5.2 ΣΤΙΣ ΕΠΙΣΤΕΓΑΣΜΕΝΕΣ ΜΕ ΧΑΛΥΒΔΟΕΛΑΣΜΑΤΑ ΤΡΑΠΕΖΟΕΙΔΩΝ  ΠΡΟΣ ΤΑ ΑΝΩ ΝΕΥΡΩΣΕΩΝ ΣΤΕΓΕΣ - ΜΕΡΟΣ Β

 

 

4.  Αποφυγή κινδύνων συμπυκνώσεων

5.  Αερισμός στέγης όταν η θερμομόνωση τοποθετείται σύμφωνα με την Πρώτη Διάταξη 

6Αποκατάσταση της συνέχειας της θερμομόνωσης της Στέγης με τα κατακόρυφα 

     στοιχεία του Κελύφους

 

4  Αποφυγή κινδύνων συμπυκνώσεων

                       

Στις θερμομονωμένες και επιστεγασμένες με χαλυβδοελάσματα τραπεζοειδών νευρώσεων στέγες, 

κίνδυνοι συμπυκνώσεων παρουσιάζονται:

 

- στην εσωτερική επιφάνεια της επιστέγασης

- και στις εσωτερικές επιφάνειες των διαφανών στοιχείων στέγης, των θόλων φωτισμού   

  (εκτός εάν είναι ειδικής κατασκευής) των καταπακτών απομακρύνσεις καπνού και εφ’ όσον:

- δεν υπάρχει δυνατότητα αερισμού του όγκου που βρίσκεται πάνω από τη θερμομόνωση 

  της πρώτης Διάταξης

- δεν έχει ληφθεί μέριμνα για σφράγιση των νευρώσεων όπως ορίζεται για τις Διατάξεις εκτός της 

  πρώτης και εξασφάλιση της στεγανότητας μεταξύ στέγης – κελύφους.

 

Συγκεκριμένα:

 

4.1   Για την Πρώτη Διάταξη (ψυχρή στέγη)

                          

Πρέπει πάντοτε να προβλέπεται:

                          

- ένα φράγμα υδρατμών κάτω από τη θερμομόνωση το οποίο να είναι επικολλημένο στην επιφάνεια 

   του προς τον στεγασμένο χώρο

                          

- ένας αερισμός του κενού που βρίσκεται μεταξύ της θερμομόνωσης και της εσωτερικής επιφάνειας 

   της επιστέγασης

                          

- τοποθέτηση επί των τεγίδων ενός ρυθμιστή συμπυκνώσεων (βλέπε παράγραφο 5.3.3.3 του Παραρτήματος)  

  ή ενός παπλώματος λιθοβάμβακα μικρού πάχους με επικολλημένο  φράγμα υδρατμών, κατά τέτοιο τρόπο   

  ώστε να βρίσκονται σε επαφή με την εσωτερική επιφάνεια της επιστέγασης (βλέπε σχήματα 8, 9).

 

Σημείωση:

 

Υπάρχει περίπτωση να είναι αναποτελεσματικός ο ρυθμιστής συμπυκνώσεων λόγω κορεσμού του με υγρασία όταν είναι δυσμενείς οι τοπικές μετεωρολογικές συνθήκες και υπάρχει παρατεταμένη έντονη υγρομετρία.

 

 

4.2  Για τη Δεύτερη και Τρίτη Διάταξη (θερμές στέγες)

                          

Πρέπει πάντοτε να προβλέπονται:

                          

1 - διατάξεις σφράγισης με το Ειδικό Τεμάχιο ΕΤ 34 της επιστέγασης περιμετρικά και κατά μήκος των κορφιάδων

                          

2  - διατάξεις αποφυγής εισόδου αέρα από τα σημεία  συνάντησης στέγης με το κέλυφος του κτιρίου ως 

και από τα ειδικά σημεία όπου έχουν τοποθετηθεί διαφανή στοιχεία επιστέγασης, θόλοι φωτισμού (βλέπε σχήματα 36 έως 41)

                          

3 – θερμομονώσεις με επικολλημένο φράγμα υδρατμών, διαπέρασης όπως  ορίζεται στην Δεύτερη και 

Τρίτη Διάταξη.

 

Σημείωση:

 

1η Η Τρίτη Διάταξη με μη αεριζόμενη στρώση θα παρουσιάσει  προβλήματα συμπυκνώσεων εάν δεν προσεχθεί η στεγανότητα των αρμών μεταξύ των άκαμπτων αυτοφερόμενων θερμομονωτικών υλικών, 

όταν οι θερμομονωτικές ανάγκες της στέγης καλύπτονται μόνο με αυτά.

 

2η Στην περίπτωση που δεν είναι δυνατό να επιτευχθεί η στεγανότητα των ως άνω αρμών θα πρέπει να  καταργηθεί η στρώση  αέρα μεταξύ θερμομόνωσης και κάτω επιφάνειας επιστέγασης με την τοποθέτηση παπλώματος λιθοβάμβακα όπως αναφέρεται στην παράγραφο 5.3.6.2 και στα σχήματα 32, 33.

 

 

4.3  Για την Τέταρτη Διάταξη (θερμή στέγη)

                       

Πρέπει πάντοτε να προβλέπονται:

 

1 - διατάξεις που αναφέρονται στις παραγράφους 5.4.2 -1 και 5.4.2.-2 αναφορικά με τις σφραγίσεις έναντι διόδου αέρα.

 

2 - διατάξεις σύνδεσης της εσωτερικής επιστέγασης με τις οριζόντιες υδρορροές (βλέπε σχήματα 90 και 91) ή με νεροσταλάκτες στην περίπτωση απουσίας υδρορροών, πότε να δύναται να απομακρυνθεί το νερό από πιθανές συμπυκνώσεις μεταξύ των δύο επιστεγάσεων και συγχρόνως να μειούται στο ελάχιστο η είσοδος εξωτερικού αέρα μεταξύ θερμομόνωσης και κάτω επιστέγασης

 

3 – διατάξεις περιμετρικής κάλυψης με ειδικά τεμάχια του κενού που δημιουργείται μεταξύ των δύο επιστεγάσεων, τα οποία τεμάχια θα πρέπει να εξασφαλίζουν και τη στεγανότητα στον αέρα με το κέλυφος 

του κτιρίου.

 

 

 

5  Αερισμός στέγης όταν η θερμομόνωση τοποθετείται σύμφωνα με την Πρώτη Διάταξη

                          

5.1  Διατομές αερισμού

                          

Για κάθε επίπεδο στέγης με κλίση ή ελάχιστη διατομή της κάθε σειράς οπών αερισμού (προσαγωγής ή απαγωγής) εξαρτάται από την υγρομετρία του στεγασμένου χώρου και από την επιφάνεια σε κάτοψη του κεκλιμένου επιπέδου στέγης (κατακόρυφη προβολή).

 Έτσι για:

 

- κτίρια χαμηλής υγρομετρίας (W/N ≤ 2,5 gr/m3 ) η διατομή οπών προσαγωγής και απαγωγής πρέπει  να είναι 

   για κάθε μία, τουλάχιστον ίση με 1/2000 της ως άνω επιφάνειας

 

- κτίρια μέσης υγρομετρίας (2,5 < W/N ≤ 5 gr/m3 ) η διατομή οπών προσαγωγής και  απαγωγής πρέπει να 

   είναι για κάθε μία, τουλάχιστον ίση με το 1/1000 της ως άνω επιφάνειας.

 

Χωρίς η κάθε σειρά οπών να υπερβαίνει τα 400 cm2  ανά τρέχον μέτρο.

 

Το πάχος της συνεχούς στρώσης αέρα, μεταξύ της θερμομόνωσης και των διατομών στερέωσης της επιστέγασης, πρέπει να είναι τουλάχιστον 4 cm.

 

5.2 Πραγματοποίηση του αερισμού

                       

Οι οπές αερισμού δύνανται να αποτελούνται:

                       

- από τα ειδικά τεμάχια ΕΤ 17, (σχήμα 47), ΕΤ 18, ΕΤ 19 τοποθετούνται  στους κορφιάδες, για γραμμικό 

  αερισμό

                       

- από τα ειδικά τεμάχια του τύπου ΕΤ 20 και ΕΤ 21 για σημειακό αερισμό που τοποθετούνται λίγο πριν από  

  τους κορφιάδες ή κοντά στην κάτω κατάληξη της στέγης

                       

- από τα σχηματιζόμενα κενά από τις νευρώσεις όταν διατηρούνται μερικές από αυτές, ασφράγιστες.  

                       

Η επιλογή:

                       

- εάν απαιτούνται ή όχι οπές αερισμού

                       

- των θέσεων τοποθέτησης των οπών

                       

- εάν οι οπές είναι γραμμικές ή σημειακές δίδεται από τους επόμενους πίνακες Α και Β ανάλογα:

                       

- του εάν προβλέπεται ρυθμιστής συμπυκνώσεως (πίνακας Α) ή τοποθετείται  πάπλωμα  λιθοβάμβακα 

   μικρού πάχους με επικολλημένο φράγμα υδρατμών (πίνακας Β), επί των τεγίδων ή επικολλημένων στην  

   κάτω επιφάνεια της επιστέγασης

 

- του εάν η θερμομόνωση είναι με κλίση ή οριζόντια.

 

Σε μονοκλινείς ή δικλινείς στέγες, οι πάνω οπές αερισμού δύνανται να τοποθετούνται στις τριγωνικές πλαϊνές όψεις, στο υψηλότερο σημείο τους, εφ’ όσον η μεταξύ τους απόσταση των όψεων δεν είναι μεγαλύτερη των 12 m.



 

 

 

6. Αποκατάσταση της συνέχειας της θερμομόνωσης της Στέγης με τα κατακόρυφα στοιχεία του 

   Κελύφους

                       

Εφ’ όσον οι συνθήκες χρήσης των στεγασμένων χώρων, απαιτούν, τον περιορισμό στο ελάχιστο των θερμικών απωλειών, θα πρέπει εκτός από τη θερμομόνωση  της στέγης να προβλεφθούν και διατάξεις θερμομόνωσης των κατακόρυφων στοιχείων του κελύφους ώστε να δημιουργείται μια συνέχεια, με τις αντίστοιχες της στέγης.

                       

Στα σχήματα 52 έως 84, 88 έως 91 δίδονται παραδείγματα αποκατάστασης της ως άνω αναφερόμενης συνέχειας της θερμομόνωσης όπου για τα κατακόρυφα στοιχεία γίνεται διάκριση για τη θέση τοποθέτησης 

της θερμομόνωσης:

 

- σε μεταλλικά στοιχεία με μεταλλική επένδυση

 

- σε δομούμενα επί τόπου στοιχεία με την θερμομόνωση τοποθετούμενη ενδιάμεσα σε αυτά ή εξωτερικά 

   προστατευόμενη με λεπτά οργανικά κονιάματα.

 

Εκτός των ανωτέρω δίδονται λεπτομέρειες τοποθέτησης της θερμομόνωσης στους κορφιάδες  (σχήμα 47 

έως 51) και στα λούκια (σχήματα 85 έως 91).


 

 

 



 

 


 

 


 

 

 

 

 

 



 



 


 

 

 


 

ΥΠΟΜΝΗΜΑ ΤΩΝ ΣΥΝΗΜΜΕΝΩΝ ΣΧΕΔΙΩΝ

 

1.   Χαλυβδοέλασμα με τραπεζοειδείς προς τα άνω νευρώσεις ελάχιστου ύψους 35 mm, ελάχιστου πάχους ελάσματος 0,6 mm με επιφανειακή προστασία ψευδαργύρου ή κράματος ψευδαργύρου-αλουμινίου ή οργανική προστασία.

 

2.   Μεταλλική τεγίδα ή τεγίδα περιορισμού θερμομόνωσης (περίπτωση τοποθέτησης καταπακτών αερισμού ή θόλων φωτισμού).

 

3.   Αυτοφερόμενο θερμομονωτικό φύλλο (υλικό με ενσωματωμένο άκαμπτο στοιχείο (μέταλλο, κόντρα – πλακέ με ή χωρίς φράγμα υδρατμών (σχήματα 24, 25, 26).

 

3.1 Θερμομονωτικό φύλλο από εξελασμένη πολυστερίνη με αυλακώσεις στην κάτω 

      επιφάνειά του, για την περίπτωση όπου τοποθετείται πάνω σε πλάκα Ο.Σ. και απαιτείται πρόσθετη εξασφάλιση απορροής ομβρίων που ενδεχόμενα θα περάσουν από την επιστέγαση.

 

3.2 Πάπλωμα υαλοβάμβακα με ειδικά ενισχυμένο φράγμα υδρατμών για τεντωμένη τοποθέτηση επί των τεγίδων της Δεύτερης Διάταξης.   

 

3.3 Πάπλωμα υαλοβάμβακα ή πετροβάμβακα με επικολλημένο φράγμα υδρατμών και ενισχυμένο με μεταλλικό πλέγμα για ελεύθερη τοποθέτηση επί τεγίδων ή μεταξύ αυτών.

 

3.4 Διογκωμένη ή εξελασμένη πολυστερίνη για θερμομόνωση διπλών τοίχων.

 

3.5 Ειδική διογκωμένη πολυστερίνη (χαμηλού εγκαρσίου μέτρου ελαστικότητας) για εξωτερικές θερμομονώσεις με επιχρίσματα οργανικής σύστασης.

 

3.6 Ειδικός πετροβάμβακας για θερμική και ακουστική προστασία όψεων και οροφών.

 

3.7 Ρυθμιστής συμπυκνώσεως σύμφωνα με την παράγραφο 5.3.3.3 του παρόντος.

 

4.   Ασφαλτική μεμβράνη παρεμβαλόμενη μεταξύ τεγίδων ή αμειβόντων (ξυλίνων, μεταλλικών) και στοιχείων σκυροδέματα.

 

5.   Ξύλινος ή μεταλλικός  τάκος για την περίπτωση όπου θα απαιτηθεί  να υπάρχει κενό μεταξύ τεγίδων και επιφάνεια έδρασής τους ώστε τα όμβρια που ενδεχόμενα θα περάσουν από την επιστέγαση να δύνανται να απομακρυνθούν.

 

6.   Ξύλινες τεγίδες εδραζόμενες επί ξυλίνων αμειβόντων ή επί στοιχείων Ο.Σ. με παρεμβολή ξύλινου  τάκου ή ασφαλτικής μεμβράνης.

 

7.   Ξύλινο στοιχείο έδρασης και αρμοκάλυψης των στοιχείων στερέωσης του Εξ. 1.

 

8, 9.Μεταλλικά γωνιακά στρατζαριστά απλής διατομής για έδραση και στερέωση του 

       Εξ. 1 ή του 15.

 

10.  Μετώπη ή διαχωριστικό από κόντρα – πλακέ θαλάσσης.

 

11,12. Μεταλλικά γωνιακά  στρατζαριστά ειδικής  διατομής για έδραση και στερέωση 

        του Εξ. 1 ή για συγκράτηση του (3.2).

 

13.  Ξύλινος αμείβων.

 

14.  Ειδική διατομή  κάθετα προς τις τεγίδες από γαλβανισμένη λαμαρίνα με στρογγυλή    

       κεφαλή και πέλματα για τοποθέτηση θερμομονωτικού  παπλώματος στη Τρίτη Διάταξη.

 

15.  Άκαμπτο φύλλο (έλασμα, μοριοσανίδες, κόντρα – πλακέ) τοποθετούμενο ανάμεσα 

       σε γωνιακά ή ανάμεσα στα στοιχεία 14 όταν χρησιμοποιείται  θερμομονωτικό πάπλωμα.

 

16. Μεταλλικός καβαλάρης συγκράτησης του

 

17. Οπές αερισμού.

 

18. Διαφανές με νευρώσεις φύλλο από POLYCARBONATE.

 

19. Πλευρικά τοιχώματα από λαμαρίνα για διαμόρφωση της οπής 

      (ανοίγματος στέγης).

 

20. Θόλος φωτισμού με διπλό τοίχωμα από POLYCARBONATE.  

 

21. Στερέωση  παπλώματος υαλοβάμβακα (3.2) στην κατώτερη τεγίδα με αφαίρεση του υλικού του υαλοβάμβακα από το φράγμα υδρατμών σε πλάτος 20 με 30 cm και αναδίπλωση του τελευταίου σε μεταλλική ράβδο Φ10 η οποία στερεούται στην τεγίδα.

 

22. Στοιχείο επένδυσης μεταλλικού σκελετού ή σκελετού οπλισμένου σκυροδέματος με στοιχεία πληρώσεως, αποτελούμενο από χαλυβδοελάσματα επίπεδα ή μετά νευρώσεων ή από μεταλλικά σύνθετα φύλλα υπό μορφή SANDWICH.

 

23. Ξύλινη μετώπη  κλεισίματος ενδιάμεσου κενού μεταξύ ξυλίνων τεγίδων, από κόντρα πλακέ θαλάσσης.

 

24. Μεταλλικό έλασμα για τη διαμόρφωση τοιχωμάτων ανοικτών υδρορροών με επένδυση (25) ή με επένδυση ασφαλτικών μεμβρανών.

 

25. Έλασμα χαλκού για στεγάνωση τοιχωμάτων ανοικτών υδρορροών.

 

26. Μεταλλικό έλασμα για την κάλυψη κενού μεταξύ στοιχείων στέγης.

 

27. Γωνιακά στερέωσης διαφόρων ελασμάτων ή μεταλλικών επενδύσεων ή των Ειδικών Εξαρτημάτων Εξ. 1.

 

28. Μεταλλικό φέρον στοιχείο στέγης (αμείβων) ή κατακόρυφου σκελετού (ορθοστάτης).

 

29. Ξύλινα φέροντα στοιχεία ελάχιστου πάχους 50 mm για διαμόρφωση τοιχωμάτων υδρορροής.

 

30. Στρατζαριστό μεταλλικό έλασμα για κάλυψη κενών που δημιουργούνται μεταξύ των στοιχείων στέγης, ώστε να υπάρχει δυνατότητα τοποθέτησης ή προστασίας της θερμομόνωσης ή συνέχισης  της οπτοπλινθοδομής.

 

31. Μεταλλική επένδυση κατακόρυφων στοιχείων όψεων από επίπεδα φύλλα μετά νευρώσεων για την τοποθέτηση της θερμομόνωσης.

 

32. Μεταλλικά στοιχεία για στερέωση των 30 και 31 ως και για στερέωση της εξωτερικής επένδυσης των όψεων.

 

33. Μεταλλική υδρορροή στηριζόμενη σε ξύλινες τεγίδες.

 

34. Κλείσιμο δημιουργούμενο κενού στη ξύλινη στέγη με κόντρα πλακέ θαλάσσης, όταν προεξέχουν τα στοιχεία της που εδράζονται σε τοιχοποιία.

 

35. Δίοδοι αερισμού στέγης στα χαμηλότερα και υψηλότερα σημεία στέγης.

 

36. Μεταλλική διατομή σχήματος Π ή κλειστή ορθογωνική  σύμφωνα με το σχήμα 2 της παραγράφου 5.2.3 πακτωμένη σε σκυρόδεμα για στερέωση των τεγίδων όταν το φέρον υπόστρωμα είναι πλάκα Ο.Σ.