4. ΣΤΙΣ ΣΤΕΓΕΣ ΜΕΓΑΛΩΝ ΑΝΟΙΓΜΑΤΩΝ ΜΕ ΦΕΡΟΝ ΥΠΟΣΤΡΩΜΑ ΘΕΡΜΟΜΟΝΩΣΗΣ ΧΑΛΥΒΔΟΕΛΑΣΜΑΤΑ ΤΡΑΠΕΖΟΕΙΔΩΝ ΠΡΟΣ ΤΑ ΚΑΤΩ ΝΕΥΡΩΣΕΩΝ

1.  Γενικά 

2. Βασικά στοιχεία χαλυβδοελασμάτων με τραπεζοειδείς προς τα κάτω νευρώσεις  

3. Είδη θερμομόνωσης και τρόποι τοποθέτησης  

4. Ειδικές επί πλέον διατάξεις ως προς τον τρόπο τοποθέτησης της θερμομόνωσης όταν οιστεγασμένοι    

    χώροι έχουν έντονη και πολύ έντονη υδρομετρία

1.  ΓΕΝΙΚΑ

Οι χώροι βιομηχανικών κτιρίων ή οι χώροι συνάθροισης κοινού, με στέγες μεγάλων ανοιγμάτων, όταν δεν προβλέπονται να καλυφθούν από πλάκες οπλισμένου σκυροδέματος, δύνανται να επιστεγασθούν με χαλυβδοελάσματα τραπεζοειδών προς τα κάτω νευρώσεων επί των οποίων τοποθετείται και η θερμομόνωση και η επ’ αυτής στεγανωτική στρώση από ασφαλτικές μεμβράνες ή μεμβράνες P.V.C.

Παρόμοια χαλυβδοελάσματα, στηρίζονται επί τεγίδων – δοκών, μεταλλικών ή ξύλινων ή οπλισμένου σκυροδέματος ή και προεντεταμένου.

Η αποτελεσματικότητα παρόμοιας σύνθετης επιστέγασης εξαρτάται από την ικανότητα των στρώσεων (χαλυβδοελάσματα – θερμομόνωση – στεγάνωση) να αντιμετωπίζουν τις κάθε μορφής καταπονήσεις επί της στέγης ως ένα ενιαίο σύνολο και η όλη κατασκευή να είναι ικανή να αντέχει στο χρόνο.

Προϋπόθεση παρόμοιων απαιτήσεων είναι:

1.η κατάλληλη επιλογή των χαλυβδοελασμάτων από στατικής πλευράς, διατομής νευρώσεων και αντιδιαβρωτικής προστασίας.

2. η τήρηση των κανόνων στερέωσης των χαλυβδοελασμάτων επί των τεγίδων – δοκών ως και των κανόνων ραφής των ενώσεων που πραγματοποιούνται εντός των νευρώσεων.

3. η κατάλληλη επιλογή των θερμομονωτικών υλικών, και των στρώσεων που προηγούνται αυτών κατά την τοποθέτησή τους επί των χαλυβδοελασμάτων ώστε να αντέχουν στις εξωτερικές μηχανικές και κλιματικές καταπονήσεις όπως και στις αντίστοιχες υγροθερμικές από το εσωτερικό των χώρων.

4.η κατάλληλη επιλογή του πάχους των θερμομονωτικών υλικών, ώστε αυτό να μην έχει επιπτώσεις στη συμπεριφορά των επ’ αυτών επικολλημένων ασφαλτικών– μεμβρανών

5. η συμβατότητα των υλικών στεγάνωσης με τα υλικά θερμομόνωσης και τα υλικά συγκόλλησης ως και η αποτελεσματικότητα αυτών στις καταπονήσεις από στατικά και δυναμικά φορτία περιλαμβανομένων και των θετικών και αρνητικών ανεμοπιέσεων.

6. η πλήρης στεγανότητα στον αέρα των νευρώσεων στις καταλήξεις της στέγης δεδομένου ότι παρόμοια σύνθετη κατασκευή αναφέρεται σε ΘΕΡΜΗ ΣΤΕΓΗ.

1. η αποφυγή δημιουργίας θερμικών γεφυρώσεων στα διάφορα σημεία της στέγης όπου τοποθετούνται θόλοι φωτισμού καταπακτές απαγωγής καπνού, στομίων αερισμού, και όπου υπάρχουν διελεύσεις αγωγών ως και θερμικών γεφυρών, μεταξύ στέγης και κατακορύφων στοιχείων κτιρίου.

Βιβλιογραφία

Πρωτότυπη Γαλλική Προδιαγραφή του AFNOR

NF P 34-505 Μάιος 1997 (DTU 40.35)

«Επιστεγάσεις με χαλυβδοελάσματα τραπεζοειδών προς τα κάτω νευρώσεων».

2. ΒΑΣΙΚΑ ΣΤΟΙΧΕΙΑ ΧΑΛΥΒΔΟΕΛΑΣΜΑΤΩΝ ΜΕ ΤΡΑΠΕΖΟΕΙΔΕΙΣ ΠΡΟΣ ΤΑ ΚΑΤΩ ΝΕΥΡΩΣΕΙΣ

(Βλέπε βιβλιογραφία)

2.1 Πάχος χαλυβδοελάσματος: από 0,64 έως 0,75mm καθοριζόμενο με βάση τα επιτρεπόμενα βέλη.

2.2  Όριο ελαστικότητας: 465 Ν/mm² (4650 kg/cm²)

2.3 Επιφανειακή προστασία:

- ψευδαργύρου

- κράματος  ψευδαργύρου – αλουμινίου

- οργανικού θερμοσκληρυνόμενου τύπου

2.4    Διατομή νευρώσεων: (σχήμα 7 & 8)

- μεγάλη πλευρά τραπεζοειδούς νεύρωσης ≤ 70mm

- μικρή πλευρά τραπεζοειδούς νεύρωσης ≥ 15mm

2.5  Φέροντα στοιχεία (τεγίδες) επί των οποίων στερεούνται τα χαλυβδοελάσματα – 

       Ελάχιστες διαστάσεις

- μεταλλικών ή ξύλινων: σχήμα 1

- πακτουμένων σε δοκούς σκυροδέματος: σχήμα 2

- πακτουμένων σε πρόσθετο σκυρόδεμα επί του άνω πέλματος προεκτεταμένου δοκού: σχήμα 2 και 3

2.6   Επιτρεπόμενα βέλη χαλυβδοελασμάτων:

1/250 του ανοίγματος (αξονική απόσταση μεταξύ τεγίδων).

2.7  Υλικά στερέωσης

- επί μεταλλικών στοιχείων των σχημάτων 1 και 2:

   χαλύβδινες βίδες αυτοδιατρητικής ικανότητας διαμέτρου   ≥ 5,5mm

 - επί ξυλίνων τεγίδων: στριφώνια διαμέτρου ≥ 8mm

2.8    Ροδέλες και πλακέτες για τα υλικά στερέωσης

- ροδέλες διαμέτρου ≥ 15mm πάχους ≥ 1,5mm

- πλακέτες ελάχιστων διαστάσεων 15Χ30Χ1,5mm

2.9    Προστασία υλικών στερέωσης από διάβρωση

Διαφοροποιείται ανάλογα της υγρομετρίας των κάτωθεν χώρων

(Βλέπε σχετικά με την υγρομετρία σημείωση 1 της παραγράφου 2.2.3.3.του κυρίου μέρους)

2.9.1   Χώροι με χαμηλή, μέση ή έντονη υγρομετρία           

Οι βίδες της παραγράφου 7 θα πρέπει να είναι ηλεκτροεπιψευδαργυρωμένη με πρόσθετη 

οργανική επένδυση.

2.9.2  Χώροι με χαμηλή, με πολύ έντονη υγρομετρία

Να είναι από ανοξείδωτο χάλυβα.

2.10   Αντοχή των στερεώσεων σε εφελκυσμό

(εξόλκευση) ≥ 600 daN

2.11   Πυκνότητα στηρίξεων

1        Παράγοντες που καθορίζουν την πυκνότητα

1.1     η θέση του κτιρίου από πλευράς προστασίας του από τον άνεμο, που διακρίνεται:

• σε προστατευόμενη: αυτή που βρίσκεται στο βάθος κοιλάδας που περιβάλλεται από λόφους σε όλη την περίμετρό της και δεν επηρεάζεται από τους ανέμους οποιαδήποτε κατεύθυνσης

• κανονική: αυτή που βρίσκεται σε κοιλάδα μεγάλης επιφάνειας με κλίσεις < του 10%

• εκτεθειμένη αυτή που βρίσκεται σε παραθαλάσσιες περιοχές και σε βάθος 10km από την ακτή

1.2  από το είδος του κτιρίου: ανοικτό ή κλειστό

1.3  από το ύψος του κτιρίου μικρότερο ή μεγαλύτερο των 20cm

1.4  από τη μορφή των επιπέδων της στέγης: επιπέδων ή καμπυλών

1.5  από την παρουσία ή όχι βαριάς προστασίας επί της στεγανωτικής μεμβράνης

2   Αριθμός στηρίξεων

2.1  για αυτοπροστατευόμενη στεγάνωση ή με βαριά στρώση προστασίας σε κλειστό κτίριο ύψους μικρότερο των 20m

- σε μη εκτεθειμένη θέση η πυκνότητα των στερεώσεων (εκτός περιμέτρου και γωνιών) θα είναι μια σε κάθε δύο νευρώσεις (σχήματα 4 και 5)

- σε εκτεθειμένη θέση, στην περίμετρο πλάτος 2,0m και τις γωνίες (για όλες τις θέσεις) η πυκνότητα των στερεώσεων θα είναι μια σε κάθε νεύρωση (σχήμα 6)

2.2 για αυτοπροστατευόμενη στεγάνωση σε ανοιχτό κτίριο ύψους μικρότερη των 20m για όλες τις θέσεις του κτιρίου και για όλες τις περιοχές της στέγης η πυκνότητα των στερεώσεων θα είναι μια σε κάθε νεύρωση (σχήμα 6)

2.3 για βαριά προστασία επί της στεγάνωσης, σε ανοικτό κτίριο ύψους μικρότερο του 20m για όλες τις θέσεις του κτιρίου η πυκνότητα των στερεώσεων (εκτός περιμέτρου και γωνίες) θα είναι μια σε κάθε δύο νευρώσεις (σχήματα 4 και 5)

2.4 για την ως άνω περίπτωση στην περίμετρο της στέγης (πλάτος 2,0m) και στις γωνίες ή πυκνότητα θα είναι μια για κάθε νεύρωση.

2.12 Ραφή (στερέωση) των ενώσεων των χαλυβδοελασμάτων που πραγματοποιούνται εντός του πυθμένα των νευρώσεων (σχήμα 8)

Πραγματοποιείται

- με αυτοδιατρητικές βίδες διαμέτρου ≥ 4,8mm από σκληρό ενανθρακωμένο χάλυβα ή από ανοξείδωτο 

   χάλυβα

-  με διογκούμενα με ελκυσμό πριτσίνια διαμέτρου ≥ 4,8mm από χάλυβα, αλουμίνιο ή κράμα αλουμινίου – 

   ανοξείδωτο χάλυβα

Απόσταση ραφής: κάθε 1,0m ή κάθε 0,50m όταν προβλέπεται επικάλυψη της εσωτερικής επιφάνειας των νευρώσεων με αυτοκόλλητη ασφαλτική μεμβράνη προστασίας έναντι διαβρώσεων (βλέπε παράγραφο 4.4.2.2-1).

Σε χώρους με πολύ έντονη υγρομετρία τα υλικά ραφής θα πρέπει να είναι από ανοξείδωτο χάλυβα.

2.13 Διάτρητα χαλυβδοελάσματα μετά νευρώσεων τραπεζοειδούς διατομής.

Στην περίπτωση που απαιτείται ακουστική βελτίωση εσωτερικών χώρων, δύνανται να χρησιμοποιηθούν διάτρητα χαλυβδοελάσματα με οπές στα τμήματα μεταξύ των νευρώσεων μόνο για χώρους με υγρομετρία μικρότερη των 2,5 gr/m³ σε συνδυασμό με φράγμα υδρατμών από υαλοπίλημα ελάχιστου βάρους 60 gr/m²  

με επικολλημένο φύλλο αλουμινίου ελαχίστου πάχους 0,04mm.

2.14  Επικάλυψη της κάτω επιφάνειας των χαλυβδοελασμάτων με εκτοξευόμενο υλικό

 Επιτρέπεται μόνο εάν:

-  πρόκειται για υλικό με ίνες υαλοβάμβακα ή πετροβάμβακα

-  πρόκειται να συμβάλλει στην ακουστική βελτίωση των χώρων και στην πυροστασία, μόνο σε χώρους όπου 

   δεν υπάρχει έντονη ή πολύ έντονη υγρομετρία

-  η θερμική αντίσταση της στρώσης είναι το πολύ ίση με το δέκατο της θερμομονωτικής στρώσης επί της 

   επιστέγασης.

Σημείωση:

Δεν πρέπει να επικρατήσει η άποψη ότι είναι δυνατόν αντί της θερμομόνωσης επί των χαλυβδοελασμάτων, 

να τοποθετηθεί αυτή επί ψευδοροφής εντός των χώρων. Μπορεί από πλευράς θερμικής άνεσης να συμβάλλει, πλην όμως παρόμοια τοποθέτηση θα είναι αιτία συμπυκνώσεων υδρατμών στην κάτω επιφάνεια των χαλυβδοελασμάτων με συνέπεια την ύγρανση της θερμομόνωσης από τις σταγόνες του νερού από τις συμπυκνώσεις.

3.   ΕΙΔΗ ΘΕΡΜΟΜΟΝΩΣΗΣ ΚΑΙ ΤΡΟΠΟΙ ΤΟΠΟΘΕΤΗΣΗΣ 

3.1  Είδη θερμομόνωσης

Βλέπε σχετικά παραγράφους 2.2 και 2.3 του κυρίου μέρους λαμβάνοντας υπόψη:

- τις μηχανικές, κλιματικές και υγροθερμικές καταπονήσεις που δύνανται να δεχθούν.

- την παρουσία ή όχι στρώσης βαριάς προστασίας επί της στεγανωτικής στρώσης της θερμομόνωσης

- την ύπαρξη ζωνών με κενό πλάτους 70mm κάτωθεν της θερμομόνωσης των προερχομένων από τις   

  νευρώσεις.

Σύμφωνα με τα παραπάνω τα είδη της θερμομόνωσης που δύνανται να επιλεγούν είναι:

- τα ινώδη πυκνότητας μεγαλύτερης των 175kg/m³ για μη βατές στέγες

- τα φύλλα από συμπιεσμένους κόκκους διογκωμένου φελλού, οι πλάκες διογκωμένου γυαλιού, τα φύλλα 

  (πλάκες) από διογκωμένο περλίτη.

Σημείωση: 

Ανεξάρτητα του είδους της θερμομόνωσης θα πρέπει πάντοτε να σφραγίζονται οι νευρώσεις στις καταλήξεις της στέγης με το ίδιο το υλικό της θερμομόνωσης όπως σημειούται στις τομές 2-2 και 3-3 των σχημάτων 15 και 16 (βλέπε σχετικά και παράγραφο 4.1.6 του Παραρτήματος).

3.2 Πάχος θερμομόνωσης

Το πάχος της θερμομόνωσης θα πρέπει να είναι τέτοιο ώστε το σημείο δρόσου να μη βρίσκεται στην κάτω επιφάνεια του χαλυβδοελάσματος, ούτε στην διεπιφάνεια θερμομόνωσης – χαλυβδοελάσματος στην περίπτωση όπου προβλέπεται εκτόξευση θερμομονωτικού – ηχοαπορροφητικού υλικού στην κάτω επιφάνεια του χαλυβδοελάσματος.

Στις Στέγες με κλίση >5% όπου δεν είναι δυνατό να δεχθούν βαριά προστασία ισχύουν οι περιορισμοί που αναφέρονται στην παράγραφο 1.2.3 του Παραρτήματος ως προς την τιμή της θερμικής αντίστασης της θερμομόνωσης, όταν η στεγανωτική στρώση αποτελείται από ασφαλτικές μεμβράνες.

3.3 Υλικά επικόλλησης και στερέωσης της θερμομονωτικής στρώσης επί των χαλυβδοελασμάτων

Η θερμομονωτική στρώση είτε επικολλάται είτε στερεούται μηχανικά, είτε επικολλάται και στερεούται μηχανικά.

3.3.1 Υλικό επικόλλησης

Θερμή οξειδωμένη άσφαλτος του τύπου 100/25 έως 100/40 σε ποσότητα 1,2kg/m² κατά μέσον όρο και όχι λιγότερο του 1,0kg/m². Στις πλάκες διογκωμένου γυαλιού η θερμή άσφαλτος περιβάλλει πλήρως το υλικό, περιλαμβανομένων και των πλαϊνών (σοκόρων) στους αρμούς

3.3.2 Εξαρτήματα μηχανικής στερέωσης

Αποτελούνται από ροδέλες ή τετράγωνες πλακέτες και από τα στελέχη (βίδες) σύνδεσης αυτών με τα χαλυβδοελάσματα

1. Ροδέλες ή τετράγωνες πλακέτες (σχήματα 11,12)

Πρέπει να είναι γαλβανισμένες ή προστατευμένες με κράμα αλουμινίου – ψευδαργύρου, να έχουν διάμετρο ≥ 70mm πάχος ≥ 0,75mm και να είναι διαμορφωμένες με ομόκεντρες αυλακώσεις ώστε να σχηματίζεται μια κεντρική σκάφη για να δύναται να εισχωρήσει η εξάγωνη κεφαλή της βίδας ή το εξάγωνο παξιμάδι και να μην κινδυνεύει να πληρώσει τη στεγάνωση.

Οι τετράγωνες πλακέτες πάντοτε με νευρώσεις θα έχουν επιφάνεια ισοδύναμη της αντίστοιχης στρογγυλής διαμέτρου.

2. Στελέχη σύνδεσης της ροδέλας ή της πλακέτας με τα χαλυβδοελάσματα

Αποτελούνται είτε:

α. από εκτονούμενους ήλους (πριτσίνια) διαμέτρου ≥ 4,8mm (σχήμα 10)

β. από αυτοδιατρητικές βίδες εξάγωνης κεφαλής διαμέτρου ≥ 4,8mm (σχήμα 10)

γ. από ηλεκτροκολλούμενους πύρους (GOUJONS) επί των χαλυβδοελασμάτων,  διαμέτρου ≥4,8mm  

   (σχήμα 13)

Η άνω κατάληξη των πύρων φέρει ελικώσεις για εξάγωνο παξιμάδι. Η ηλεκτροκόλληση επιτυγχάνεται με ειδική προς τούτο συσκευή όπου ως ηλεκτρόδιο χρησιμοποιείται αυτός τούτος ο πύρος. Παρόμοια στερέωση πραγματοποιείται μόνο επί ψευδαργυρομένου χαλυβδοελάσματος.

3.4  Συστήματα και διαδικασίες στερέωσης της θερμομόνωσης

3.4.1 Θερμομόνωση με αυτοπροστατευόμενα ασφαλτικά φύλλα

 Χρησιμοποιούνται μόνο μηχανικά στηρίγματα

1. Θερμομόνωση σε μια στρώση σε στέγη κλειστού κτιρίου ύψους ≤ 20m

ΠΙΝΑΚΑΣ 1

Σημείωση:

Ζώνη 1: βρίσκεται στο εσωτερικό της χώρας όπου η κανονική ταχύτητα του ανέμου δεν είναι μεγαλύτερη των 28,6 m/sec (103 km/h) και η ακραία 37,8 m/sec 9136 km/h).

Ζώνη 2: βρίσκεται στις παραθαλάσσιες περιοχές και σε βάθος 6km όπου η κανονική ταχύτητα του ανέμου δεν είναι μεγαλύτερη των 33,8m/sec (121,7km/R) και η ακραία 44,7 m/sec (160,9 km/h).

Θέση του κτιρίου από πλευράς προστασίας του από τον άνεμο (βλέπε παράγραφο 4.2.11-1.1 του Παραρτήματος).

2. Θερμομόνωση σε στρώση σε στέγη ανοιχτού κτιρίου ύψους ≤ 20m

ΠΙΝΑΚΑΣ 2

3. Θερμομόνωση σε πολλές στρώσεις, σε στέγη κτιρίου ύψους ≤ 20m

Κάτω στρώση θερμομόνωσης: μια στερέωση στο κέντρο του φύλλου

Άνω στρώση: σύμφωνα με τους Πίνακες 1 και 2

3.4.2  Θερμομόνωση σε μια ή περισσότερες στρώσεις με στρώση προστασίας επί της στεγάνωσης (κλίση <5%)

Προβλέπεται στερέωση είτε με θερμή άσφαλτο είτε με ένα στήριγμα στο μέσο του φύλλου για κάθε 

στρώση χωριστά, ανεξάρτητα Ζώνης και θέσης του κτιρίου ως προς τον άνεμο. 

3.4.3   Κατανομή των στηριγμάτων στο φύλλο

Ανεξάρτητα του αριθμού των στηριγμάτων τοποθετείται σε κάθε γωνία στήριγμα σε αξονική απόσταση 

από τις πλευρές του φύλλου μεταξύ 0,10 και 0,20m.

3.4.4  Ειδική περίπτωση τοποθέτησης της θερμομονωτικής στρώσης όταν η κλίση της στέγης είναι μεγαλύτερη του 100% και το μήκος της πλευράς με κλίση ≥ 5m

Συμπληρωματικά με τα όσα αναφέρονται στις προηγούμενες παραγράφους προβλέπεται τοποθέτηση γωνιακών ελασμάτων επί των χαλυβδοελασμάτων της επιστέγασης, στην κάτω κατάληξη της στέγης, πριν 

ή μετά το φράγμα υδρατμών για συγκράτηση της θερμομονωτικής στρώσης.

Βλέπε σχετικά και τομές 2-2, και 3-3 των σχημάτων 15 και 16.

3.4.5  Κτίρια ύψους μεγαλύτερου των 20m

Απαιτείται ειδική μελέτη για να ληφθούν υπόψη οι επιπτώσεις από τη δράση του ανέμου

Επεξηγηματικό Υπόμνημα για τις τομές 1-1 έως 9-9

4. ΕΙΔΙΚΕΣ ΕΠΙ ΠΛΕΟΝ ΔΙΑΤΑΞΕΙΣ ΩΣ ΠΡΟΣ ΤΟΝ ΤΡΟΠΟ ΤΟΠΟΘΕΤΗΣΗΣ ΤΗΣ ΘΕΡΜΟΜΟΝΩΣΗΣ ΟΤΑΝ ΟΙ ΣΤΕΓΑΣΜΕΝΟΙ ΧΩΡΟΙ ΕΧΟΥΝ ΕΝΤΟΝΗ ΚΑΙ ΠΟΛΥ ΕΝΤΟΝΗ ΥΓΡΟΜΕΤΡΙΑ

(για υγρομετρία βλέπε Σημείωση παραγράφου 2.2.3.3 του κυρίου μέρους)

4.1  Γενικά

Φαινόμενα συμπύκνωσης υδρατμών στις στρώσεις επιστέγασης θα παρουσιασθούν όταν:

- δεν έχει προβλεφθεί η πυκνή ραφή των εγκάρσιων και κατά μήκος ενώσεων των χαλυβδοελασμάτων όπως αναφέρεται στην παράγραφο 4.2.12 του Παραρτήματος.

- παρουσιάζονται ατέλειες τοποθέτησης ή ρηγματώσεις των υλικών του φράγματος υδρατμών που τοποθετούνται είτε εντός των νευρώσεων είτε σε όλη την επιφάνεια των χαλυβδοελασμάτων

-  για τη μηχανική στερέωση της θερμομονωτικής στρώσης επί των χαλυβδοελασμάτων δεν χρησιμοποιούνται ανοξείδωτες βίδες αυτοδιατρητικής ικανότητας ή διογκούμενα πριτσίνια όπως αναφέρεται στη παράγραφο 4.2-12 του Παραρτήματος.

- παρουσιάζονται ατέλειες τοποθέτησης ή ρηγματώσεις των υλικών του φράγματος υδρατμών που τοποθετούνται είτε εντός των νευρώσεων είτε σε όλη την επιφάνεια των χαλυβδοελασμάτων

-   για τη μηχανική στερέωση της θερμομονωτικής στρώσης επί των χαλυβδοελασμάτων δεν χρησιμοποιούνται ανοξείδωτες βίδες αυτοδιατρητικής ικανότητας ή διογκούμενα πριτσίνια όπως αναφέρεται στην παράγραφο 4.2-12 του  Παραρτήματος με τους οποίους επιτυγχάνεται μια σχετική στεγανότητα των οπών διάτρησης.

4.2 Χώροι με έντονη υγρομετρία (5,0 < W/N ≤ 7,5 gr/m³)

4.2.1 Βασικές οδηγίες και απαιτήσεις

1. Σε χώρους με έντονη υγρομετρία, εκτός από τα προβλήματα αποφυγής συμπυκνώσεων στις στρώσεις επιστέγασης, πρέπει να εξετάζονται και τα προβλήματα:

- διάβρωσης της επιφανειακής προστασίας των χαλυβδοελασμάτων

-  διάβρωσης των προεξεχόντων στελεχών των μηχανικών στηρίξεων στην κάτω επιφάνεια των 

    χαλυβδοελασμάτων

Σημείωση:

Σε χώρους με έντονη υγρομετρία, δεν επιτρέπεται η χρησιμοποίηση διάτρητων χαλυβδοελασμάτων για ανάγκες ακουστικής βελτίωσης των χώρων.

2.Αποφυγή συμπυκνώσεων υδρατμών στις στρώσεις επιστέγασης

Οι διαδικασίες που δύνανται να ακολουθηθούν για την αποφυγή συμπυκνώσεων δίδονται συνοπτικά στους ΠΙΝΑΚΕΣ 3 και 4.

Πάντως, εφόσον η κλίση της στέγης είναι μικρότερη του 5% καλό είναι να προτιμάται ο τρόπος τοποθέτησης της στεγανωτικής στρώσης με βαριά προστασία όπου τότε αποφεύγονται οι μηχανικές στερεώσεις και οι οπές στα χαλυβδοελάσματα. Σε αυτή την περίπτωση, η θερμομονωτική στρώση επικολλάται με θερμή άσφαλτο:

-  είτε απευθείας στις επιφάνειες των χαλυβδοελασμάτων εκτός νευρώσεων αφού προηγουμένως σφραγισθούν οι ενώσεις τους με αυτοκόλλητες ταινίες.

-   είτε επί του φράγματος υδρατμών το οποίο έχει επικολληθεί επί των επιφανειών των χαλυβδοελασμάτων εκτός νευρώσεων με θερμή άσφαλτο.

4.2.2 Υλικά φράγματος υδρατμών

1. Αυτοκόλλητη ταινία

Αποτελείται από αυτοκόλλητη ασφαλτική μεμβράνη με φορέα υαλοπιλήματος ή υαλοπλέγματος και με επένδυση φύλλο αλουμινίου ελάχιστου πάχους 0,04mm.

Τοποθετείται σε κάθε ένωση των χαλυβδοελασμάτων:

· εντός των νευρώσεων όπως στη λεπτομέρεια του ΠΙΝΑΚΑ 4 σημειούται

· επί των επικαλύψεων των εκτός νευρώσεων τμημάτων των χαλυβδοελασμάτων με ελάχιστο πλάτος 

  ταινίας 0,12m

· με τα διάφορα ειδικά τεμάχια στέγης (άνω και κάτω καταλήξεις, στις σφραγίσεις των ακραίων νευρώσεων,  

  πουκάμισα εξασφάλισης στεγανότητας στις διόδους αγωγών) ως και τις ειδικές κατασκευές επί της στέγης 

  (καταπακτές αερισμού, απομάκρυνσης καπνού, θόλοι φωτισμού).

· Η χρησιμοποίηση αυτοκόλλητων λωρίδων προϋποθέτει μηχανική ραφή των ενώσεων των χαλυβδοφύλλων 

  ανά 0,50m αντί του κανονικού ανά 1,0m (βλέπε σχετικά και παράγραφο 4.2.12 του  Παραρτήματος).

2.  Ασφαλτικές μεμβράνες ως φράγμα υδρατμών

Οι ασφαλτικές μεμβράνες που δύνανται να χρησιμοποιηθούν για φράγματα υδρατμών είναι αυτές που:

- έχουν φορέα υαλοπίλημα βάρους 90 gr/m² και βάρος 4,0 kg/m² χωρίς αυτοπροστασία

-  παρουσιάζουν επιμήκυνση θραύσης 2% κατά τις δύο κάθετες διεύθυνσης σε ελάχιστη 

   δύναμη θραύσης 350Ν

Η τοποθέτηση των ασφαλτικών μεμβρανών γίνεται με επικόλλησή τους με θέρμη άσφαλτο επί των εκτός νευρώσεων τμημάτων των χαλυβδοελασμάτων και με επικολλούμενη επικάλυψη των μεμβρανών σε πλάτος 0,10m – με θερμή άσφαλτο επίσης .

3. Εξασφάλιση από διάβρωση των χαλυβδοελασμάτων

(όταν η υγρομετρία των χώρων είναι 5,0<W/N< 7,5 gr/m².

Τα χαλυβδοελάσματα που θα χρησιμοποιηθούν θα πρέπει να έχουν εκτός της γαλβανισμένης επιφάνειας και μια πρόσθετη οργανική προστασία στην κάτω όψη (βλέπε σχετικά και παράγραφο 4.2-3 του  Παραρτήματος) η οποία θα καθορισθεί σύμφωνα και με τις ιδιαίτερες απαιτήσεις του έργου, ανάλογα του βαθμού διαβρωτικότητας της εσωτερικής ατμόσφαιρας. Η πρόσθετη αυτή επιφανειακή προστασία, επεκτείνεται και στις δύο όψεις των χαλυβδοελασμάτων όταν προβλέπεται φράγμα υδρατμών από ασφαλτικές μεμβράνες.

4.2.3  Είδος και πάχος θερμομόνωσης    

Ισχύουν τα αναφερόμενα στις παραγράφους 4.3.1 και 4.3.2 του  Παραρτήματος.

4.2.4  Τρόποι τοποθέτησης της θερμομόνωσης

 (βλέπε και Πίνακες 3 και 4)

4.2.4.1  Θερμομόνωση σε μια στρώση

1.  Όταν υπάρχει βαριά προστασία επί της στεγανωτικής στρώσης (κλίση <5%)              

·  προβλέπεται φράγμα υδρατμών: κόλληση με θερμή άσφαλτο

·  δεν προβλέπεται φράγμα υδρατμών αλλά μόνο η αυτοκόλλητη λωρίδα (παράγραφος 4.4.2.2.-1):

- μηχανική στερέωση με αυτοδιατρητικές ανοξείδωτες βίδες

- με ηλεκτροκολλούμενους πύρους GOUZONS (βλέπε παράγραφο 4.3.3.2-2γ του Παραρτήματος)

2.  Όταν δεν υπάρχει βαριά προστασία επί της στεγανωτικής στρώσης (ασφαλτικές μεμβράνες με αυτοπροστασία)

με αυτοδιατρητικές ανοξείδωτες βίδες όταν υπάρχει μόνο η αυτοκόλλητη μεμβράνη στις ενώσεις των χαλυβδοελασμάτων σύμφωνα με την παράγραφο 4.4.2.2.

4.2.4.2Θερμομόνωση σε πολλές στρώσεις

1.  Όταν υπάρχει βαριά προστασία επί της στεγανωτικής στρώσης (στρώση <5%).

 Εφαρμόζεται η διαδικασία της παραγράφου 4.4.2.4.1 χωριστά για κάθε στρώση.

2. Όταν δεν υπάρχει βαριά προστασία επί της στεγανωτικής στρώσης

 (ασφαλτικές μεμβράνες με αυτοπροστασία)

- η πρώτη στρώση με αυτοδιατρητικές ανοξείδωτες βίδες όταν υπάρχει μόνο η αυτοκόλλητη ταινία στις ενώσεις των χαλυβδοελασμάτων σύμφωνα με την παράγραφο 4.3.4.1 ή με ηλεκτροκολλούμενους πύρους σύμφωνα με την παράγραφο 4.3.3.2-2γ.

- η δεύτερη στρώση με πλήρη κόλληση επί της πρώτης – ή με μηχανική στερέωση όπως προηγούμενα.

4.3 Χώροι με πολύ έντονη υγρομετρία (W/N > 7,5gr/m²)

4.3.1  Βασικές οδηγίες και απαιτήσεις

Σε χώρους με πολύ έντονη υγρομετρία

- υποχρεωτικά τοποθετείται φράγμα υδρατμών με όσο το δυνατόν μικρότερη διαπέραση στους υδρατμούς  

  (βλέπε και σημείωση 2 παραγράφου 2.2.3.3 του κυρίου μέρους).

- η στερέωση της θερμομονωτικής στρώσης, επί του φράγματος υδρατμών γίνεται μόνο με επικόλληση 

  αποκλειομένης της μηχανικής στερέωσης

- ανάλογα της αντοχής του υλικού της θερμομόνωσης σε καμπτικές και διατμητικές καταπονήσεις και του 

  φράγματος υδρατμών σε ρηγμάτωση, προηγείται αυτού η τοποθέτηση επίπεδου χαλυβδόφυλλου το οποίο 

  στερεούται μηχανικά επί των χαλυβδοφύλλων μετά νευρώσεων, με σκοπό τη γεφύρωσή τους.

-  είναι υποχρεωτική η επιπρόσθετη επιφανειακή οργανική προστασία και δύο όψεις των γαλβανισμένων  

   χαλυβδοελασμάτων όπως αναφέρεται στην παράγραφο 3.4.2.-3 του  Παραρτήματος.

-  πρέπει να χρησιμοποιούνται ανοξείδωτα στηρίγματα για τη στερέωση τόσον των χαλυβδοελασμάτων επί 

   των τεγίδων, όσο και των πρόσθετων επιπέδων χαλυβδοελασμάτων, όπως αναφέρεται στην επόμενη 

   παράγραφο 4.4.3.2.

4.3.2  Επίπεδο χαλυβδοέλασμα τοποθετούμενο επί του χαλυβδοελάσματος μετά νευρώσεων

Αποτελείται από επίπεδο γαλβανισμένο χαλυβδόφυλλο πάχους 0,50mm με επιπρόσθετη οργανική επιφανειακή προστασία.

Στερεούται μηχανικά με εκτονούμενα πριτσίνια ή με αυτοδιατρητικές βίδες

-  μια σε κάθε επίπεδη επιφάνεια μεταξύ των νευρώσεων κατά την κατά πλάτος έννοια

-  μια ανά 0,50m κατά την κατά μήκος έννοια

4.3.3  Φράγμα υδρατμών

Χρησιμοποιείται ασφαλτική μεμβράνη με φορέα αλουμινίου, με την προϋπόθεση ότι:

-ο φορέας αλουμινίου έχει πάχος 0,08mm και βάρος 216 gr/m² και έχει πτυχωτή διατομή

-το βάρος της μεμβράνης είναι 1,8kg/m²

-η επιμήκυνση θραύσης είναι 3% σε δύναμη θραύσης 200Ν

-η διαπέραση στους υδρατμούς είναι μικρότερη των 0,3 gr/m², 24h (βλέπε και σημείωση 2 παραγρ. 2.2.3.3  

 του κυρίου μέρους)

Η τοποθέτηση του φράγματος υδρατμών γίνεται με θερμή άσφαλτο είτε:

-απευθείας πάνω στα χαλυβδοελάσματα στις επιφάνειες μεταξύ των νευρώσεων.

- απευθείας στο επίπεδο χαλυβδοέλασμα (υπόστρωμα) της προηγούμενης παραγράφου.

4.3.3.1  Επικόλληση επί των χαλυβδοελασμάτων μετά νευρώσεων

Παρόμοια διάταξη επιτρέπεται μόνο όταν υπάρχει βαριά προστασία επί της στεγανωτικής στρώσης και σε στέγες με κλίση μικρότερη του 5%.

Η κόλληση γίνεται μόνο στις επιφάνειες εκτός νευρώσεων με θερμή άσφαλτο.

Με θερμή άσφαλτο πραγματοποιούνται και οι κολλήσεις των επικαλύψεων των φύλλων του φράγματος υδρατμών, οι οποίες πρέπει να έχουν πλάτος τουλάχιστον 0,10m.

4.3.3.2  Επικόλληση επί του μεταλλικού επιπέδου υποστρώματος της παραγράφου 4.4.3.2

Παρόμοια διάταξη επιτρέπεται και όταν δεν υπάρχει επί της στεγανωτικής στρώσης βαριά προστασία δηλαδή όταν η τελευταία προς τα άνω ασφαλτική μεμβράνη φέρει αυτοπροστασία (ψηφίδες-μεταλλικό φύλλο).

Η κόλληση γίνεται σε ολόκληρη την επιφάνεια του μεταλλικού υποστρώματος με θερμή άσφαλτο και με κολλήσεις των επικαλύψεων πλάτους τουλάχιστον 0,10m με θερμή επίσης άσφαλτο.

4.3.4  Τοποθέτηση της θερμομονωτικής στρώσης

Η θερμομονωτική στρώση δύναται να αποτελείται από μια ή περισσότερες της μιας στρώσεων.

Η κόλλησή τους, τόσο επί του φράγματος υδρατμών όσο και μεταξύ των πολλαπλών στρώσεων, γίνεται μόνο με θερμή άσφαλτο με την προϋπόθεση ότι υπάρχει συμβατότητα μεταξύ του θερμομονωτικού υλικού και της θερμής ασφάλτου.

Στους ΠΙΝΑΚΕΣ 5 και 6 δίδεται μια σύνοψη των διαδικασιών τοποθέτησης των προβλεπομένων στρώσεων πάνω από τα χαλυβδοελάσματα επιστέγασης χώρων με πολύ έντονη υγρομετρία.