7. ΣΤΑ ΚΑΤΑΚΟΡΥΦΑ ΑΔΙΑΦΑΝΗ ΣΤΟΙΧΕΙΑ ΤΟΥ ΚΕΛΥΦΟΥΣ ΤΟΥ ΚΤΙΡΙΟΥ

1. Γενικά

2. Εξωτερική θερμομόνωση τοίχων

3. Θερμομόνωση ανάμεσα σε δύο τοίχους

4. Εσωτερική θερμομονωτική επένδυση τοίχων σε πλήρη επαφή με την επιφάνεια τους

5. Εσωτερική θερμομονωτική επένδυση τοίχων με ενδιάμεσο αεριζόμενο κενό

6. Θερμομόνωση  προκατασκευασμένων τοίχων βαριάς δομής

7. Θερμομόνωση εξωτερικών τοίχων ξηρής δόμησης ελαφριάς δομής

1. Γενικά

Στα κατακόρυφα αδιαφανή στοιχεία του κελύφους υπάγονται οι κάθε μορφής τοίχοι από πλευράς δομής:      

• χυτοί επί τόπου από Ο.Σ. φέροντες και μη φέροντες τοίχοι

• τα στοιχεία του φέροντα οργανισμού

• οι δομούμενοι επί τόπου τοίχοι σε ενιαίο πάχος ή με ενδιάμεσο κενό

• οι προκατασκευασμένοι τοίχοι βαριάς δομής

• οι τοίχοι ξηρής δόμησης ελαφριάς δομής

Όλοι οι ως άνω τοίχοι από πλευράς θερμομόνωσης διακρίνονται:

• σε αυτούς που υπάρχει «στατική θερμομόνωση»

• και σε αυτούς όπου εφαρμόζεται η «δυναμική θερμομόνωση» (και που δεν αποτελεί αντικείμενο της παρούσης)

1.1   Τοίχοι με «στατική θερμομόνωση»

Οι ολόσωμοι τοίχοι (λιθοδομή, σκυρόδεμα, οπτοπλινθοδομή) με ενδιάμεσο ή όχι  κενό, όπως και οι τοίχοι με θερμομόνωση εξωτερική, εσωτερική ή ενδιάμεση (ανάμεσα σε δύο στοιχεία) από ελαφρό μονωτικό υλικό, θεωρούνται ότι διαθέτουν «στατική θερμομόνωση».

Στους τοίχους αυτούς το διάγραμμα μεταβολής θερμοκρασίας (σε συνθήκες σταθερής κατάστασης όπου το θερμοκρασιακό πεδίο δεν μεταβάλλεται με το χρόνο) είναι ευθύγραμμο.

Η έννοια ελαφρό μονωτικό υλικό σημαίνει ότι πρόκειται για ένα υλικό, συνήθως σε φύλλα που έχει συντελεστή θερμοαγωγιμότητας λ<0,065 W/m.ºC και θερμική αντίσταση R = e/λ > 0,5m².ºC/ W.

Οι τοίχοι με «στατική θερμομόνωση» διακρίνονται σε δύο κατηγορίες:

·  σε εκείνους που δεν έχουν κανένα είδος θερμομόνωσης από ελαφρό μονωτικό υλικό τοποθετημένο εξωτερικά, εσωτερικά ή ενδιάμεσα και οι οποίοι θεωρούνται ότι έχουν «κατανεμημένη θερμομόνωση» και η θερμομόνωσή τους  βασίζεται σε αυτή που παρέχουν τα υλικά των τοίχων και

·  σε εκείνους που έχουν θερμομόνωση δηλαδή σε εκείνους:

• με εξωτερική θερμομόνωση

• με ενδιάμεση θερμομόνωση (ανάμεσα σε δύο στοιχεία)

• με εσωτερική θερμομόνωση

1.2. Τοίχοι με «κατανεμημένη θερμομόνωση»

Η θερμομονωτική ικανότητα των τοίχων αυτών εξαρτάται:

-  από το πάχος τους, δεδομένου ότι τα υλικά που τα απαρτίζουν έχουν  υψηλό συντελεστή    

   θερμοαγωγιμότητας,

-  από την υγροσκοπική τους κατάσταση: εάν δεν έχει εξασφαλισθεί η στεγανότητα του τοίχου δεν 

   είναι βέβαιο ότι ισχύουν οι τιμές των συντελεστών θερμοαγωγιμότητας λ των επιμέρους στοιχείων 

   των τοίχων ώστε να είναι δυνατό να τηρηθεί η προβλεπόμενη από τους κανονισμούς τιμή του συντελεστή   

   θερμοπερατότητας Κ.

Στους τοίχους με «κατανεμημένη θερμομόνωση», ο υπολογισμός του συντελεστή Κ δεν είναι δυνατό 

να γίνεται με τους συντελεστές θερμοαγωγιμότητας για το κύριο στοιχείο του τοίχου όταν πρόκειται για οπτοπλινθοδομές.

Πρέπει γι αυτό να γίνεται με βάση τη θερμική τους αντίσταση η οποία προκύπτει από εργαστηριακές μετρήσεις επί τοίχων κατασκευασμένων στα εργαστήρια όπως στην πραγματικότητα.

Για τους τοίχους με κατανεμημένη θερμομόνωση όπως παραπάνω, υπάρχει πάντοτε μια αβεβαιότητα ως προς τη θερμομονωτική τους ικανότητα. Εκτός βέβαια της αβεβαιότητας αυτής, υπάρχει και το πρόβλημα του πάχους, που πολλές φορές είναι απαγορευτικό όταν χρειάζεται να αυξηθεί αυτό, ώστε να τηρηθεί η τιμή του Κ του κανονισμού θερμομόνωσης

Σημείωση: Τοίχοι με δυναμική θερμομόνωση ή τοίχοι συλλογής θερμότητας

Σε αντίθεση με τη στατική θερμομόνωση, υπάρχει η «δυναμική θερμομόνωση». 

Πρόκειται για μια τεχνική, που με αυτή επιτυγχάνεται η επέμβαση στις απώλειες ενός τοιχώματος με την υποχρεωτική κυκλοφορία του αέρα (του αέρα αερισμού) μέσα από αυτό τούτο το τοίχωμα, που αντί να εισέρχεται απευθείας  στο χώρο μέσα από τα στόμια αερισμού, (που υποχρεωτικά πρέπει να προβλέπονται για το φυσικό ή μηχανικό αερισμό των χώρων), διασχίζει ένα ενδιάμεσο κενό με ροή συνήθως παράλληλη προς την επιφάνεια της όψης. 

Μια τέτοια διαδρομή του αέρα δημιουργεί μια αλλαγή στη ροή θερμότητας και στο διάγραμμα μεταβολής θερμοκρασίας.

Οι ταχύτητες που χρησιμοποιούνται είναι 1 με 3 m/h και όχι m/sec πράγμα που σημαίνει ότι στη στάθμη αυτή των ταχυτήτων είναι αμελητέες τελείως  οι απώλειες φορτίου.

Η έννοια της «δυναμικής θερμομόνωσης» αντιστοιχεί σε ένα τοίχωμα που είναι η έδρα κυκλοφορίας του αέρα. Αυτή η κυκλοφορία μετατρέπει το τοίχωμα σε εναλλάκτη θερμότητας και επιτρέπει την αισθητή μείωση των αναγκών σε θέρμανση με την υπερνίκηση των απωλειών και τη θέρμανση του φρέσκου ανανεούμενου αέρα.

Υπάρχουν διάφοροι τύποι «δυναμικής θερμομόνωσης» που ξεχωρίζουν μεταξύ τους ανάλογα με:

• τη φύση του ρευστού: αέρα ή νερό

• τον τρόπο κυκλοφορίας του ρευστού: φυσικό ή μηχανικό

• τη σχέση του ρευστού ως προς το τοίχωμα: το ρευστό διασχίζει το τοίχωμα οπότε πρόκειται για εξωτερικό ρευστό ή το ρευστό παραμένει μέσα στο τοίχωμα σύμφωνα με ένα κλειστό κύκλωμα 
  οπότε πρόκειται για εσωτερικό ρευστό

• την κύρια διεύθυνση κίνησης του ρευστού παράλληλα ή κάθετα στις πλευρές του τοιχώματος

• τη φύση του μέσου που διασχίζεται από το ρευστό: ενδιάμεσο κενό, αγωγοί ή πορώδες μονωτικό υλικό.

Θα πρέπει να ληφθεί υπόψη ότι κατασκευή παρόμοιων τοίχων προϋποθέτει ειδικές διατάξεις στις όψεις 

ώστε να καθίσταται ανενεργή  η συλλογή θερμότητας τους καλοκαιρινούς μήνες

2. Εξωτερική θερμομόνωση τοίχων

2.1  Θερμομόνωση με επιφανειακή προστασία οπλισμένου υδραυλικού κονιάματος

-  υλικό θερμομόνωσης: διογκωμένη  ή εξελασμένη πολυστερίνη

-  επιφάνεια τοποθέτησης: χυτό σκυρόδεμα, τοίχοι  φέροντες ή πληρώσεις χωρίς ανωμαλίες. Σε αντίθετη   

   περίπτωση απισωτική τσιμεντοκονία.

-  τρόπος τοποθέτησης: σημειακή κόλληση με ελαστομερή κόλλα με σύγχρονη μηχανική στερέωση με   

   βύσμα διπλής κεφαλής (η μεγάλη κεφαλή στηρίζει τη θερμομόνωση, η μικρή μεταλλική κεφαλή στηρίζει 

   το μεταλλικό πλέγμα).

-  οπλισμός κονιάματος: μεταλλικό πλέγμα 2/40/40 ή ειδικό πλέγμα επιχρίσματος τύπου CATNIC

-  κονίαμα προστασίας και διαμόρφωσης τελικής ορατής επιφάνειας: τσιμεντοκονία πάχους περίπου 

   20mm (βλέπε σχήματα 1 και 2).

Σημείωση:

Εφ’ όσον απαιτείται και ηχομονωτική προστασία των όψεων, τα ως άνω υλικά αντικαθίστανται από πετροβάμβακα.

2.2  Θερμομόνωση με επιφανειακή προστασία λεπτού οργανικού κονιάματος οπλισμένου με 

       πλέγμα συνθετικών ινών

-  υλικό θερμομόνωσης: ειδική διογκωμένη πολυστερίνη πυκνότητας 15kg/m³ και χαμηλού εγκαρσίου 

   μέτρου ελαστικότητας

-  επιφάνεια τοποθέτησης: χυτό σκυρόδεμα, τοίχοι φέροντες ή πληρώσεως χωρίς ανωμαλίες. Σε αντίθετη 

   περίπτωση απισωτική τσιμεντοκονία

-  τρόπος τοποθέτησης: σημειακή κόλληση με ειδική κόλλα που περιέχει ποσοστό συνδετικού οργανικού 

   υλικού μεγαλύτερου του 2,5%

-  κονίαμα προστασίας και διαμόρφωσης τελικής ορατής επιφάνειας: συνδετικό οργανικό υλικό ως 

   στρώση βάσης, πάχους 3 έως 5 mm οπλισμένο με πλέγμα συνθετικών ινών

-  τελική στρώση: ομοίως ως προηγούμενα με ή χωρίς χρώμα και με ή χωρίς ψηφίδα-ρύζι για 

   δημιουργία σαγκρέ επιφάνειας (βλέπε σχήματα 3 έως 5) 

Σημείωση:

Εφ’ όσον απαιτείται και ηχομονωτική προστασία των όψεων, τα ως άνω υλικά αντικαθίστανται 

από πετροβάμβακα και το κονίαμα επένδυσης από ανόργανο υλικό.

Υπόμνημα σχημάτων 1 και 2

1 – φέρον στοιχείο εξωτερικής θερμομόνωσης

2 – διογκωμένη ή εξελασμένη πολυστερίνη

3 – σημειακή κόλληση

4 – πλαστικό βύσμα διπλής κεφαλής

5 – μεταλλικό δίχαλο

6 – μεταλλικό πλέγμα 2/40/40

7 – υδραυλικό κονίαμα

10 – εγκοπές στην εξελασμένη πολυστερίνη για επαύξηση της πρόσφυσης του κονιάματος.

Υπόμνημα σχημάτων 3 έως 5

1 – φέρον στοιχείο εξωτερικής θερμομόνωσης

2 – σημειακή κόλληση

3 – ειδική διογκωμένη πολυστερίνη

4 – στρώσεις βάσης 3 έως 5 mm με συνδετικό οργανικό υλικό

5 – πλέγμα με συνθετικές ίνες

6 – στρώση προετοιμασίας ((PRIMER) επί της 4 για την εφαρμογή της τελευταίας στρώσης 7

7 – τελική στρώση με ή χωρίς χρώμα, λεία ή σαγκρέ

8 – βύσμα στερέωσης του 9

9 – ειδικό πλαστικό ή μεταλλικό προφίλ συγκράτησης της 3

2.3  Θερμομόνωση ανάμεσα σε μεταλλικό ή ξύλινο σκελετό με επένδυση από φύλλα ή πλάκες 

       και ενδιάμεσο αεριζόμενο κενό

-  υλικό θερμομόνωσης: διογκωμένη ή εξελασμένη πολυστερίνη, πετροβάμβακας

-  επιφάνεια τοποθέτησης: χυτό σκυρόδεμα, τοίχοι φέροντες ή πληρώσεως με υποχρεωτική 

   επιφανειακή τσιμεντοκονία κατασκευαζόμενη με προσθήκη πολυμερικών προσμίκτων

-  τρόπος στερέωσης:  όπως στην 7.2.1 ή 7.2.2

-  σκελετός στερέωσης επένδυσης: ανάλογα του τύπου της επένδυσης (μεταλλικός ή ξύλινος)

-  είδος επένδυσης:

· διπλά φύλλα αλουμινίου τύπου SANDWICH

·  προκατασκευασμένες συνθετικές πλάκες εδραζόμενες επί ειδικών οριζόντιων μεταλλικών διατομών 

   στερεούμενων επί του κατακόρυφου σκελετού μη ορατών στους αρμούς μεταξύ των πλακών

·  πλάκες από σκλήθρες ξύλου τύπου HERAKLITH και επιχρισμένες με οπλισμένο με μεταλλικό πλέγμα 

   υδραυλικό κονίαμα

· φύλλα από τσιμεντοσανίδες, επενδυμένες  και στις δύο όψεις με ειδικό υαλόπλεγμα αρμολογημένες και 

   επιχρισμένες με ειδικό κονίαμα

Σημείωση

Στην περίπτωση  τοποθέτησης πετροβάμβακα, η επιλογή του υλικού θα πρέπει να γίνεται με βάση τον 

Πίνακα 8 της παραγράφου 2.3.3.1 με τη μικρότερη διαπερατότητα στον αέρα KC.

2.4  Θερμομόνωση όπισθεν ορθομαρμάρωσης με ενδιάμεσο αεριζόμενο κενό μεταξύ 

       των δύο

-   υλικό θερμομόνωσης: διογκωμένη ή εξελασμένη πολυστερίνη, πετροβάμβακας

-   επιφάνεια τοποθέτησης: όπως στην παράγραφο 7.2.3

-   τρόπος στερέωσης:  όπως στην 7.2.1 ή 7.2.2

-   επένδυση: πλάκες μαρμάρου στερεούμενες με ειδικά ανοξείδωτα ρυθμιζόμενα στηρίγματα

2.5  Θερμομόνωση στοιχείων φέροντα οργανισμού τοποθετούμενη επί των ξυλοτύπων

-  υλικό θερμομόνωσης: εξελασμένη πολυστερίνη με ραβδώσεις (εγκοπές)

-  επί πλέον εκ των υστέρων στερέωση: με βύσματα διπλής κεφαλής όπως στην παράγραφο 7.2.1  

   αναφέρεται

-  οπλισμός κονιάματος: μεταλλικό πλέγμα 2/40/40 ή ειδικό πλέγμα επιχρισμάτων τύπου    

   CATNIC στερεούμενο με το μεταλλικό δεύτερο βύσμα της παραγράφου 7.2.1

-  κονίαμα επικάλυψης: τσιμεντοκονίαμα (βλέπε σχήματα 1 και 2)

Σημείωση

Παρόμοια τοποθέτηση θερμομόνωσης που συνδυάζεται πάντοτε με την θερμομόνωση των τοίχων πληρώσεων και που τοποθετείται ανάμεσα σε δύο στοιχεία αυτών, με ή χωρίς ενδιάμεσο κενό, είναι αιτία δημιουργίας γραμμικών θερμικών απωλειών που φθάνουν το 25 έως και 30% των συνολικών θερμικών απωλειών.

Παρόμοια φαινόμενα αντιμετωπίζονται με την προσθήκη θερμομόνωσης εκατέρωθεν του θερμομονωμένου φέροντος στοιχείου μήκους διπλάσιου του πάχους του σύνθετου τοίχου με κατάλληλη διαμόρφωση του εξωτερικού τοίχου ώστε η προστιθέμενη θερμομόνωση να είναι στο αυτό επίπεδο με την υπόλοιπη εξωτερική επιφάνεια (βλέπε σχήμα 6).

3. Θερμομόνωση ανάμεσα σε δύο τοίχους

3.1 Γενικά

Η θερμομόνωση ανάμεσα σε δύο τοίχους δύναται να τοποθετηθεί είτε:

-  σε επαφή με τον εσωτερικό τοίχο  και σε απόσταση από τη μέσα επιφάνεια του εξωτερικού τοίχου 

    με αεριζόμενο ή όχι το ενδιάμεσο δημιουργούμενο κενό

-  σε επαφή με τους δύο επί μέρους τοίχους

3.1.1  Πρόβλεψη ή όχι ενδιάμεσου κενού

Η πρόβλεψη ενδιάμεσου κενού, προκύπτει από την ανάγκη  διακοπής της πορείας της υγρασίας από τη διαβροχή του εξωτερικού τοίχου, ή οποία αφού έχει ξεπεράσει το πάχος αυτού κατευθύνεται προς το εσωτερικό είτε:

1 – δια μέσου των αρμών του παρεμβαλλόμενου σε επαφή με τους τοίχους θερμομονωτικού υλικού, 

      όταν αυτό αντέχει στην διαπότιση (περίπτωση πολυστερίνης)

2 – διαμέσου της διαποτισθείσης μάζας του θερμομονωτικού υλικού (περίπτωση ινωδών υλικών)

3 – δια μέσου των τζινετιών σύνδεσης των δύο τοίχων όταν αυτά δεν διαθέτουν τον ενδιάμεσο 

      νεροσταλάκτη

4 – δια μέσου την άνω επιφάνειας των σενάζ όταν για στατικούς λόγους, απαιτείται να κατασκευασθούν    

      ενιαία

Σημείωση

Η διαβροχή και η διαπότιση του εξωτερικού τοίχου εξαρτάται από:

1 –       το εάν είναι ή όχι προστατευόμενη η όψη από το ανεμοβρόχι

2 –       τη συχνότητα προσβολής της όψης από το ανεμοβρόχι. 

            Γενικά ένας τοίχος παρουσιάζει μία «υστέρηση». Δύναται να αντέχει σε μια επαναλαμβανόμενη προσβολή νερού για 24 ώρες, δεν ανέχεται όμως αυτό για μερικές μέρες.

3 –       το πάχος του εξωτερικού τοίχου. Το πάχος πρέπει να είναι τέτοιο, ώστε πάντοτε να υπάρχει μία ζώνη, πέραν από την οποία δεν υπάρχει διείσδυση του νερού προς το εσωτερικό.

4 –       τη δομή του υλικού του τοίχου. Υλικά τοίχων με αυξημένο πορώδες, με τριχοειδείς ρωγμές, παγόπληκτα ευνοούν το πέρασμα του νερού.

5 –       την παρουσία πόρων και κενών στο κονίαμα δόμησης των τοίχων και 

            στο κονίαμα αρμολόγησης εμφανών οπτοπλινθοδομών – λιθοδομών

6 –       Το πορώδες του επιχρίσματος που πρέπει να επιτρέπει στο νερό που εισήλθε στον τοίχο 

            σε μία περίοδο βροχής να απομακρυνθεί με εξάτμιση όταν σταματήσει η βροχή.

7 –       τη δυνατότητα που μπορεί να παρουσιασθεί στο νερό να περάσει στη διεπιφάνεια επιχρίσματος – τοίχου: περίπτωση επιχρισμένου τοίχου που καταλήγει σε ανεπίχριστο στοιχείο σκυροδέματος, χωρίς στεγανή εξασφάλιση της κατάληξης.

8 –       την παρουσία ρωγμών στο επίχρισμα που συνήθως παρουσιάζονται όταν αυτοεφαρμόζεται χωρίς τον ανάλογο οπλισμό σε υποστρώματα διαφορετικού συντελεστή διαστολής και διαφορετικό πάχος, ιδίως όταν υφίστανται την επίδραση θερμοκρασιακών μεταβολών και την περιοδική επίδραση ροής νερού (περίπτωση ροής από τα άκρα ποδιών παραθύρων ή από την αποκολλημένη αρμολόγηση με τσιμέντο, μαρμάρινων πλακών στέψης στηθαίων).

3.1.2   Αεριζόμενο ή όχι ενδιάμεσο κενό

Θα προβλέπεται  να αερίζεται το ενδιάμεσο κενό, όταν ο εξωτερικός τοίχος έχει μικρό πάχος (περίπου 10 με 12 cm) και συνήθως είναι χωρίς επίχρισμα (περίπτωση εμφανών οπτοπλίνθων ή τσιμεντοπλίνθων αυξημένου πορώδους ή λιθοεπένδυσης πάχους μικρότερου των 35 cm).

Παρόμοιοι εξωτερικοί τοίχοι θα πρέπει γενικά να αποφεύγονται διότι εκτός από τα προβλήματα διόδου υγρασίας που παρουσιάζουν, έχουν και προβλήματα ευσταθείας, παρ’ όλο που συνδέονται με τζινέτια με τους εσωτερικούς τοίχους ή και εδράζονται σε οριζόντια αφανή συνεχή μεταλλικά στοιχεία.

3.1.3 Πάχος θερμομόνωσης για την αποφυγή συμπυκνώσεων υδρατμών στο εσωτερικό των τοίχων

Στους διπλούς τοίχους με ενδιάμεση θερμομόνωση και ενδιάμεσο ή όχι μη αεριζόμενο κενό δεν θα πρέπει:

-  να εμφανίζονται συμπυκνώσεις υδρατμών στην εσωτερική επιφάνεια της θερμομόνωσης 

    ούτε στο πάχος αυτής

-  να δημιουργούνται επιφανειακές συμπυκνώσεις στην εσωτερική επιφάνεια του εξωτερικού 

    τοίχου και στην περίπτωση που εμφανισθούν να δύνανται να  απορροφηθούν από τη μάζα του.

1.   Αποφυγή συμπυκνώσεων στην εσωτερική επιφάνεια του θερμομονωτικού υλικού

            Θα πρέπει η θερμική αντίσταση R_ΤΙ του θερμομονωτικού υλικού (περιλαμβανομένης της  

            θερμικής αντίστασης του ενδιάμεσου κενού) να είναι τρεις φορές μεγαλύτερη της θερμικής 

            αντίστασης R_ΤΡ του εσωτερικού τοιχώματος, μη περιλαμβανομένου του φράγματος 

            υδρατμών.      

                                    R_ΤΙ > R_ΤΡ

2. Αποφυγή συμπυκνώσεων στο πάχος του  θερμομονωτικού υλικού

           Οι κίνδυνοι προέρχονται κυρίως από την υπάρχουσα σχετική υγρασία του αέρα στο 

           εσωτερικό των χώρων. Αυξάνουν όσο χαμηλότερη γίνεται η εξωτερική θερμοκρασία 

           και μειώνεται η θερμική αντίσταση R_ΤΜ  του εξωτερικού στοιχείου του διπλού τοίχου.

            Πρώτη περίπτωση: δεν εφαρμόζονται ιδιαίτεροι κανόνες εφόσον η υγρομετρία των εσωτερικών χώρων W/N είναι μικρότερη των 5 gr/m³  

            (βλέπε σημείωση 1 της παραγράφου 2.2.3.3.του κυρίου μέρους)

Σημείωση:

Στην περίπτωση όπου από τον υπολογισμό των θερμικών απωλειών προκύπτει πάχος μικρότερο 

από αυτό που προέρχεται από την τήρηση της ως ανισότητες, θα τοποθετείται το τελευταίο.

            Δεύτερη περίπτωση: εφόσον οι εσωτερικοί χώροι έχουν έντονη υγρομετρία, για να 

            αποφευχθούν οι συμπυκνώσεις στο πάχος του θερμομονωτικού υλικού, θα πρέπει η 

            αντίσταση στη διάχυση υδρατμών R_DP του εσωτερικού στοιχείου (ενδεχομένως 

            συμπληρωμένο με φράγμα υδρατμών) να είναι τέτοια ώστε:

1/RDP < 0,06 gr/m₂.h.mmHg

(βλέπε σχετικά με την αντίσταση σε διάχυση υδρατμών      
             σημείωση 2 της παραγράφου 2.2.3.3 του κυρίου μέρους)

Τρίτη περίπτωση: εφόσον η υγρομετρία των χώρων είναι πολύ έντονη απαιτείται ιδιαίτερη μελέτη.

3. Αποφυγή συμπυκνώσεων υδρατμών στην εσωτερική επιφάνεια του εξωτερικού τοίχου

Οι παράμετροι που επεμβαίνουν κυρίως στα φαινόμενα αυτά είναι:

- 1       ο χρόνος που θα παραμείνει αρνητική η θερμοκρασία της  εσωτερικής επιφάνειας η οποία εξαρτάται από τις εξωτερικές κλιματικές συνθήκες και από τα θερμικά χαρακτηριστικά του στοιχείου (μάζα και θερμική αντίσταση) ως και από το πάχος του θερμομονωτικού υλικού. Μεγάλο πάχος υλικού που μειώνει τη θερμοκρασία του εξωτερικού στοιχείου, αυξάνει υπό τις αυτές εξάλλου συνθήκες τον κίνδυνο.

 - 2       η αντίσταση στη διάχυση υδρατμών του εσωτερικού  στοιχείου R_DP και της θερμομονωτικής στρώσης R_DΙ, ικανών να περιορίσουν τη διαχεόμενη υγρασία και να τη διατηρήσουν κάτω από παραδεκτή τιμή.

Περίπτωση όπου το εξωτερικό στοιχείο διαθέτει μεγάλη θερμική αντίσταση

Εφόσον η θερμική αντίσταση R_ΤΜ του εξωτερικού στοιχείου ικανοποιεί τη σχέση

                                    3  R_ΤΜ > R_ΤΙ + R_ΤΡ  δεν επιβάλλεται πρόσθετη διάταξη

Περίπτωση όπου το εξωτερικό στοιχείο έχει χαμηλή θερμική αντίσταση

Εάν δεν ικανοποιείται η προηγούμενη συνθήκη δηλαδή εάν είναι

                                     3  R_ΤΜ < R_ΤΙ + R_ΤΡ θα πρέπει να τηρούνται ένας από τους δύο επόμενους κανόνες:

είτε μείωση της ροής του υδρατμού

Η ροή του υδρατμού θα πρέπει τόσο να περιορίζεται όσο χαμηλότερη είναι η θερμική αντίσταση R_ΤΜ και μεγαλύτεροι είναι οι κίνδυνοι διατήρησης ψυχρών περιόδων.

Οι συνθήκες που πρέπει να ικανοποιούνται είναι:

- Εκτός από τις πολύ ψυχρές περιοχές (θερμοκρασίες μικρότερες των –15 ºC )

                                    εάν  R_ΤΜ < 0,086 ^m2  ºC/w θα πρέπει να είναι

                                    1/ R_DΡ + R_DΙ < 0,06 gr/m².h.mm.Hg

- Στις πολύ ψυχρές περιοχές

                                                θα πρέπει να είναι η σχέση   

                                    1/ R_DΡ + R_DΙ < 0,015 gr/m².h.mm.Hg

όπου:

-           RDP* η αντίσταση στη διάχυση των υδρατμών του εσωτερικού τοίχου περιλαμβανομένου υπάρχοντος ενδεχομένως φράγματος υδρατμών

-           RDI* η αντίσταση στη διάχυση των υδρατμών της θερμομόνωσης μη περιλαμβανομένου του φράγματος υδρατμών

-           RTM η θερμική αντίσταση του εξωτερικού τοίχου

-           RTI η θερμική αντίσταση της θερμομόνωσης περιλαμβανομένου υπάρχοντος ενδεχομένως ενδιαμέσου κενού

* Σε τοίχους με διάφορα υλικά ισχύει η σημείωση 2.4 της παραγράφου 2.2.3.3 του κυρίου μέρους, αναφορικά με τη διαπέραση.

Σημείωση:

1.         Δεν επιτρέπεται να λαμβάνεται υπόψη στους υπολογισμούς της αντίστασης στη διάχυση υδρατμών R_DΡ του εσωτερικού στοιχείου, το φράγμα υδρατμών που ενδεχόμενα τοποθετείται απευθείας επί της πλευράς προς τη θερμομονωτική του εσωτερικού στοιχείου. Πάντως παρόμοια τοποθέτηση πρέπει να αποφεύγεται εκτός εάν είναι επικολλημένο στη θερμομονωτική στρώση.

2.         Για διευκόλυνση των υπολογισμών δίδονται στους επόμενους τρεις πίνακες οι τιμές διαπερατότητας διαπέρασης και αντίστασης σε διάλυση υδρατμών των κυριότερων χρησιμοποιούμενων υλικών

Σχετικά με τις τιμές της διαπερατότητας θα πρέπει να ληφθούν υπόψη τα παρακάτω:

Οι τιμές αυτές δίνονται για δυνατότητα σύγκρισης μεταξύ των υλικών για να αποκτηθεί μια γενική ιδέα 

και τούτο γιατί στις μετρήσεις δεν είναι δυνατόν να ληφθούν υπόψη:

-  Η διάχυση του νερού και των υδρατμών στους τριχοειδείς πόρους, γιατί σε αυτούς τους πόρους δεν επικρατούν οι ίδιος συνθήκες με τους υπολοίπους πόρους του στοιχείου. Τούτο οφείλεται στο ότι η ενδοεπιφανειακή τάση του νερού αλλάζει με την ηλικία του υλικού.

- Το πλήθος των διαχωριστικών επιφανειών των υλικών στην μακροδομή και μικροδομή τους στις οποίες συμπυκνώνεται ο υδρατμός.

- Οι διαχωριστικές επιφάνειες κατά τη φάση διόγκωσης

-   Οι επικρατούσες συνθήκες του ανέμου    

 
3.2    Υλικά και διατάξεις τοποθέτησης  θερμομόνωσης ανάμεσα σε δύο τοίχους

3.2.1  Θερμομόνωση χωρίς ενδιάμεσο κενό σε τοίχους όψεων προστατευμένους από το ανεμοβρόχι

          (βλέπε σχήμα 7)

- υλικό θερμομόνωσης: διογκωμένη ή εξελασμένη πολυστερίνη ή ινώδη υλικά σε φύλλα με επιφανειακό 

  ή όχι  φράγμα υδρατμών ανάλογα της υγρομετρίας των χώρων (όταν είναι μεγαλύτερη των 5 gr/m³).

- τρόπος τοποθέτησης: συγχρόνως με τη δόμηση των δύο τοίχων σε πλήρη επαφή των φύλλων μεταξύ τους, 

   χωρίς να παραμένει κονίαμα δόμησης στους αρμούς των φύλλων. Τα φύλλα θα πρέπει να τοποθετούνται 

   με τη μεγαλύτερη πλευρά παράλληλη με τα δάπεδα, τα δε προβλεπόμενα τζινέτια σύνδεσης των δύο τοίχων 

   να τοποθετούνται στους αρμούς μεταξύ των φύλλων. Στην περίπτωση που απαιτείται πυκνότερη   

   τοποθέτηση των τζινετιών, δεν θα διατρυπώνται  τα φύλλα της θερμομόνωσης, αλλά θα προβλέπονται 

   μικρότερου πλάτους ώστε πάντοτε να τοποθετούνται στους αρμούς μεταξύ των φύλλων.

3.2.2  Θερμομόνωση με ενδιάμεσο κενό σε απροστάτευτους από το ανεμοβρόχι τοίχους

          ανέμων

1– Βασικές προϋποθέσεις  αποτελεσματικότητας παρόμοιας διάταξης είναι:

- να διατηρηθεί προσκολλημένη η θερμομόνωση επί της επιφάνειας του εσωτερικού τοίχου 

   η οποία θα πρέπει να είναι απαλλαγμένη από προεξοχές κονιάματος

-  να μην υπάρξουν γεφυρώσεις διόδου υγρασίας και νερού από τον εξωτερικό τοίχο, 

   κυρίως από τα τζινέτια σύνδεσης

-  το ενδιάμεσο κενό να έχει πλάτος τουλάχιστον 2 με 3 cm και η κτιστή επιφάνεια αυτού 

   να είναι καθαρή χωρίς προεξοχές κονιάματος

-  να μην συγκεντρωθεί κονίαμα από τη δόμηση στον πυθμένα του κενού

-  να προβλεφθεί τοποθέτηση στεγανωτικής μεμβράνης επί της φέρουσας πλάκας πριν 

    από τη δόμηση του εξωτερικού τοίχου η οποία θα γυρίσει κατακόρυφα στην επιφάνεια 

    του εσωτερικού τοίχου προς το κενό πριν από την τοποθέτηση της θερμομόνωσης

-   ο εξωτερικός τοίχος να έχει τουλάχιστο πάχος 18 με 20 cm και να κατασκευάζεται με 

     δρομική δόμηση όταν είναι από οπτόπλινθους και πάχος τουλάχιστον 35 cm όταν είναι 

     αρμολογημένη εμφανής λιθοδομή

2– Υλικό θερμομόνωσης και τρόπος τοποθέτησης

- ως υλικά θερμομόνωσης να χρησιμοποιηθούν:

-   φύλλα εξελασμένης πολυστερίνης

-   φύλλα υαλοβάμβακα ή πετροβάμβακα μεγάλης ακαμψίας με  επικολλημένο 

     φράγμα υδρατμών ανάλογα της υγρομετρίας των εσωτερικών χώρων και 

     πάντοτε ανάλογα από του εάν υπάρχει ή όχι κίνδυνος ύγρανσης   τους από 

     γεφυρώσεις με τον εξωτερικό χώρο

-   φύλλα διογκωμένου φελλού

-  η τοποθέτηση της θερμομόνωσης να γίνει με σημειακή

   κόλληση και μηχανική στερέωση επί της επιφάνειας του εσωτερικού τοίχου προς το ενδιάμεσο κενό, η οποία θα πρέπει να είναι απαλλαγμένη από κάθε μορφής προεξοχές. Στην αντίθετη περίτπωση θα πρέπει να προηγηθεί  απισωτικό επίχρισμα.

Σημείωση

Η τοποθέτηση στεγανωτικής μεμβράνης πριν από την έδραση του εξωτερικού τοίχου προϋποθέτει ότι αυτή θα είναι ασφαλτική, ότι θα κολληθεί επί της επιφάνειας του σκυροδέματος, αφού ασταρωθεί με ασφαλτικό βερνίκι και ότι η πρώτη σειρά τούβλων θα κολληθεί με θερμή άσφαλτο επί της ήδη κολλημένης μεμβράνης.

3.2.3  Θερμομόνωση σε ενδιάμεσο κενό τοίχων τοποθέτησης συρομένων υαλοστασίων

Ισχύουν τα αναφερόμενα στην προηγούμενη παράγραφο με επί πλέον διάταξη της επικάλυψης της θερμομόνωσης με φύλλο κόντρα-πλακέ θαλάσσης ή τσιμεντοσανίδας στερεούμενης μηχανικά συγχρόνως με τη θερμομόνωση η οποία έχει προηγουμένως επικολληθεί σημειακά στην επιφάνεια του εσωτερικού τοίχου προς το ενδιάμεσο κενό.

4.  Εσωτερική θερμομονωτική επένδυση τοίχων σε πλήρη επαφή με την επιφάνεια τους

1– Βασικές προϋποθέσεις  αποτελεσματικότητας παρόμοιας διάταξης:

α -        το πάχος του τοίχου να είναι μεγαλύτερο των 20 cm και να είναι δομημένες δρομικά πάντοτε με το κατάλληλο προστατευτικό επίχρισμα εξωτερικά

β -        πάντοτε πρέπει να προηγείται η κατασκευή εξωτερικού επιχρίσματος τσιμεντοκονίας όταν τοίχοι εκτεθειμένοι στο ανεμοβρόχι, πρόκειται 

            να επενδυθούν διακοσμητικά με ειδικούς οπτόπλινθους ή τσιμεντόπλινθους ή λιθοδομή

γ –       η εσωτερική επιφάνεια τοίχου επί της οποίας θα τοποθετηθεί η θερμομονωτική επένδυση θα πρέπει να είναι λεία και απαλλαγμένη ανωμαλιών. Προς τούτο θα πρέπει να εφαρμοσθεί επίχρισμα τσιμεντοκονίας με πολυμερικά πρόσμικτα ιδίως σε εκτεθειμένους στο ανεμοβρόχι τοίχους. Στην αντίθετη περίπτωση αρκεί η εφαρμογή στρώματος γυψόκολλας σε επαρκές πάχος.

2 – Υλικό θερμομόνωσης και τρόπος τοποθέτησης

α –   ως υλικό θερμομόνωσης χρησιμοποιείται πάπλωμα πετροβάμβακα 

        με επικολλημένο ή όχι φράγμα υδρατμών ανάλογα της υγρομετρίας των χώρων

β –   τοποθέτηση της θερμομόνωσης ανάμεσα στους ειδικούς ορθοστάτες και στρωτήρες

         στερέωσης γυψοσανίδων

γ –    πάχος θερμομόνωσης να είναι λίγο μεγαλύτερο του πάχους των ορθοστατών ώστε με την επένδυση των γυψοσανίδων να συμπιέζεται και να μην δημιουργούνται κενά

δ –    τελική επιφάνεια θερμομονωτικής επένδυσης μονές ή διπλές γυψοσανίδες πάχους εκάστη 12,5 mm απλού τύπου ή πυράντοχες ή άνθυγρες

5.  Εσωτερική θερμομονωτική επένδυση τοίχων με ενδιάμεσο αεριζόμενο κενό

Ισχύουν τα αναφερόμενα στην προηγούμενη παράγραφο με τη διαφορά ότι δεν απαιτείται το εσωτερικό επίχρισμα της παραγράφου 7.4-1γ και ότι πρέπει να προηγηθεί η τοποθέτηση ενός μεταλλικού σκελετού επί της επιφάνειας του τοίχου και επ’ αυτού να στερεωθούν φύλλα άνθυγρης γυψοσανίδας ώστε να δημιουργηθεί το ενδιάμεσο αεριζόμενο κενό.

Μετά την τοποθέτηση των ως άνω φύλλων τοποθετείται ο σκελετός της προηγούμενης παραγράφου, η θερμομόνωση και η προβλεπόμενη επένδυση.

6.  Θερμομόνωση  προκατασκευασμένων τοίχων βαριάς δομής

Πρόκειται για τοίχους  από διπλά τοιχώματα οπλισμένου σκυροδέματος συνδεόμενα μεταξύ τους με νευρώσεις στα κενά των οποίων κατά τη φάση κατασκευής έχει τοποθετηθεί εξελασμένη πολυστερίνη.

Παρόμοιοι τοίχοι έχουν ανάγκη να επενδυθούν θερμομονωτικά από την εσωτερική προς το χώρο 

επιφάνειας τους ώστε να εξαλειφθούν όλες οι θερμικές γέφυρες που θα δημιουργηθούν λόγω της παρουσίας συνδετηρίων νευρώσεων.

Η επένδυση θα πρέπει να γίνει σύμφωνα με την παράγραφο 7.4-2 με την προϋπόθεση ότι έχουν αντιμετωπισθεί  όλες οι πιθανές γεφυρώσεις διόδου υγρασίας από τα προκατασκευασμένα στοιχεία.

7. Θερμομόνωση εξωτερικών τοίχων ξηρής δόμησης ελαφριάς δομής

Παρόμοιοι τοίχοι κατασκευάζονται:

1 – με κοινό μεταλλικό σκελετό κοιλοδοκών με εξωτερική και εσωτερική επένδυση με πλάκες πάχους 5 cm από σκλήθρες ξύλου τύπου HERAKLITH, επιχρισμένες με οπλισμένη με μεταλλικό πλέγμα τσιμεντοκονία και με θερμομόνωση από πάπλωμα πετροβάμβακα με ή χωρίς επικολλημένο φράγμα υδρατμών.

2– από ειδικό ενισχυμένο μεταλλικό σκελετό τύπου KNAUF με εξωτερική επένδυση τσιμεντοσανίδες, εσωτερική επένδυση μονές ή διπλές γυψοσανίδες και με εσωτερική θερμομόνωση όπως προηγούμενα. Πάντοτε μεταξύ του μεταλλικού σκελετού και της τσιμεντοσανίδας τοποθετείται στεγανοποιητική διαπνέουσα μεμβράνη με πτυχώσεις για την αποστράγγιση οποιασδήποτε υγρασίας που έχει ενδεχομένως εγκλωβισθεί πίσω από τις τσιμεντοσανίδες.