετρικά στηθαία

Δύναται να αποτελείται από:

1. Ινώδες υλικό (υαλοβάμβακα – πετροβάμβακα) με την προϋπόθεση ότι η συμπιεστότητά του από τα φορτία χρήσης του Δώματος είναι τέτοια ώστε να μην επηρεάζεται η θερμομονωτική του ικανότητα, όπως και η αντοχή των υλικών της στεγανωτικής στρώσης από τις δημιουργούμενες υποχωρήσεις.

2. Φύλλα διογκωμένου φελλού

Ισχύουν τα αναφερόμενα στην προηγούμενη παράγραφο.

3. Πλάκες από διογκωμένο γυαλί.

Ισχύουν τα αναφερόμενα στην παράγραφο 1.2.1.3 του Παραρτήματος  με παρεμβολή μεταξύ θερμομόνωσης και στεγάνωσης, στρώσης, ανεξαρτοποίησης.

4. Φύλλα εξελασμένης πολυστερίνης

Τοποθετείται μεταξύ δύο στρώσεων ανεξαρτοποίησης (παράγραφος 1.1.6 του Παραρτήματος).

2.5  Θερμομόνωση ανάμεσα στη φέρουσα πλάκα και στη στρώση κλίσης

Η  στρώση κλίσης υποχρεωτικά θα είναι από άοπλο ή οπλισμένο γαρμπιλοσκυρόδεμα (ανάλογα του πάχους του) στο οποίο θα  προβλέπονται περιμετρικοί από τα στηθαία αρμοί, ως και ενδιάμεσοι αρμοί, εφ’ όσον η διαγώνιος των σχηματιζόμενων ορθογωνίων ή τετραγώνων είναι μεγαλύτερη των18 m.

Yλικό θερμομόνωσης: δύνανται να χρησιμοποιηθούν τα αναφερόμενα στις προηγούμενες  παραγράφους. Πάντως το πλέον δόκιμο για τη θέση αυτή είναι της εξελασμένης πολυστερίνης που τοποθετείται επί στρώσης ανεξαρτοποίησης και επ’ αυτής προβλέπεται μεμβράνη πολυεστέρα (παράγραφος 1.1.7 του Παραρτήματος  για την αποφυγή διέλευσης γαλακτώματος τσιμέντου).

2.6  Θερμομόνωση πάνω από στεγανωτική στρώση που έχει τοποθετηθεί σε στρώση κλίσης

Η στρώση κλίσης θα είναι υποχρεωτικά από  γαρμπιλοσκυρόδεμα που κατασκευάζεται χωρίς αρμούς επί της φέρουσας πλάκας ευθύς ως ολοκληρωθεί ή σκλήρυνση του σκυροδέματος.  Η στεγανωτική στρώση τοποθετείται επί της στρώσης κλίσης με παρεμβολή στρώσης ανεξαρτοποίησης (παράγραφος 1.1.6 του Παραρτήματος). Το υλικό θερμομόνωσης υποχρεωτικά θα  είναι από εξελασμένη πολυστερίνη η οποία τοποθετείται επί αποστραγγιστικής στρώσης (παράγραφος 1.1.4 του Παραρτήματος).

Μεταξύ στρώσης προστασίας και θερμομόνωσης παρεμβάλλεται υποχρεωτικά στρώση ανεξαρτοποίησης (παράγραφος 1.1.6 του Παραρτήματος).

Σημείωση:

Παρόμοια διάταξη θερμομόνωσης πρέπει να προβλέπεται με περίσκεψη, δεδομένου ότι υπάρχει αβεβαιότητα ως προς τη θερμομονωτική αποτελεσματικότητα λόγω της παρουσίας νερού και υγρασίας παρ’ όλη την αποστραγγιστική στρώση.

2.7  Θερμομόνωση κάτω από τη φέρουσα πλάκα επί προπλάκας

Βασικές προϋποθέσεις παρόμοιας διάταξης:

1 -  οι  δοκοί της φέρουσας πλάκας να είναι ανεστραμμένοι ώστε να αποφευχθεί η εκ των υστέρων θερμομόνωση των εξεχόντων προς τα κάτω δοκών.

2 –  το υλικό της θερμομόνωσης που συνιστάται να είναι από εξελασμένη πολυστερίνη να τοποθετηθεί επί προπλάκας  ελαχίστου πάχους 5 cm. Τούτο σημαίνει ότι:

α –   η προπλάκα θα κατασκευασθεί επί του ξυλοτύπου με τον αντίστοιχο οπλισμό της ως και με τον οπλισμό ανάρτησης σε αναμονή από την κυρίως πλάκα.

β –   θα πρέπει να καλυφθούν όλες οι ενώσεις των φύλλων με αυτοκόλλητες ταινίες (παράγραφος 1.1.5 του Παραρτήματος ) και όλες οι διατρήσεις της θερμομόνωσης από τους οπλισμούς ανάρτησης να κλείσουν με μαστίχα σιλικόνης ώστε να αποφευχθεί το πέρασμα γαλακτώματος τσιμέντου και η δημιουργία θερμικών γεφυρών.

(Βλέπε και σχήματα 9 έως 12 που ισχύουν και για την περίπτωση).

Σημείωση:

1.Η τοποθέτηση της θερμομόνωσης επί του ξυλοτύπου όπως έχει επικρατήσει να εφαρμόζεται δεν επιτρέπεται για λόγους πυρασφάλειας διότι απαιτείται ένα προστατευτικό πάχος από τσιμεντοκονία τουλάχιστον 4 cm πράγμα αρκετά δύσκολο να πραγματοποιηθεί και να συγκρατηθεί έστω και αν οπλισθεί.

2.Η τοποθέτηση επί της προπλάκας ή επί του ξυλοτύπου  της θερμομόνωσης απαιτεί ιδιαίτερη προσοχή (εκτός από τη σφράγιση  των αρμών και των οπών της θερμομόνωσης) για την αποφυγή του τραυματισμού της εξελασμένης πολυστερίνης ιδίως της επιδερμίδας της.

3.Στην περίπτωση που οι δοκοί της φέρουσας πλάκας εξέχουν προς το εσωτερικό των χώρων θα πρέπει και αυτοί να θερμομονωθούν εκ των υστέρων με πετροβάμβακα και να επενδυθούν με διπλές πυράντοχες γυψοσανίδες πράγμα που οδηγεί σε  λεπτομερείς και δύσκολες κατασκευές.

(Βλέπε σχετικά και σχήματα 10 και 11 που ισχύουν και για την περίπτωση).

2.8  Θερμομόνωση κάτω από τη φέρουσα πλάκα τοποθετούμενη εκ των υστέρων

Για την εφαρμογή  παρόμοιας διάταξης απαιτείται:

1-  να χρησιμοποιηθεί ειδικό πάπλωμα  πετροβάμβακα ενισχυμένο με μεταλλικό λεπτό πλέγμα και που φέρει στην κάτω επιφάνειά του φράγματος υδρατμών από ενισχυμένη μεμβράνη ώστε να αντέχει σε σχίσιμο κατά τη φάση τοποθέτησης.

2 – η τοποθέτηση της θερμομόνωσης θα γίνεται ανάμεσα στα μεταλλικά στοιχεία του σκελετού των γυψοσανίδων τα οποία και αυτά θα έχουν θερμομονωθεί με πετροβάμβακα.

3 –  το πάχος του παπλώματος θα πρέπει  να  είναι μεγαλύτερο του ύψους των στοιχείων του σκελετού, ώστε με την τοποθέτηση των γυψοσανίδων να συμπιεσθεί και να μην υπάρξουν κενά κάτω και πλευρικά.

Σημείωση:

Η απαίτηση  αυτή της μη ύπαρξης κενών καθίσταται επιτακτική για να αποφευχθεί η κυκλοφορία αέρα γύρω από τη θερμομόνωση και από τους αρμούς (που κανονικά θα μειωθούν με τη συμπίεση του υλικού) που θα είναι αιτία της αύξησης των θερμικών απωλειών λόγω εναλλαγών με μετάβαση.

4 – το πάχος της θερμομόνωσης θα πρέπει επίσης να καθορισθεί και με βάση τον υπολογισμό της θέσης του σημείου δρόσου το οποίο δεν θα πρέπει να βρίσκεται στη διεπιφάνεια θερμομόνωσης – γυψοσανίδων. Στην περίπτωση ανάγκης πάχους κατά πολύ μεγαλύτερα του ύψους των δοκών των γυψοσανίδων θα πρέπει να αλλάξει και ο τύπος των δοκών ώστε πάντοτε να τοποθετείται το πάπλωμα συμπιεζόμενο όπως αναφέρεται στην προηγούμενη παράγραφο.

5 – Η θερμομόνωση θα επικαλύπτεται υποχρεωτικά με διπλές πυράντοχες γυψοσανίδες που θα στερεούνται  στον ειδικό σκελετό τους και οι οποίες θα αποτελούν την τελική επιφάνεια της οροφής.

(Βλέπε και σχήματα 13 έως 14 που ισχύουν και για την παρούσα περίπτωση).

2.9  Θερμομονώσεις ειδικών περιοχών και σημείων Δώματος για την αποφυγή θερμικών γεφυρών

Βλέπε σχετικά ΚΩΔΙΚΑ ΕΦΑΡΜΟΓΗΣ

1415 ΕΛΟΤ και συγκεκριμένα:

• για τη θερμοκρασία των στηθαίων, σχήματα 12.14, 12.16, 12.18

• για τις θερμομονώσεις αρμών διαστολής κτιρίου σχήματα 12.28 έως 12.39

• για τα στόμια υδροροών: σχήματα 12.48 έως 12.51

• για τις διελεύσεις αγωγών από το Δώμα: σχήματα 12.54 έως 12.57

• για τις ανεστραμμένες  δοκούς: σχήμα 12.59